SİGARAYI İLAÇ KULLANMADAN BIRAKMANIN YOLU... | DonanımHaber Forum

SİGARAYI İLAÇ KULLANMADAN BIRAKMANIN YOLU... - Sayfa 2

classsara · 2012-11-05T19:03:55.0000000+03:00

Arkadaşlar merhaba Kötü ve vazgeçilmesi çok zor öldürücü olduğu halde elim kolum bağlı peşinden sürüklendiğim bir şeytan tarafından ele geçirildiğimi düşünüyorum bu günlerde. Eskiden severek ve isteyerek peşinden giderken son yıllarda özellile bu son 1 yıldır peşinden sürüklendiğim şeyin nasıl bir şey olduğunu daha iyi anlıyorum. İstediğim zaman bağlarımı söküp atarak özgürlüğüme kavuşacağımı bilmeme rağmen beynimdeki asılsız korku bu bağları koparmama engel oluyor. Bir çoğumuzu esir alan aynı şeytan değimli*? Peşinden giderken, ben ne yapıyorum böyle ne işim var benim burada, salakmıyım ben deyip, kafamızı ondan çevirdiğimiz an gözlerimizin delice aradığı , vazgeçmeye çalıştığımız an sudan çıkmış balığa döndüren büyülü aldatmaca.... Evet sigaradan bahsediyorum.... Her bırakmaya çalışışımda beliren ve beni deli eden bir şeylerden yoksun kalma duygusundan ve başarısızlıkla sonuçlanan her bırakma deneyimimden sonra bilinçsel irademe vurduğum darbelerden, giderek günlük hayattaki diğer konularda da iradesizleşmeye başlayışımdan , Normalde hiç kimseden hiç bir şey isteme alışkanlığım olmamasına rağmen Sigaram bittiğinde, samimi olmadığım birinden bile sigara istemek zorunda kalmaktan, Yemeğimi çayımı bile sigara içmek için yiyip içmekten, Sararmış dişlerden , Kendimi bilerek zehirlemekten bıktım. Sigara içmemin beni rahatlattığına inanmıyorum, Çünkü her sigara içişimde; lanet olsun seni biran önce bırakmalıyım, bugün son Diye düşünceler içerisinde oluyorum. Ve bu beni rahatlatmıyor aksine daha kötü bir hale sokuyor. Çünkü her sigaramda bunları düşünüyorum ve birtürlü o son gün gelmiyor. O son sigarayı hiçbir pakette bulamıyorum ne kadar bulmak için arasamda. Ve bağımlılığımın her geçen gün daha kalın zincir parçalarıyla birbirine bağlandığını düşünüyorum, Bu zinciri beynimde ve düşüncemde kıramazsam asla bırakamayacağımı da biliyorum. Can sıkıntısını giderdiğinede inanmıyorum. Çünkü canı sıkan zaten sigara, Nasılmı; Hani komşumuzun alarmı bütün gün çalar ve bunun gibi küçük bir şey sizi bir süre rahatsız eder, sonra birdenbire ses kesilir. Huzur dolu bir duygu kaplar içinizi. Fakat bu huzur gerçek anlamda bir huzur değil yalnızca rahatsızlığın sona ermesidir. Bazısı sigaranın büyük bir zevk olduğunu söyler. Bu doğru değildir. Sigarayı yalnızca zevk için içtiğini sanan bir tiryakiye sigarası bittiğinde içtiği marka yoksa onun yerine hiç sevmediği bir markayı içip içmeyeceğini sorun. Sigara tiryakileri hiçbir şey içmemektense kenevir otu bile içerler. Bunun keyifle bir ilgisi yoktur. Ben ıstakoz severim ama hiçbir zaman günde yirmi tane ıstakoz yemek gereksinimi duymadım. Zevk aldığımız başka şeyleri yapmadığımız zaman çaresizlik içinde kıvranmayız. Bazısı el alışkanlığı, bazısı ağız alışkanlığı der. Öyleyse sigarayı neden yakarlar? Dumanın ciğerlere inerken verdiği duygu derler. Ne kadar iğrenç duygudur, adına tıkanmak derler. Şimdi ben bu mesajı neden yazdım , Bir aptal olduğumu artık ciddi ciddi düşünmeye ve buna inanmaya başladım da ondan. Sigaranın eroin bağımlılığından hiçbir farkı olmadığını sadece etkilerinin ve öldürme sürelerinin farklı olduğunu anladım. Sigaranın hayatıma zevk ve keyif getirme yerine kendimden nefret etmeme sebep olduğunu anladım. Ve benim gibi birçok sigara tiryakisinin olduğunu biliyorum ondan. Ve bugün hiçbir ilaç almadan kendi irademle Sadece elimdeki bir kitabın hergün bir kısmını okuyarak ve gün içinde hep bunu düşünerek sigarayı bırakmaya karar verdim. Ve bunu burayı okuyacak olan kişilerle paylaşmamın iyi bir başlangıç olduğunu düşünüyorum. Bu kitaptaki konuları hergün düzenli olarak burada paylaşmak istiyorum. Ve benimde sigarayı bırakmadaki gelişmelerimide hergün burada anlatmak istiyorum. Eğer bırakamazsam ve yarın veya öbür gün veya 5 gün sonra tek bir sigara içersem bunu burada paylaşıp iradesizliğimi tescilleyeceğimede söz veriyorum. :) Ayrıca 30 yaşındayım ve Müzik öğretmeniyim. Umarım bana ve burayı okuyacak tiryakilere faydası olur bu ve bundan sonraki yazılarımın.

13. BÖLÜM

KOMBİNE SİGARA

Hayır, kombine sigara iki yada daha fazla sigarayı bir anda içmek değildir. O
başınıza bir kere geldiğinde ilk sigaranızı neden yaktığınızı sorarsınız kendinize. Bir
keresinde ağzıma bir sigara koymak istediğimde ağzımda yanan bir sigarayla elimin tersini
yakmıştım. Bu öyle sanıldığı kadar aptalca bir şey değildir. Daha önce de belirttiğim gibi
sigara bir süre sonra kendi yarattığı özlemi giderememeye başlar ve sigara içerken bile bir
eksiklik duyarsınız. Birbiri ardına sigara içmenin sinirleri en çok yıpratan tarafı budur.
Tiryaki ne zaman bir desteğe gereksinim duysa sigarasını yakmıştır zaten. Koyu tiryakiler
bu yüzden çoğunlukla başka uyuşturuculara başvururlar. Neyse ben konunun dışına
çıkmak istemiyorum.

Kombine sigara bizi her zaman uyaran nedenlerden iki yada daha fazlasının bir
araya gelmesi sonucunda içtiğimiz sigaradır. Örneğin toplantılar, partiler, düğünler,
dışarıda yenen yemekler. Bu durumlar hem stres doludur hem de rahatlatıcıdır. Bu şimdi
bir çelişki gibi gelebilir ama aslında değildir. Diğer insanlarla hatta arkadaşlarla bile birlikte
olmak bazen strese yol açabilir, bir yandan eğlenmek bir yandan rahatlamak istersiniz.

Öyle durumlar vardır ki dört uyarıcı bir anda etkisini gösterir. Buna örnek olarak
araba kullanmak gösterilebilir. Örneğin doktordan yeni çıktıysanız stresinizi atıp
rahatlamak istersiniz. Diğer yandan trafik, stres faktörünü yeniden ortaya çıkarır.
Yaşamınız tehlikededir. Konsantre olmanız gerekir. Belki son iki faktörün farkında
değilsinizdir ama farkında olmadığınız için yok demek değildir. Trafik sıkışmışsa veya uzun
bir otoyoldaysanız işin içine bir de can sıkıntısı faktörü girer.

Başka bir klasik örnek ise kağıt oyunlarıdır. Briç, poker gibi oyunlar konsantrasyon
gerektirir. Sahip olduğunuzdan daha fazla kaybedersiniz ve strese girersiniz. Elinize uzun
süre işe yarayan bir kağıt gelmezse sıkılırsınız. Ve bütün bunlar rahatlamak istediğiniz boş
zamanlarınızda olur. Kağıt oyunları sırasında ara sıra sigara içenler de dahil bütün
oyuncular fazla sigara özlemi çekmedikleri halde ardı ardına sigara içmeye başlarlar.
Küllükler anında dolar. Oyuncuların üzerine kalın bir sigara dumanı yerleşir. Sigara
içenlerden birinin omzuna dokunup sigara içmekten zevk alıp almadığını sorduğunuzda
"şaka yapıyor olmalısınız" yanıtını alırsınız. Böyle akşamların sabahında insanın ağzında
küllüğü anımsatan bir tat olduğunda sigarayı bırakma kararı alınır.

