|
Bildirim
|
e işte vanillanın güzel yanını sen söyledin. sen orda hack and slash şeklinde OYUN oynuyorsun. wow vanilla ise fantastik çöllerde zorlu kesilen yaratıklarla, her görevi tek tek içine sine sine yaparaktan , denizin yosun kosunu cigerlerine çekerek, çölün sicaklıgını suratında hissederek, 1001 güçlükle bulduğun özel petinle aranda gerçekten bir bağ kurarak, heran bir saldırı tehditi altında elinde sıradan bir bow, bir kılıç, tüm atmosferi içine çeke çeke bir HAYAT sunuyordu.
ayrıca repair için enginnerlar reapirbot yaparlar, merak etme. warlocklar dungeona önden gidip summonlamaya başlarlar. mageler çantalarını water ile doldururlar. 1 çanta dolusu flask hazır edersin, öyle saatlerce süren büyük flasklardan 2-3 tane AH alıp gitmek değil. dungeona göre giysini de hazırlarsın. item level 1 milyon olan itemlerin peşinden koşmak yerine , o bossla terinle , nefesinle çarpışırsın. vanilla da rogue roguedur, warrior warriordur. şimdiki gibi ismi ve iconu değişik ama etkiye sahip skiller yoktur. 1 critli kafalık craft etmek için mageler aylarca materyal toplarlar. yani OYUN değil bir fantastik dünyada yaşam vardı vanillada. 1 ayda max level olup raid yapmak yerine yavaş yavaş open pvpnin dibine vurarak gecenin ve gündüzün tadını çıkararak , tozun toprağın içinde çaresizliğinle başbaşa kalırdın. öyle ezberlenmiş ve sana tüm görevleri anlatan bir görev sistemi yoktu. görevi okurdun, thottbot-wowheadden okurdun, anlamaya çalışırdın. birinde bir binek görürdün dibin düşerdi. şimdiki gibi acviemenet saçmalığı yoktu. 500 tane binek de yoktu. herşeyin bir değeri vardı. paladin paladin idi, shaman shaman idi. şimdiki nolduğu belirsiz büyücüler değillerdi. bir paladin kutsal bir savaşçı gibi oynardı. çünkü insanlar kendileri ile karkterlerini özleştirmişlerdi. oyunda ister istemez role playing olurdu. ama sen anlamazsın evlat. sen hızlı internetin ile, 500 bineğin 20milyon item levelli eşyaların ile 2 ay sonra 21milyonuncu itemleveline , 4 ay sonra da yeni çıkan 22 milyon item levelli yeni itemine oynuyorsun. ve yine 5 ay sonra ise üzerindeki itemlerle yine yeni çıkan item eflasyonu karşısında ezik kalıyorsun. 10binmilyon critlerinle ekranda akan 6-7 sıfırlı damagelerinle oyunun nasıl bir eflasyona uğradığını görünce şaşırıyorum. biz yıllarca 1 item için uğraştık. oyunda esfane olan bossları değil kesmek onlara ulaşmak ve onlarla savaşmak için uğraştık. ragnorusu, neferyanı ilkkez görünce elleri titremeyen, onxya mağarasına kolyesini takıp girince kendinden geçmeyen, o atmosferi iliklerine kadar yaşamayan kimse yoktu. anlatmak zor.. wow u neden bıraktım? çünkü o wow bu wow değil artık. 1 senelik oynayıp bırakacak gençler için yapılmış ve yeni gelenlerin de hevesini alması için tasarlanmış, artık item setlerinin birbirinin aynısı olan , yapımcıların tekrar tekrar pişirdiği bir oyun haline gelmiş. |
wow ile ilk tanışmam inernet cafede amerika serverlarında oynayan bir Türk'ü görmem ve form değiştiren, devasa bir dünyada koşturan bir karakteri izlemem ile başladı. arkadas bir yaratık arıyordu. onu öldürme görevi varmış. mountu yoktu. druid idi kendisi. ilk görüşte aşık oldum oyuna. fantastik bir dünya ve çok büyük. o zamana kadar boyle bir oyun yoktu. hiç görmemiştim. atmosfer o kadar etkileyici idi ki. yanında oturup savaşmasını, elite yaratıgı kesmek icin cabalamsını izledikce bayıldım bittim oyuna.
