arkadaşlık hakkında

bugün itibariyle 19 yıllık olan hayatımda nasıl doğru düzgün bir arkadaşlık kuramadım diye sorguluyorum. liseden kalma sağlam dostluklar insanların yüzde birine falan vuran bi şans mı? lise boyunca yeterince arkadaşım oldu ama çoğuyla şu an aram kötü, hepsiyle aramıza da son noktayı ben koymuş gibiyim kötü biri gibi hissediyorum. AMA DEĞİLİM hepsinin sebebi var sonuçta? neden ciddi manada saçma huyları olan insanları hayatımda tutayım diyorum, bu kafa yapısı çok mu iğrenç? nasıl sağlıklı dostluklar kuruyorsunuz ''ben arkadaşlık konusunda şu dersi aldım'' diyen var mı? benim aldığım ders kiminle çok yakın olursan o ilişki bozulur. bu yüzden ayda yılda bir görüştüğüm eski arkadaşlarımla aram çok iyi galiba onlardan beklentim yok en ufak beklenti olmayınca da kırgınlık küslük olmuyor. ama böyle kimseyle yakın olmadan yaşamak da zor duygusal olarak tatmin etmiyor, gününü anlatamadıgın/dinleyemedigin dertleşemediğin biri yoksa çok sıkıcı.. umarım üniversitede her şeye baştan başlar güzel ilişkiler kurmayı başarabilirim