Babamın evlendiği başka kadından 2 aylık çocuğa hamile (3. sayfa)

Eğer trol değilse, bu 7* haftada cinsiyetin belirlenmesi;

- Ya yanlış anlaşılma oldu, eğer erkek olursa amcalarının adının koyulacağı gibi denilmek istenirken yanlış anlaşıldı...

- Ya da tüp bebek tedavisi varsa yasadışı/yasal bir cinsiyet belirleme/açıklama durumu oldu.

Bunu geçelim, gelelim asıl olaya. Resmi olarak evlenen insanlara çocuk yapmayın diyemeyiz. Hele ki artık hamile kadını terk et diyemeyiz, veya o çocuğun doğmasına izin vermiyoruz da diyemeyiz, hepsi ayrı ayrı suç...

Babanın yükümlülüklerine bakarsak;

- Başlığı açan fiili ehliyetini almış, yaşı 18'ini geçmiş AMA özel bir durumu var; öğrenim durumu devam ediyor, o zaman YARDIM nafakası isteyebilir.

- Kardeşine gelirsek, 15 yaşında, babanın İŞTİRAK nafakası verme yükümlülüğü var.

- Anneye gelirsek, boşanmada da ağır kusuru yoksa, boşanma sebebiyle yoksulluğa düşecekse, YOKSULLUK nafakasını talep edebilir.

Bundan başka babam beni çok seviyor, az seviyor, bunlara yapacak bir şey YOK! Geçmiş olsun. Ne diyelim, babanın yaptıkları karaktersizlik, terbiyesizlik, utanmazlık (buraya küfür sayılmayan şeyleri sıralamak zorundayım) şeklinde toplumda karşılanıyor. Ve ayıplamaktan, lanetlemekten, ilenmekten başka elden bir şey gelmiyor.

Ve bir de şöyle sonlandıralım, kötü bir baba veya anneye sahip olduğunuz için kötü olmak zorunda değilsiniz, aksine çok daha iyi bir baba veya anne olma sözüyle hayata daha da iyi tutunmalısınız.

*Düzeltme: 3 değil 7 hafta demeliydim.

En doğru kararı vermişsin, tebrik ederim.

Sana verebileceğim en önemli tavsiye kendini "acınası, gariban, zavallı" olarak görmemek olur. Evet biraz zorlanacaksın ama emin ol altından kalkılmayacak bir durum değil.

Öncelikle sağlam kafayla babanızdan ne koparabilirsiniz onun değerlendirmesini yapın, gerekirse bir avukattan yardım alın yoksulluk nafakasından yardım nafakası, iştirak nafakası gibi yukarda arkadaşın saydığı çeşitli nafakalar mevcut. Muhtemelen birkaç tanesini verme zorunluluğu doğacaktır.

Onun harici bağınızı koparın, ister bir çocuk yapsın isterse doksan dokuz tane yapsın sizi ilgilendirmez / ilgilendirmesin, haberini bile almanıza gerek yok. Kendi hayatınıza bakın, en azından bu durumların altından kalkabilecek bir yaştasınız. 10-12 yaşındayken bunlar başınıza gelse çok daha çaresiz kalırdınız, şuan yapmanız gereken tek şey okurken bir yandan da çalışmak.

Dediğim gibi siz bir yandan çalışırsanız, anneniz de sağlığı dışarda çalışmaya elverişli değilse bile ev işleri alıp ekonomiye katkı sağlarsa altından kalkarsınız bu durumun. Evinizin kira olmaması büyük bir avantaj en azından.

Eyvallah, kusura bakma trol meselesinde. Şahsına denilmiyor, bu genel bir olasılık, sonuçta çoğumuz burada anonim olarak yazan insanlarız, biraz katlanacağız böyle ithamlara. Düşünelim biri belki 13 yaşında, can sıkıntısından ilgi çekmek için aklından bir senaryo üretiyor. Koca koca adamlar konu etrafında tartışıp duruyor. Tabi çok sıkıntı değil. Sadece hani küçük detaylar, akla mantığa aykırı olunca, rahatsız ediyor. Bu 2 aylık* mevzu da öyle idi. Ama illa ki onun da bir açıklaması vardır, söylediğimiz gibi.

Neyse, şimdi diğer mesajlarını da okudum. Anlık bir sinirle başlığı açmışsın. Tabi sonra oturup düşününce doğru yolları bulmuşsun.

Biz doğduğumuzda dünyaya geldiğimizi sanıyoruz. Aslında böyle ihanetleri görene kadar gerçek dünyada doğmamış oluyoruz. Dünya gerçekten berbat bi yer. Hele ki kötülük anneden babadan kardeşten eşten evlattan gelince çok inanılmaz ağır geliyor. Ama şimdi, senin örneğinde, yani şöyle düşün, halen annen, kardeşin, müstakbel eşin, müstakbel evlatların için bağların duruyor. Onlara inanıp çok daha güçlü olacaksın. Vurup kırmak en ilkel en düşüncesizce yol. Gerçekten güçlü olduğuna inan. Şu meşhur "evin direği" kavramından bahsedilen tam olarak bu. Onlar da senin sayende güçlü güvende hissedecekler.

