Çift yongalı çözümler her ne şekilde olursa olsun yeni bir kavram değil. 3D grafik öncüsü 3dfx, Voodoo 5 ürün ailesinde böyle bir tasarımı sunmuştu. ATi de geçmişte kalan Rage Fury Maxx'de çift-yongalı tasarımı denemişti. Kuşkusuz teorik olarak gücün küçük bir gayret ile iki katına çıkartılabilmesi, iki yonganın birleştirilmesini oldukça cazip hale getiriyor. Fakat sadece teoride; eğer bu kolay olsaydı, herkes bunu yapardı, değil mi?
Gerçekte, çift yonga kullanımının çözülmesi gereken bazı dezavantajları da var. Birincisi bellek ile alakalı. Her bir yonga kendi kare tamponuna (frame buffer) ihtiyaç duyuyor. Bu da böyle bir kartın geleneksel tasarım ile karşılaştırıldığında iki kat daha fazla belleğe ihtiyaç duyduğu anlamına geliyor. Aslında, 256MB belleğe sahip olan bir Volari Duo gerçekte sadece 128 MB'lık kullanılabilir bellek sunuyor.
İkinci problem ise grafik işlemcilerinin kontrol edilmesi ile ilgili. AGP veriyolu sadece bir grafik yongasına erişebiliyor. Dolayısıyla ikinci yonga "gizli" olmak zorunda. ATi'nin Rage Fury Maxx'de kullandığı bu problem için çözümü karta bir adet AGP-to-PCI köprüsü eklemekti. Bu çözüm çalışıyor olmasına rağmen, bunun doğal dezavantajı kartın sadece AGP 2X ile çalışabiliyor olmasıydı.