Şimdi Ara

16 Yaşındayım Panik Bozukluk Belirtilerim var ve Hayattan Eskisi Kadar Keyif Alamıyorum (2. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
32
Cevap
2
Favori
1.735
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 12
Sayfaya Git
Git
Giriş
Mesaj
  • .



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-86G53N200 -- 11 Eylül 2020; 1:8:49 >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: tugrulc

    Lise 3. sınıfa geçtim, İnternetten yaptığım araştırmalara göre aslında anksiyete bozukluğu belirtileri var bende. Hayattan eskisi kadar keyif alamaz oldum. Geçen sene, ondan önceki sene gayet mutlu ve en ufak şeyden büyük keyif alan birisiyken 2012'nin şubat ve mart aylarında başlayan sebepsiz bir sorunla karşı karşıyayım. Gün içinde sebepsizce korkular ve kaygılar yaşıyorum, varoluşumu sorgulamaya, ölümü sorgulamaya, dini sorgulamaya başladım.
    Şimdi kafa taktığım şey ise; Biliyorsunuz okullar yakında açılacak ve ben sınıfta başıma bişey gelmesinden, kontrolü kaybetmekten veya ne bileyim, durduk yerde konuşmaya başlamaktan falan korkuyorum. Böyle saçmasapan bir şey işte... Çocukluğumda büyük bir travma yaşamadım, İstediği çoğu şeye sahip ve anadolu lisesinde takdir alabilen bir insanım, hocalarla falan aram iyi ama o 45 dakika boyunca sınıfta doğru düzgün duramamak gibi saçma bir şeyden korkuyorum.

    En çok muzdarip olduğum konu ise bu kaygıları uyumaya çalışırken yaşamak.

    Aramızda büyükler var, bu yaşları yaşamış insanlar, bunların sebebi yaşım mıdır, geçici midir, nedir bu biraz fikrinizi almak istiyorum. Böyle yaşamaktansa yaşamamak daha cazip gelmeye başladı zira.

    Not: Belirtileri 5 gün yaşıyosam 5 gün rahatlıyorum böyle bi kısır döngüyle yaşayıp gidiyorum

    Bunu bende sürekli yaşıyorum. Ama diğer anlattıklarından yok bende. Bazen ölünce yok olacağımı falan düşünüyorum içimi bir korku kaplıyor falan. Bazen dünyaya hiç gelmemişim gibi hayel ediyorum falan. Psikopatım yani




  • senin aşık olman lazım abicim
  • Dayan 5 senen kaldı sonra hic bıseyın kalmaz

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: sinekadam

    senin aşık olman lazım abicim

    ben belki de aşık olduğum için bu durumlara düştüm

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Aynı sorunlardan şikayetçi olunca ben de araştırmıştım ikimiz de aynı sonuca varmışız ben de aşırı derecede sinir bozucu nefes darlığı da var bu da bir belirtisiymiş.Üstelik hemen yorulma da var.

    Buyur bu da konum : http://forum.donanimhaber.com/m_50912040/mpage_1/f_/key_//tm.htm#50912040 1 yıl önce açmıştım.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Nightful -- 10 Eylül 2012; 1:00:17 >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: tugrulc


    quote:

    Orijinalden alıntı: sinekadam

    senin aşık olman lazım abicim

    ben belki de aşık olduğum için bu durumlara düştüm

    o zaman hayatının autumn'ını bulman lazım.
    bkz. 500 days of summer
  • takip bendede yazılanların çoğu var
  • quote:

    Orijinalden alıntı: tugrulc

    Lise 3. sınıfa geçtim, İnternetten yaptığım araştırmalara göre aslında anksiyete bozukluğu belirtileri var bende. Hayattan eskisi kadar keyif alamaz oldum. Geçen sene, ondan önceki sene gayet mutlu ve en ufak şeyden büyük keyif alan birisiyken 2012'nin şubat ve mart aylarında başlayan sebepsiz bir sorunla karşı karşıyayım. Gün içinde sebepsizce korkular ve kaygılar yaşıyorum, varoluşumu sorgulamaya, ölümü sorgulamaya, dini sorgulamaya başladım.

    Şimdi kafa taktığım şey ise; Biliyorsunuz okullar yakında açılacak ve ben sınıfta başıma bişey gelmesinden, kontrolü kaybetmekten veya ne bileyim, durduk yerde konuşmaya başlamaktan falan korkuyorum. Böyle saçmasapan bir şey işte... Çocukluğumda büyük bir travma yaşamadım, İstediği çoğu şeye sahip ve anadolu lisesinde takdir alabilen bir insanım, hocalarla falan aram iyi ama o 45 dakika boyunca sınıfta doğru düzgün duramamak gibi saçma bir şeyden korkuyorum.

    En çok muzdarip olduğum konu ise bu kaygıları uyumaya çalışırken yaşamak.

