Şimdi Ara

BİR İNSANIN HAYATI NASIL DEĞİŞİR?

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir (1 Mobil) - 1 Masaüstü1 Mobil
5 sn
13
Cevap
0
Favori
376
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
2 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • ne yapmalı? ailesi üzerine bir baskı kurmuş dışarı çıkamıyor, kendi içsel dünyasında ise kimseyle konuşmak istemiyor sık sık intiharı düşünüyor. cesareti kırılmış hatta o kadar ki korkusundan intihar bile edemiyor. tüm derslere asılma azmi gitmiş finallere bile girmiyor, kahvaltı edemiyor, bir şeye odaklanıp düşünemiyor, bıkmış ve usanmış.

    böyle bir adam nasıl kendini değiştirip hayata asılır, mutlu olur?



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-078AFC984 -- 15 Haziran 2019; 12:22:13 >



  • Para kazanıp,parayı sevdiklerinle ve sevdiğin şeylere harcadıkça mutlu olursun.O yüzden sokakta mendil sat ama evde boş oturma.Boş oturmak insanı hem duygusal yönden hem de fiziksel yönden bitiriyor
  • İzole Bant kullanıcısına yanıt
    sıkıntı şu bu duruma ailesi karşı çıkıyor. çalıştırmıyor. çalışmak istiyor ama iş bulamıyor. iş buluyor ama ailesi izin vermiyor. zaten bütün sorunların başlangıcı bu.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Guest-078AFC984

    sıkıntı şu bu duruma ailesi karşı çıkıyor. çalıştırmıyor. çalışmak istiyor ama iş bulamıyor. iş buluyor ama ailesi izin vermiyor. zaten bütün sorunların başlangıcı bu.
    Ailene de o zaman ya bana her ay 2000 lira vereceksiniz ya da çalışmama izin vereceksiniz hangisi işinize gelirse.Belli bir yaşı geçmissin artık kendi kararların olmalı ailem izin vermiyor diye bir şey yok ayıp bir şey yapmıyorsun burda
  • İzole Bant kullanıcısına yanıt
    parayı napacaksın diyor? söylüyorum işte ehliyet, telefon vs. ben alırım diyor. ha zengin falan zannetme. beş kuruşları yok. bu arada burs alıyorum ve onun kesilmesinden korkuyorlar. dedim bak yenin kanun çıktı kesilmiyor ama dinlemiyorlar. gerçekten çok bıktım. bu şey benim için bir basamaktı. çalışsaydım çok şey değişirdi. özellikle başka şehirde çalışsaydım. ama tüm özgüvenimi yıktılar. kendime güvenemiyorum. kaç yaşına gelmedim ama salak gibi hissediyorum. hiçbir şeyi beceremez, hiçbir haltı anlamaz birisi gibi görüyorum kendimi. bazen çok basit şeyleri anlamıyorum. insanlar konuşuyor ve salak gibi bakıyorum. eskiden doğru dürüst konuşurken şimdi cümle kuramıyorum. sürekli yanlış kelimeler çıkıyor ağzımdan, anlatım bozukluğu diz boyu, cümlelerim net değil ve en kötüsü çok hızlı konuşmaya başladım. sesimi ayarlayamıyorum. bazıları çok yüksek sesle konuşuyorsun diyor bazıları hızlı konuşuyorsun diyor bazıları duyulmuyor diyor kafayı yeme noktasına geldim. düşünemiyorum sanki. x kişisiyle konuşurken sürekli x ismi yerine y ismini söylüyorum. insanlarla göz teması koymaya korkar oldum. 2 sene önce kendimi değiştirmek için çok çabaladım. ve başardım da sayılır. çok fazla insanlar tanıştım, çok farklı ilişkiler yaşadım, net konuşmaya başladım, dik durmaya başladım ve bir şeyleri başarmaya başladım. hala birçok şeyi bilmiyordum. kendimi çok eksik hissediyorum. çok fazla anı yaşamadım. okuduğum kitabın özetini bile yapamıyorum. sürekli cümle kurmada sıkıntı yaşıyorum. insanlar anlıyor ama ben kendimi tatmin edemiyorum. bende bilmiyorum bir hikaye anlatıyorum mesela ve sürekli üstte bahsettiğim hataları yapıyorum ama karşıdakiler anlıyor ve bozmuyorlar beni. çok nadir bozanlar oluyor cümleleri yanlış söyleyince. ama ben kendimi yetersiz hissediyorum. bunun kaynağını da farklı ortamlar görememek olduğunu düşünüyorum. daha doğrusu çocukluğumda ve lise döneminde. üniversitede çok farklı ortamlara girdim ama çocukluğun getirdiği ezikliği, özgüvensizliği, cahilliği üzerimde taşıyorum. yenmek için çok uğraştım. cidden çok uğraştım. dışarı çıktım saat, adres sordum sırf şu sosyal fobiyi yeneyim diye ve başarılı da oldum. lakin kendimi eksik hissettiğim noktalar epeyce fazla.