Bu kombine sigaralar çok değerlidir, sigarayı bıraktığınızda en çok onları
özleyeceğimizi sanırız. Yaşamdan artık eskisi gibi tat alamayacağımızı düşünürüz. Aslında
hep aynı ilke geçerlidir: Bu sigaralar da yalnızca sigaranın yarattığı özlemi giderirler ve
bazı durumlarda bu özlemi giderme gereksiniminiz daha fazladır.

Şunu artık bir açıklığa kavuşturayım. Özel olan sigara değil yaşanan olaydır. Sigara
gereksiniminden kurtulur kurtulmaz bu tür olaylardan daha çok zevk alacağız ve daha az
strese gireceğiz. Önümüzdeki bölümde bunu ayrıntılarıyla anlatacağım.
-

hayati54

Yarbay

5028 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

infernox

Yüzbaşı

703 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

14. BÖLÜM [Benim en sevdiğim bölümlerden biri oldu]

BIRAKTIĞIM ŞEY NEDİR

KESİNLİKLE HİÇBİR ŞEY! Sigarayı bırakmamızı güçleştiren tek şey korkudur.
Eğlencemizi yada desteğimizi yitirmekten korkarız. Bazı şeylerin eskisi kadar güzel
olmayacağından korkarız. Stresle başa çıkamayacağımızdan korkarız.

Diğer bir deyişle zayıf olduğumuz, sigaranın gereksinim duyduğumuz bir şeye sahip
olduğu ve bıraktığımız zaman bir boşluk doğacağı beynimize işlenmiştir.

Şunu anlayın artık:
SİGARA BOŞLUK DOLDURMAZ, YARATIR!

İnsan vücudu yeryüzündeki en mükemmel varlıktır. Bir yaratana mı, doğal bir
gelişme sürecine mi, yada ikisinin birleşimine mi inanırsınız bilmem ama bedenlerimizi
yaratan varlık yada sistem insandan bir kat daha üstündür! İnsan en küçük bir canlı
hücresi bile yaratamaz, nerede kalmış görme duyusu, üreme, kan dolaşımı yada beyin
mucizeleri. Yaratan güç yada sistem sigara içmemizi planlamış olsaydı bedenimizi
zehirden koruyan bir filtremiz ve bir tür bacamız olurdu.

Aslında bedenlerimiz bizim hiçbir zaman aldırış göstermediğimiz öksürük, baş
dönmesi, mide bulantısı vs. gibi uyarı ve güvenlik sistemleri ile donatılmıştır.

Gerçek şu ki, sigarayı bıraktığınızda aslında hiçbir şeyden vazgeçmek zorunda
kalmazsınız. Bedeninizi küçük canavardan aklınızı beyninize işlenmiş asılsız inançlardan
kurtarır kurtarmaz sigaraya ne arzu ne de gereksinim duyacaksınız.

Sigara yemeğin tadını artırmak yerine bozar. Sizin tat ve koku duyularınızı
mahveder. Bir restoranda servisler arasında sigara içen tiryakileri gözleyin. Yemeklerinden
zevk almazlar bile, sigara içmelerini engellediği için dört gözle yemeğin bitmesini beklerler.
Bir çoğu sigara içmeyenlerin rahatsız olduğunu bildiği halde içer. Aslında tiryakiler
düşüncesiz değillerdir, sigarasız kaldıklarında kendilerini çaresiz hissederler o kadar.
Şeytan ve derin mavilikler gibi iki tehlike arasında kalırlar: Ya sigara içmedikleri için suçlu
ve aşağılanmışlık hissederler yada içtiklerinden dolayı başkalarını rahatsız ettiklerini
düşünürler.

Tiryakileri resmi olaylarda o sonu gelmeyen konuşmaların bitmesini ve alkış
zamanının gelmesini beklerken gözleyin. Çoğu, tuvalet bahanesiyle gizlice sigara içmek
için dışarı kaçar. Böyle durumlarda sigara içmenin bir bağımlılık olduğu belli olur. Tiryakiler
sigarayı keyif aldıkları için değil sigarasız kendilerini çaresiz hissettikleri için içerler.

Bir çoğumuz sigaraya genç ve utangaçken partilerde, davetlerde başladığı için ne
zaman bir partiye, toplantıya yada bir davete katılsak sigarasız keyif alamayacağımıza
inanırız. Bu çok saçmadır. Tütün aslında öz güvenimizi çalar. Sigaranın yarattığı korkunun
en güzel kanıtı kadınlarda yarattığı etkiden anlaşılabilir. Bütün kadınlar dış görünüşlerine
önem verirler. Resmi toplantılara kusursuz bir kıyafet ve çok güzel bir kokuyla gitmek
isterler. Fakat nefeslerinin küllük gibi kokmasına aldırmazlar. O pis kokunun onları aslında
çok rahatsız ettiğini biliyorum -çoğu sağlarının ve giysilerinin kokusundan nefret eder- yine
de sigaradan vazgeçmezler. Sigaranın insanda yarattığı korku işte bu denli büyüktür.

Sigara bize toplum içindeyken yardımcı olmaz tam tersine bir engel oluşturur. Bir
elinizle içkinizi, öbür elinizle de sigaranızı tutarken sigaranın külünü dökecek ve
izmaritlerini koyacak bir yer arar, konuştuğunuz kişinin yüzüne sigara dumanını üfler bir
taraftan da kendi kendinize sorarsınız "acaba ağzımdaki pis kokuyu duyuyor yada
dişlerimdeki sarı lekeleri görüyor mu?" diye.

Sigarayı bıraktığınızda hiçbir şeyde vazgeçmek zorunda kalmayacağınız gibi
kazanacağınız birçok şey vardır. Tiryakiler çoğunlukla sağlık, para ve sosyal saygınlık
yüzünden sigarayı bırakmayı düşünürler. Bunlar doğal olarak önemli ve etkili nedenlerdir.
Fakat ben kişisel olarak en büyük kazancın ruhsal olduğuna inanıyorum. Ayrıca şunların
da unutulmaması gerekir:

1. Öz güven ve cesaretin geri gelmesi.
2. Sigara esirliğinden kurtulmak
3. Aklınızın bir köşesindeki o kara lekelerin yok olması ve böylece insanların
artık sizi küçümsememesi ve öz saygınızı tekrar kazanmanız.

Sigara içmeyen bir insan olarak hem daha iyi bir yaşama kavuşursunuz hem de
yaşamdan daha çok zevk alırsınız. Yalnızca daha sağlıklı ve daha varlıklı değil, daha
mutlu ve daha neşeli demek istiyorum. Sigara içmemenin verdiği büyük kazançları
önümüzdeki bölümlerde anlatacağım.

Bazıları "boşluk" konusunu anlamakta güçlük çekiyor Belki aşağıdaki benzetme
yardımcı olabilir. Dudağınızım uçukladığını düşünün. Bende çok etkili bir krem var. Size
"bir de bunu dene" diyorum. Siz kremi kullanıyorsunuz ve yara hemen yok oluyor. Bir iki
hafta sonra tekrar çıkınca siz "bu kremden başka var mı?" diye soruyorsunuz. Ben de size
"al tüp sende kalsın, belki yine ihtiyacın olur." diyorum. Siz kremi sürüyorsunuz ve hokus
pokus! Yara kapanmış. Yaralar giderek büyüyerek daha sık aralıklarla çıkmaya başlıyor ve
daha çok acı veriyor. Sonunda bütün yüzünüz yara oluyor ve ağrı içinde kıvranıyorsunuz.
Artık her yarım saatte bir yeni bir yara çıkıyor. Siz kremin geçici bir çözüm olduğunu biliyor
ve endişelenmeye başlıyorsunuz. Yaralar yakında bütün bedeninizi mi kaplayacak?
Yarasız anlar tamamen yok mu olacak? Bir doktora gidiyorsunuz. Doktor yarayı tedavi
edemiyor. Başka şeyler deniyorsunuz ama o sihirli kremden başka hiçbir şey etkili
olmuyor.

