Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı Özel
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Nefes Alamıyorum. Sıkıştım. Çaresizliği iliklerimde hissediyorum.

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir (1 Mobil) - 1 Masaüstü, 1 Mobil
5 sn
5
Cevap
0
Favori
1.117
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Merhaba, başlıkta belirttiğim ruh halini neredeyse 12 yaşımdan beri her gün daha ağır bir şekilde yaşıyorum.
    Anlatıcak çok şey var ve nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum. Ama umarım aradığım yardımı bulurum.
    Öncelikle 9 ay önce açtığım bir konu varhttp://forum.donanimhaber.com/m_83475163/f_//tm.htm#83484358 bu linkte. Yaşadığım tüm problemleri ve yaşamımı anlatmıştım. Fakat daha sonra özel hayatımın internet sayfalarında dolaşmasından duyduğum huzursuzluk ve ifşa olma korkusundan dolayı konu başlığını değiştirip içeriği silip ayrıca cevaplarımı silip konuyu "çekip gidicem" şeklinde değiştirdim. Fakat eğer merak ederseniz yazılan yorumlardan anlayabilirsiniz nelerden bahsettiğimi.

    Fakat dediğim gibi yaşadığım herşey her geçen gün biraz daha acıtıyor ve benim konuşabilecek kimsem kalmadı. Bu yüzden gene burdayım.
    Başlıyorum.

    Öncelikle önceki konumda detaylı olarak bahsettiğim kendimden biraz bahsedeyim.
    16 yaşında bir lise 3 öğrencisiyim. bi kaç ay sonra 17im dolucak. ve 11-12 yaşımdan beri hayatım hergün daha kötüye gidiyor. maalesef biyolojik ailem olan o iki insan tarafından yıllardan beri hergün biraz daha kaybediyorum kendimi, benliğimi, ümitelerimi ve yaşama isteğimi.

    Lise sürecimden bahsedeyim. Ortaokulda annem öğretmenimdi ve beni arkadaşlarımın arasında hep küçük düşürürdü. Ve sbs sınavı yüzünden hergün bin bir işkenceyle ders çalıştırmaya çalışırdı. diğer bir çok öğrenciden başarılı olmama rağmen en iyisi olamadığım için ve "onun arkadaşlarının çocukları" kadar başarılı olamadığım için hergün bin bir hakaret işitirdim. sbs sınavlarından sonra beni dövmeye bile çalıştı. hayallerime hep saldırdı.

    neyse öyle yada böyle lise tercih dönemine geldik (tüm olayları açmak istemiyorum işin içinden çıkamıycam zaten saatlerdir nereye ne şekilde başlamam gerektiğini düşünüyorum çünkü keşke diğer konuyu silmeseydim orada detaylı olarak anlatmıştım)
    benim gitmek istediğim bir özel bir lise vardı sınavlarından yarım burs kazanmıştım ve ailemin karşılayabilecek durumu olmasına rağmen annemin pintiliği yüzünden gönderilmedim. sonra lise tercihlerimde istanbulda bir lise yazıp bu lanet olası iğrenç şehirden (hangi şehirde yaşadığımı söyleyemiyeceğim) kurtulacaktım. herkesin tepkisi "annesinin babasının yanında okusun ne işi var şehir dışında" oldu. sanki onları ilgilendiriyormuş gibi. neyse fakat tercih günü ne olduğunu anlamadan çok büyük bir aptallık yaptım ve tercihlerimi yapması için annemi yolladım. ve tabiki annem istediğim lise yerine bu şehirde bir anadolu lisesi tercih etti. ve başladım.

    3 yıldır insanların gerizekalılığı, bağnazlığı, gericiliği, kıskançlığı, kalitesizliğini çekiyorum. hayallerimin yerle bir oluşunu. öğrencilerine öküz, it, gerizekalı gibi tabirler kullanan hocaları çekiyorum.
    sürekli kendime son 2 yılın diye telkin ediyorum fakat yaramıyor. Lanet olsun. Sabretmeye çalışıyorum.
    bugün öğleden sonra daha fazla katlanamadım ve eve geldim. annem olucak o kadın ağzından köpükler çıkararak bana bin bir türlü hakaret etti. seni evimde istemiyorum. eğer okula gitmiyeceksen evimden siktir ol git vb. bin bir şey söyleyip. psikolojimi allak bullak etti.

    artık son 2 sene diyerek olmuyor. bu şehirden kurtulmam lazım. üniversiteymiş okumuşum yada okumamışım artık hiç biri umurumda değil. her türlü işi yapabilirim. yeni bir hayat istiyorum ve ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

    keşke daha iyi yazabilseydim. fakat kavga sonrası ellerim titreyerek bu kadarını becerebildim. belki sonra karakterim ve kendim hakkında daha çok bahsedebilirim. vede yaşadıklarım hakkında. fakat şuan değinmek istediğim nokta, ortaokuldan sonra lisede hayatımı yaşamaya başlayacaktım belki bir müzik grubu kuracaktım belki arkadaşlarla sahilde bira içecektik belkide hayatımı değiştirecek bir kıza aşık olacaktım. fakat şuanki durumumda aşk bana o kadar gülünç geliyorki, nasıl hayatta kalıcağımı düşünürken. beni bu duruma getirenler ailem. ve intikam artık çokda umrumda değil sağ bir şekilde bu lağımdan kurtuliyim o yeterli.







  • Vizelere çalışıyordum ara vermişken göz ucuyla okudum akşama editliyecem.

    < Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
  • Haci cok gecmis olsun yasadiklarini asla hissedemem ama umarim istedigin hayata en kisa surede kavusursun. Allah kolaylik versin

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Umarım kısa zamanda herşey senin için iyi olur dostum okudum da, kendi durumuma üzülürdüm birde...

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Sağolun yorumlarınız için. Ama merak ettiğim yurt dışına kaçabilmemin illegal yada legal (ilk seçenek illegal) bir yolu var mı? Acaba ayrı konu açmalı mıyım?
    • 
Sayfa: 1

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız