Şimdi Ara

Yokmu Gözleri doldurabilcek bir şiir..

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
8
Cevap
0
Favori
708
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj


  • Bu şiir gibi bildiğiniz güzel şiirler varsa paylaşabilirmisiniz arkadaşlar Hem ben Hemde Gönül sızısı çeken dostlarımız faydalanır



  • Can Yücel - Bağlanmayacaksın








  • Varmış ..
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Caglar.1903









    Varmış ..


    Bunu koyacaktım.


    Biliyorum sana giden yollar kapalı
    Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni

    Ne kadar yakından ve arada uçurum;
    İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi

    Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
    Yalnız seni, yalnız senin gözlerini

    Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım
    Ben artık adam olmam bu derde düşeli

    Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya
    Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki

    Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi
    Ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği

    Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
    Hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki

    Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
    Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini

    Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;
    Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri

    Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım
    Bu böyle pek de kolay değil gerçi…

    Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;
    Bunun verdiği mutluluk da az değil ki


    Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,
    Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki

    İnan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,
    Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:

    Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu
    Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri




  • @St.Rendroy

    Çok fazla bir şiirmiş Edebiyat hocam önermişti








  • can yücel
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • Her sonbaharda olduğu gibi yitirdiklerimin özlemiyle,
    Tavan arasına çıktım yine,
    Eski fotoraflar, geçmiş yılların öyküsünü; hatırlatsın diye...
    Annem! Yüzüne baktıkça, pembe beyaz bahar dalları açardı gönlümde.
    Gözlerinin maviliğinde; uçsuz bucaksız okyanustayım... Sanki yelkenli bir gemide.
    Kucağında ben varken fotoğraflarda; o hep gülümsemekte,
    Bahçemizde, akşamsefalarının önünde.
    Sonraları... Elimden tutmuş, beni yürütmekte.
    Birlikte sulardık akşamsefalarını, keyifle...
    On yaşındaydım, düşünüyordumda belleğimde...
    İlköksürüklerini duymuştum bir sessizlikte...
    Mavi gözlere çakmak çakmak bir eda geldiğinde,
    Akşamsefaları da çiçeklerini yitirmiş, tohumlarını dökmekte...
    Ertesi sene dediler ki:
    ''Annen cennette!''
    Biliyorum kokmaz akşamsefaları pembe, beyaz, sarı! Yine de...
    Koklardım onları; annemin özlemiyle.
    Ve Tanrı, büyüktür elbette...
    Doldurdu anne kokusunu, az da olsa gönlüme...

    Bir fotoğraf daha var elimde,
    Okul önlüğüm üzerimde, yine akşamsefalarının önünde.
    Babam yangın yüreği, soluk benzi ile,
    Beni okula götürmek üzere.
    Ne yazık akşamsefaları yine... Tükenmekte
    Kaybolan anne kokusu ile birlikte.
    Hızla geçerken seneler, babam ve ben elele...
    Yine akşamsefaları, güneşe doğru bir döndüğünde
    Dediler ki:
    ''Baban'da annenin yanında cennette!''
    Ben artık genç olmuşum ama yine de
    Akşam üzeri, mezarlıktan geldiğimde
    Kokladım akşamsefalarını gönlümce.
    Pembeleri annem, beyazları babam kokar belki diye....
    İstemedim sarıları, içimde biriken isyan seliyle,
    Yoldum attım hepsini gökyüzüne.
    Yalnızım artık fotoğrafalarda ya da sadece bir kelebekle,
    Ama yine akşamsefalerının önünde, bahçemde...

    Yaşamın boş bir yerinde; kalbimde hapsolmuş sevgilerle,
    Bir melek gördüm bir gün, akşamsefalarının önünde.
    Annem sandım belki de...
    İşte fotoğrafı elimde...
    ONU İLK ÖPTÜĞÜMDE AKŞAMSEFALARININ ÖNÜNDE.....
    Anladım ki, sarı açan akşamsefalarını yolmamak gerekmiş gerçekte.
    Bir fotoğrafta, birlikte suluyoruz akşamsefalarını; eşim Melek'le,
    Özlediğim mutlulukları onunla yaşıyorum birlikte.
    Şu fotoğrafta ise, yavrumuz ile sevgiyle,
    Ninnisini söylüyor Melek, gönlünce,
    Yavrumuz büyürken geçen günlerde..
    Annemle babam, görsünler diye cennette...
    O, koşup oynuyor akşamsefalarının önünde,
    Ben ve Melek içiyoruz demli çayımızı göz göze.
    Ama yine bir fırsat gelince elime,
    Kokluyorum akşamsefalarının pembelerini annem, beyazlarını babam diye...
    Hem de sarılar kıskansa bile...

    Yalnız, eylül geldiğinde... Kalbimde ince bir sızı ile
    Tohumlarını topluyorum akşamsefalarının özlemler içinde,
    Minik elleriyle, yavrum bana yardım ettiğinde
    Çekmiş Melek fotoğrafımızı, işte elimde.
    Galiba yine o günlerde
    Akşamsefalarının açmasına daha var diye,
    Bir kadeh mey elimde; efkarlar gönlümde.
    Melek şikayet etse de
    Artık fotoğraflarda hep bir kadeh var elimde.
    Yıllar birbirini kovalıyor elbette,
    Kadehleri birbiri ardına devire devire
    Akşamsefalrının tohumlarını bile
    Toplayamaz hale gelmişim bugünlerde.
    İşte bu fotoğrafta, Melek topluyor tohumları o sene...

    Şimdi en güzel fotoğraf elimde...
    Yavrum damat kıyafetiyle, yanında gelinimle
    Bu mutluluk selinde bile
    Melek artık şikayet etmese de
    Kadeh yine elimde.
    Bu seferde yavru kuş yuvadan uçtu diye...
    Saçlarımıza aklar düştüğünde, bu fotoğrafta açıkça görülmekte,
    O sıralar Melek, yavaş yavaş erimekte.
    Bir sabah güneşinde, akşamsefalarının çiçekleri büzülmekte
    Sanki kıvranıyorlar acı içinde.
    İşte o saatlerde, Meleğim göçmekte
    Eli elimden düştüğünde
    Dışarıdakilere dedi ki:
    ''O şimdi cennette...''
    Şimdilerde kadehim hep elimde.
    Pembeleri annem, beyazları babam, sarıları Melek diye,
    Akşamsefalarını koklamaktayım yine
    İşte fotoğraflar elimde...

    Tavan arasından inme vakti geldi de,
    Gözyaşlarım kurusun diye bekliyorum belki de.
    Sonra ineyim de
    Akşamsefalarının tohumlarından toplayayım yine...
    Gerçi vasiyetim var bilseler de...
    Toplayıp tohumları, koyayım göz önünde bir yere,
    Pembeleri annem, beyazları babam, sarıları Melek'se...
    Ben de akşamsefalarının tohumları olacağım belki de...
    Dibine kezzap dökseler bile, yeşereceğiz her sene...




  • 
Sayfa: 1

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.