Sonunda bu kreme bağımlı oluyorsunuz. Yanınızda kreminiz olmadan hiçbir yere
gitmiyorsunuz. Yolculuğa çıkarken yanınıza birkaç tüp birden alıyorsunuz. Yalnızca
sağlığınız açısından değil aynı zamanda para açısından da telaşlanmaya başlıyorsunuz,
çünkü sizden her tüp için 100 pound istiyorum. Bu parayı ödemekten başka seçim
şansınız kalmıyor.

Derken gazetenin birinde yalnızca sizin değil birçok başka insanın da bu yaralara
sahip olduğunu okuyorsunuz. Eczacılar kremin yaraları iyileştirmek yerine yalnızca derinin
altına geçirdiğini ve aslında yaraların artmasına yol açtığını keşfetmişler. Yaralardan
kurtulmak için kremi kullanmaktan vazgeçmeniz yeterli olacak ve bir süre sonra yaralar
kendiliğinden kaybolacakmış.

Kremi kullanmaya devam eder misiniz?

Kremi kullanmamak için iradenizi zorlamanız mı gerekir? O yazıya tam olarak
inanmadıysanız kremi kullanmakta birkaç gün kararsız kalırsınız. Yaraların kremsiz
iyileşmeye başladığını fark eder etmez kremi kullanma gereksiniminiz yok olur.

Çaresizliğe mi düşersiniz? Tabii ki hayır. Çözümü olmadığını sandığımız felaket bir
sorununuz vardı. Şimdi çözümü biliyorsunuz. Yaraların geçmesi bir yıl bile sürse her gün
düzelmeyi görüp "ne güzel değil mi? Ölmeyeceğim." dersiniz.

İşte o son sigaramı söndürdüğüm an gerçekleşen mucize buydu. Yaralar ve krem
örneği konusunda bir şey belirtmek istiyorum. Yaralar dediğim akciğer kanseri, damar
tıkanıklığı, amfizem, anjin, kronik astım, bronşit yada kalp hastalığı değil. Onlar ayrı.
Harcadığımız milyonlarca lira, yaşam boyu kurtulamadığımız kötü kokan nefes, lekeli
dişler, uyuşukluk, öksürük, nefes darlığı, kendimizi zehirleyerek geçirdiğimiz ve keşke
yapmasak dediğimiz o yıllar, sigara içemediğimiz için gerçekten acı çektiğimiz anlar da
değil. Yaşam boyu insanlar tarafından küçümsenmek ve daha da kötüsü öz saygımızı
yitirmek de değil. Bunlar da başka. Bu örnekteki yara bütün bunları görmemizi engelleyen
panik duygusudur: "Bir sigara istiyorum." Sigara içmeyenler bu duyguyu bilmezler. Bir
tiryakinin en çok acı çektiği şey bu korku, en büyük kazanç ise bu korkudan kurtulmaktır.

Sanki birdenbire başımın üzerinden büyük bir sis kalkmış gibi olmuştu. Sonunda
sigaraya duyulan o çılgın isteğin ne benim bir zayıflığımdan nede sigaranın içindeki bir
sihirden kaynaklandığını anlamıştım. Meğer o çılgın istek, ilk içtiğim sigarayla bana
aşılanmış ve içtiğim her sigarayla yok olacağına giderek artmıştı. Aynı zamanda diğer
bütün mutlu tiryakilerin aynı kabusu yaşadıklarını anladım. Hepsi benim kadar olmasa da
aptallıklarını haklı çıkarmak için saçma nedenler bulmaya çalışıyordu.

OYSA ÖZGÜR OLMAK O KADAR GÜZELDİ Kİ!
-

15. BÖLÜM

KENDİNİ ESİR ETMEK

Tiryakiler sigarayı genellikle sağlık, para ve sosyal saygınlık gibi nedenler yüzünden
bırakmaya karar verirler. Bu korkunç uyuşturucuyla ilgili beynimize işlenmiş asılsız inançların bir
bölümü kendini sigaraya esir etmektir.

İnsanlık geçen yüzyıl esirlikten kurtulma için o kadar savaş verdikten sonra tiryakiler kendi
kendilerini yaşam boyu esirliğe mahkum ederler. Sigara içtikleri zaman bile aslında içmemek ister
ve bu isteklerini içine atarlar. İçtiğimiz sigaraların çoğundan zevk almak bir yana içtiğimizi bile
fark etmeyiz. Ancak bir süre sigarasız kaldıktan sonra sigaradan zevk aldığımız aldatmacası ortaya
çıkar (örneğin sabah içtiğimiz ilk sigara yada yemek sonrası içilen sigara vs.)

Sigara, sigarayı azaltmak yada bırakmak istediğimiz yada toplumun sizi içmemeye zorladığı
zaman (hastanelerde, süpermarketlerde, tiyatrolarda, kiliselerde vs.) değer kazanır.

Sigaraya çok düşkün tiryakiler sigara yasağının giderek daha da çok yayılacağını akıllarının
bir köşesine yerleştirsinler. Bugün metrolarda geçerli yarın bütün resmi yerlerde uygulanacak.

Sigara içen bir insanın bir başkasının evine gittiğinde "sigara içersem rahatsız olur
musunuz?" diye sorduğu zamanlar geçti artık. Bugün yabancı birinin evine giden zavallı bir tiryaki
çerisiz bir şekilde küllük aranır ve içinde izmarit görmeyi umar. Küllük bulamazsa sigarasızlığa
dayanmaya çalışır. Dayanamazsa sigara içmek için izin istemek zorunda kalır ve "İçmeden
duramıyorsanız için", yada "İçmezseniz daha iyi olur, çünkü koku sonra uzun süre çıkmıyor." gibi
yanıtlar alır.

Kendini zaten kötü hisseden zavallı tiryaki o anda yerin dibine girmek ister.

Sigara içtiğim zamanlarda kiliseye gitmek benim için bir azaptı. Kızımın düğününde bile
gururlu bir baba olarak orada durmam gerekirken ben ne yaptım? "Umarım yakında bu iş biter de
dışarıya çıkıp bir sigara yakabilirim" diye düşündüm.

Böyle durumlarda tiryakileri izlemek size yardımcı olabilir. Hemen bir araya gelirler ve bir
değil yirmi paket birden çıkar ortaya. Konuşulanlar hiç değişmez.

"Sigara içiyor musunuz?"
"Evet, buyurun benden yakın."
"Sonra da bir tane sizden alırım."
Sigaralarını yakarlar, derin bir nefes alırlar ve "ne şanslıyız, bizim bir ödülümüz var, sigara
içmeyen zavallıların ödülü yok." diye düşünürler.

Sigara içmeyen zavallıların ödülü yoktur. İnsanlar bedenlerini sistemli bir şekilde
zehirlemek üzere yaratılmamıştır. Ne acıdır ki, tiryakiler sigara içerken bile sigara içmeyenlerin
yaşamları boyunca sahip olduğu iç huzur ve öz güvene sahip değillerdir. Sigara içmeyen bir insan
kilisede oturup zaman geçmesini beklemez. Yaşamının tadını çıkarır.

Kışın kapalı salonda bowling oynarken sürekli tuvalete gidiyormuş gibi yapıp sigara içtiğimi
anımsıyorum. Hayır o zamanlar okula giden on dört yaşında bir genç değil, kırk yaşında seçkin bir
muhasebeciydim. Ne acı. Oynadığım zaman bile oyundan zevk alamazdım. En sevdiğim hobi
olduğu halde zevk almak yerine tekrar sigara içebilmek için oyunun sonunu beklerdim.

Benim için sigara içmemenin en büyük mutluluğu yaşamının yarısını sigara açlığıyla
geçirmek ve sigara yaktığım zaman keşke içmesem diye düşünmek yerine yaşamdan zevk
alabilmek ve bu esirlikten kurtulmaktır.