    bir kız dedi ki bana: sembroni sen tahtaya çıktığında bazen kıpkırmızı oluyorsun bazen normalsin neden böyle?
    bir başka kız dedi ki sembroni sen bazen çok iyi konuşuyorsun, konular açıyorsun ama bazen sus pus oturuyorsun, çekiniyorsun.
    bir kız ise yakışıklı olduğumu söyledi. o da şöyle bir düğünde görmüş beni. adımı anasından soyadımı düğün kartından alıp instagramdan yazdı. ve böyle konuşurken bunu söyledi. ne yapmalııydım yani? yakışıklı bir çocuk gördüm bende ismini öğrenip yazdım dedi bak nasıl zeki kızım :D
    lakin kendimi yakışıklı olarak görmüyorum. lise hayatım boyunca, ortaokul hayatım boyunca tipimle çok alay edildi.
    bir başka kızda ilginç olduğumu, dikkatini çektiğimi söyleyip yazmıştı bana. bu ise zoruma gitti. çünkü o zamanlarda bana bir kişi şunu demişti senin hakkında şu iki oğlan garip olduğunu söyledi, kendini yakışıklı zannediyor bu da dediklerini söyledi. galiba giyimim için dediler. yüzük takıyordum, saat takıyordum, bileklik takıyordum, renkli kıyafetler giyiyordum ve saçlarım da herkesten çok farklı. sakalım da aynı şekilde. belki uzaktan mal gibi görünüyorum belki de kızlarla konuştuğumu gördükleri için ve o sıralar vücut geliştirmeyle uğraşıyordum dik durmaya çalıştığımı gördükleri için dediler bilemiyorum. esasen onların ne söyledikleri umurumda değil lakin genel kanı bu yönde ise zoruma gider.
    lisede çok fazla alay edildiğim için korkuyorum bazen. bazen de koy arkasına gitsin moduna girip her türlü trollüğü yapıyorum. bazıları bu oğlan sıkıntılı diyor. halbuki ben billur geçiyorum. kendimle de alay ederim, bazen cahilliğe de yatarım ama daha sonradan düşününce bu yaptıklarımdan pişman olurum. ben troll birisi olmak istemiyorum sanki. ağır birisi olmak istiyorum. ama bu seferde yalnız kalıyorum. insanlar bana çok soğuksun diyor. ben karakterimi belirleyemedim sanki. 21 yaşındayım.

    kızlarla ilişkilerim çok garip. hiç sevgilim olmadı. istediğim 3-4 kız vardı. fakat onlar beni istemedi birisi de oyalayıp duruyor hala. ve bunu bilmeme rağmen üzülüyorum. kafamdan atmak istiyorum arayıp direkt sadede gelmek istiyorum ama sonradan kızın oyalayacağını bildiğim için vazgeçiyorum. bu arada kızla konuşmam canımlı cicimli. şiir yazdım, orman gözlüm diyorum vs. o da sen ne diyorsun triplerine girmiyor ve onaylıyor. fakat sıkıntı şu kızla neredeyse 6 aydır buluşamıyoruz. erteliyor. 6 ay içerisinde 4 kez erteledi. en son da dün erteledi. bana şimdi buluşursak yarım saat takılabiliriz şu gün buluşalım dedi. ama olay uzun neyse bu konuya girmiyorum. ama oyaladığını biliyorum. belki de benim gibi 3-4 erkekle konuşuyor bilemem.

    bu son konulara neden girdim bilmiyorum kafamın içi dolu belki ondan. ama beyler ben böyle yaşayamıyorum. inanın intiharı düşünüyorum sık sık. ama korkuyorum intihar etmekten. intihardan sonrası için ya da kaçıracağım bir hayat olduğu için. bu hayatı doyasıya yaşamak istiyorum. sanaldan zevk almıyorum ama evdeyken oyun oynuyorum. bazen film açayım, belgesel izleyeyim diyorum ama 5 dakika sonra sıkılıyorum. bazen 1 ay içinde 7-8 kitap okuyorum bazen de 4-5 ay kitap okumuyorum. ders çalışayım diyorum finallerim var diyorum ama vazgeçiyorum. motivasyonum yok. bazen inanılmaz hırs geliyor. 2-3 gün erken kalıp spor yapıyorum, dik durma egzersizler, kitap okumalar vs. ama toplum içine karıştığımda eski silik halime geri dönüyorum.

