Şimdi Ara

Hayatin Amaci ve Ölüm

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
8
Cevap
0
Favori
101
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Merhaba arkadaslar. Son 2 aydir butun gun hayatin amacini dusunuyorum. Hic bir sey yapmiyorum her seyden elimi cektim. Okula gitmiyorum derss calismiyorum. Zaten ölecegim ya simdi ölürsem diyorum. bu kafadan nasil cikabilirim? bir sey yaparken yemek yerken hep bu dusunce geliyor aklima. Bazen delirdigimi de dusunuyorum. Eskiden ( en azindan gecen sene ) hic boyle seyler dusunmez yasar giderdim. Bu sene acayip bi depresyon ve bu dusunceler var. Oneriniz nedir? simdiden tesekkur ederim.

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >



  • Varoluşsal sancı denen saçma bir düşüncenin içerisindesin. Nihilizm benzeri şeyler insanın hayatını olumsuz etkiliyor.



    Öneri kişiden kişiye çokça değişir ancak antidepresan alman iyi gelebilir. Ben epey uzun zaman önce senin kafandaydım ve keşke o zamanlar antidepresan alsaymışım diyorum. Tüm hayatımı etkileyen yaşları çok boş geçirdim.


    Dünyada biyolojik olarak ölene kadar epey yapacak şey mevcut, hayvan sahiplen, bilmediğin alanlarda kendini geliştir, kendinle baş başa kalmamak için sürekli kendini yor, gerekirse çok çalış bir şekilde, spor yapmak da doğal antidepresandır aynı zamanda. Aslında o kadar çok şey var ki yapabileceğin zaman ve para yetmez.


    Hayatın kesin bir amacı yok, her türlü öleceksin. İnançlı isen dininin gereklerini yerine getirmen de iyi gelecektir, inançsız isen de bu hayat tek hayatın ve kaybettiğin her gün yaşayacağın günlerden azaltıyor bakış açısı ile yaklaş olaya.


    Mükemmeliyetçilikten de uzak dur. Bir şeyi yapabildiğin kadar yapabilmek de hiç bir yapmamaktan çok daha önemli.





  • torlofan T kullanıcısına yanıt
    hocam oncelikle cok tesekkur ederim cevabin icin. bir meşgale bulmami onermissin. ama sorun su ki hic bir sey yapmak icimden gelmiyor. sanki sonsuz bir amacsizligin icindeyim. bir seye baslsrken zaten bu da biticek ve yine ayni seye gelicem diyorum. ben de anlamiyorum kendimi. öldügümuzde her seyin bitecek olmasini anlamlandiramiyorum. herhangi bi dine inanmiyorum ki olumden sonra yasama da inanmiyorum. bir gun her sey bitecek ve o gun her an olabilir bu benim cok canimi sıkıyor. bunlari onemsemeyip hayatima devam ettigimde sanki kendimi aldatiyorum gibi geliyor ama boyle de hayat yasanmaz ki..

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
  • whisskel W kullanıcısına yanıt

    Yaşadığın şey dipsiz bir kuyu, düştükçe daha çok zaman kaybetmiş olacaksın. Çevrendeki insanlardan geri düşeceksin, bir gün geçmişe baktığında ne kadar boşa geçirdiğini düşüneceksin zamanı.


    Antidepresan almanı öneririm, bir müddet kullandığın takdirde vücut kimyan yerine gelebilir. Spor yapmak da doğal antidepresandır onu yapamıyorsan antidepresan al. Beyninin hormonlarının değiştiği kesin çünkü. Psikolog ile görüşmen de fayda sağlayacaktır, sana farklı bakış açıları sunar.


    Olumsuz düşünceleri değil olumlu düşünceleri değerlendir. %1 olma ihtimali bile olmayan şeyleri %100 gibi düşünmekten vazgeç. Çevrendeki olumsuz kişileri hayatından çıkarmaya çabala.


    Kendini aldattığın yok. İnanmayan birisi için acı bir gerçek bu. Benzerini ben de yaşamıştım ve bir şekilde hayatıma anlamlar katmaya çaba gösterdim. Çoğu insan yaşadığı müddetçe mutlu olmaya çaba gösteriyor, sorgulama yetisi yok çünkü onlarda.


    Bir tek sen böyle hissetmiyorsun, bir çok insan böyle düşünüyor. Olumsuza odaklananlar olumsuza gider, olumluya odaklananlar olumluya.


    Ne de olsa öleceğiz ne anlamı var yerine ne de olsa öleceğiz o zaman güzel şeyler yaşamam gerekir. Bu cümle yol göstericin olsun 





  • Hayatının amacı şu: Tanrı seni yarattığı için buradasın. Yani, "hayatın bir amacı yok" diyebiliriz, çünkü varlığımız bir amacın değil, yaratıcı bir iradenin kararı ve eyleminin sonucudur. Eylemi gerçekleştiren Tanrı'dır.


    Bu durumdan şikayetçi olabilirsin; fakat yapabileceğin bir şey yok. Örneğin, bir sanat eserinin bir galeriye konulmasının amacı sanatçının iradesine bağlıdır. Eser, kendi varlığını ve neden orada olduğunu belirleyemez. Benzer şekilde, insanın yaratılışı da yaratıcının iradesine bağlıdır ve bunu anlamaya çalışmak yerine tamamen reddetmek sadece bir isyana dönüşür.

    Gerçeği kabullenip yaratıcıya sığınmanı ve af dilemeni öneririm; bu, akıllıca bir davranış olur. Akıllı bir insan, içinde bulunduğu durumu değerlendirir, yaratılışını sorgularken öfkelenmek yerine çözüm arar. Büyük düşünürler ve peygamberler de insanlara bu gerçeği kabul ederek yaratıcıyla barışmayı öğretmişlerdir. Örneğin, Hz. Yunus, zorluğa ve kendi hatasına rağmen yaratıcıya sığınarak kurtuluşa ulaşmıştır.

    Hayat bazen insanın kontrolü dışında ilerler. Ancak insanın yapabileceği en mantıklı şey, bu gerçeği kabul ederek ruhsal bir denge kurmak ve yaratıcıya yönelmektir.





  • Yasiyorum öyleyse varin diye dusun ve yok oldugunda yoklugunu hic bilmeyeceksin, bu sebeple varliginda var olmayi dusun. Bir nevi dusuncelerini tersine cevir. Yokluga degil varligina odaklan. Burda misafiriz sonsuz yokluk yerine bize verilmis kisitli zamani diri sekilde yasamayi bilmektir onemli olan. Cevabini bulamayacagimiz sorularla zaman harcamak yerine, bazi seyleri oldugu gibi kabul edip onumuze bakmaliyiz.

    < Bu ileti iOS uygulamasından atıldı >
  • Nasıl istiyorsan öyle yaşa hayata çok da fazla önem verme, zaten öleceğiz nasıl yaşamak istiyorsan öyle yaşa hiçbir şey yapmak istemiyorsan da hiçbir şey yapma.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
    
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.