Tiryakiler sigara içmeyenlerle birlikteyken yada onların evindeyken kendilerini haklı bulan
bu insanlar yüzünden değil "küçük canavar" yüzünden eğlencelerinden olduklarını
unutmamalıdırlar.
-

16. BÖLÜM

HAFTADA ...... TL TASARRUF EDECEĞİM

Sigarayı bırakmakta çektiğimiz güçlüğe beynimize özenle işlenmiş aldatmacaların
neden olduğunu ve sigarayı bırakmaktan önce bu aldatmacaların ne kadar çoğundan
kurtulursanız amacınıza o kadar kolay ulaşacağınızı tekrarlamaktan bıkmayacağım.

Bazen koyu tiryaki diye nitelendirdiğim insanlarla tartışıyorum. Koyu tiryaki derken
sigara alabilecek parası olan, sigaranın sağlığına zarar verdiğine inanmayan ve toplum
tarafından küçümsenmeye aldırış göstermeyen kişilerden söz ediyorum. (Bu tür fazla
insan kalmadı artık.)

Gençlere “Harcadığınız bu kadar paraya aldırmamanıza aklım ermiyor” dediğimde
gözleri parlamaya başlar. Sağlığından yada toplumdaki saygınlığından söz etseydim
kendini zayıf hissedecekti ama para olunca “Benim o kadar param var. Ne olacak ki
haftada yalnızca ....... pound, tek eğlencem yada tek günahım olan sigaraya değer bu
para.” Günde bir paket sigara içen birine “Yine de harcadığınız paraya aldırmamanızı
anlamıyorum. Yaşamınız boyunca yaklaşık 30.000 pound harcayacaksınız. Bu para
nereye gidecek? Sokağa atsanız daha iyi. Sağlığınıza sistemli bir şekilde zarar vermek,
enerjinizi ve öz güveninizi yok etmek, kendinizi yaşam boyu sigaraya ve dolayısıyla kötü
kokan nefese ve lekeli dişlere mahkum etmek üzere kullanılacak. Bu sizi hiç mi
endişelendirmiyor?” derim.

Bu noktada özellikle gençlerin yaşam boyu harcayacakları parayı hiç
hesaplamadıkları ortaya çıkar. Tiryakilerin çoğu bir paketi bile yeterince pahalı bulur.
Bazen haftada kaç para harcadığımızı hesaplarız –endişe verici bir rakam çıkar. Çok nadir
olarak (yalnızca bırakmayı düşündüğümüzde) yılda ne kadar harcadığımızı çıkarmaya
çalışırız bu gerçekten korkutucudur, bir de bütün bir yaşamı düşünün –inanılacak gibi
değil.

Tartışma sırasında koyu bir tiryaki “benim yeterli param var, zaten haftada
yalnızca ....... pound eder.” Dediğinde ona bir öneride bulunurum: “Size geri
çeviremeyeceğiniz bir önerim var. Bana şimdi 1000 Pound verin ben size yaşamınız
boyunca sigara sağlayım.”

Eğer 1000 Pound karşılığında 30.000 Pound’luk bir kredi vermeyi önerseydim
herhalde daha sözümü bitirir bitirmez imzalar atılmış olurdu. Fakat koyu tiryakilerden bile
kimse (unutmayın ki, sizin gibi sigarayı bırakmak isteyenlerden değil sigarayı bırakmaya
hiç niyeti olmayan tiryakilerden söz ediyorum.) bu önerimi kabul etmedi. Acaba neden?

Seanslarımda bu noktaya geldiğimde tiryaki “Bakın, işin mali yönü beni pek fazla
ilgilendirmiyor.” der. Siz de aynı düşünceyi paylaşıyorsanız kendinize bunun nedenini bir
sorun. Başka şeylere para harcamamaya o denli özen gösterirken nasıl oluyor da kendinizi
zehirlemek için bu kadar harcarsınız?

Bu soruların yanıtları şunlardır. Yaşamınızdaki diğer bütün kararlar iyi ve kötü
yanlarını tarttığınız ve mantıklı bir sonuca vardığınız analitik bir süreçten geçer. Yanlış bile
olsa mantıklı bir düşüncenin ürünüdür. Bir tiryaki sigaranın iyi ve kötü yanlarını bin kere
tartsa bin keresinde de vardığı sonuç aynıdır: “SEN BİR APTALSIN! BIRAK ARTIK ŞU
SİGARAYI!” Bu yüzden tiryakiler istedikleri için yada içmeye karar verdikleri için değil bırakamayacaklarını sandıkları için sigara içerler. Kendi beyinlerini yıkarlar. Gerçekleri
görmezlikten gelmekten başka bir seçenekleri kalmaz.

Nedendir bilmem tiryakiler genellikle aralarında bir anlaşma yaparlar: “Sigarayı ilk
bırakan diğerine 50 pound verecek.” Bıraktıktan sonra o kadar parayı harcamaktan
kurtulacaklarını anlaşılan hiç düşünmezler. Bunların hepsi tiryakilerin beyinlerine işlenmiş
asılsız inançların ürünüdür.

Bir an için gözlerinizi açın. Sigara içmek insanı kendine ömür boyu esir eden
zincirleme bir reaksiyondur. O zinciri kırmazsanız yaşamınız boyunca bir tiryaki olarak
kalırsınız. Şimdi yaşamınızın sonuna kadar sigara için harcayacağınız parayı bir tahmin
edin. Miktar herkes için değişecektir ama bu örnek için 10.000 pound diyelim.

Yakında son sigaranızı içmeye karar vereceksiniz (daha değil lütfen –kitabın
başında verdiğim talimatı unutmayın). Sigara içmeyen bir insan olarak kalmak için
yapmanız gereken tek şey tekrar tuzağa düşmemektir. Yani o ilk sigarayı bir daha
içmemektir. İçerseniz o sigara size 10.000 pound’a mal olacaktır.

Olaya bu şekilde bakmayı ters buluyorsanız demek ki hâlâ kendinizi aldatıyorsunuz.
O ilk sigaranızı içmediyseniz bugüne kadar ne kadar para harcamaktan kurtulurdunuz bir
hesaplayın.

Yukarıdaki hesapların gerçekçi olduğuna inanıyorsanız yarın kapınızın önünde
10.000 pound’luk bir çek bulsanız ne yaparsınız bir düşünün. Sevinçten dans etmeye
başlarsınız! Hiç çekinmeden dans etmeye başlayabilirsiniz! Böyle bir miktar paraya
kavuşmak üzeresiniz ve bu sizi bekleyen muhteşem hediyelerden yalnızca biridir.

Sigarasızlığa alışma zamanında son bir sigara içmeye kalkışabilirsiniz. Bunun size
30.000 pound’a (yada bulduğunuz miktara) mal olacağını anımsarsanız karşı koymanız
kolaylaşır.

Yukarıda belirttiğim öneriyi yıllarca radyo ve televizyon programlarında yaptım. Bir
tek tiryaki tarafından bile kabul edilmemesine hâlâ inanamıyorum. Golf kulübündeki
arkadaşlarım artan sigara fiyatlarından yakındıklarında onları hâlâ önerimle kızdırıyorum.
Aslında çok üstelersem bir gün biri yaşamının sonuna kadar içeceği sigaraları bana
ödetecek diye ödüm patlıyor. Bir servet yitirmiş olurum.

Sigara içmenin çok büyük bir zevk olduğunu söyleyen neşeli, mutlu tiryakiler
tanıyorsanız bir yıllık sigara paralarını peşin ödemeleri halinde bir aptalın kendilerine ömür
boyu sigara sağlayacağını bildirin. Belki önerimi kabul edecek birini benim için siz
bulursunuz?
-

Merhaba,

Sigarayı bırakmaya çalışan arkadaşlara yardımcı olabilir diye ben de kendi tecrübelerimi aktarmak isterim.

Arkadaşlar, ben burada aktarılan kitabı okudum ve ondan sonra sigarayı bıraktım.

Bundan yaklaşık 7 ay önce işyerinde bir arkadaşım sohbet arasında ilaçla (Champix) sigarayı bırakmaya çalıştığından bahsetti. Ben de bir süredir sigarayı bırakmak istediğimden ama nereden başlayacağımı da bir türlü bilemediğimden, sen bir dene bakalım olursa ben de başlarım dedim. Bu arada da ilaçla ilgili araştırma yaparken bu kitaba rastladım. Bu kitap ilaç kullananlara psikolojik destek olarak tavsiye ediliyordu.
Kitabı ara ara yaklaşık 1 hafta gibi bir sürede okudum.

