Şimdi Ara

Bayadır uzun soluklu bir hikaye yazılmıyor

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
8
Cevap
0
Favori
411
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Yaklaşık 4 5 sene önce hikayeler yazılıp durulurdu burda, acaba diyorum tekrardan uzun soluklu bir aşk, üniversite, savaş veya ne bilim ilgi çekecek herhangi bir konuda bir şeyler mi yazsam diye düşündüm ,okuyan olur mu bilemedim. Okumayı düşünen olursa bu geceden başlayıp 1 parti atıp bir şeylere başlayabilirim..



  • Hikayeye bağlı hocam hayal gücüne ve dil bilgine güveniyorsan gönder gelsin
  • BÖLÜM 1- Yıllar Sonra

    Gözlerimi açtığımda kafamın içinde patlayan o sesin ne olduğunu anımsamaya çalışıyordum.Bir kaç saniye sonra yeni değiştirmiş olduğum alarm olduğunu dank etti kafam. Yataktan kalktığımda yerlere dökülmüş çerez tabakları, kimisi bitmiş kimisi yarıda kalmış bira şişeleri, masanın üstünde 2 3 günlük yemek siparişleri, sağda solda çıkarıp atılmış çoraplar, kıyafetlerden kaybolmuş koltuğum karşıladı beni. Bugün toplayacağım artık diyerek ki 2 gündür aynı söylemi yapıyorum, havluyu sırtıma alıp duşa geçtim.. Aynanın karşısında son kez saçlarıma bakıp dışarıya attım kendimi. Bugün özel bir gündü dostlar benim için. Yıllardır çok deper verdiğim birisiyle buluşacaktım.Tahmin edebiliyorsunuz bunun karşı cinste birisi olduğunu.
    Adı Eymen'di. Eymen küçükken babamın vasıtasıyla kaldığımız lojmanda 2 3 arkadaşımdan birisiydi. Okuduğum şehirde iş bulmuş onun için gelmiş buralara. Neden makina mühendisliği seçtiğimi sorgulamama sebebiyet verdi bu durum tekrardan. Millet işini bulup düzenini kurmaya yaklaşmışken ben acaba bu sene bitirebilir miyim telaşına bile düşmüyordum. Neyse otogardan almam gerekiyordu onu. Sıkboğaz etmemek adına da sürekli arayamıyordum da. En iyisi gidip otogarda simit ayran ikilisini alıp onun geldim diye aramasını beklemekti. Garip gelebilir bu durum sizlere sonuçta değerli insanlar için fazla düşünceli olabiliyorum her ne kadar onlar sizin gibi düşünmüyor olsa da. Neyse otogarda dayının biriyle memleketi kurtarırken bizim Eymen aradı;
    -Alo Fearless ben geldim senin oraya neyle gelebilirim?
    Soruya bakar mısın neden değer verdiğimi bile açıklamıyor mu gel beni al klişelerinden uzak kendi ayaklarımın üstünde durabilirim seni yormama gerek yok imajı vermedi mi size de
    -Eymeeen çıkışın o taraftayım taksi duraklarının hemen arkasında bekliyorum.

    Eymen'i alıp bizim Ahmet ustanın mekanına götürdüm. Salaş yerleri oldum olası seviyorum bir de sahipleri muhabbete aç insanlarsa tadından yenmez. Ahmet ustaya selam verip içeri girdiğimde Eymen yine zırvalıyordu ya ne gerek vardı evde bir şeyler atıştırırdık. Acaba bu kız beni eve mi atmayı düşünüyor diye de düşünmedim değil o an. Eymen'le olan muhabbetimizi buraya tek tek yazmak isterdim lakin sayfalar sürebilirdi. Özet olarak Eymen hukuk fakultesinden mezun olup torpil sayesinde güzel bir büro da işi kapmıştı ve bu sayede de şuan onunla karşılıklı kahvaltımızı yapabiliyorduk. Klişe sorulardan çok onun hala gözlerinin gülüyor olmasına takılı kalmıştım ben. Bildiğim kadarıyla Mehmet amcanın kaybından sonra Eymen bir süre kendini toplayamamıştı ki babasını kaybedenlerin genellikle bu süreci yaşadıklarını düşünecek olursak. Şimdi diyeceksiniz sizinle ne alakası var da direk bu kız madem bu durumda senin yanına geliyor. Düşünsenize yeni bir şehire gidiyorsunuz aileleriniz hala görüşüyor her ne kadar siz uzun süredir görüşmeseniz de oluşan o güven bağı kolay kolay kaybolmaz tabiki de. Belki de cidden Eymen beni eve atmak istiyor da olabilir bilemiyorum. Kahvaltı faslından sonra en son bu fikrin gerçekleşip gerçekleşmeyeceğini anlayacağımız mekana geldik. Yani evime tam kapıyı açarken aklıma ne geldi tahmin edin. Sabah evden çıkarken bahsetmiş olduğum o savaş alanı. Artık yapacak bir şey yoktu. Eymen'e durumu açıklarken kahkahalarla ev düzenimi sıkıntı etmeyeceğini zaten geçici bir süre burda olacağını falan vs açıklamalar yaptı. Benimse aklıma neden evi toplama fikrinin gelmemiş olmasıydı. Şu aralar farkında olmadan bir çok şeyi unutuyorum sanırım deliriyorum diye boşuna söylenmiyorlar arkadaşlarım...




  • Simone Simons kullanıcısına yanıt
    İlk bölümü yazdım ama olur mu olmaz mı bilemedim hocam
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Fearleess

    İlk bölümü yazdım ama olur mu olmaz mı bilemedim hocam
    Hocam baş karakter kadınmı erkek mi anlayamadım zira eymen erkek ismi benim bildiğim yoksa unisex bir isimmiydi onun haricinde güzel akıcı yazmışsın
  • Simone Simons kullanıcısına yanıt
    Hocam aslında Eymen ismini sırf o yüzden koymuştum ama sanırım tutmadı senden başka okuruum yok yaz diyorsan senin için günde 1-2 part atıp çıkayım
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Fearleess

    Hocam aslında Eymen ismini sırf o yüzden koymuştum ama sanırım tutmadı senden başka okuruum yok yaz diyorsan senin için günde 1-2 part atıp çıkayım
    Sen yaz okuyan olur elbet
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.