İŞİNİZ OKULUNUZ KACTA BAŞLIYOR? (13. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Guest-BED3C3818

Çoluk cocuğu muhattab alıyoruz bizde kabahat.

quote:

Orijinalden alıntı: JeaLeusy

Bu düzene karşı olmayı hep düşünüyordum ve bir cesaret başardım. Artık o sesi beynime işlemiş gün içinde bir yerde duyduğumda beni sinirlendiren alarm sesi ile uyanmıyorum.

90 lıyım çocukluğumu gayet güzel yaşadım hiç bir şey den eksik kalmadım taso oynadım, saklambaç, ebelemeç, istop, aylık, playstation 1 ne istersem yapabildim. Çünkü zamanında böyle mutlu olmak için çocuk olmak ve orta gelirli olmak yetiyordu. Şuan asgari ücret kira ve fatura karşılamasa bile o zamanlar babam çalışıp her şeyi alabiliyordu.

Lise zamanlarımda knight onlineye başladım senelerce oyundan zevk ve ciddi para aldım. Sonra 2 senelik laf olsun diye okunan üniversite bitti ve artık çalışmak gerekiyordu. Sigorta gerekiyordu birileri işini sorduğunda cevap vermek gerekiyordu daha sosyal olmak gerekiyordu. Aslında bunlar gereklilik değil ama gereklilik gibi gösterilen şeylerdi. Hiç bir zaman bunu kabul etmedim.

Vatanbilgisayar, media markt gibi yerlerde çalıştım 5-6 sene mi verdim ama hiç mutlu olmadım. Asgari ücret alıp tanımadığım insanların banka hesabındaki son rakamları oynattım. Akşam 22:00 da işten çıktığımda eve dönerken acaba bugün 2 bölüm dizi izler miyim diyordum. Duş almak, tırnak kesmek, yemek yemek her şey zaman kaybıydı çünkü zaman extra önemliydi. Evde 1-2 saat nette takılsam tüh ya zaman geçti diyordum. Hobi olarak topladığım bilgisayarımda oyun açamıyordum ayda 26 gün işteydim.

Sonra fark ettim ki sorun maaşın miktarı veya haftada 2 gün tatil değil sorun bu sistem. insanlara dürüst bir satış personeli olarak ürün anlatmayı seviyordum işim rahattı ama maaşım 2 katı olsa da mutlu olmayacaktım bunu hissediyordum.

2 sene önce çalışmadan yaşayabileceğime karar verdim çünkü hiç bir zaman oku-çalış-evlen-çocuk yap insanı olmadım bu düzenden nefret ettim. Okumak, çalışmak, evlenmek ve çocuk yapmak asla istemedim bunu 9 senelik ilişkisi olan biri olarak söylüyorum.

29 yaşımdayım çalışmıyorum çalıştığım zamanlar ucuz ürün olduğunda al sat gibi şeyler yaparak bir birikim elde ettim. O birikimle 2 senedir uygun ürün oldukça alıp satıyorum donanımla ilgili her şeyi özelliği fiyatı biliyorum. Bunu media markt gibi yerlerde asgari ücrete yapmak yerine kendim yapıyorum herkes benden memnun kalıyor çevrem genişliyor.

Bu birinin hadi bende yapayım deyip yaşayabileceği bir sistem değil ben daha çocukken knight online de babam yaşında insanlarla ticaret yapıyordum. Arkadaşlarımda çok istiyor ama yapamıyorlar ticari zekaya sahibim sizde başka bir konuda yetenekli olabilirsiniz.

Sigortam yok evet, aylık kira, kedilerin giderleri, faturalar vs ciddi bir gider var fakat bir şekilde idare edebiliyorum ailemle yaşıyorum. Bedelli askerlik yaptım, gözlerimi lazerle çizdirdim, fitness gidiyorum, istediğim zaman kadıköye gideyim bir şeyler içeyim diyebiliyorum, istediğim zaman sinemaya veya günü birlik bir yerlere gidebiliyorum. Yani ben başardım veya en azından şuanlık bunu başarıyorum. Bu sistemi kabul edemeyen insanlarda bende dahil mutsuzluk biraz kronik yani iş bitti hayat süper olacak gibi bir gerçek yok.

Ben 60- 70 yaşımda emekli olacağım diye en güzel yaşlarımı doğuştan şanslı ve aklı benden kat kat daha düşük insanlara harcamayacağım.