Şimdi Ara

Bir Anı

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
1
Cevap
0
Favori
1.199
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Fazlaca istihdam sağlayan bir restoranda garsonum.Gece vardiyasında çalışıyorum.Restoranı kapatmadan öncesinde müdür yardımcısı ve garson şefinin herkesi toplaması üzerine bir toplantı yapılıyor.Bir müşteri garson şefine çalışan diğer komi ve garsonlara eziyet edildiğini belirtmiş, toplantımızın konusu bu.Herkes kendisine verilen (sabah-ara ve gece) vardiyasında çalışmak zorunda.Gece vardiyasında çalışanlar restoranı tamamen temizleyip evlerine öyle gitmek zorunda ve çalıştıkları fazladan mesaileri ödenmiyor.Garson şefinin müdür yardımcısı ile birlikte müşterinin bu şikayetini belirtmesi ardından bunu müşteriye söyleyen elemanın kim olduğu soruluyor.Fakat kimse ben söyledim demiyor.Ardından bir yıldır çalışan bir garson:"Ya fazla mesailerimizi verin ya da vardiyalarımızı değiştirin (sabah ya da ara)". diyor.Bunun üzerine garsona çıkışan üst kadro tazminat vermemek için "Ya istifanı verirsin ya da istifanı verirsin". diyor.

    Sadece yazmak istedim.

    Azimli olmadığım doğru ama azimli olmayanların da yaşayabilecekleri bir yer olmalıydı, mevcut yerlerden daha iyi bir yeri kastediyorum. Sabahın altı buçuğunda bir çalar saat sesiyle uyanıp yataktan fırlayan, giyinip zorla bir şeyler atıştıran, s**ıp, işeyip, dişini fırçalayan, saçını tarayan, başka birine büyük paralar kazandırdığı bir yere ulaşmak için trafikle boğuşan ve tüm bunlara sahip olma fırsatı bulduğu için müteşekkir olması istenen biri hayattan nasıl keyif alabilir?
    Charles Bukowski

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.