Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı Özel
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

18 yaşındayım Umudumu Kaybettim

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
4
Cevap
1
Favori
600
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Hayatımdan vazgeçip girdiğim yolda 4. Senem

    Aynanın önünde saçma sapan hareketler yaparak ve amerikan film repliklerini taklit ederek başladı hikayem.
    Birde ses tonum insanlar tarafından övülünce başladım tiyatro eğitimleri almaya 14 yaşında.
    Sonra liseler arası tiyatro festivaline katıldım. Yaklaşık 500 öğrenci arasından en iyi erkek oyuncu seçildim. Bir kaç tiyatro ekibine girdim ve para kazanmaya başladım.
    Derslerim berbat gidiyordu meslek lisesindeydim ve ikisini bir arada yürütemiyordum. Açık liseye geçtim.
    Bu arada kadıköy halk eğitim merkezinden aldığım eğitimden sonra yapılan festivalde bir tane daha en iyi erkek oyuncu ödülü aldım juriler ünlüydü.. Ödül derken bir tane kağıt.

    Ardından yeni tiyatro ekiplerine girdim bir sürü turneye çıktım 3 senede. Ama açık konuşucam. Bu turnlerede çekmediğim çile kalmadı. Bir sürü ağır dekor taşıdım. Rejiler yaptım. Ağız kokusu çektim. Çok az paralara çalışıyorum parayıda 5-6 ay sonra alıyordum. Zaten maddi durumumuz çok kötü yıllardır.

    Bu arada tabi ajanslar falanlar filanlar. Koşuşturmaya çalışıyorum. Kertenkele dizisinde oynadım ufak bir diyaloğum vardı.
    Bu beni biraz ümitlendirmişti. Eğitime ara vermemeye çalıştım.

    Oyunculuk eğitimlerinde önde gelen ticarethanelerden olan Başket iletişim de oyuncunluk eğtimi aldım. Usta oyuncular eğitim veriyordu. Onlardan da övgü alıyordum. Orası da bitti. Lisede bitti.

    Az çok tandığım oldu ve bir menejerim var. Ayda bir beni seçmelere yolluyor. Dizi reklam vs. Bir senedir gidiyorum seçmelere hiç bir şey çıkmadı. Gittiğim yerlerde seçmelere katılan çocuklar genelde yeteneksiz ama dış görünüşleri harika çocuklar oluyor.

    4 senedir bu işe 0 lira ile başladım şuan eksilerdeyim. Konservatuara hazırlanmaya çalışıyorum. Napıcaksın parayı kardeşim diyeceksiniz. Konservatuar seçmelerinde en önemli şey ne kadar tiyatro oyunu izlediğinizdir. Bırakın benim tiyatroya verecek parayı pantolon alıcak param yok. Zaten konservatur seçmelerine bin küsür kişi katılıyor sadece 20 kişi alıyorlar.
    Bu süreçte neler yaşadım neler. Tamam yaşım 18 ama zaten 14 yaşında başladı herşey.

    Bu yaz darbeden vs. Hiç iş olmadı. Bende bir ay çağrı merkezinde 2 ayda cam fabrikasında çalıştım.

    Çok yoruldum. Çok yoruldum. O kadar emek verdim. Boyum 174 den 172 ye kilom 65 ten 58e düştü. Artık umudumu kaybettim. Aldığım en iyi oyuncu ünvanları ve tanıştığım bazı güzel insanlar dışında. Hayatımda güzel hiçbir şey olmadı. Şuan liseyi bitirdim ne yapıcağımı bilmiyorum. Vaz geçme kardeşim diyen yokmu. Var. Bir kaç kişi. Ama psikolojik olarak dayanacak gücüm kalmadı. Maddi durum beni çok zorluyor. Bu yola girerken bir çok kötü ihtimal düşünmüştüm ama bu kadar tükeneceğimi düşünemedim. Çok yorgunum. 14 yaşında bir çocuğun verdiği kararın yükünü kaldıramıyorum. Tahmin edersiniz buraya yazamadığım o kadar çok şey varki. Yinede çok şükür Allahım dünyada aç ve kurşunla öldürülen küçük çocuklar var diye güç vermeye çalışıyorum kendi kendime. Artık ne olacağını düşünmeden gülümsemeyi özledim.


    Okuyanlar varsa kusura bakmayın içinizi şişirdim yazarak rahatlatmak istedim kendimi.


    Edit.
    Bunu yazalı 7 ay olmuş. Gezinirken rastladım. Bu 7ayda güzel şeylerde oldu. Lakin aynı çizgide devam ediyor herşey. Birde bunlara zaten maddi durumumuz kötüyken birde babamın işsizliği eklendi. 50 kuruşa muhtacız. Umarım birdahaki bu konuyu okuduğumda daha iyi yerlerde olurum. Allaha emanet...

    Edit.
    Biraz zaman geçti. Şu sıralar konservatuar sınavları var. Onlara giriyorum. Bi kaç reklamda oynadım oralardan para geldi çok şükür. Konservatuar sınavlarına çok çalışan çok yetenekli adaylar giriyor. Yeteneklerim tartışılabilir ama, çalışmadığım kesin. Babamın işlerinde sıkıntı olduğu için garsonluk yapıyorum. Birde bazı etkinliklerde sunuculuk yapmaya başladım. Yoruluyorum yine ama güçlüyüm. Hedeflerimde değişiklikler oldu tabi. İnsanlardan korkuyorum artık. Herkes ekmeğimizin peşindeyiz ayağına hak yiyor. Herkes. Evet herkes... Bu düşüncem yanlış olabilir. Doğruluğunu kanıtlayamam. Ama toplumun bende uyandırdığı İzlenim kesinlikle bu.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi cevher1 -- 7 Ağustos 2017; 1:25:35 >
    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >







  • Daha yaşın 18 üniversite çağındasın hiç bir şeyin bittiği yok,ama gerçekçi olalım konservatuvar maddiyat açısından biraz rastgele bir karar olur ilerisi için. Başka bir sevdiğin alana yönel tiyatro yu bırakmak zorunda değilsin üniversitelerin tiyatro kulüpleri var. Unutma dibe vurmadan yükselemezsin. Umudunu kaybetme kalk ve o duyguyu at kardeşim içinden gerekli olan neyse onu yap.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Sağolasın hocam. İnsan düştüğü zaman kalk diyecek birilerine ihtiyac duyuyor. Teşekkür ederim hocam.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hocam adınıza üzüldüm doğrusu.
    Bak dostum, eğer söylediğin gibi yeteneğin varsa, ve gerçekten istiyorsan sınırlarını zorlamalısın. Bir çok ünlü ne zorluklar yaşadı, okumuştum bir yerde. Önemli olan "Vazgeçmemek, çözüm bulmak"
    • 
Sayfa: 1

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız