Animelerde sevdiğiniz ve sevmediğiniz şeyler? (2. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Akuma_Blade

-Infinite Stratos, Strike Witches, Horizon on the Middle of Nowhere, Busou Shinki veya biraz farklı şekillerde de olsa da Senki Zesshou Symphogear, Vividred Operation gibi yapımlarda da olduğu üzere, hem Mecha gösterirmiş gibi yapıp hem de karakterin vücudunu bile doğru düzgün kapatmayan sözde Power Armor'lara dayandırılan seriler. Tamam bazı insanlar Mecha türüne önyargılılar diye kokpitli Mecha koymaktan çekiniyor olabilirler ama savaş sahnelerinde yağmur gibi yağan roketleri, kurşunları, üst üste sıkılan lazerlerin her seferde ıskalamasını yada değecekse bile zaten block yapacağı kalkana gelmesini görmekten bıktım. Savaş anlatacaksanız bunu Mecha'larla yapın ki en azından nerede plot armor olup olmadığını adam gibi görelim, sulandırmanın gereği yok, hem çocuk mu kandırıyorsunuz anlamıyorum ki.

-Hikayenin plot'una hiçbirşey ekleyemeyen episodik bölümler ve bunun 70'li, 80'li, 90'lı yıllarda değil, 2000'lerin serilerinde karşımıza çıkartılması. Hani o zamanlar bunu bir özür olarak görebilirdim ama 2000'lerde bunu yapmasınlar. Seri episodikse sorun değil geçerim ama öyleyse fena.

-"Alpha" karakterlerden ne kadar tiksindiğimi farkettim son günlerde. Tokadına tokat, lafına laf konulamayan karakterler, her zaman her yerde planı olan, bölümün yarısında iç sesini duysak yadırganmayacak, daha ortama girer girmez kızların mıknatıs olduğu tiplere öyle bir gıcığım ki sormayın gitsin.

-Birden çok pairing kombinasyonu yapılabilecek senaryolarda başrol karakterin döne döne gelip çocukluk arkadaşını seçmesi. Depresif ve olgun denebilecek heroine'lerin asla seçilmemesi.

-Dandik bir fanservice zihniyeti (Tonla örneği var ama ilk aklıma gelen nedense Macross F, Seikon no Qwaser, Queen's Blade ve Utawarerumono)

-Derinliği olmayan senaryonun explotion ile kanırtılmaya çalışılması (Elfen Lied ve daha şimdi sayamayacağım bir sürü anime)

-Her bölümün neredeyse %40-70 aynı animasyonlardan ve aynı olaylardan oluştuğu shoujo'lar (Sailormoon)

-Ripoff dolu ve şaka gibi Anime'lerin özgün ve ciddi anime ayağına lanse edilmesi (Macross F ve Code Geass)

-Travesti kılıklı başrol karakterleri (Turn A Gundam ve Macross F)

-Anime izlerken önyargı duymamaya çalışırım ama Visualnovel ve Bishiounen oyun uyarlaması serilerde genelde nedense hep bir default antipati hissediyorum hep

-Overpowered güçte Mecha'ların olduğu serilerin drama'larla değil aksine ilerlemesi, kapostroflarla değil şaka gibi sonlarla bitmesi. Benzer şekilde masif hissedilen atmosfer ve ciddiyet sorunları (Macross 7 ve G Gundam)

-Shounen mecha hissiyetı, hesapta ölmüş olması gerekenlerin rahat ettirilmemesi, ya en geç 10-20 bölüm sonra sonraki sezona respawn edilmeleri, plot armor hedesi, ya maskot, ya figüran ya joker görevi gören bayan karakterler (Gundam SEED, Turn A Gundam, G Gundam, Code Geass)

-Hesapta okulda geçen serilerde derslerden gayrı herşeyi görmemiz

-Norio Wakamoto'nun kanırtarak seslendirme yaptığı seriler

-Erkeklerin alayının fonksiyonsuz canlı formları yada düşman olduğu seriler

-Yeğenlerin birbirine çakma noktasına geldiği bunun da normal olay gibi işlendiği seriler

-Savaşın ortasında araya giren chibi sahneler

-İlk gaza gelenin diğerini dövdüğü dövüş mantığına sahip dövüş serileri. Benzer şekilde dövüş serisi diye hep aynı konseptte şeyler görmemiz (1995 öncesindekileri saymazsak şu ana dek gördüğüm "farklı" tek dövüş animesi Natsuki Crisis'di)

Tam olarak alakalı olmasa da, Blu Ray'den yapılan TV serisi riplerinde 4 bölümü 1 DVDye sığdıramayan (3 bölümlük şekilde DVD yazsak 1-1.5 GB boşa alan kalıyor!), -720P sisteminde bile- Movie riplerinde 90 dakikalık bir filmi 4.4 GB'ya sabitleyemeyip bazen 4.5 GB bazen de 16 GB'a çıkan beceriksiz rip grupları beni öfkeden kudurtuyor. Ulan, insan izleyecek bunları insan!

