İkinci El 3'ten Fazla Araç Satışı Cezası (2. sayfa)

Kardeş yasada bile 3 den sonrası için yazıyor. Bu kadar emin şekilde nasıl 2 den sonrası için diyorsun

2020 de satarsan gelir beyan edeceksin vergisini ödeyeceksin....

2021 de resetlenir sistem... muhtemelen al satcisin zaten 3 arabadan baya bir gelir elde etmişindir 3-4 binde devlete katkın olsun

biraz dürüst olun 1 senede 4. arabayı satmak üzeresin ve al-satçı değilsin ???????ve arabaları kar koyarak satmazsın -fırsatçılık yapmazsın...

özür dilerim o zaman...

Sizin devlete katkınız nedir ? Bu kadar hararetli yazınca merak ettim de...

al-satçı tayfa gözüme fazlasıyla batıyor....ne yapıp-yapmadığım sizi ilgilendirmez...

al-satçılar yüzünden piyasanın anası ağladı...tek etken olmasa da KESİNLİKLE BİR ETKEN...tamam?

İstediğin kadar araç alır satarsın zaten buna karışan eden yok

Kanun diyor ki yılda 3 ten fazla alım satım benim gözümde ticarettir ve ticaret için de gerekli izinleri alman gerekir

Bakın bundan birkaç yıl önce de maliye bakanlığı binlerce kişiyi vergi dairelerine çağırdı ve birçoğuna da para cezası uyguladı

Uygulanan para cezasını birçok kişi alım-satımdan edinilen karı bildirmemek olarak lanse etti bilip bilmeden

Oysa ki maliye cezaların çoğunu vergi mükellefi olup defter kaydı açtırmamak ve beyanname vermemekten kesti (Beyanname vermeme cezası, usulsüzlük cezası, bunların geriye dönük faizleri vs vs)

Kişiler vergi mükellefi yapılıp alım satımlarda kar elde etmiş gözükenlere de ayrıca bu karın vergisini ödemesini istedi

Kısacası bu işler bir yaklaşım işi O dönemde hem araç alım-satım hem de konut alım satımındaki devlete göre usulsüzlüklerden çok kişi çağrıldı ve abartılı rakamlara ulaşanlara yüklü miktarda ceza kesildi

Dikkat ederseniz dönem dönem bu gibi işlerin üzerine düşülüyor Her şey defterdarlıklara gönderilen bir genelge ile başlıyor ve o dönemin işi bu oluyor

Size şu konuda katılıyorum Devlet benim kaç defa araba vs alıp sattığıma karışamaz Ok ama vergi hukuku başka işliyor

Şimdi bir mahkeme örneği vereyim size

193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 1'nci maddesinde gerçek kişilerin gelirlerinin gelir vergisine tabi olduğu, gelirin bir gerçek kişinin bir takvim yılı içinde elde ettiği kazanç ve iratların safi tutarı olduğu öngörülmüş, 2'nci maddesinde ticari kazanç, gelirin unsurları arasında sayılmış, Yasanın 37'nci maddesinde ise her türlü ticari ve sınai faaliyetlerden doğan kazançların ticari kazanç olduğu hükme bağlanmıştır.

İncelenen dosyadan, davalı idarece motorlu taşıtların alım-satımlarına ilişkin olarak plakaları üzerinden yapılan araştırma sırasında davacının 2003-2007 döneminde 11 adet taşıt satın alıp bunlardan 9 adedini sattığının tespit edilmesi üzerine davacı nezdinde 20.2.2007 tarihinde yoklama yapıldığı, alım-satımı yapılan taşıtlarla ilgili bilgilerin tutanağa alındığı ve 21.4.2007 gün ve 9936 sayılı işlemle adına taşıt alım-satımı faaliyetinde bulunması nedeniyle ilk taşıtın satın alma tarihi olan 26.6.2003 tarihi itibarıyla gerçek usulde gelir vergisi mükellefiyeti tesis edildiği anlaşılmaktadır.

Gelir Vergisi Kanununda bir kazancın ticari kazanç olarak nitelendirilebilmesi, bir faaliyetten kazanç sağlanması ve faaliyetin devamlılığı koşullarına bağlanmıştır. Maddi ve şekli anlamda bir ticari organizasyonun belirgin olmadığı durumlarda kazanç doğuran işlemin çokluğu devamlılık unsurunu belirleyen en nesnel ölçü olup, bir işlemin devamlılığı, işlemin aynı vergilendirme döneminde yinelenmesi ya da önceki vergilendirme döneminde de yapılmış olmasına göre belirlenebilir. Devamlılık unsurunun gerçekleşmesi halinde, bu işlemlerin kazanç sağlamak amacıyla yapılmadığını kanıtlama yükü vergi mükelleflerine düşer.

2003 yılında satın alınan 4 taşıtı 2004 ve 2005 yıllarında, 2004 yılında alınan 2 taşıtı 2005 ve 2006 yıllarında, 2006 yılında satın alınan 4 taşıttan üçünü 2007 yılında sattığı ve adına kayıtlı 2 taşıt daha bulunduğu saptanan davacının bu alım-satım faaliyetinden elde ettiği kazancın ticari kazanç olarak vergilendirilmesine ilişkin tüm koşullar gerçekleşmiştir. Bu alım-satımların ticari kazanç sağlama amacı dışında nedenlerle yapıldığı iddiasını kanıtlaması gereken davacı tarafından, yoklama üzerine idareye yapılan başvuru sırasında araçların ticari amaçlı alınıp satılmadığı, yakınlarının isteği üzerine geçici olarak adına tescil ettirildiğinin, dava dilekçesinde ise alım-satımdan kar değil zarar elde edildiğinin, ileri sürülmekle yetinildiği, ancak birden fazla kamyon, kamyonet ve otomobilin ticari amaçla alınıp satılmadığı iddiasını kanıtlayan hukuken geçerli herhangi bir bilgi ya da belge sunulamadığı anlaşıldığından, faaliyetin kazanç elde etmek amacıyla yürütüldüğü sonucuna varılmıştır.