Şimdi Ara

Düşüncelerin dökülüşü... eski konu dışına ait bir konu... [içeri gel]

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
6
Cevap
1
Favori
268
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
1 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Eskiden konu dışında böyle konular açılırdı, artık benim de açasım gelmiyor. Ama hadi açayım bir tane.

    Kendimden bahsedeyim, mesleğim nickimde yazıyor zaten, yaşıma göre iyi para kazanıyorum büyük bir firmada. Ama niye anlamadığım bir şekilde, bu şirketteki kariyerimin sonuna geldiğimi hissediyorum. İşten çıkarsam şirkettekiler bayağı üzülecek bundan eminim, ama yapacağım birşey yok. İşe en son gittiğimde resmen dakikalar geçmedi, pazartesi ayaklarımın geri geri gitmesinden korkuyorum işe giderken. Kendimi geliştiremiyorum artık, yurtiçi-yurtdışı gördüğüm iş ilanlarına patır patır başvurmaya başladım.

    Ama tek sorunun iş olmamasından korkuyorum, geçen gün şirkette arkadaşlarımla konuşurken farkettim, eskiden çok aktif birisiymişim, sosyallik açısından, spor açısından. Uzunca bir süre öğrenci hayatı yaşadıktan sonra, maddi sorunlardan ötürü herşeyden uzaklaştım, belki de kendime bulduğum bahane bu. Şuan Allah'a şükür param var, ama birşeyler eksik. Bugün spor yaptım yıllar sonra, bayılıp kalıyordum az kalsın ufacık spora. Bu yaşta bu sağlık gerçekten korkuttu, 50 yaşına geldiğimde kim bilir nasıl olur hayatım böyle giderse.

    Herşey bunaltıyor çevremdeki şuan, arkadaşımla konuşurken bunaldım, çevrem küçülme yoluna gitti. Önceden sinirlendiğim şeyleri söylemezdim (çok önceden söylerdim ama aradaki dönemde), şimdi laf çakmaktan geri durmuyorum. Başarılı arkadaşlarımı görünce üzülüyorum. Yaptığım idealistlikler bir hiç uğruna mıydı diye düşünüyorum. Dün akşam bir arkadaşım evlendi, ben ise kendimi sanki diğer insanlar tarafından dışlanmış hissettim. İşin saçma tarafı bunları dışarıya hiç yansıtmıyorum. Mesela şirketteki veya arkadaş çevremdeki birisine sorsan, yıkılmaz ve inanılmaz özgüvenli birisiyim. Ama içimde fırtınalar kopuyor. Yıllar yıllar önce buraya konu açmıştım, içimdeki his, yağmalanmış, terkedilip, terkedilirken yakılmış bir şehre benziyor, alevleri hala tütüyor diye. Arada geçen zamanda bunu aştığımı sandım, sanırım tek yaptığım, harabe evlere çiçekler dikmek olmuş.

    Belki kız arkadaş edinsem birçok sorunumu çözer, yada bir arkadaşımın dediği gibi, sorunlarımı çözmez ama görmezden gelmemi sağlar. Kariyer anlamında ilk etkiyi vermem gerekiyor sanırım, biraz kariyer basamaklarını hızlı çıkmam gerekiyor gibi hissediyorum. Sanırım çılgınca bir değişim yapmam gerekiyor hayatımda, belki fikir bulup, işi bırakıp startup kurmak olabilir, veya yurtdışına yerleşmek olabilir. Eski default'uma acilen geri dönmem gerekiyor. Şuan ise bir değişimin eşiğinde olduğumu hissediyorum. Ama bu değişiklik ne olacak hiçbir fikrim yok. İş değiştirmek mi, ülke değiştirmek mi, kız arkadaş edinmek mi?

    Aslında herşey yaklaşık bundan 1 sene önce iş çıkışında, Facebook'tan gördüğüm haberle başladı, herşey gibi o da ufak bir düşünceydi post'u gördükten sonra. Sonrası ise gözyaşı...







  • Madem işten çıkacaksınız ve maaş da iyi, yerinizde olsam bi 5-6 ülke gezer dönerdim. Gezmek işe gitmemek hem biraz rahatlatır hem de derdinizi düşünmeye vaktiniz olur.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Normalde pek yazmam forumda sadece okurum. Ama senin yazdıklarında beni çeken birşey oldu. Nedir bilmiyorum. Belki kendimi görmüşümdür yazdıklarının bir kısmında. Sana diyeceğim şey dostum sen yalnızsın. Etrafın ne kadar kalabalık olsa da yalnızsın. Kaç yaşındasın bilmiyorum nasihat da verecek değilim. Sadece bilge bir insanın şu sözü buraya bırakıp gidiyorum.

    "Sevgi şifadır. Sevgi güçtür. Sevgi değişimin sihridir"

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • hocam, bence sizin sorununuz yalnızlık. mesleğiniz icabı sanırım küçüklüğünüzden beri bilgisayarla yakındınız, bende küçüklüğümden beri bilgisayar ile çok yakınım ve ne kadar arkadaşım olsa da gerçek dostum yok ve sanırım daha uzun bir süre olmayacak. benim içimde de artık yavaş yavaş bir aksiyon arayışı başladı. uçmak kaçmak istiyorum, çünkü yalnızlığımı unutmak istiyorum. tek başıma dolaşıyorum her gün, bol bol bilgisayar oyunu oynuyor, müzik dinliyorum.

    velhasıl kelam, hayatınıza sürekli olan birisini eklemek belki çözüm olabilir.
  • sen zehirlenmişsin kanki. ortamında toxic bişeyler var. ofis ortamın olabilir, arkadaş çevren olabilir, evin olabilir, odan olabilir, ailen olabilir. bunlardan hangisiyse değişimler yapman lazım.


    dipnot: triplere girme
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
    
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.