bu gece çok utanıyorum bin bir cesetli kadınların bastırılmış cadılar var üstümde nereden ve neden bilmiyorum bombalanıyor gece üç gibi tenimin en yumuşak özü yarı kapanmış bir kapıya ağıt yakıyor parmaklarım zincirli aç ayrık kelimelerimi bir bir kaldırıyorum yerine yollara bakmaya alışmış gözlerimden çat çat çat sesler geliyor mülteci bir kalbin kesilmiş damarları ayaklarıma kadar iniyor en çok da söyleyeceğin yalanları özlüyorum tanrının unuttuğu çocuklardaki gülümseyişin rujuma karışırdı bazen anlatmadığın dertleri öperdim kırmızı kırmızı cadılarımın çığlıklarını özlüyorum ateşle etin yarattığı o bıkmış kokuyu artık ne büyün kaldı ne de kazanım elimde asanla avunuyorum şehirler bile bir neden bırakırken insanlara senin ayaklarının bıraktığı tek şey şiirler oldu bana bin bir cesetli bir kadının astırılmış cadıları var üstümde neyse... pardon...
Yusuf Kuranel bir arkadaşımın yazdığı şiir bloğundan bir alıntı. genelde küfür argo kelimeler içerir. çok derin şiirler yazıyor.
< Bu mesaj bir yönetici tarafından değiştirilmiştir >