24 yıldır günde yaklaşık 1 pakete yakın sigara içiyordum. Bu süre içinde grip vs gibi hastalıklar haricinde sigara içmediğim bir dönem olmadı. Sigarayı bırakmaya da hiç kalkışmamıştım. Şimdi 6 aydır sigara içmiyorum.

Sigarayı bırakmaya çalışırken aklınızda şöyle sorular oluşuyor ve bunların cevabını bulamadıkça içmeye devam ediyorsunuz:

- Çayla birlikte sigara keyfi yapıyordum, sigarayı bırakırsam çayı nasıl içeceğim?
- Bira vs içerken sigara içmezsem hayatta olmaz, ne olacak ??
- Yemeklerden sonra şöyle bir keyif sigarası yakıyorum, bırakırsam da canım çok isterse ne yapacağım ?
- Sigara elimi oyalıyor, bırakırsam tesbih falanla mı oyalanmam lazım, ofiste garip olmaz mı ??
- Stresli olunca bir sigara yapıyordum, bırakırsam stresimi nasıl atacağım?
- Sigarayı bırakınca kilo alınıyormuş, çok kilo alırsam ne olacak ?
- Ağzımı oyalamam için sigara yerine abur cubur yemem lazım, onlar da kilo aldıracak ...
- Kahvaltıdan sonra/yatmadan önce bir sigara tellendiriyordum, şlimdi o zamanlarda aklıma gelecek, içmek istersem ne olacak ?
- Sigara içen birinin yanında benim canım da sigara içmek isteyecek, zor olmayacak mı ?

Şimdi sigara içiyorsanız bunların çok zor üstesinden gelineceğini düşünebilirsiniz ama inanın bana bıraktıktan sonra bu soruların hepsinin anlamsız olduğunu göreceksiniz.

Sigarayı içmek istediğimiz için içiyoruz. Bu kitabı okuduktan sonra o içme isteğiniz (inşallah) yok olacak ve artık istemediğiniz için içmeyeceksiniz. Saçma bir cümle gibi görünüyor ama gerçekten öyle.

Bir de bu kitabın şöyle bir videosu var, onu da seyredebilirsiniz:http://www.youtube.com/watch?v=OMKSEW1EjGw

Sonuç olarak söyleyeceklerim;

Sigarayı bırakmak mümkün,
Sigara içmek zorunda değilsiniz,
Zorunda olmadığınız ve size çok zarar veren bir alışkanlığı bırakabilirsiniz.

Saygılar.

17. BÖLÜM

SAĞLIK

Beyin yıkama olayının en etkili olduğu alan sağlıktır. Tiryakiler sigaranın sağlık
açısından yarattığı risklerin bilincinde olduklarını söylerler ama bu doğru değildir.

Bu benim için de geçerliydi. Kafamda her an bir patlama olabileceğini sandığımda
ve bu işin sonuçlarına katlanmaya hazır olduğuma inandığımda yalnızca kendimi
aldatıyordum.

O günlerde paketten bir sigara aldığımda kırmızı bir lamba yansa ve bir uyarı sesi:
“Evet, bu sigara bardağı taşıran son damla olacak. Şansın varmış, olacaklar
hakkında önceden uyarılıyorsun. Şimdiye kadar ucuz atlattın fakat bir tane daha sigara
içersen beynin uçacak!” deseydi ne olurdu sizce? Hemen bir sigaraya uzanırdım!

Yanıt konusunda kuşku duyarsanız trafiği yoğun bir ana yola çıkın, gözleriniz kapalı
olarak kenarda durun ve sigarayı bırakmakla gözleriniz kapalı bir şekilde bu yolu karşıdan
karşıya geçmek arasında bir seçim yapmak zorunda olduğunuzu düşünün.

Nasıl bir seçim yapacağınız konusunda hiçbir kuşku yok. Ben her tiryakinin yaşamı
boyunca yaptığını yaptım: Bir sabah uyanıp sigaradan nefret etme umuduyla gerçekleri
görmezlikten gelmeye başladım. Tiryakiler sigaranın sağlık açısından yarattığı riskleri
düşünmezler, düşünseler keyfin aldatmacası bile kalmaz.

Böylece şok etkisi yaratan filmlerin neden bu kadar başarısız olduğu açıklanmış
oluyor. Çünkü bu filmleri sigara içmeyen insanlar seyredebiliyor ancak. Bu aynı zamanda
tiryakilerin günde kırk tane sigara içen ve seksen yaşına gelen amcalarını neden
anımsayıp nikotin yüzünden genç yaşlarında ölen binlerce insanı umursamadıklarını
açıklar.

Haftada yaklaşık altı kez genellikle gençlerle aşağıdaki konuşmayı yapıyorum:
Ben: Sigarayı neden bırakmak istiyorsunuz?
Tiryaki: Param yetmiyor.
Ben: Sağlık açısından hiç endişelenmiyor musunuz?
Tiryaki: Hayır. Yarın bir otobüsün altında da kalabilirim.
Ben: Kendinizi bilerek bir otobüsün altına atar mısınız?
Tiryaki: Tabii ki hayır.
Ben: Karşıdan karşıya geçerken sağa sola bakmaya gayret gösteriyor musunuz?
Tiryaki: Tabii ki.

Aynen. Tiryakilerin bir otobüs altında kalmaları olasılığı yüz binlerde bir olduğu
halde bu konuda çok dikkatlidirler. Oysa sağlığa zarar verme olasılığı neredeyse kesin
olan nikotinin riskine hiç aldırmadan katlanır ve bu zararları görmezlikten gelirler. İşte beyin
yıkama olayı bu denli etkilidir. Ünlü bir İngiliz golf oyuncusunu anımsıyorum, uçaktan
korktuğu için Amerika’daki turnuvalara katılmazdı ama golf sahasına birbiri ardına sigara
içerek çıkardı. Ne garip değil mi? Uçağın düşme olasılığı yüz binlerde birken ufak bir teknik
arızadan kuşkulanıp uçağa binmekten korkarız fakat sigaranın dörtte bir oranındaki yüksek
riskini umursamadan göze alırız. Peki tiryakilerin bu işten kazançları nedir?

KESİNLİKLE HİÇBİR ŞEY!

Sigara hakkında yaygın başka bir efsane de sigara öksürüğüdür. Bana gelen
geçlerin çoğu öksürmedikleri için sağlıkları açısından endişe etmezler. Aslında durum tam
tersidir. Öksürük yabancı maddeleri akciğerlerden dışarı atan doğal bir güvenlik sistemidir.
Öksürüğün kendisi bir hastalık değil yalnızca bir belirtidir. Sigara içenler ciğerlerindeki
kansere yol açan katranlı zehir maddelerini dışarıya atmak için öksürürler. Öksürmezlerse
bu maddeler ciğerlerinde kalır ve kansere yol açabilir.

Şöyle bir düşünün. Güzel bir arabanız olsa ve bu arabayı hiç acımadan paslanmaya
bıraksanız yakında bir pas yığını olup işinize yaramayacak hale geleceğinden aptallık
etmiş olursunuz. Yine de bu yüzden dünyanın sonu gelmez; paranız varsa yeni bir tane
alırsınız. Bedeniniz sizi yaşamınız boyunca taşıyan araçtır. Hepimiz sağlığın en önemli
nimet olduğunu düşünürüz. Bunun ne kadar doğru olduğunu bütün hasta milyarderler
onaylayabilirler. Çoğumuz geçmişte yaşadığımız bir hastalık yada kaza süresince
iyileşmek için çok dua etmişizdir. (NE ÇABUK UNUTURUZ.)

Sigara içiyorsanız elinizde bir tek olan ve yaşam için gereksinim duyduğunuz
aracınızı paslanmaya bırakmakla yetinmez aynı zamanda sistemli bir şekilde yok
edersiniz.

Aklınızı başınıza toplayın! Kimse sizi sigara içmeye zorlamaz ve unutmayın:
SİGARANIN SİZE HİÇBİR YARARI YOKTUR.

