hayatımdaki insanlar yanımdaymışçasına sürekli kendi kendime konuşuyorum

kim olursa olsun. sevdiğim kız, arkadaşlarım, iş arkadaşlarım her kimse sürekli biri yanımda sanki ve sürekli ona bir şeyler anlatıyorum, onunla konuşuyorum. bilgisauarda işlerim var yanımda biri ona bazı şeyler söylüyorum, oyun oynuyorum yanımda sevdiğim kız, tuvalete gidiyorum yine biriyle konuşuyorum. yani bunun farkındayım ve son zamanlarda kendi kendime konuşmamaya özen gösteriyorum hatta farkettimki bir günde çook fazla yaşanıyor bu olay. https://forum.donanimhaber.com/psikolojik-rahatsizligim-mi-var--84024278 burada da bazı kişiler yaşamış. benim psikolojik bir sıkıntı yok gibi, en azından şimdilik. ve o konudaki gibi espriler, anılar vs. vs. her şey var. hayalimde biri oluşturmuyorum ama gündelik kişiler. tuhaf bir durum ve sanıyorumki pandemi süresince çoğu kişi bunu yaşadı. kendime a-sosyal demiyorum, çünkü her anımda biri ile beraberim. aslında onu görmüyorum, yanımda hissetmiyorum hatta bunu kasıtlı olarak yapıyorum ama ciddiye gitmesinden korkuyorum.

not:ciddi