Nasıl Bir Akışın İçerisindeyiz (Normal Gibi Gelen Kavramlar Üzerine)

Bir sürecin tam ortasında doğduk. Gezegenler hareket ediyor, dünyadaki tuhaflıklar var. İnsan bedeni içine hapsedilerek ömür sürüyoruz ve değişik canlılar bize ya yiyecek ya da yol arkadaşı oluyor. Mevsimler, yıllar var, bilim dalları ve disiplinler var. Canlılık üzerinden bir oyun dönüyor. Ve biz insanlar nedense beş bine yakın dil konuşuyoruz. Ülke ve topluluk kavramları var. Gece ve gündüz diye süreçler var. Her şey hem gerçek hem de göreceli, peki bizim için normalleşmiş bu tuhaflıklar o kadar da normal mi?

Her şey normal olduğu gibi, bir o kadar da mucize.

Varoluş daha da çok olmaya ve varolmaya doğru gidiyor. Biz de bu toplu tekamülün içinde bir ayrılık illüzyonu içinde tüm oluşa katkıda bulunuyoruz.

Dümdüz çakılmak yerine merak edip, bilimle uğraşıp çakılmak daha iyi bence.

Hiç bir şeyi bırakmaya gerek yok. Dinler bilmiyorsunuz demese bilim de olmazdı. Bilim bilinmeyenle yapılır. Bilim de dinleri değiştirir. Aklı değişen insan yeni dinler kurar.