quote:

Orijinalden alıntı: Uche Okechukwu

quote: Orijinalden alıntı: Akuma_Blade -Infinite Stratos, Strike Witches, Horizon on the Middle of Nowhere, Busou Shinki veya biraz farklı şekillerde de olsa da Senki Zesshou Symphogear, Vividred Operation gibi yapımlarda da olduğu üzere, hem Mecha gösterirmiş gibi yapıp hem de karakterin vücudunu bile doğru düzgün kapatmayan sözde Power Armor'lara dayandırılan seriler. Tamam bazı insanlar Mecha türüne önyargılılar diye kokpitli Mecha koymaktan çekiniyor olabilirler ama savaş sahnelerinde yağmur gibi yağan roketleri, kurşunları, üst üste sıkılan lazerlerin her seferde ıskalamasını yada değecekse bile zaten block yapacağı kalkana gelmesini görmekten bıktım. Savaş anlatacaksanız bunu Mecha'larla yapın ki en azından nerede plot armor olup olmadığını adam gibi görelim, sulandırmanın gereği yok, hem çocuk mu kandırıyorsunuz anlamıyorum ki. -Hikayenin plot'una hiçbirşey ekleyemeyen episodik bölümler ve bunun 70'li, 80'li, 90'lı yıllarda değil, 2000'lerin serilerinde karşımıza çıkartılması. Hani o zamanlar bunu bir özür olarak görebilirdim ama 2000'lerde bunu yapmasınlar. Seri episodikse sorun değil geçerim ama öyleyse fena. -"Alpha" karakterlerden ne kadar tiksindiğimi farkettim son günlerde. Tokadına tokat, lafına laf konulamayan karakterler, her zaman her yerde planı olan, bölümün yarısında iç sesini duysak yadırganmayacak, daha ortama girer girmez kızların mıknatıs olduğu tiplere öyle bir gıcığım ki sormayın gitsin. -Birden çok pairing kombinasyonu yapılabilecek senaryolarda başrol karakterin döne döne gelip çocukluk arkadaşını seçmesi. Depresif ve olgun denebilecek heroine'lerin asla seçilmemesi. -Dandik bir fanservice zihniyeti (Tonla örneği var ama ilk aklıma gelen nedense Macross F, Seikon no Qwaser, Queen's Blade ve Utawarerumono) -Derinliği olmayan senaryonun explotion ile kanırtılmaya çalışılması (Elfen Lied ve daha şimdi sayamayacağım bir sürü anime) -Her bölümün neredeyse %40-70 aynı animasyonlardan ve aynı olaylardan oluştuğu shoujo'lar (Sailormoon) -Ripoff dolu ve şaka gibi Anime'lerin özgün ve ciddi anime ayağına lanse edilmesi (Macross F ve Code Geass) -Travesti kılıklı başrol karakterleri (Turn A Gundam ve Macross F) -Anime izlerken önyargı duymamaya çalışırım ama Visualnovel ve Bishiounen oyun uyarlaması serilerde genelde nedense hep bir default antipati hissediyorum hep -Overpowered güçte Mecha'ların olduğu serilerin drama'larla değil aksine ilerlemesi, kapostroflarla değil şaka gibi sonlarla bitmesi. Benzer şekilde masif hissedilen atmosfer ve ciddiyet sorunları (Macross 7 ve G Gundam) -Shounen mecha hissiyetı, hesapta ölmüş olması gerekenlerin rahat ettirilmemesi, ya en geç 10-20 bölüm sonra sonraki sezona respawn edilmeleri, plot armor hedesi, ya maskot, ya figüran ya joker görevi gören bayan karakterler (Gundam SEED, Turn A Gundam, G Gundam, Code Geass) -Hesapta okulda geçen serilerde derslerden gayrı herşeyi görmemiz -Norio Wakamoto'nun kanırtarak seslendirme yaptığı seriler -Erkeklerin alayının fonksiyonsuz canlı formları yada düşman olduğu seriler -Yeğenlerin birbirine çakma noktasına geldiği bunun da normal olay gibi işlendiği seriler -Savaşın ortasında araya giren chibi sahneler -İlk gaza gelenin diğerini dövdüğü dövüş mantığına sahip dövüş serileri. Benzer şekilde dövüş serisi diye hep aynı konseptte şeyler görmemiz (1995 öncesindekileri saymazsak şu ana dek gördüğüm "farklı" tek dövüş animesi Natsuki Crisis'di) Tam olarak alakalı olmasa da, Blu Ray'den yapılan TV serisi riplerinde 4 bölümü 1 DVDye sığdıramayan (3 bölümlük şekilde DVD yazsak 1-1.5 GB boşa alan kalıyor!), -720P sisteminde bile- Movie riplerinde 90 dakikalık bir filmi 4.4 GB'ya sabitleyemeyip bazen 4.5 GB bazen de 16 GB'a çıkan beceriksiz rip grupları beni öfkeden kudurtuyor. Ulan, insan izleyecek bunları insan!

-Osuran sayborglar