Şimdi Ara

Zaman Çok Hızlı Geçiyor, Bir Ölüm Korkusu Sardı Beni... (2. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir (1 Mobil) - 1 Masaüstü1 Mobil
5 sn
47
Cevap
3
Favori
2.114
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • quote:

    Orijinalden alıntı: RahatçaYorumYapmaHesabı

    Olmekten korkmak olmek istememeyi gerektirir peki nedir hocam olmek istememe nedeniniz ? Nedir sizi hayata bu denli baglayan sey

    Ateisttir belki

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • dünyaya gelmek nasıl tercihiniz değilse ölmekte öyle rahat olun dünyaya neden geldiğinizi düşünüp hareket edin yeter..
  • Üniversite kas.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • OOOO güzel troll tabi 2 dakika oturup düşünemediğin için direk böyle bir yorum yapacağın aşikar idi.
  • Yaşatmayan Allah yaşatmaz kardeş
    Kimsenin 1 saniye sonraya çıkacağı garanti değilken senin 90 nın naslıl garanti olur ki

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • O ışığı görüp,gidip-gelmiş Müslüman biri olarak söylüyorum;korkulacak bir şey yok,nasıl olduğunu anlamıyorsun bile.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Nickinde ve atarında dalga geçme havası seziyorum.Birde Müslümanım diyor.Espri yapmış olsan bile dalga geçiyorsun.
  • Seni bi döverim

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: KekonunÇıtladığıÇekirdek

    Nickinde ve atarında dalga geçme havası seziyorum.Birde Müslümanım diyor.Espri yapmış olsan bile dalga geçiyorsun.

    Sen git sütünü iç yavaştan yorganın altına girip uyumaya başla,senin sezeceğin tek hava kıçındaki kokan pokun havasıdır.

    Beni korkutan ölmek değil yaşamak,tüm acıları hayatta iken canlı-kanlı olarak yaşıyorsun.

    Nick+Avatarımdaki mesajı gördüğüm kadarıyla anlayamamışsın.Boş ver anlayamazsın zaten.
    Not:+bilmemkaç günah point sol defterine işlendi.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >




  • Yav he he kürt
  • Ölmek gibisi var mı? Her türlü dert sıkıntıdan kurtulmuş oluyorsun.
    “BİLESİNİZ Kİ, ALLAH’IN DOSTLARINA HİÇBİR KORKU YOKTUR. ONLAR ÜZÜLMEYECEKLERDİR DE.” Yunus 62
  • Hocam attığım videoda ki adam kanser olmuş şu anda yaklaşık herhalde 6 7 ayı vardır videoyu izle bakalım bu adam 7 ay kalan ömrünü nasıl geçiriyor ve geçirecekmış KESİNLİKLE IZLE

    < Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
  • 18 yaşındayımdan sonrasını okuyan işsiz varmı ?
  • multiTYRT kullanıcısına yanıt
    hergün çalışıyorum sınava bi nebzede olsa kafamı dağıtan şey ders çalışmak.
  • postapocalypticCOW kullanıcısına yanıt
    Hocam aynı dertten muzdaribiz

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Arkadas da benim gibi boslukta.Bes vakit namaz kilan biriydim.Tekrar musluman olmak istiyorum ama sorgulayinca mantiksiz geliyor.Hani bir umut ariyorsun inanmak icin,bu arkadasda bu durumda.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Demek facebook sayfaları