sonra duydumki avrupa serverları betada imiş ve yakında açılacakmış. evimde internetim yoktu. öğrenciyim. avrupa serverları acıldıgında o ay içerisinde 2 arkadas birlik olup oyunu almıştık.(kimsede kredi kartı yoktu :)) oyunu almak bile çok zordu. bilmedigimiz bir siteden aldık, bize cd-key satmıştı adam. oyunu ilk actıgımızda ben druid o shaman açmıştı. arada bi o arada bi ben oynuyorduk derslerden sonra. herşey çok yeniydi. mapleri ilkkez görüyorduk. mekanikler her class da çok farklıydı(şimdiki gibi karakteleri dengelemek adı altında hepsini birbirine benzetmemişlerdi) druidler int,str,agi herşeyi giyiyordu. crit damage görmemiştim pek. hunter actıgımızda bir pet evcilleştirmemiz büyük olay olmuştu. elimiz titriyordu. peti evcilleştirene kadar 10 kere ölmştük. internetten freeze trap taktigini ögrendik. sonunda bir kaplanımız olmuştu. ama mutsuzdu ve kaçtı. bir anda yok oldu. büyük bir hayal kırıklığı. sonra ögrendikki peti beslemeliymişiz. herkes o kadar yeniydi ki. tüm mekanikler bize "woaawwww" dedirtiyordu. herşey çok yeniydi. o elflerin ilk dogdugu adanın atmosfer beni kendimden geçirmişti. kafayı yiyorduk. tüm karakterleri açmak istiyordum. o sıralar hunterlar,warlocklar,paladinler cok ezik idiler. duellolarda 2-3 sn de dayak yiyorlardı. hele warlock yaratık bile kesemiyordu. petinin tauntu güclü degildi ve büyüler dot oldugundan dotları atıp baslıyordunuz koşturmaya :D her classın bir rolü vardı. priestin shadowunu görmeniz mümkün degildi. disipline priest de iş yapmazdı. priest dedigin holy, shaman dedigin resto, paladin dedigin holy olurdu. shamanların dps leri cok kotu ve cok agro alıyordu. shamanlar kendini tank sanarlardı. pvpde shamanlar etkili olsada pve de etkisizlerdi. yaklasık 5-6 karakter denedikten sonra rogue,gnome,pembe saclı, kız bir karakter açmıştım. 40 küsür lvllerde crossroada gidip sabahtan aksama kadar horde kesiyordum. sanırım aylarca bunu yaptım :D 40lvl üzeri karakterim yoktu daha. ortalıklarda dolanıp görev denk gelirse belki göerv yapardık. görevin yerleri belli degildi. bulmak için görevi okur anlamaya calışır ,ip uclarından yerini bulurduk. gerci wowhead o zamanlar yoktu ama thottbot dye bir ste vardı. yarım yamalak görevleri oradan çözmeye başladık. dalarandan darkwooda az yüzmedik hani :D ne bilelim bekleyince gemi geliyormuş :D yaratıkları kırmızı sonra kurukafaya dönen lvller arasında öle kalka dünyayı keşfediyorduk. arada bir onyxia diye bir ejderhadan söz ettiklerini de duymuştum. oyunda raid yapmaki item kasmak gibi bir amacımız yoktu. horde bulup öldrüyorduk :D 1 sene belli bir amac dışında internet cafede bu oyunu oynadım. sonra internet baglatıp, işi bilenlerin yardımı ile birde Türkler bir araya gelince bizi kanatlarının altına aldılar. STV ye götürüp tüm görevlerimizi yaptılar. bize lvl atlattılar. raidleri gösterdiler. molten core diye bir yere girdik ama inanın bu süre içerisinde oyunda bir cok kez ellerim titredigi onlarca an olmuştu. hele UBRS , LBRS ile ilkkez raid mantıgını , party mantıgını çözmiştim. mageler koyun yapar, rogue saplar(ama sap %100 şansla vurmadıgından vanish hazır bulunurdu) şimdiki gibi herclassın bir cc si yoktu. 1 hata asla telafi edilemezdi. tanklar dısında biri damage alırsa 2 vurusta ölürdü. 1 dungeonda bile kac kere repair arası verilirdi. reapri bot cok pahalıydı. repair en yakın yerlesim yerinde idi. tüm party/raid dısarı cıkar tamire giderdik. warlockların summon olayı 3 kişi ile olurdu. dungeon girişlerinde summon taşları vardı ama biz ne işe yarıyor bilmezdik. çalışmazdı çünkü. yıllar sonra o taşları tamir ettiler :D 1 warlock buldukmu cok sevinirdik. warlock görevini bilir, ona yardım icin 2 kişi daha dungeona gider , diger uzaktaki 2 kişiyi summonlarlardı. yoksa kuş ile 30-40 dk dungeona gelmemizi beklerlerdi. wow da her ortamın bir atmosferi vardır bilirsiniz. her ortam bizim icin yeniydi. herkes elindeki class ile birseyler yapmaya calısırdı. her sınıf herseyi yapamazdı. yıllarca