Başınızı bir dakikalığına gömdüğünüz kumdan çıkarın ve düşünün: Bundan sonra
içeceğiniz ilk sigaranın vücudunuzda kansere yol açacağını kesin olarak bilseniz o sigarayı
içer misiniz? Hastalığın kendisini unutun (biraz zor ama) gözünüzün önüne bir kanser
kliniğine gittiğinizi ve o korkunç testlere girdiğinizi getirmeye çalışın /ışın tedavisi vs. Artık
yaşamaya başlıyorsunuz. Ailenize ve sevdiklerinize ne olacak, hayalleri ve planları
gerçekleşecek mi vs.

Sık sık kansere yakalanmış insanlar görürüm. Kendilerinin başına geleceğini hiç
düşünmemişlerdir. İşin en acı veren yanı kanserin kendisinden çok insanın kansere
kendisi yüzünden yakalandığını bilmesidir. Sigara içtiğimiz sürece hep: “Yarın
bırakacağım” deriz. Kendimizi sonunda gerçekten bırakan insanların yerine koymaya
çalışın. Beyin yıkama olayları onlar için artık bitmiştir. Alışkanlığı gerçek haliyle
görür ve yaşamlarının gerisini “neden kendimi bu kadar zaman sigara içmek zorunda
hissetmiştim? Keşke zamanı geriye alabilsem!” diyerek geçirirler.

Kitabın başında şok tedavisi yapmamaya söz vermiştim. Sigarayı bırakmaya
şimdiden karar verdiyseniz aşağıda anlatacağım şey sizin için artık bir şok olmayacaktır.
Hâlâ emin değilseniz bu bölümün gerisini atlayın ve kitabı bitirdikten sonra okuyun.

Sigaranın sağlığa verdiği zarar hakkında birçok istatistikler yapıldı. Fakat tiryakiler
sigarayı bırakmaya karar vermedikleri sürece bunlarla ilgilenmezler. Yasal olarak zorunlu
olan uyarı yazısı da bir zaman kaybıdır, çünkü insanlar büyük bir umursamazlıkla o yazıyı
okumazlar, yanlışlıkla okuduklarında bile ilk yaptıkları şey bir sigara yakmak olur.

Tiryakiler tıpkı bir mayına basmak gibi sigaranın da bazı insanların sağlığına zarar
verip bazılarınınkine vermediğini sanırlar. Şunu aklınızdan çıkarmayın: Her sigara
nefesinde –şu anda sigara içiyorsanız- içinize kansere yol açan katranlı maddeler çekiyor
ve ciğerlerinizi bunlarla dolduruyorsunuz. Nikotinin yol açtığı en kötü hastalık kanser
değildir –daha kalp hastalıkları, atardamar sertleşmesi, amfizem, anjin, tromboz, kronik
bronşit ve astım vardır.

Tiryakiler bir de sigaranın korkunç etkilerinin abartıldığı yanılgısına düşerler. Tam
tersine. Sigaranın Batı toplumunda bir numaralı ölüm nedeni olduğuna hiç kuşku yoktur.
Sigaranın yol açtığı yada kısmen etki ettiği birçok ölüm vakalarında sigara neden olarak
gösterilmez yada istatistiklerde öyle geçmez.

Bazı tahminlere göre evlerde çıkan yangınların yüzde kırk dördü sigaradan
kaynaklanıyormuş. Acaba insanın bir sigara yakmak için gözünü bir anlığına yoldan
ayırdığı anda meydana gelen trafik kazaları ne kadardır?

Aslında dikkatli araba kullanırım fakat ölüme bir kez araba kullanırken sigara
sarmaya çalıştığımda yaklaştığım kadar hiç yaklaşmadım (sigara içmek hariç tabii). Araba
kullanırken öksürerek ağzımdan sigara düşürdüğüm –hep de koltukların arasına düşeranları
anımsamak bile istemiyorum. Eminim birçok tiryaki araba kullanırken aynı şeyi
yapıyordur; bir eliyle yanan sigarayı ararken öbürü ile direksiyonu tutmaya çalışıyordur.
Beynimize işlenmiş o asılsız inançlar yüz katlı bir binadan düşen bir adamın mantığını
benimsememize neden olur. Düşerken ellinci katta “şimdilik daha bir şey yok” dediği
duyulur. Şimdiye kadar bir şey olmadı diye bir sonraki sigarada da olmayacak diye
düşünürüz.

Olaya bir de tersten bakmaya çalışın. “alışkanlığınız” yaşam boyu süren bir zincirdir
ve her sigara bir diğerini istetir. Sigaraya başladığınızda ucunda bomba olan bir ipi
ateşlemiş olursunuz yalnız İPİN NE KADAR UZUN OLDUĞUNU BİLMEZSİNİZ ve her
içtiğiniz sigara ile bombaya bir adım daha yaklaşmış olursunuz. BOMBANIN İÇTİĞİNİZ
BİR SONRAKİ SİGARA İLE PATLAMAYACAĞINI NEREDEN BİLİYORSUNUZ?
-

22. BÖLÜM

İRADE YÖNTEMİ İLE BIRAKMAK

Toplumumuzda sigarayı bırakmanın çok güç olduğu düşüncesi yaygındır. Sigarayı
bırakmayı öğütleyen kitaplar bile bırakmanın ne kadar zor olduğuyla başlar. Aslında
bırakmak o kadar kolaydır ki. Evet kuşkunuz olmasını anlıyorum fakat olayı iyice bir
düşünün.

Bir mili dört dakikanın altında koşmayı hedeflerseniz amacınıza ulaşmakta güçlük
çekebilirsiniz. Bu hedef için yıllarca yoğun bir şekilde hazırlanmanız gerekir ve belki o
zaman bile fiziksel açıdan başaramazsınız. (Gerçekleştirdiğimiz şeyleri hayal gücümüz
belirler. Ne kadar ilginç değil mi? Bannister dört dakikanın altında koşmayı başarmadan
önce böyle bir derece erişilmez gibi geliyordu. Bugün ise gayet normal bir şey oldu.)

Sigarayı bırakmaya çalışıyorsanız yapacağınız tek şey sigara içmemektir. Kimse
sizi sigara içmeye zorlamaz (kendiniz hariç tabii), yaşamak için yemek ve içmek gibi sigara
içmek zorunda değilsiniz. Bırakmak istiyorsanız neden güçlük çekeceksiniz ki? Hiç zor bir
şey değil. Tiryakiler irade yöntemiyle bırakmaya çalıştıklarında olayı kendi kendilerine
güçleştirirler. Ben irade yöntemini tiryakiye bir tür özveride bulunduğu duygusu veren
yöntem olarak tanımlıyorum. Şimdi bu yöntemi bir ele alalım.

Hiçbirimiz sigara içmeye karar vermeyiz. İlk içtiğimiz sigaralar yalnızca bir
denemedir ve tatları iğrenç olduğundan ne zaman istersek o zaman bırakabileceğimizi
sanırız. İlk sigaralarımızı genellikle canımız istediği zaman ve çoğunlukla sigara içen
başka insanlarla birlikteyken içeriz.

Ne olduğunu daha doğru dürüst anlamadan düzenli olarak sigara almaya ve sürekli
sigara içmeye başlarız.

Bağımlı olduğumuzu anlamamız çoğunlukla uzun sürer, çünkü tiryakilerin sigarayı
gereksinim duydukları için değil zevk aldıkları için içtikleri yanılgısına düşeriz. Sigara
içmekten zevk almayız (zaten hiçbir zaman zevk almayız) ve ne zaman istersek o zaman
bırakabileceğimizi sanırız.

Genellikle, ancak sigarayı bırakma girişiminde bulunduğumuz zaman bir sorunla
karşı karşıya olduğumuzu fark ederiz. İlk bırakma girişimlerimiz daha sigaraya yeni
başladığımız zamanlarda olur, çoğunlukla para sıkıntısı yüzünden (genç bir erkek bir kızla
tanışır, birlikte bir yaşam sürmek için para biriktirmek ve sigara içmek için para
harcamamak ister) yada sağlık yüzünden (genç hâlâ aktif bir sporcudur ve nefesinin
daraldığını fark eder). Neden ne olursa olsun stresli bir durum beklenir. Bırakır bırakmaz
küçük canavar besin istemeye başlar. Böylece tiryakinin canı sigara ister, içemediğinden
dolayı da içinde bulunduğu stres artar. Stresli durumlarda kendisine destek olan yardımcısı
artık olmadığından üç kat eziyet çeker. İşkence dolu bir süreden sonra ya bir özveride
bulunup “daha az içmeye” niyetlenir yada “yanlış zaman seçmiş” olduğu sonucunu çıkarıp
“daha az stresli olduğu bir anı beklemeye” karar verir. Oysa stres olmadığı zaman sigarayı
bırakmaya da gerek kalmaz; bir dahaki stres durumunda tiryaki bir girişimde daha bulunur.
Doğru zaman bir türlü gelmez çünkü yaşam giderek daha az değil daha çok stresli bir hale
gelir. Anne babamızın evinden çıkar kendi evimizi kurarız, borçlanırız, çocuklarımız olur,
işimizdeki sorumluluğumuz artar vs. Tiryakilerin yaşamında stres hiç azalmaz çünkü strese
neden olan sigaradır. Alınan nikotin miktarı arttıkça hem stres hem de sigaranın gerekli
olduğu aldatmacası artar.

