Şimdi Ara

benim gibi olmayın- 5 yılımın özeti

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
22
Cevap
3
Favori
2.819
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
15 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • aslında tercih dönemi yazsaydım belki hayal kırıklığımın getirdikleri birilerinin aklında kalırdı, hayallerinden vazgeçerken 2 kere düşünürlerdi ama olsun şimdi yazıyorum. belki benim aptallıklarım birilerine ders olur.

    5 sene önce büyük bir şevkle üni sınavlarına hazırlanıyordum bir hedef koymuştum önüme "İTÜ Mimarlık" ama 2. bir seçenek sunmamıştım kendime, oldu oldu olmadı asla başka bir şey yazmayacaktım [aslında aldığım en doğru karardı ama büyük konuşmuşum]. neyse, matematiğim çok iyidir o yüzden kendime çok güveniyorum çünkü biliyorsunuz sayısalın mihenk taşı matematik. Ders çalışmayı falan da çok seviyorum, netlerim iyi hayalimdeki bölümü ve "OKULU" kazanmamak için hiçbir sebebim yoktu, böyle idealist bir şekilde yolumda ilerliyordum..

    Bir gün okulumuza(lise) bazı devlet ve vakıf ünileri geldi kariyer günleri adı altında tanıtım yaptılar, gün boyunca her sınıfta bir üniversite tanıtımını yapıyor. benim İTÜcüm gelmemiş ben de öylesine sınıfları dolaşıyorum, zaman geçiriyorum arkadaşlarla. sonra acıktık, kantin de kapalı.. şansımıza mı yoksa şansızlığıma mı artık neyse hayallerimin mezarını kazacağım o an geldi.. üst katta adını hiç bilmediğim bir üni tanıtım yapıyormuş, dinlemeye gelenlere de kek ve meyve suyu veriyormuş (vizyon!!) tam da acıkmış genç dimağlara göre ne sevimli... neyse kekimizi yedik defterimizi falan aldık çıktık. adını duymadığımızdan biraz dalga falan geçtik sonuçta bir İTÜ adayıyım ygs de açıklanmış her şey yolunda.. ben İTÜye gidicem zaten xyz ünisinden banane dimi? değil.

    ygs mat o sene zordu sanki ama benim mat netleri 10 numara. Tamam ya İTÜ geliyor. Neyse LYS oldu yine mat güzel ama fen ters orantılı. bir sahur vakti lys sonuçlarının açıklanmasıyla 34k olduğumu öğrenmiş ve dumur olmuştum. bir lokma yiyemeden sahuru tamamlamıştım. 34k ile nereye girilir hiçbir firim yoktu yıldıza bile gitmem diyordum ki onun sıralamsı bile 20k yakındı yani ondan sonra hangi üniler geliyor bilmiyorum. neyse o zamanki ruh halimi de burada anlatmıştım, sağolsun herkes çok destek olmuştu; sınav sonucum hiç beklediğim gibi değil, benim dönem içindeki ortalamamın çok altında, nasıl dert yanıyorum.. o zaman detaylıca anlatmıştım da şimdi her şeyi hatırlamak istemiyorum ilk günkü kadar üzüntü veriyor çünkü. neyse, herkes mutlaka mezuna kalmamı çok daha iyisini yapabileceğimi söyledi. çok kıymet verdiğim ailem sonucuma seviniyordu çünkü mimarlık dışında istanbuldaki devlet üniversitlerinin birçok bölümü tutuyordu ve zaten ailem için mimarlık herhangi bir meslekti çok ta önemi yoktu. [o gün idealist davranmayıp xyz mimarlık yerine, boun kimya falan yazsaydım hayatım nasıl değişirdi? bu da aklımda kalan bir soru]

    Neyse efendim, zaman geçti anladım ki mezuna kalamayacağım çünkü eğer kalsaydım ailem sürekli "sıralaman güzeldi gitseydin bilmem ne okusaydın mis gibi" minvalinde şeyler söylecek ve benim şevkimi kıracaktı ve dershaneye de yazılamayacaktım. 2014 yazına dönsem muhtemelen yine mezuna kalamazdım ama o kadar çok isterdim ki ailemin bana, en az benim kendime inandığım kadar inanmasını ve beni anlayabilmesini... içimde öyle bir yara açıldı ki, bugün o yara bir üniversite meselesinin çok ötesinde, tüm hayatıma sirayet eden bir hüzne dönüştü. inanıyorum ki 1 sene daha hazırlanma şansım olsaydı ben itüyü kazanırdım ve hayalimdeki her şeyi gerçekleştirirdim. bu keşkelerler ve acabalarla dolu hayal dünyamı geçiyorum.