    Aramızda büyükler var, bu yaşları yaşamış insanlar, bunların sebebi yaşım mıdır, geçici midir, nedir bu biraz fikrinizi almak istiyorum. Böyle yaşamaktansa yaşamamak daha cazip gelmeye başladı zira.

    Not: Belirtileri 5 gün yaşıyosam 5 gün rahatlıyorum böyle bi kısır döngüyle yaşayıp gidiyorum

    merhabalar arkadaşım,
    öncelikle kendimi tanıtayım ki yazacaklarım ahkâm kesmek olarak algılanmasın. 12 ay boyunca mesleğimle alakalı uzun dönem olarak askerliğimi yaptıktan sonra 3 senedir de fiilen çalışıyorum. rakam olarak çok olmasa yaşanmışlıklar ve öğretiler açısından baktığımızda meslekteki 4. senem bitti. ha ne iş mi yapıyorum. ben psikologum. yazdıklarına baktığımda yüzümde ufak bir tebessüm belirdi. neden diye sorduğunu duyar gibiyim. normal şartlarda bir yetişkinin benzer şikayetlerle yaptığı başvurular çok daha ciddi değerlendirmelere tabi tutulabilir.
    seninkiler önemsiz demiyorum. fakat gelişen teknolojiyle beraber bilgiye daha kolay ulaşabilme şansı insanların, var olduğunu düşündüğü birkaç belirti ya da ihtimali kuvvetlendirmelerine maalesef yardımcı olmakta. özellikle çevresel faktörleri göz önünde bulundurduğunda etraftaki birçok uyaranın varlığı, yeni jenerasyonların bilgiyi daha çok sorgulamalarına ve meraklarını gidermelerine itiyor.
    bu durum senin için bir geçiş dönemi, anlattıklarını yaşayan birçok insan tanıdım, hala da tanımaktayım.
    1. sana ergenlik muhabbeti çekmicem, fakat gerçekten içinde bulunduğun yaş aralığı ve bu sürecin sende yarattığı hormonal ve düşünsel dengesizlikler bu sürece sebep oluyor olabilir.
    2. gün geçtikçe daha çok şey tecrübe ediyorsun ve bunların içinde seni korkutan da olabilir cesaretlendiren de. korkularınla bir şekilde yüzleşmen gerekir diye düşünüyorum.
    3. kendini şu aralar ne bir beklentiye ne de büyük bir arayış içine sok. çünkü kendini soktuğun beklentinin derecesi ne kadar büyük olursa, sonrasında yaşayacağın yıkım çok daha büyük olur.
    4. sorgulamaların, yaşamış olduğun bir kaybın eseri olabilir ( not: bu arada yazdıklarından yaptığım çıkarımlarla sadece ihtimaller üzerine konuşabiliyorum ) her kaybın sonrasında bir yas süreci vardır. yas sürecinin sağlıklı geçirilmesi akabindeki süreçlerde yaşama ihtimalin olan korkularını kaygılarını en aza indirir.
    5. çok çalkantılı ve herşeyin zirve yaptığı yaştasın, sağlıklı düşünmeye çalış bırak nefesin seni kontrol etsin.
    6. tanı koyma işini uzmanlara bırak ;) hastalık hastalığı yapma. üniversitedeyken bende de şizofreni belirtileri vardı ; hala sağlıklıyım o yüzden rahat ol.
    aklıma geldikçe yazarım yine. yazdıklarından yaptığım çıkarımlarla şimdilik söyleyebileceklerim bunlar, ha unutmadan; notunda belirttiğin kısır döngünün adı,, manik depresif yani bipolar bozukluk ;)


    konunu çok geç gördüm şu an nasıl olduğunu bilmiyorum, okuyup okumayacağından da emin değilim ama görünce bilgi ve tecrübe paylaşımında bulunmak istedim.
    sağlıkla kal.




  • 14-18 yaş arasında yaşanan sizin psikolojik sorun diye adlandırdığınız çoğu şey ergenliğinizden kaynaklanıyor.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: psikoberg




    hocam ben dini konularda git-geller yaşıyorum

    nasıl söyleyeyim bazen dini inkar ediyorum sonra ama birden dinime bağlanıyorum dua okuyorum, allah a yalvarıyorum vs.

    bu sorunları nasıl aşmalıyım? ne yapmalıyım psikolojim bozuluyor artık
  • quote:

    Orijinalden alıntı: psikoberg

    quote:

    Orijinalden alıntı: tugrulc

    Lise 3. sınıfa geçtim, İnternetten yaptığım araştırmalara göre aslında anksiyete bozukluğu belirtileri var bende. Hayattan eskisi kadar keyif alamaz oldum. Geçen sene, ondan önceki sene gayet mutlu ve en ufak şeyden büyük keyif alan birisiyken 2012'nin şubat ve mart aylarında başlayan sebepsiz bir sorunla karşı karşıyayım. Gün içinde sebepsizce korkular ve kaygılar yaşıyorum, varoluşumu sorgulamaya, ölümü sorgulamaya, dini sorgulamaya başladım.

