Interstellar (2014) | Yıldızlararası (48. sayfa)

Sanırım filmi izleyenlerin büyük bir çoğunluğu genel görelilik, karadelikler ve solucan delikleri hakkında pek bir bilgi sahibi olmadığı için bu kadar abartılıp, beğenildi. Öncelikle üzerinde durulması gereken basit açıklaması olmayan olaylar iki kelimeyle anlatılıp geçildi. Özellikle de mikro boyutta var olup da birkaç nano saniye açık kalabilen solucan deliklerini tak diye birileri bizim için açmış demeleri ve muazzam bir kütle çekimine sahip olan karadeliği nazik tekillik adı altında Güneş kadar bir çekim kuvvetine sahip olarak açıklanması bana vasat geldi. Tabii filmi izleyenler genel olarak bu tür bilgilere uzak olduğu için pek dikkat edilmemesini doğal karşılamak lazım ama bilim ve teorilerle içli dışlı kişiler için sıradan bir sci-fi sayılabilir.
Önceki Nolan filmlerindeki duygusal yoğunluk bu filmde kesinlikle yoktu.Sadece ilk gezegenden döndüklerinde aradan 23 yıl geçmiş haliyle diğer astronot ile karşılaşmaları ve Cooper'ın oğluyla olan konuşmaları beni biraz duygulandırdı. Onun dışında baba-kız ilişkisini çok yapmacık buldum.Varsa yoksa kızım kızım olması duygusallığı öldürmüş benim için. Üstteki arkadaşın da dediği gibi oğluyla olan ilişkilerini hiç doğru düzgün göstermediler.Sanki evlatlıkmış gibi bir izlenim yarattı ben de.Hele en sonlara doğru o kadar zaman sonra döndüğünde oğlunun adını bile ağzına almaması bana çok saçma ve yapmacık geldi.
Kısacası Nolan duygusal anlamda bu filmde benim için tam anlamıyla çuvallamış.Önceki filmlerinin hiçbirinde bu konuda bu kadar kötü bir iş çıkarmamıştı. Özellikle başyapıtları olan Prestige, İnception, Tdk filmleriyle arasında bir uçurum var.
İyi, kötü bir senaryo, kurgusu var filmin.Ama birçok sahneyi önceden tahmin etmem benim için kaliteyi biraz düşürüyor.Özellikle Matt Damon'un ihanet edeceğini çok önceden tahmin etmiştim. Ne yapıp edip Edmund'un gezegenine gidecekleri ortadaydı.Gezegene gitmeyi kararlaştırmadan önce bile bunun sinyallerini veriyordu film. Kesinlikle Nolan kalitesine yaraşmayan bir senaryo oldu benim için.Oyunculukları genel olarak iyi sayılırdı.Uzun bir aradan sonra Casey Affleck'i böylesine ilgi toplayan bir yapımda görmek beni sevindirdi.
Kısacası müziklerine de değinmem gerekirse 2001 A Space Ody. diyeyim. O filmden farklı olarak modern klasik müzik yerine barok tarzı orglarla çalışmış Zimmer.Bir dakikalığına da olsa etkilemeyi başardı yine de.Ama Zimmer eski kalitesinden uzaklaşıyor gibi görünüyor.Özellikle Tdk ve İnception kalitesinde akılda kalıcı müzikleri arar oldum bu son filmlerinde. Hatta oyun meraklısı olanlar için MW 2 ve Crysis 2 müzikleri de epey kaliteliydi.

Cooper'ın karadeliğe düştüğü zamandan sonra yaşananları biri anlatabilir mi?