Merhaba güzel insanlar; Yalnız bir çölün ortasın da kalmış, Sesini bu zamana kadar, bir kum tanesi’nin, Boşluğunda saklanmış bir çığlığın, Farkında olmadan, sevdaya yakalanışın Öyküsüdür bu şiirler…
Hayat bu, hüzün ve sevda yalnızca bir arada kalmış… İnsanlar sadece bu duygularda kendini yakalamış.
Bilirmisiniz, ben de aşık oldum, Bende unutuldum, Ama yeri geldi bende unuttum… Kısacık bir serzeniş buradan, yaşanmaya yüz tutmuş tüm sevdalara…
sana sesleniyorum güzel insan, bu sözlerimin var bir manası, hiç asma yüzünü, görüntü de severmişim gibi görünsem de hüznü, bir çok kez düşündüm, şiirlerim de yazmamaya hüznü… ama gel gelelim madalyon iki taraflı, iyi ve kötünün acımasızca böldüğü, size aktardığım, sadece hayattan kısa bi görüntü…
alıştım ayrılıklara, umursamıyorum artık, yalnız bırakmalara, yaşansa da her şey hayatta merak ettiğim bir çok şey var aslında.
İşte geldik son satırlara, Bakmadan söyleyemem ki şiirlerimi kağıtlara… Rengarenk olsun hayatınız, Dünyaya her bakşınızda…