Yaş ilerledikçe stresin arttığı aslında bir yanılgıdır ve bu yanılgıyı sigara doğurur. Bu
konuya 28. bölümde daha ayrıntılı bir şekilde değineceğim. Tiryaki başlangıçta yaşadığı
başarısızlıklar sonucunda bir sabah kalkıp sigara içmek istememe olasılığına inanmaya
başlar. Bu umut genellikle sigarayı bırakmış diğer kişilerden duyduğu hikayelerden
kaynaklanır (örneğin “grip olmuştum iyileştikten sonra canım artık sigara içmek istemedi”).

Kendinizi kandırmayın. Ben bu tür söylentileri çok araştırdım ve olayın öyle
dışarıdan göründüğü gibi basit olmadığını anladım. Çoğu durumda tiryaki kendini sigarayı
bırakmaya zaten hazırlamış oluyor ve gribi yalnızca bir bahane olarak kullanıyor. Ben ne
zaman grip olsam sigara içmemi engellediği için dört gözle iyileşmeyi beklerdim.

Sigarayı birdenbire bırakan insanların çoğu bir şok yaşamıştır. Ya yakın bir
akrabaları sigara yüzünden ölmüştür yada sağlıkla ilgili bir sorun yüzünden korkmuşlardır.
“Bir gün aniden sigarayı bırakmaya karar verdim. Ne mükemmel bir insanım.” Demek çok
kolaydır. Kendinizi kandırmayı bırakın! Öyle bir şey kendiliğinden olmaz; sizin de biraz
katkıda bulunmanız gerekir.

Sigarayı irade yöntemi ile bırakmanın neden bu kadar zor olduğunu daha ayrıntılı
bir şekilde inceleyelim. Yaşamımızın çoğunu gerçekleri görmezlikten gelip “yarın
bırakacağım” diyerek geçiririz.

Bazen bir şey sigarayı bırakma girişiminde bulunmamıza neden olur. Sağlıkla ilgili
sorunlar, parasal nedenler, sosyal saygınlık yada son zamanlarda çok fazla nefes darlığı
çekmişizdir ve aslında sigaradan zevk almadığımızı fark etmişizdir.

Neden ne olursa olsun gözlerimizi açıp sigaranın olumlu ve olumsuz yanlarını
tartmaya başlarız ve aslında yaşamımız boyunca bildiğimiz sonuca varırız. Zaten mantıklı
düşündükten sonra ancak bir tek kanıya varılabilir: SİGARAYI BIRAKMAK!

Tiryaki sigara içmezse daha iyi olacağını bildiği halde sigarayı bıraktığında bir
özveride bulunduğu duygusuna kapılır. Bu gerçi bir yanılgıdır ama çok etkili bir yanılgıdır.
Nedenini bilmemesine rağmen sigaranın yaşamın iyi ve kötü anlarında kendisine destek
olduğuna inanır.

Daha sigarayı bırakmadan önce hem toplumun beynine işlediği hem de kendi
bağımlılığının yarattığı boş inançları aklına yerleştirmiştir. Buna bir de sigarayı bırakmanın
ne kadar güç olduğu konusundaki daha da etkili yanılgı eklenir.

Aylardır sigara içmeyen ve hâlâ sigara diye ölen tiryakileri duyarız. Bunlar mutlu
olmasını bilmeyen insanlardır, önce sigarayı bırakırlar sonra da yaşamlarının geri kalan
bölümünü sigara içmek isteyerek geçirirler. Yıllarca sigara içmeden mutlu bir şekilde
yaşarken bir gün bir sigara içip tekrar bağımlı olan tiryakileri de biliriz. Büyük bir olasılıkla
hastalıkları iyice ilerlemiş olan, kendilerine gözle görülür bir şekilde zarar veren ve
sigaradan zevk almadıkları belli olan tiryakiler de tanıyoruzdur –fakat yine de sigara içmeye
devam eder. Ayrıca bunların bir yada daha fazlasını belki kendimiz de yaşamışızdır.

İşte “Yaşasın! Duydun mu? Ben artık sigara içmek zorunda değilim” diye
başlayacağına sanki Everest Dağı’na tırmanacakmış gibi sıkıntılı bir duyguya kapılıp kötü
kaderine kızar, çünkü küçük canavarın tuzağına bir kere daha düşenin bir daha
kurtulamayacağı inancındadır. Bir çoğu arkadaşları ve yakınlarından özür dilemeye bile
başlar: “Bak sigarayı bırakmaya çalışıyorum. Önümüzdeki haftalarda herhalde gergin
olurum lütfen biraz anlayış göster!” Bu tür girişimler başarısız olmaya mahkumdur.

Tiryakinin birkaç gün sigarasız kalabileceğini kabul edelim. Ciğerlerindeki tıkanıklık
kısa bir süre sonra kaybolur. Birkaç gündür sigara almadığı için cebinde parası vardır.
Sigarayı bırakmak istemesinin nedenleri bir anda aklından çıkar. Bu, araba kullanırken
kötü bir kaza görmeye benzer. Bir süre yavaş kullanırız fakat acelemiz olduğu bir an yine
her şeyi unutup gaza basarız.

Diğer taraftan karnınızdaki küçük canavar nikotinsiz kalmıştır. Bedeninizde bir ağrı
yoktur; bir soğuk algınlığı yüzünden aynı rahatsızlığı çekseniz ne işinize gitmezlik
ederdiniz nede depresyonlara girerdiniz. Gülerek geçiştirirdiniz. Oysa tiryakinin düşündüğü
tek şey bir sigara isteğidir. Bunun neden bu kadar önemli olduğunu kendi de anlamaz.
Karnındaki küçük canavar beyninde büyük bir canavara dönüşür ve birkaç saat yada gün
önce sigarayı bırakmanın nedenlerini sayan kişi tekrar başlamak için bahaneler bulmaya
çalışır ve şunları söylemeye başlar:

1. Yaşam çok kısa. Yarın bir bomba patlayabilir yada bir arabanın altında
kalabilirim. Zaten çok uzun süredir içiyorum. Hem bugünlerde artık her şeyin
kansere yol açtığını söylüyorlar.

2. Yanlış zaman seçmişim. Yılbaşından / tatilden / yaşamımdaki bu stres
döneminden sonra bıraksam daha iyi olacakmış.

3. Konsantre olamıyorum. Gerginim ve moralim bozuk. Doğru dürüst
çalışamıyorum. Arkadaşlarım ve ailem beni artık sevmiyor. İşin gerçeği
herkesin yararı için benim tekrar sigaraya başlamam gerekiyor. Ben sigaraya
çok düşkünüm ve anlaşılan bir daha sigarasız mutlu olmama olanak yok.
(Benim otuz üç yıl sigara içmeme neden olan buydu.)

Tiryaki bu noktaya geldiğinde kaderine razı olup bir sigara yakar ve şizofreni artar.
Açlığını giderdiği ve küçük canavarı doyurduğu için büyük bir rahatlama duyar fakat uzun
süre sigara içmediyse sigaranın tadından iğrenir ve bu iğrenç şeyi neden içtiğini bir türlü
anlayamaz. Sonunda iradesinin yetersiz olduğuna inanmaya başlar. Aslında hiçbir eksiği
yoktur. Yalnızca kararını değiştirmiş ve yeni düşüncelerinin ışığında tamamen mantıklı
başka bir karar vermiştir. İnsan kendisini perişan hissettikten sonra sağlığın ne anlamı kalır
ki? Mutsuz olduktan sonra varlıklı olup da ne olacak? Hiçbir şey. Kısa fakat eğlenceli bir
yaşam, uzun ve perişan bir yaşamdan çok daha iyidir.

