Bir Hâdise-i Garîbe Geçer üken nevbaharda eyyâm el-tıngır u ve-l mıngır Gelüp çattı zâhir ders sonra-i biraz imtehândır Daldı muallim hâne-i sınıf içüne pür-telaş Hazır idüldü kopyalar kûşe-i cepte yavaş yavaş Emr-i yâre-yi sağ ve sol ile başlar üken imtehân Görülüyordu bir acayip fiiliyat rakam hamse içün hemân Gizler üken birü avucundaki göççük kağıdı Kök-i ensesine indi muallimin darbe-i tokadı Söyler üken talebe billah yapmadım nev’inden naneler Didü üstadı: -Yutmak ne mümkün- “Hep aynı bahaneler.” Çekip götürür idü ânı meclis-i disiplin-i hukuka Der idü vereceğim ol sebepten sıfır numara Âhiri meçhul; ölü müdür, diri midir, her ne ise hâl, Zerre-i tebessüm idü, küllü tatlı bir hayâl…. İsmail64 Lise defterimden…….