paldinle shamanı eşitlemeye calıstı blizard. shamanı da paladini de öldürdü. paladin alliance , shaman ise horde a özgü idi. şimdi her classın birbirine benzer özellikleri var. stunları, cc leri, dotları vs. eskiden her classın dotu yoktu. dot ve cast speed (haste) olmaması demek direk büyü atan classların anlık damagelerinin yüksek olması demek idi. simdi blizarda anlık damageri yaymak icin dot ve haste ile burst damagei azalttı. aynı dpsi hastesiz ve dotsuz vuran classları düşünsenize. sonradan wow u cok bozdu blizard. hersey oyundaki bir özellikle basitleşti. raid icin sıraya giriyorsun, sıra gelince seni raid elemanlarını hazırlamış , dungeona sokuyor ve dümdüz edip haftalık yapılması gereken raidini yapar gibi, sıradan birseyler yapıp, gerekirse ortalıkta hicbirsey yapmayıp, itemleri toplamak üzerine kurulu birseyey cevrdi oyunu. heleki 3-4 ayda bir cıakrdıgı 5 kişilik dungeonlar ile itemlevel diye getirdigi sacma mekanikle bir anda ortalıgın canına okudu. en iyi guildler 100ilvl ortalamasına sahipken, yeni bir 5 kisilik dungeon gelir ve düsen itemler bir anda 95ilvl olurdu. aylarını harcamış olan kişiler (ben) buna sinir oldugumdan dolay wowu 8 sene bir fiil oynayıp, dünya sıralamasında boss kesme hızı olarak guildce ilk 4 e yükselip, türkiyenin en iyi resto/balance druidi olduktan (guild adı tyrants idi, catastrophun gücsüz oldugu dönemler) sonra zirvede bıraktım oyunu. her expansionda girer oyuna bakarım ama o eski tadı blizard bitirdi. şimdi oyuna girsem, en sn bi kendi evini kurdugun patchde her gün girip ot/maden toplama mantıgını görünce iyice sogudum oyundan. hergün kendi evinde (ne isim veriyorsanız oraya unuttum) görevler yapıp, herseyi güncel tutmaya calışmak telefonda oynanan clash of clan gibi oyunları hatırlattı bana. wow ne hale gelmişti. o eskinin fantastik dünyanın dibine vurdugu, petinle birlikte çöllerde görev yapmak icin saatlarce dolandıgın, %60 mountunla gurur duydugun, petine yemek bulmak icin bile caba gosterdigin, hersyin bir degeri olan dünyadan (kapitalizm dermişim :D ) hazır düsmanın önüne getirildigi git vur kes mantıgına dönüsen bir dünyayay cevirdiler wow u. vanilla nden mi güzeldi. cünkü ruhu vardı, soludugun havayı ve zorlugu bilgisayar basında sana hissetirirlerdi. emegin karsılıgı vardı. dostluklar vardı. görevlerde bile birlkte yapma zorunlugu vardı. yaratıgın elite olmasına gerek yoktu. oyunda wowheadde acıklandıgı gibi herseyin acıklandıgı bir sistem yoktu. herseyi biz bulur, kesfederdik. horde ve alliance keskin bir cizgi ile ayrılmıştı. karakterlerin zayıflıkları ve güclü yanları vardı ve oyle sevilirdi. kimse illaki fire magein vurudugu kadar dps cıkarmak zorunda degildi. simdi ise her class kendini digerinle karsılastırıyor ve onun gibi olmak istiyor. hem dps de hem heal de. bir yarışa dönmüş oyun. atmosfer, ekrandan dısarı cıkamıyor artık. neyse kısa keseyim , sanırım anlatabildim. |
1- item çok zor kasılıyordu dolayısıyla her itemin ciddi değeri vardı. O itemi olan oyuncuya gerçek hayatta gibi saygı duyuluyordu.
2- Harita küçüktü dolayısıyla world pvp aktifti. pve itemleri pvp de de iş yaptığından guildin önemi çok fazlaydı. 3- İlk defa böyle bir oyun kurgulandığından insanlara 2. bir dünya gibi geldi. Oynuyan oyuncular gerçekten o dünyanın içinde yaşıyormuş gibi heyecan ve haz alıyordu.( örneğin ben ilk horde gördüğümde neredeyse heyecandan düşüp bayılacaktım:D) 4- Müzikleri oilk storminde girdiğimde ilk elf diyarına gittiğimde o müzikler off offf. 5- Ally horde ittifakı gerçekten vardı. Bir saldırı olduğunda hep beraber savunma yapılırdı. Tüm guildler alarma geçerdi. Daha ne diyimki iyiki yaşamışım o günleri, asla bir daha o duyguları yaşamıyacağım. O günler anlatılmaz gerçekten YAŞANIR. |
|
|
|
|
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Psikotrex -- 2 Mart 2016; 18:33:33 > |
|
|
|
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi SkylerDurden -- 2 Mart 2016; 22:53:16 > |
|
|
|
|
|
|
|
|
|