İlk defa İstifa edeceğim.

Yaklaşık 3 yıllık mühendislik hayatımda. (Sigortamda muhendislik yazsa bile mühendislik yapmiyorum)

İşe gittiğim neredeyse her gün çok mutsuz uyanıyordum. Huzursuzdum. Bu 3 yılın hepsi tek başımaydım. Çoğunluğu trabzonda geçti. Ardından "galiba sorun şehirde" diye düşünüp baska bir sehre taşındım. Maaşım da biraz artti tabii. Gittigim yer daha güzel,hoş ancak bu sefer de şehri görecek vakit bile bulamadım. Gecen hafta 6 gün 8-20 mesaili calıştık. Bu hafta 7 gün boyunca çalışıyoruz. Ve sabah 8den akşam 8e çalıştık. Ve mesai ucreti de yok. Izin hakkı veriyorlar sadece. Karanlikta gidip karanlikta geliyordum. Bunaldım,nefes alacak vakit bile bulamadım.

Tüm bu olumsuzluklar bir arada toplanınca ben de istifa edip amcamla biraz ticaret,koşuşturma ve ne kadar çalışırsan o kadar kazanırsın kafasında bir işe girmeyi düşünüyorum. Sermaye onda var ve yardım etmek istiyor bana.

26. Yaşımda biraz duygusal,biraz da çaresiz hissedip alanımı zorlaya zorlaya bir yerlere gelmeye çalışma durumu başarısızlıkla sonuçlandı. Sevdiğiniz işi yapın arkadaşlar.

Cahil ulus babasindan sadece yasamayi ogrenmis.

Iyi yasamak, nedir bir fikri yok.

Milyonlar koca omurlerini uc bes kisi zengin olsun diye tuketti. Kuru ekmege alismis hayvana et verirsen yemez.

haklısın,

kesinlikle sevdiğiniz işi yapın.

para için, etiket için, konum için yada şehir için iş seçmeyin, sadece sevdiğiniz işi yapın.

zaten para kazanırsınız.