Bir türlü kabullenemiyorsan, özür dilerim, farz et ki baban öldü. Sonuçta yetim kalan insanlarımız var, onları düşünelim... Şehit babalar eve gelemiyor, nice evlat yetim kalıyor. Atamız 7 yaşında babasını kaybetmiş, yine de şerefiyle şanıyla yetişmiş ve bir ülkeyi kurtarmış. Daha niceleri yaşanmıştır bu dünyada. Sen de inancını kaybetmeden, son nefesine kadar onurlu bir şekilde hayat sürdüreceksin.

*Düzeltme: 2 ay diyecektim karışmış.

Kusura bakma, nedense haftalar aylar karışmış, ta en başından beri 4 aydan kısa sürmesini kastetmiştim, gerekli düzeltmeleri yaptım.

Bu arada siz derken ben sen diye devam ediyorum hocam yanlış anlaşılmasın.

Konu aslında çözüldü, sen gerekli tüm görüşleri aldın, kabul de ettin. Yalnız şu saflık meselesinde de kendine haksızlık ettiğini söylemeden geçemeyeceğim. İlk yazını bir daha okudum. Tekrar anladığım kadarıyla esas kararları alan baban. Yani sen ne kolaylaştırabilirsin ne de zorlaştırabilirsin. İnsan kafasına koydu mu yapar, kimseyi de dinlemez. Kaç yaşına gelmiş, 2 evladı 1 eşi olan insanı, kim nasıl düzeltebilir? Gerçekten düzeltebilmek için daha da geçmişe, hatta senin doğumundan çok daha öncesine gitmek gerekiyor, aile düzeyinde verilmesi gereken dersler vardı, oralarda eksiklikler yaşanmış veya da yaradılıştan gelen bir noksanlık.

Sebep neyse ne, ihanet eden taraf belli, suçlu belli, daha artık boşuna kendini suçlama. Anca kendi evladın olsaydı suçlardın kendini.

23 yaşında henüz mezun olalı 1 hafta olmuş birisi olarak sana tavsiyem şimdiden kendine çalışma alanınla ilgili staj gibi bir şey bul çalış derim gerekirse 5-6 ay hatta 1 yıl para alma ama sürecin sonunda tecrübeli olacağın için mezun olmadan tam zamanlı çalışmaya başlarsın ben bunu yapmadım pişmanım hele ki benim bölüm buna çok müsaitken senin bölümün iş imkaın kısıtlı o yüzden tavsiyem şimdiden para kazanamasan da bir işe gir öğren mezun olduğunda daha zor duruma düşme kpss garanti bir iş kapısı değil

İNSAN 20 yaşında olup ta neden babadan bu kadar şey bekliyor bende bunu anlamıyorum işte

adam evlenmiş çocuk ta yapmış sana 20 yıl bakmış ee daha ne bekliyorsun

birde diyorlar ki bak avrupaya bak onlar nasıl rahat huzurlu ekonomik ve sosyal olarak özgür tek sebebi var bence BİREY olma nasıl birey olma 18 yaşına gelince kendi başına hayatta kalmayı öğreniyorlar misal lise de yarı zamanlı çalışma kendi işini kendi görebilme kendine hayata hazırlama gibi evreleri görüp kendini ona göre eğitiyorlar hayatına yön verme yetisine sahipl oluyorlar

bizim gibi 40 yaşına gelmiş insanlara anası babası harclık vermiyor maddi olarak destek olmuyor iyi de yapıyor ama bizde öyle mi anamdan şu kalacak babamdan bu kalacak rahatlığı ile onun himayesinden çıkılamıyor

millet evleniyor kira ya çıkmıyor anası babası ile oturuyor evli çocuğa bile ana baba bakıyor böyle şeyler oldukça birey olarak yetişemeyiz

benim amir var üni son sınıf oğlu malum parti ye oy atsın diye aypon 13 aldı ve çocuk gidip oyu malum partiye attı lan sokayım öyle 4 yıllık fakülte okumuş adama yani 22 yaşına gelmiş babası ekmek vermese aç kalacak babası da diyor ki ben kime istersem ona oy atacak gelde bu memleketten hayır bekle o yüzden bu ülke hep geri kalmış ve geri kalmaya devam edecek

18 yaşını geçen her birey kendi kararlarını alıp hayatına yön veremedikçe

işler hiçbir şeyde düzelmez

Baban insanlığını tamamlayamamış bir mahlukatmış. İş başa düşmüş anneni-kardeşini alıp onsuz hayata devam edilecek.