    Şimdi kafa taktığım şey ise; Biliyorsunuz okullar yakında açılacak ve ben sınıfta başıma bişey gelmesinden, kontrolü kaybetmekten veya ne bileyim, durduk yerde konuşmaya başlamaktan falan korkuyorum. Böyle saçmasapan bir şey işte... Çocukluğumda büyük bir travma yaşamadım, İstediği çoğu şeye sahip ve anadolu lisesinde takdir alabilen bir insanım, hocalarla falan aram iyi ama o 45 dakika boyunca sınıfta doğru düzgün duramamak gibi saçma bir şeyden korkuyorum.

    En çok muzdarip olduğum konu ise bu kaygıları uyumaya çalışırken yaşamak.

    Aramızda büyükler var, bu yaşları yaşamış insanlar, bunların sebebi yaşım mıdır, geçici midir, nedir bu biraz fikrinizi almak istiyorum. Böyle yaşamaktansa yaşamamak daha cazip gelmeye başladı zira.

    Not: Belirtileri 5 gün yaşıyosam 5 gün rahatlıyorum böyle bi kısır döngüyle yaşayıp gidiyorum

    merhabalar arkadaşım,
    öncelikle kendimi tanıtayım ki yazacaklarım ahkâm kesmek olarak algılanmasın. 12 ay boyunca mesleğimle alakalı uzun dönem olarak askerliğimi yaptıktan sonra 3 senedir de fiilen çalışıyorum. rakam olarak çok olmasa yaşanmışlıklar ve öğretiler açısından baktığımızda meslekteki 4. senem bitti. ha ne iş mi yapıyorum. ben psikologum. yazdıklarına baktığımda yüzümde ufak bir tebessüm belirdi. neden diye sorduğunu duyar gibiyim. normal şartlarda bir yetişkinin benzer şikayetlerle yaptığı başvurular çok daha ciddi değerlendirmelere tabi tutulabilir.
    seninkiler önemsiz demiyorum. fakat gelişen teknolojiyle beraber bilgiye daha kolay ulaşabilme şansı insanların, var olduğunu düşündüğü birkaç belirti ya da ihtimali kuvvetlendirmelerine maalesef yardımcı olmakta. özellikle çevresel faktörleri göz önünde bulundurduğunda etraftaki birçok uyaranın varlığı, yeni jenerasyonların bilgiyi daha çok sorgulamalarına ve meraklarını gidermelerine itiyor.
    bu durum senin için bir geçiş dönemi, anlattıklarını yaşayan birçok insan tanıdım, hala da tanımaktayım.
    1. sana ergenlik muhabbeti çekmicem, fakat gerçekten içinde bulunduğun yaş aralığı ve bu sürecin sende yarattığı hormonal ve düşünsel dengesizlikler bu sürece sebep oluyor olabilir.
    2. gün geçtikçe daha çok şey tecrübe ediyorsun ve bunların içinde seni korkutan da olabilir cesaretlendiren de. korkularınla bir şekilde yüzleşmen gerekir diye düşünüyorum.
    3. kendini şu aralar ne bir beklentiye ne de büyük bir arayış içine sok. çünkü kendini soktuğun beklentinin derecesi ne kadar büyük olursa, sonrasında yaşayacağın yıkım çok daha büyük olur.
    4. sorgulamaların, yaşamış olduğun bir kaybın eseri olabilir ( not: bu arada yazdıklarından yaptığım çıkarımlarla sadece ihtimaller üzerine konuşabiliyorum ) her kaybın sonrasında bir yas süreci vardır. yas sürecinin sağlıklı geçirilmesi akabindeki süreçlerde yaşama ihtimalin olan korkularını kaygılarını en aza indirir.
    5. çok çalkantılı ve herşeyin zirve yaptığı yaştasın, sağlıklı düşünmeye çalış bırak nefesin seni kontrol etsin.
    6. tanı koyma işini uzmanlara bırak ;) hastalık hastalığı yapma. üniversitedeyken bende de şizofreni belirtileri vardı ; hala sağlıklıyım o yüzden rahat ol.
    aklıma geldikçe yazarım yine. yazdıklarından yaptığım çıkarımlarla şimdilik söyleyebileceklerim bunlar, ha unutmadan; notunda belirttiğin kısır döngünün adı,, manik depresif yani bipolar bozukluk ;)


    konunu çok geç gördüm şu an nasıl olduğunu bilmiyorum, okuyup okumayacağından da emin değilim ama görünce bilgi ve tecrübe paylaşımında bulunmak istedim.
    sağlıkla kal.

    hocam merhaba bende genelde içimde sanki başka biri varmış gibi geliyor neden oluyor bilmiyorum yaşımdan kaynaklanıyor olabilir mi ? llise 3.sınıfım




  • 
Sayfa: önceki 12
Sayfaya Git
Git
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.