    tercih listemi ağlaya ağlaya doldurdum. gelemyeceğini bilerek itüyü yazdım sonra aşağı doğru neredeyse tüm tercihler dolacak şekilde tüm mimarlıkları sıraladım. seçim yapacak durumum yoktu, belli ki istanbuldaki devletler gelmiyordu, aileme yük te olmazdım, istanbuldaki bütün özellerin burslularını da yazarak tercih dönemini bitirdim.

    sonuçlar açıklandı hadi tahmin edin neresi geldi? yukarlarda bir yerde ipucu vermiştim. doğru tahmin edenlere benden bir kek :) o adını ilk kez duyup dalgasını geçtiğim okulu kazanmıştım.. ailem o kadar sevindi ki evde ziyafet vardı. bense o günden beri her gün ağlıyorum çünkü itüyü kazanamamakla başlayan süreç benim istediğim eğitimi alamamama, erasmus yapamamama, istediğim yerlerde staj yapamama ve daha bir sürü şeye sebep oldu. üstelik özelde okumam tüm emeklerimin üzerine sünger çekiyordu sanki. hala da öyle, belki şu an mimarlık sektöründe iş yok ama olsa bile özel üni mezunu olmak demek bayaa arkadan gelmen demek. (bu başlı başına bir konu)


    okurken yatay geçiş yapmak istedim iyi ortalamam vardı ama ingilizcem yoktu, yapamadım benden daha alt sıralamadakiler kazandı.. elimden geleni yaptım ve yüksek onur derecesiyle (çocuk avutur gibi) mezun oldum. ama 1 gün bile okulu sevemedim. kimseyle arkadaş olmak istemedim, güzel anı biriktirmedim. çünkü orası sanki bir okul değil de benim için hayallerime ulaşmama engel olan her şeyin vücut bulmuş haliydi. mezun olduktan sonra iyi bir ünide yüksek lisansı kazandım ama aptal olduğum için ingilizcemi hala halledememiştim ve ancak kayıtlar bittikten 1 hafta sonra dil sınavını kazandım. tabiki tren kaçmıştı.

    şimdi 1 senelik mezunum. yüksek lisans yapamıyorum çünkü bu kez işsizlikten dolayı 15 kişilik bölüme 300 kişi başvuruyor ve neden kazanıp kazanmadığınızı bile bilmiyorsunuz. işsizim, iş zaten herkese yok diye avutuyorum kendimi ancak kimse kimseyi kandırmasın yarın öbür gün sektör düzeldiğinde istediğim hiç bir ofis benim o okula girerken ve çıkarken verdiğim emeği görmeyecek, okulun adına bakarak beni sallayacak. aynı benim kek yemek için gittiğim seminer çıkışı "bu okul ne be" diye broşünü attığım gibi cv, portfolyo her ne ise onu mailinin çöp mutusuna atacak..


    SONUÇ: 5 senedir çok mutsuzum. temelinde itüyü kazanamam ondan öte mezuna kalamamam yatıyor. şunu da düşünüyorum itülü olsaydım ne olurdu? muhtemelen mutlu bir eğitim hayatım olurdu, erasmus kesin yapardım ondan önce zaten ingilizce eğitimi almış olurdum. biri okulumu sorduğunda kem küm etmezdim, kendimce mutlu olurdum. ha yine işsiz olurdum orası kesin ama en azından kendime güvenimi kaybetmezdim.

    bugün bakıyorumda benim okuduğum okul kontejanını bile dolduramazken, benim oraya girdiğim sıralamayla bugün istediğin mimarlığa girebiliyorsun... sınav kitaplarım hala sağımda duruyor hala tekrar sınava girip tekrar okuyacakmışım gibi onlardan vazgeçemiyorum.

    bunları bir psikologa anlatsam güler geçer, ben dahi dile getirirken "derdin bu mu Allah aşkına, boşver okulu mimar olucam dedin oldun geriye bakmayı bırak" diyorum ama sonra bir ağlama geliyor... bir hedef diye çıktığım yolda kendimi kaybettim, siz siz olun istemediğiniz bir yola asla ama asla sapmayın

    hayattaki tercihlerinizi kendiniz yapın, kimseye güvenmeden sadece kendinize güvenerek yola çıkın eğer istediğinizi elde edemeseniz de en azından suçlu siz olurusunuz ve hatalarınızla bir bütün olursunuz.. bense elde edemedim her şeyi, bana bir kez daha deneme hakkı vermeyen aileme mal ediyorum.. sonra savaşmadığım için kendime kızıyorum ve kısır döngümü tamamlıyorum..