    ben başka şehre gidip otelde çalışıp, farklı ortamlar görüp, tecrübe kazanmak istedim. ama ailem karşı çıktı. bana güvenmediklerini söyledi. beni kandırdıklarını söyledi. ha ben otobüse binip gitsem giderim ama çok radikal bir olay. bunu yaparsam ya rezil ya vezir olurum. daha önce ankaraya gitmiştim. tek başıma ilk gittiğimde bir korku geldi. keşke gelmeseydim dedim. hatta bilet almıştım ben en iyisi hiç gardan çıkmayayım burada bekleyeyim düşüncesi vardı. ama şehrin içine girdikçe bu korku kalmadı. bu sefer çalışmak için gitsem gene korku gelecek ama alışacağımı da biliyorum. bu benim için dönüm noktası gibi bir şey. ama gidemedim ve tüm özgüvenim gitti. içimde 3-4 gündür korku var. yetersiz hissediyorum kendimi. hayatta her istediğimin olmayacağını biliyorum. ama istediğim şey olmayacak bir şey değildi.




  • ancak kişinin kendisi değiştirir

    2 yol var
    1.eyvellah der herşeye kabullenir

    2.zorda olsa para kazanma yolunu seçer iş bulmak zorda olsa elbet birşeyler bulunur.elbette zahmetler olur lakin biryerden başlamadan da olmaz


    yollar belli her 2 yolda sıkıntılı gibi dursada 2.yol yinede daha iyidir


    yani shirli birdeğnek yok maalesef

    kolay gelsin
  • Hayatı değiştirmek için propleme odaklanmak lazım. Doğrudan hedefe odaklanılırsa başarısız olmak kaçınılmaz. Karşılılaşılan ilk problemde hemen cayıp yolundan dönüp hedeften sapılır.


    Mesala insan hayatı nasıl değişir , diye bir konu açılmış. , bir proplem olarak görülen bir hayatı, çözüm olarak nasıl değiştirileceği soruluyor.

    Değiştirmek istesiğin hayat gerçekten bir proplem mi_?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • world's greatest dad ,intihar geçici sorunların kalıcı çözümüdür

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Tensegrity T kullanıcısına yanıt
    o zaman soruyu şöyle değiştiriyorum. problem kendi içsel düşüncelerim. yani yukarıda uzun mesajda belirttiğim olayların alayı benim içsel düşüncelerimden kaynaklı. ve ben bu düşünceleri kafamdan atamıyorum. kendi içimi düzeltsem dışarısı da düzelecek. lakin dışarıda da problemlerim var. aile mesela. aileyi kendi iç dünyamda yenemem. ben çözüm yollarını biliyorum ama engeller var. ve bu engelleri ya kabul etmem gerek ya da radikal karar almam gerek. kabul edersem ileri de pişman olma riskim var radikal karar alırsam ise cesaret istiyor ve bu cesareti göstersem bile istediğim mutluluğu elde eder miyim şüpheliyim.
  • derslerine asıl okulu bitir sonra her şeyi bırak git
  • hamza5806 kullanıcısına yanıt
    bu düşünce bende var. ama gittiğim zaman geçmişe baktığımda keşke şunu yapsaydım demekten korkuyorum. hayat kaçıyor ve ben bu kaçan hayatın bir yerinde olmak istiyorum.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Guest-078AFC984

    bu düşünce bende var. ama gittiğim zaman geçmişe baktığımda keşke şunu yapsaydım demekten korkuyorum. hayat kaçıyor ve ben bu kaçan hayatın bir yerinde olmak istiyorum.
    Anda ol kardeşim anda

    Beni 11 yil hayvan gibi kafese acik hava hapsine aldilar

    9 aydir özgürüm istedigim sehirdeyim ne kadar iyi geldi bilemezsin

    Dedigimi yap cok iyi olacak emin ol ama sehrini mutlaka seni sevecek bir yer olarak ayarlaman lazim atiyorum yagmur sevmezken karadenize gidersen daha kotu olur tam sana uygun olmalı

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.