Bana hayır diyebilmeyi öğretin..!

Bana hayır diyebilme sanatını kısa ve öz bir şekilde öğretebilecek veya anlatmaya çalışacak bir babayiğit yok mu?

Valla bundan çok çektim,.!

Kendi hattım faturalı. Zaten paket fiyatları arşa çıkmış, tarifemi arttıramıyorum. Şu anda 20 GB limit var. Normalde bana fazlasıyla yetiyor, çünkü eğitim için şehir merkezine gittiğim zamanlar, şehirdeki evde WiFi var. Köye gelince MB hesaplaması yapıyor, salla kazan kovalıyorum. Şu an da paketimin yenilenmesine 16 gün var ve 3 GB kalmış, neredeyse zorunlu olmadıkça harcamamaya çalışıyorum, Neyse...

Bizim dükkanın önündeyim, sandalyede oturmuş E-Kitap okuyorum. Bir arkadaş geldi, köyden biri, benden birkaç yaş küçük. Dedi ki "abi bana İnterneti açsana, instagram dan mesajlara bakıp çıkacam". Hayır diyemedim. Yani bu arkadaş da iyi biri değil, tanıyorum. Açtım İnterneti, şifreyi de anlatamayınca kendim girdim ve bağladım.

İşte o telefonu alınca instagram girdi ve sonra telefonun yüzünü çevirdi. Dedim belki özel konuşmadır, ben de kendi telefonumda boş boş gezmeye başladım, işinin bitmesini bekliyorum ki kapatayım

. Aradan birkaç saniye geçti, Android kullananlar bilebilir, anlık veri akışı özelliğini açıp telefonun bildirim kısmında ne kadar olduğunu anlık yansıtıyor. Bir baktım, bir saniyede 6 mb gidiyor. E benim de içim sıkışıyor, bir şey de diyemiyorum. Neyse dedim.

20 saniye geçti, hala aynı. Benim İnterneti bitirecek galiba, dedim "ne yapıyorsun, bir saniyede 5-6 mb harcıyor telefonun" tam o anda telefonun ekranı gözüktü, son sekmeler kısmında Play store marketi gördüm. Bir şey yükeldiğini anladım, instagram ana ekranına girip "mesaj bekliyorum abi" dedi. E biliyorum yalan söylüyor ama bir şey de diyemiyorum, bir ağırlığım var köyde işte okumuş adam.

Birde "sen telefonu kaça almıştın" diye sordu. Konuyu değiştirip zaman kazanmak istiyor ya, Allahım sana geliyorum! Telefona bakıyorum veri akışın 4-6 m arası değişiyor. Valla için sıkılıyordu. "Zamanında 9k aldım" falan dedim, hine bir soru sordu, hine cevapladım...

En sonunda "valla internetim bitecek, faturalıyım ben kapatayım" dedim, "abi ben de faturalıyım benimki bitti, şehre gidince kalan eski faturalarımı da ödeyecem" diyor bana. Bak sen şuna, hala vakit almaya çalışıyor...

Bir 10 sn daha konuştu, "neyse sen kapat abi" dedi. Ama hala veri akışı feci bende. "tamam" dedim, Ayağa kalkıp birkaç adım atınca "ne yüklüyorsun, bari bitsin öyle kapatayım" dedim, bana dönüm endişelendi, herhalde nasıl anladı diye düşünüyor. Bir şey yüklemiyorum" diye diretince, söyle söyle bir şey yüklüyorsun" dedim. Suçluluk psikolojisi ya, sesini masumane yapmaya çalışıyor, "valla abi bir oyun vardı, onu yüklüyordum" dedi.

Güldüm, ama içümde sinirlerim oynuyor. Gel bari bitsin de öyle git dedim. Geldi hine yanıma oturdu. Play store u açtı, indireceğim oyun 550 mb, %85 e gelmiş bile. Acıdım harcadığı İnternete, dedim bari boşa gitmesin.

"söyleseydin ya oyun yükleyecem, açardım belki" diyince özürler falan diledi. E kardeşim olan olmuş, laf söyleyip öğüt vereyim diye birkaç şey söyledim, bir daha olmasın, yalan söylemeyi gibisinden, baktım beni takmıyor. Teşekkür edip kalktı, "kapatıyorum" deyince, "dur dur, bir ufak işim daha var" dedi. İşte o an hine sinirlerim oynadı. Ulan zaten beni dolandırmışsın, yalan söyleyip iyiliğimi suistimal ediyorsun, hiç mi burnun yanmadı da, sessiz sessiz, enseni kaşıyıp uzaklaşmazsın bre *, diyecektim ki zor durdurdum kendimi.

Oyuna ilk girişte veri bağlantısı gerekiyormuş. Neyse, açık bıraktım. İşi bitince eyvallah falan teşekkür etti, ama oralı olmadım hiç. Sesimi etmedim.

Uzun oldu ama öyle anlatmak istedim. bu olay, yaşadıklarımın hafiflerinnden. Çoğu kez hayır demek istiyorum ama yapamıyorum. Bu olaylarda başı yanan bir tek ben...

Biri yok u bana "şöyle yap, böyle yap" diyecek..?