    -----

    5 yılımın buhranını sizinle paylaşmak istedim okuyanların geçen yıllarıma ve mutsuzluğuma ne diyeceğini merak ediyorum. keşke daha iyi bir bölüm seçseydin mi diyeceksiniz, hakkettiğini yaşıyorsun mu yoksa pireyi deve yapmışsın mı diyeceksiniz.. söyleceğiniz her şeyi merakla bekliyorum..

    -----

    Edit: herkese yanıtları için çok teşekkür ederim. belki sadece içimi dökmek istemişimdir bilmiyorum ve her şeyi yazdım. yüzlerce kişi okumuş, iyi ki de yazmışım objektif yorumlara ihtiyacım varmış. keşke daha önceden bu konuyu açsaymışım. şu an önümde kendimden başka engel yok yüskek lisansı daha önce kazanmış olmam tekrar kazanabileceğimi gösteriyor. yabancı dil sorunum artık yok. ortalamam da yüksek. kimsenin ön yargısını umursamayacağım ve geriye bakmadan ilerlemeye devam edeceğim. tekrar hepinize teşekkür ederim.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi altindankafes -- 7 Ağustos 2019; 13:37:17 >







  • doğru haklısınız. teselliden ziyade birilerinin yüzüme gerçekleri çarpmasını istiyordum. teşekkür ederim.

    benim bölümümde itü en iyisiydi şu an o da değersizleşti ama 5 sene önce kıymetliydi. benim sorunum zaten okuduğum okula girdiğim andan itibaren kendimi 2. sınıf hissetmem ve her durumda kendimi geriye itmem. dediğiniz gibi her şey aynı kalacaktı hatta daha kötü olacaktı belki. çünkü zaten istediğimi elde etmiş olacaktım ve geri çekilecektim. bunu yaşamadığım için bilmiyorum.

    ingilizceye gelince liseden mezun olduğumda ingilizcem her AL öğrencisi kadardı okuduğum okulda ingilizceden muaftım, 2 sene boyunca 1 kelime ingilizceye ihtiyaç durmadım bu zaten başlı başına sorundu ingilizce bir kaynak araştırması yapmadan, okumadan her dersimi AA ile geçiyordum. derslerimi yüksek tutucam derken ingilizceyi sallamışım. bu tamamen benim aptallığım. şu an ingilizcem var ortalamam yüksek ama bir işe yaramıyor.
  • hocam sizin bu yazdıklarınıza kalp dayanmaz
    allah kimseyi pişman ettirmesin

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Merak ettiğim bir şey var hocam sen bu kekci x üniversitesinden mezun olunca güzel bir iş bulabilseydin eğer bu pişmanlıkların hala bugün ki gibi aynı şiddetle devam eder miydi?
    Edit:benim içimde her zaman kalırdı ve bu sene puan yetmesine rağmen istedigim yere gönderilmedim aile yüzünden ama seneye yatay gecis yapcam sizin durumunuza benzer bir şey yaşamak kötü olabilirdi



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi karsitkütlecekimi -- 7 Ağustos 2019; 10:56:15 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hocam keşke bir kere daha deneseydiniz şansınızı neyse artık olan olmuş hayat kısa zevk almaya bakın belki daha güzel şeyler çıkar karşına bunu kimse bilemez

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Tekrar hazırlanın Eminim ki istediğiniz üniversiteye girmek o zamankinden daha kolay olacak. Mimarlık eskisi kadar yüksek değil

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • karsitkütlecekimi kullanıcısına yanıt
    bu sorunun cevabını o konuma gelebilirsem verebilirim ancak.. geçen 4 senelik üniversite hayatımda deneyimleyemediğim, yaşayamadığım her şey içimde ukte olarak kalacak tabiki. ama en azından artık bir etiketin altında ezilmekten kurtuldum ve istediğim bir işi bulursam sadece unvanımla gurur duyacağım.. tek tesellim yapamasam da istediğim mesleği seçtim ve ona sığınıyorum.