Ne mutlu bize ki, bunun tam tersi doğru. Sigarasız bir yaşam çok daha eğlenceli.
Benim otuz üç yıl boyunca sigara içmeme bu hayal neden olmuştur. İtiraf etmeliyim ki bu
hayal gerçek olsaydı hâlâ sigara içiyor olacaktım (düzeltme yapayım –ölmüş olacaktım).

Tiryakilerin çektikleri eziyetin sigarasızlıkla bir ilgisi yoktur. Sigarasızlık gerçi bu
eziyetin başlamasına neden olur ama asıl savaş insanın kafasında gerçekleşir ve buna
kuşku ve kararsızlık yol açar. Tiryaki işe başından bir özveride bulunduğu inancıyla girdiği
için bir süre sonra yoksunluk duygusuna kapılır –bu da bir tür strese yol açar. Ne zaman
beyni “yak bir sigara” dese strese girer. Sigarayı bırakır bırakmaz sigara içmeye
gereksinim duymaya başlar. Fakat sigarayı bırakmış olduğu için içemez, bu durum onu
iyice depresyona sokar ve bu depresyon onu tekrar sigaraya iter.

Bırakmayı güçleştiren bir başka etken de bir şey olsun diye beklemektir. Ehliyet
almayı amaçladığınızda ehliyet sınavını geçer geçmez hedefinize ulaşmış olursunuz.
“İrade yönteminde” ise: “Sigarasızlığa yeterince uzun bir süre dayanırsanız sigara içme
isteğiniz yok olacaktır” kanısı geçerlidir.

Hedefinize ulaştığınızı nasıl anlarsınız? Bir şey olsun diye beklersiniz, hiçbir zaman
anlamazsınız, çünkü artık bir şey olmaz. Son sigaranızı söndürdükten sonra sigarayı bırakmış oldunuz; eğer hâlâ bir beklenti içindeyseniz bu yalnızca sigarasızlığa ne kadar
zaman dayanacağınızın beklentisidir.

Daha önce belirttiğim gibi tiryakilerin çektiği eziyet beyinle ilgili bir şeydir ve
güvensizlikten kaynaklanır. Fiziksel bir ağrı yaratmaz ama etkisi çok güçlüdür. İnsanın
kendisini perişan ve güvensiz hissetmesine yol açar. Tiryaki sigarayı unutmak bir yana
sigaradan başka bir şey düşünemez olur. Günlerce hatta haftalarca ağır depresyonlara
girer. Düşüncelerinde hep kuşku ve korku vardır.

“Bu çılgın arzu daha ne kadar sürecek?”
“Bir daha mutlu olabilecek miyim?”
“Bir daha uyanmak isteyecek miyim?”
“Bir daha yediğim yemeklerden zevk alabilecek miyim?”
“İleride stresle nasıl başa çıkacağım?”
“Bir daha sosyal olaylardan zevk alabilecek miyim?”

Tiryaki her şeyin hemen ilerlemesini bekler fakat içinde bulunduğu derin keder
sürdükçe sigaranın değeri daha da artar.

Aslında gerçekten bir şey olur fakat bunu tiryaki fark etmez. Üç hafta boyunca
tamamen nikotinsiz kalmaya dayandıktan sonra vücudun nikotin gereksinimi kalmaz. Daha
önce belirttiğim gibi nikotin eksikliğinin yarattığı özlem o kadar azdır ki fark edilmez bile.
Tiryakilerin çoğu yaklaşık üç hafta sonra sigarayı bırakmayı başardığını düşünür. Bunu
kanıtlamak için bir sigara yakar ve her şey yeniden başlar. Sigaranın tadı iğrenç gelir ama
bedenine tekrar nikotin vermiş olduğu için sigarasını söndürür söndürmez nikotin seviyesi
düşer ve içinden bir ses: “Bir tane daha yak” demeye başlar. Tam kurtulmuşken tekrar
bağımlılık kazanır.

Ondan sonraki ilk sigarasını genellikle hemen yakmaz. “Tekrar bağımlılık kazanmak
istemiyorum” diye düşünür. Şöyle biraz zaman geçsin diye bekler. Belki birkaç saat, belki
birkaç gün belki de birkaç hafta. Sonunda “Tekrar bağımlılık kazanmadığıma göre ikinci bir
sigara içmemde bir sakınca olmasa gerek” diyerek daha önceki tuzağa yeniden düşer,
fakat artık çok ince bir ip üzerinde yürüyordur.

Sigarayı irade yöntemiyle bırakmayı başarmış olanlar beyinlerine işlenmiş o asılsız
inançlar yüzünden bir süre için sıkılır ve zorlanırlar. Bedensel bağımlılık sona erdikten
çok sonra tiryaki hâlâ sigara özleminden yakınır. Yeterince dayanırsa artık bir daha
başlamayacağına inanmaya başlar. Yakınmaya son verir ve yaşamın sigarasız da
sürdüğünü ve hatta zevk verdiğini kabul eder.

Birçok tiryaki irade yöntemiyle başarılı olmuştur, fakat güç ve zahmetli olan bu yol,
başarıdan çok başarısızlıkla sona erer. Başarmış olanlar bile yaşamları boyunca sigara
konusunda hassas kalırlar. O asılsız inançlar belli bir ölçüde hâlâ etki eder ve sigaranın
insana iyi ve kötü zamanlarda destek olduğuna inanırlar. (Sigara içmeyenlerin çoğu da bu
aldatmacaya inanır. Onların da beynine işlenmiştir ama sigaradan “zevk almayı”
öğrenememişlerdir yada işin olumsuz yanlarından kaçınmışlardır, hayır teşekkürler!) Uzun
zaman sigara içmeyenlerin tekrar başlamalarının nedeni budur işte.

Sigarayı bırakmış birçok kişi zaman zaman “özel bir ödül” olarak yada kendisini
sigaranın tadının iğrenç olduğuna inandırmak için bir puro yada sigara içer. Tadı iğrençtir
fakat sigarasını söndürdüğü an vücudundaki nikotin seviyesi düşer ve bir ses: “Bir tane
daha yak!” demeye başlar. Bir sigara daha yaktığında tadı yine iğrenç gelir ve kendisini
kutlamaya başlar. “Yaşasın! Zevk almadığım sürece bağımlılık kazanmam nasıl olsa,
yılbaşından / tatilden / bu stresten sonra tekrar bırakırım.”

Çok geç. Yeniden bağımlılık kazanmış, ilk düştüğü tuzağa yeniden düşmüştür.

Hep söylüyorum, zevkin bununla bir ilgisi yoktur, hiç de olmadı! Sigarayı zevk için
içseydik kimse ilk sigarasından başka sigara içmezdi. Zevk almadığımız halde sigara
içecek kadar aptal olabileceğimize inanamadığımızdan dolayı sigaranın bize keyif verdiğini
sanırız. Sigara içmek işte bu yüzden çoğunlukla bilinç altında gerçekleşir. İçtiğimiz her
sigarada ciğerimize doldurduğumuz pisliği düşünsek ve kendimize “bu iş bana 30.000
pound’a mal oluyor ve şu anda içtiğim sigara ciğerlerimde kansere yol açacak sigara
olabilir” dersek zevkin hayali bile kalmaz. Sigaranın kötü sonuçlarını bilerek aklımızdan
çıkarmaya çalıştığımızda aptallık yaptığımızı düşünürüz. Bu kötü sonuçları oturup
düşündüğümüzde ise dayanılmaz olur! Tiryakileri özellikle toplum içinde izlerseniz yalnızca
sigara içtiklerini fark etmedikleri zaman mutlu olduklarını görürsünüz. Fark eder etmez
rahatsız olur ve özür dilemek isterler. İnsan sigarayı küçük canavarı beslemek için içer...
küçük canavarı vücudunuzdan büyük canavarı da aklınızdan çıkardığınız an sigara içmeye
ne gereksinim nede arzu duyacaksınız.
-

SİGARAYI İLAÇ KULLANMADAN BIRAKMANIN YOLU... (2. sayfa)