AKILLI TELEFONA NE KADAR PARA HARCADINIZ ? KAÇ YIL KULLANDINIZ ?

Hocam 2000 liralık müzik çalarım var diyene kadar iyi gidiyordunuz.

Teknolojiye çok meraklı bir çocuktum. Elimden çok telefon geçti. Şimdi düşünüyorum da ailem yanlış yapmış aslında. Çok para harcamışım. Yine de o cep telefonlarını parçalarına ayırıp birleştirerek birçok şey öğrendim. Belki de doğru yapmışlardır. Bilemedim.

Akıllı telefon sorulmuş ama herkes ilk telefonlarından başlamış; ben de öyle yapayım.

Cep telefonu ile tanışmam annemin 3310 u bana verildiğinde olmuştu. Yıl 2005 olması lazım. O zamana kadar ne annemin ne babamın telefonlarına dokunmam yasaktı, dolayısıyla evet 2005te ilk kez elime bir cep telefonu aldım.

2005i 2006 ya bağlayan yılbaşında bir aile dostumuz bana hediye olarak Nokia 3200 aldı. Kendilerinin maddi durumu iyiydi ve yaşıtım olan oğlunun güzel bir telefonu (nokia 6630) vardı. Sanırım çok imrendiğimi gördü, gidip almış sağolsun. O yılbaşı benden mutlusu yoktu. Aman allahım o bounce denilen oyun hayatımı kararttı resmen. Saatlerce oynardım.

Sonra 2007’nin ilk dönemleriydi ve ben okulu iyice boşlamaya başlamışım. Birinci dönem sonunda karnemde matematik 1 geldi. Babama söz verdim, ikinci dönem 5 getirirsem bana telefon alacaktı.

İkinci dönem tabi ki 5 geldi matematik. O dönem kendimi Sony Ericssonlara çok kaptırmıştım. Televizyonda sürekli k750i reklamları dönüyordu. Dün gibi hatırlarım bütün reklamları kamera özellikleri üzerineydi. Tabi aynı özelliklerde olup Walkman alt markası altında pazarlanan başka bir telefon vardı ki benim gözüm ondaydı. W800i. Babam w900i alalım özellikleri daha iyi dedi dinlemedim. Sonradan pişman oldum.

Tabi o w800i’nin parçalarını ayırıp birleştirerek canına okudum. Kasa tırnaklarını kırdım internetten yeni kasa sipariş ettim onu taktım ama asla eskisi gibi olmadı. Bu arada kendi telefonlarımı parçalayarak öğrendiklerim sayesinde arkadaşlarımın telefonlarını basit basit tamir etmeye başlamıştım. Soket değiştirmek, titreşim motoru değiştirmek gibi şeyler yapıyordum ve ertesi gün bana kantinden birşeyler ısmarlıyorlardı.

W800i iyice düzen tutmamaya başladı dediğim gibi. Babam çok kızdı. 1.5 sene idare ettim iyi kötü. Sonra lise sınavı yaklaştı. Babama telefon istiyorum dedim ancak para israfı olduğunu düşündüğünden ancak gerçekten ucuz olması koşuluyla alacağını söyledi.

Tamam dedim gittik Teknosa’ya. Nokia 5700 ile ilk kez karşılaştım. Nasıl karizmatik bir telefondu hala hatırlarım. Bunu istiyorum dedim fakat fiyatı çok tuzlu, babam orada bir çalışanı yakalamış bana ucuz telefon bakıyor. Bu sefer para harcatmayacak bana, karalı görünüyor.

Ben de yaşça genç bir çalışanı yakaladım hemen. Dedim bu telefonun fiyatı burada yazdığı gibi mi? İndirimi yok mu? Demez mi teşhir ürünü var. Of o an havalara uçuyorum. Çok uygun bir fiyata kaptım istediğim telefonu. Symbian v60 arayüzü var, uygulamalar, oyunlar yüklüyorum. Çok mutluyum.

Tabi yazılım beni bir yere kadar meşgul edebildi. Başladım telefonu yine parçalarına ayırmaya. Telefonu yine 1.5 sene falan kullanabildim. En son bozulduğunda gerçekten çok üzülmüştüm. Hala içimde yaradır.

Lise 2 ye başladım. Bu sefer taktik değiştirip anneme yanaştım. Yavaş yavaş dokunmatik telefonlar piyasaya girdi, sınıfta iphone’lar dolaşmaya başladı. Dedim ben de dokunmatik alacağım. Ama iphone çok pahalı onu almayacağım, aklımca aileme iyilik yapıyorum. Sanki istesem alacaklarmış da ben istemiyormuşum gibi havalar falan... Samsung Star aldım. Almaz olaydım. Bu konuyu pek konuşmak istemiyorum. Kötü bir telefondu hala pişmanım.

2 sene kullandım o telefona küfrede küfrede. Parçalarına da ayırdım çok kez ama bozulmadı. Sonra bataryası şişti, değiştirdik. Ekranı bozuldu yenisini alıp taktım. Telefon artık düzen tutmuyor tabi. Üniversite sınavı da yaklaştı, ben de çalışmalara başladım.

Diyorum ki dokunmatik telefon modası gelip geçici, çok kötüler tuşlu telefonlar hala en iyileri. Ben bir daha dokunmatik telefon almayacağım. (Buraya kahkahalarınız gelecek) Gittim yine baya uygun fiyata Sony Ericsson Zylo aldım. Kızaklı telefonum oldu ilk kez, severek kullandım.

2 sene sonra artık androidler iyice yaygınlaştı, ben de sözümden döndüm. Gittim Xperia U aldım, şu rengarenk ışıklı olanlardan. Zaten nerede cafcaflı renkli şey varsa gidip yapışıyorum, aranan müşteriyim.

2 sene onu kullandım yine çok sevdim. Oldukça sağlam çıktı. Ama gel gelelim eski androidlerin zamanla şişmesi, güncellemelerle ölmesi ve ram yetersizliği başka telefona itti beni.

Böylece huawei g7 ile tanıştım. Bütün saçma sapan küçük sorunlarına rağmen harika telefondu. Faturama ek aldım kendi harçlığımdan ödedim. 2.5 yıl ben kullandım, 2 yıl da kardeşim kullandı benden sonra. Seni seviyorum Huawei!

Dedim artık bir iphone kullanma zamanım geldi. Gittim 6s aldım. Hala da onu kullanıyorum. 3 seneye yaklaştı ve hala çok memnunum. Bir 2-3 sene daha kullanmayı düşünüyorum, sanırım geçmişteki müsrifliğimin vicdan azabının yansıması.

Artık telefonları parçalarına ayırmıyorum. Yekpare tasarıma dönen telefonlar yüzünden ben de laptop, ps3, psp, ses sistemi gibi şeyleri açıyorum. Eskisinde çok daha iyiyim bu konuda merak etmeyin.

Kusura bakmayın destan oldu. Ama şu konuyu görünce çocukluğum gözlerimin önüne geldi. Bu da böyle bir blog yazısı gibi oldu. Kendinize iyi bakın, ileride çocuğunuza her istediğini almayın. Ama ilgi alanına yönelmesine de izin verin. Ortasını bulun.

2014 note 4 ilk çıktı aldım 2.3k ya bir kere ekran değiştirdim 600 tl 4 senedir devam. Daha da değiştirmeyi düşünmüyorum, memnunum