    şöyle bir kısa anımı da iliştirmek istiyorum.

    istediğim yerlerde staj yapamadım ama ortada kalınca tanıdık bir ofis bulduk orda staj yaptım. (asla işe alacakları bir profilde değildim, staj yaptığım dönem iş başvurularını değerlendiriyorlardı ve özel ünileri ilk etapta eliyorlardı.) stajım boyunca ofisteki en kıdemliden daha aktiftim onlar da benden memnunlardı. hangi okuldan geldiğimi ilk gün söylemiştim ama unutmuşlar meğer, son gün vedalaşırken sohbette konu okullardan açıldı ve xyz üniversitesi bile açılmış her önüne gelen okul açıyor gibi bir konuşma geçti. e sen o okulun öğrencisine 1 aydır her işini yaptıyorsun bir gün memnunsuz oldun mu neden hayatımızla bu kadar kolay oynuyorsunuz? bunları o an söyleyemedim ama tablo bu.




  • şuan 12yi ve mezun kaldim sizin gibi bende geçmişe aş8rı özlem duyuyorum.hedefim olan odtu makineden baska biyerde kendimi hayal edemiyorum.ama obp puanim 68 ve bu puanla kazanmam imkansiz.hergun diyorum keşke 8e geri donsemde adam gibi bi lise kazansaydim diye.keşie lisede calissaydim diye aht ediyorum

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • murphyslaw M kullanıcısına yanıt
    hocam eğer hayalim başka bir bölüm olsaydı kesinlike hazırlanırdım ama mezun olduğum bölüme tekrar 4-5 senemi vermek kendime yapacağım 2. büyük haksızlık olur heralde
  • building07 B kullanıcısına yanıt
    gayet şansınız var en fazla 3-4 sorunuza bakar..hedefinizin üstünde çalışın sonrasında son pişmanlık fayda etmez
  • hocam 72 ayy lazim normalde ama benim girmem icin 76ayt yapmam lazim buda zor yani tamam hadi 65net olupta 70 yapmak kolay ama 70den sonra zor ya bakalim busene cok iyi asılacam

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hocam bende deü endüstri 2'ye geçtim.Başından beri tıp istiyordum.Bu sene tekrar denemeyi düşünüyorum.Bölümde hiç mutlu değilim.
  • building07 B kullanıcısına yanıt
    inşallah başarırısınız, siz yapamasanız bile sınırınızı zorlamış olacaksınız pişmanlığınız olmayacak. allah yardımcınız olsun
  • Olayı çok dramatize etmişsin ve abartmışsın. Sınava ve üniversiteye haddinden fazla değer yüklemişsin. İTÜ dediğin okul kusura bakma da 2-3 bölümü hariç 10 binde bölümü olmayan bir okul. Dünya sıralamasında 700. sırada olan bir okul. Harvard'dan bahseder gibi bahsetmişsin. Olay İTÜ değil sensin. Kişisel hatalarını İTÜ'de olmamana yüklemişsin ama emin ol orada olsan da birçok şey aynı kalacaktı. Karşınıza hangi zorluk çıkmışsa ah İTÜ'de olsaydım böyle olmazdı deyip uğraşmamışsınız kenara çekilmişsiniz.
    Bu kadar sene İngilizceni halledemediysen İTÜ'de nasıl halledecektin? İTÜ ing eğitimine herkes sallıyor giden bir kişi bile memnun değil. Erasmus nasıl yapacaktın yabancı dilin olmadan? Çukurovadan mezun olup Google'da çalışan kişi var. Demek ki olay insanda bitiyormuş, her şeyi üniversite etiketine bağlamak bir sonuca ulaştırmıyor. Hayır madem bu kadar etikete takıksınız o zaman ya mezuna kalacaktınız, ya ortalama kasıp gidecektiniz ingilizcenizi de halledecektiniz. Hiçbir şey yapmamışsınız hedefiniz uğruna kusura bakmayın. Bir sınava da bu kadar anlam yüklemek anlamsız, hayatınızı o sınav belirlemiyor, sınav yalnızca bir araç.
    Zamanında İTÜ bilgisayar isteyip puanı yapamayıp özelde tam burslu yazan arkadaşım şu an çok iyi yerlerde çalışıyor. Türkiyeye dönmüyor bile. Kendini geliştirdi orada da Erasmusunu yaptı, WAT'a gitti, TOEFL'den yüksek puanını yaptı. Adam uğraştı her şeyi yaptı, İTÜ mezunlarının çoğundan da daha iyi yerde şu an. Olay bundan ibaret, çalışan elde eder.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Xakler -- 7 Ağustos 2019; 11:54:27 >