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yüz yüze olsak baya bi konuşurduk aslında ama ölümden korkmana gerek yok bence. Ayrıca facebooktaki laf kalabalığından ibaret saçma sapan ateist sayfaları ile ateist olduysan yalnızca kuran temelli islamı tamamen derinine inerek araştır derim.
  • postapocalypticCOW kullanıcısına yanıt
    Ölüm şu an benim de en yakınımda olan bi şey. Uzun olucak ama yazıcam...
    Yaşıtız seninle. Temmuz aylarında burada konu açtım. Herkesin ailesinde vardır ya amca baba konuşmaz, bizde de o durum vardı. Ama yapılan haksızlık babama karşıydı ve işin içinde sadece amcamlar yoktu. Babamı dışlayan bir de babanem vardı.
    En dolandırıcı amcam yani büyük amcam, temiz, güler yüzlü bir insandı. Küçükken çok severdim o da beni çok severdi. Öyle ailecek gidip gelmemiz yoktu, aksine babamla amcam nerede karşılaşsa birbirlerini görmemek için başka yoldan giderdiler. Babamın anlattığına göre evlenene kadar ailesine daha düşkün biriymiş, yani böyle dolandırıcılığı falan yokmuş. Dolandırıcılık derken açayım. Babamlar 4 kardeşti ve ortak çalışıyolardı, hep aynı hikayedir bilirsiniz. En büyük amca diğer kardeşlerin hakkını hep yer. gel zaman git zaman ben büyürken daha da bozuldu babamla amcamların arası. ben de haliyle kin duydum tavır aldım onlara karşı. Çünkü yaptıkları bizim ailemizin içine de yansıyordu. çok değil 4-5 sene önce. Amcam sabahın 9unda benim yanımdayken babamı arayıp hesap sordu, ağır laflar etti. Zaten onlar arıyosa ya biri ölmüştür ya da ağır hastadır. İnsan kırılıyo elbet. O günden sonra daha da soğudum. Bunu kuzenlerime de yansıttım, zaten pek bi yakınlığımız yoktu, gidip gelme de olmayınca daha da koyverdim.
    Zaman böyle geçti. 2 sene önce amcamın kanser olduğunu öğrendik. Yediği haklar çıkıyo galiba dedik. Ama yine de kanser olmasını istemedim hiç doğruya doğru. Annemle babam gitti hastaneye ben dershanedeydim. O günden beri kemoterapi görüyordu.
    Babam yazın çarşıda gördüğünü, iyice çöktüğünü söyledi.Kötülere bi şey olmaz dedim içimden hep. Daha 55 yaşında ne olabilir ki o kadar kötü. Ben hiç raslamadım dışarıda. rastlasaydım tanıyamazdım yanından öyle geçerdim belki de, bu lanet hastalık insanı eritiyor..
    5 kasımda amcamın gelini aradı amcanın durumu ağırlaşmış, ameliyata almışlar diye. Bu zamana kadar ne aradım geçmiş olsun dedim, ne ziyaret ettim. Yemin ederim hiç aklıma gelmedi gerçekten kötülük olsun diye değil.. belki de o kadar yakın olmadığımız içindir. beklemiş midir peki?.. belki.
    17 gün yoğun bakımda durduktan sonra vefat etti. Babamın amcamın kalbinin durduğunu söylediğinde hiçbir şey hissetmedim. Üzülemedim bile. Şoka uğradım çünkü. Hani hiç sevmiyodum?
    Cenaze günü anladım ki o tabutta yatan amcamdı. Yanımızda dövünen ağlayan babanem. Uzağımda dokunsam ağlayacak olan, mazlum gözleri gözlerimle çakışan babam.
    Mezarlığa gittik gerçekten orada mı yatıyordu amcam şimdi? Çarşıda görsem kaçıcak kimsem yok muydu artık? Ya da üçkağıtlarını anlatıcağım? O gün dua için evine gittiğimde amcamın ilk kez evine gitmiştim. En son gittiğimde çok çok küçüktüm. Sadece bakındım durdum. Apartmanın girişinde arabası duruyodu, ne yani amcam gelmeyecek mi artık gerçekten? nasıl olur.. ama daha çok erkendi? Bundan sonra 1 ay kadar toparlayamadım, şoka uğramıştım çünkü. Reenkarnasyonu falan araştırmıştım iyice bozmuştum kafayı.
    Şimdi hissettiğim tek şey pişmanlık. babam hiçbir zaman engellemedi beni amcana gidemezsin diye aksine bana kızdı sana noluyo niye öyle davranıyosun diye.
    Ölümü unutuyoruz hiç ölmeyecekmiş gibi hep erteliyoruz. Sevdiğimiz kişileri kendimize itiraf edemiyoruz. Topraşın altına giren bi daha çıkmıyor ve ölüm bu, hayatın herhangi dksında bizim başımıza gelebilir ama unutuyoruz kabullenmekten korkuyoruz. Yine annemin halası 15 gün önce kanserden öldü. Onu çok severdim, benim halam yok ama annemin 4 tane halası var. Kendi halam gibi seviyorum hepsini. O da öldü. Şimdi hayale dalıyorum amcam yaşasaydı, ben ona gitseydim kahve yapsaydım ziyaret etseydim, bayramda arasaydım moral verseydim.. meğer her şey karşıdan güllük gülistanlıkmış. Moral bozukluğu ööldürdü amcamı bizce, bu kısımlar özele kaçıyo.
    Sana gelirsek ölümü bu kadar sık hatırlaman psikolojik. Ama hiç hatırlamamaktan iyidir. Korkulacak bi şey yok, tabiata karşı gelemeyiz. Ama hayatın her dksını sonradan pişmanlık duymadan yaşamak gerek, zaman geri gelmiyor. Çook laf ettim amamkusura bakmayınız, kendinizi de böyle şeylerle oyalamayın, anı yaşayın...

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • 21. Yaşıma girecem bu ay, bazen yaşlandım diyorum. Arkadaşlarım evlilik çoluk çocuk muhabbetine başladı. Ben hala çocuk gibiyim aklıdan bile geçmiyor öyle şeyler :D ama yolda küçük çocukları görünce, eski okulumdakiler bana abi falan deyince bir garip oluyorum

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.