Ben niye böyleyim ? (Hayat Hikayesi)

quote:

Orijinalden alıntı: sansikafiyesi

Merhaba dostlar,16 yaşında değişik bir psikoloji, kafa yapısı ve bozuk bir beyine sahip kardeşinizim.Beynim bozuk değil sanırım.Yada öyle bilmiyorum.Fakat küçüklüğümden beri öyle bir dikkat dağınıklığım varki gözümün önündeki şeyi görmüyorum.Bu toplumun içinde benden birşey yapılması istendiğindede oluyor örneğin iş yeri.Bazen çok saçmalıyorum ama çok saf ve temiz kalpli biriyim kendimden o kadar eminim.Ama arkadaş ortamında felan bi rezillik olursa hep benim başıma geliyor.Abdest al diyenleriniz olabilir abdestsiz dışarı çıkmıyorum.Ayrıca forumda yeniyim kural dışımı konuşuyorum bilmiyorum fakat 15 20 günde bir yapıyorum o şeyi.Dünyanın en saçma insanlarından biri olduğumu düşünüyorum.Neden bu tür şeyler benim başıma gelirki?kavga türü şeylerden uzak barışçıl yeterince iyi kalpli yaklaşmaya çalışıyorum insanlara fakat sadece ben görünüyormuşum gibi hissediyorum o kadar şey yapan insanlar varken.Belki halimden iyi bir psikolog yada psikoloji öğrencisi anlayabilir.Çok duygusal biriyim bir erkeğe göre normalden fazla ağlıyorumdur.2 3 gün önce işyerinde patronumla nasihatlaşırken gözlerim yaşardı bana peçeteyi uzatırken çok kötü hissettim çok.Ağladıgımı belli etmemeye calısmak için dudaklarımı büzüyordum adeta,gülüyordum anlamasın diye.Bu yaşa kadar hiç kimseyle ilişki yaşamadım.Olmasınıda çok isterim.Gittiğim yerlerde üstüme gelinir hep tanımadıgım bir cocuk geçen garibana benzediğimi söyledi.Bir süre sonra insanda gurur diye birşey kalmıyor inanın yaşasanız anlarsınız.Yeterince sert takılmaya calısıyorum dısarda yürürken dikliğimi bozmayıp baby face suratımı sert bi konuma getirmeye ve bi süredir bulasmıyor biri.Elim çok sakardır arkadaşlarım günlük bir işe çağırırdı gidemedim.Ve o arkadaşlarımlada suan arkadaşlıgım bitti.Kırdılar beni.En ufak şeye kırılan bir insanım.Keşke doğmasaydım diye düşünüyorum bazen.Babam iyi niyetli biri olsada çok sert bir kafa yapısına sahiptir.En ufak şeyde bağırmayı çok sever ve ona karşı bişey diyemememiz onu tatmin ediyor hissedebiliyordum.Tartışırken birşey söylesem vurucak hale geliyor bu yaşa kadar bana bi kere el kaldırdı fakat o anki hali bile yeter.Bazı şeyleri anlayamıyor kızlar arkadaş ortamı vs. Asosyal biri değilim bu arada öyle düşünenler olabilir evde bunalıp dışarda takılmayı severim.Belkide bu deyimi yalnış biliyorum suan.:) Ailemde en yakın bana her zaman abim gelir.Cünkü o da benim yaşlarımdan geçtiği için neler hissettiğimi anlayabiliyor.Birşey yapma isteğim kalmadı.Eskiden bilgisayar hevesim vardı,fakat şuan oda kalmadı.Komik gelebilir fakat sigarayla eğlendiriyorum kendimi.Yalnızken dost oluyor çok güzel bir duygu gibi geliyor bu bana.Bir sürede cok yalnızım en yakın arkadaşım köyde ve kimsem yok takılacak.Her Allahın akşamı o lanet olası kafeye gidip sigara çay ve mor ve ötesi dinlemekten bıktım.1.90 boylarında 58 59 kilo civarı biriyim.Böbrekten kanamam var ve kilo alamıyorum bazılarınıza basit gelebilir ama yazarken bile kötü hissediyorum.Söyliyeceklerim bu kadar.Okuyan herkese teşekkürlerimi iletiyorum burdan Okumayanlarında canı sağolsun.

ANLAYAN KİŞİLER OKUYUNCA LÜTFEN YARDIMCI OLSUN LÜTFEN.