  • altindankafes A kullanıcısına yanıt
    Bilemiyorum hocam erasmus ve iyi yerlerde staj görme imkânı için bence tekrar okumaya değer. Zaten iş imkanı yok diyorsunuz okusanız ne kaybedersiniz? Ben 3. yılımda tıp kazandım 6 yıl okuyacağım etti 9 yıl. Bunun uzmanlığı bilmem nesi de var. Siz de ilk yıl gitmişsiniz +4 yıl okumuşsunuz 5 yıl. Nolacak ki okusanız tekrar?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hocam zamanimizi gecmise donup pisman olarak harcamamaliyiz. Ben de zamaninda farkli bir konuda boyle bir sey yasadim. Ve 3 yildir icimde bir nefret halinde duruyor. Evet mezuna kalsan daha iyi olabilirdi belki ama bunu da tam olarak bilemezsin. Herkesin hayatinda boyle seyler olabilir. Kendine yazik etme hocam onune bak bundan sonra.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi cmfalper -- 7 Ağustos 2019; 12:38:49 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Keşke şu bölümü seçseydin, hata yapmışsın, hakkettiğini yaşıyorsun vs gibi söylemler kimsenin haddine değildir. Sizi sizden iyi tanıyan olmadığı gibi, hayatınıza nasıl yön vermeniz gerektiğiyle ilgili spesifik yorumlarda bulunmak da pek doğru olmayacaktır.
    Yalnız naçizane birkaç şey belirtmek isterim ki, hayatta yaşanmamışlıkların ve gerçekleştirilmemiş potansiyelin yükü ağır olur. Bu yüzden, eğer sorununuz size engel oluyorsa bunu göz ardı etmeye, küçümsemeye çalışmak sorunu çözmeyecektir. Duygularınızı bir kenara bırakıp durumunuzu objektif bir şekilde sorgulamak ve alternatif yollar geliştirmek daha yapıcı bir çözüm yolu olacaktır
    Mutsuzlukla ilgili de, düşüncelerinizi ve bakış açınızı değiştirmeye çalışırsanız daha verimli bir yaşam sürdürebilirsiniz. Yardımcı olması açısından, David Burns- İyi Hissetmek kitabına göz atabilirsiniz. Bunun yanında, ihtiyaç halinde profesyonel destek almaktan çekinmeyin. Hiçbir psikolog anlattıklarınıza gülüp geçmez, dahası yardımcı olmaya çalışırlar bu konuda çekinceniz olmasın

    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >




  • Xakler kullanıcısına yanıt
    doğru haklısınız. teselliden ziyade birilerinin yüzüme gerçekleri çarpmasını istiyordum. teşekkür ederim.

    benim bölümümde itü en iyisiydi şu an o da değersizleşti ama 5 sene önce kıymetliydi. benim sorunum zaten okuduğum okula girdiğim andan itibaren kendimi 2. sınıf hissetmem ve her durumda kendimi geriye itmem. dediğiniz gibi her şey aynı kalacaktı hatta daha kötü olacaktı belki. çünkü zaten istediğimi elde etmiş olacaktım ve geri çekilecektim. bunu yaşamadığım için bilmiyorum.

    ingilizceye gelince liseden mezun olduğumda ingilizcem her AL öğrencisi kadardı okuduğum okulda ingilizceden muaftım, 2 sene boyunca 1 kelime ingilizceye ihtiyaç durmadım bu zaten başlı başına sorundu ingilizce bir kaynak araştırması yapmadan, okumadan her dersimi AA ile geçiyordum. derslerimi yüksek tutucam derken ingilizceyi sallamışım. bu tamamen benim aptallığım. şu an ingilizcem var ortalamam yüksek ama bir işe yaramıyor.




  • hocam bence boş yere kuruntu yapıyorsun o ingilizceyi öğrenmeniz size bağlı bir şey okulun da etkisi var ama siz eğer yeterince isterseniz öğrenirsiniz zaten . Erasmus nasıl yapılamıyor anlamış değilim çoğu ünide var şuan erasmus hocam . O da olmasa bir çok şekilde yurtdışına çıkma yolu var .
  • +



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi __caesar -- 29 Mart 2021; 0:37:40 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hocam gerçekten itü'ye çok fazla anlam yüklemişsiniz.önemli olan gittiğiniz üniversite değil onu nasıl bitirdiğiniz.kendinize bunu yapmayın :(

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.