Merhabalar, yoğun stres yaşadığım ve anksiyetemin coştuğu bir olaydan sonra bir kaç gündür sanki kendime yabancıyım ve beynimde bir ağırlık var. Hiç bir şeye adam akıllı odaklanamıyorum ve bu durum beni deliriyormuşum gibi hissettiriyor. Şu an bu yazıları yazarken bile beynimin geçici hafızasına yerleştiğini ve ilerleyen zamanlarda bunun yaşanmadığını hissedicem. Şimdi şöyle kız arkadaşımla ilişkim bitti ilk 2 gün sıkıntı yoktu zaten 4.gün barıştık ama hala yolunda gitmeyen şeyler ve içimdeki bu yabancılaşma duygusu beni mahvediyor. Uykumdan hiç bir şey anlamıyorum sabahları kalktıgımda midem bulanıyor kusasım geliyor. Günün nasıl geçtigini anlamıyorum bile. Bugun bir oturuma katıldım ama sanki orda değildim sadece bir anı olarak kaldı. İnternette bir kaç şey araştırdım derealizasyon tarzı bir şey çıktı. Bu arada psikiyatrik tedavi gördüm ama 3 aydır kullanmıyorum.

arkadaşar antidepresanı azaltarak bıraktım bugun 5.günüm ama kendimi hiç iyi hissetmiyorum

Kulaklarda dolgunluk hissi var duymakta zorlanıyorum

Gözlerim çok bayıyor

Odaklanmakta güçlük çekiyorum

Koku ve tad almada sıkıntım var

Arada sırada içime korku ürperti geliyor

Sanki simülasyonun içindeymişim gibi

Başım dönüyor

Sürekli bir uyku hali var

Hislerimde azalma var

bu sorunlar tahmini ne zaman geçer deneyimlemiş insanların yorumunu bekliyorum

Merhaba arkadaşlar foruma üye oldum çünkü sürekli mental sağlık problemleriyle ilgili yazıları burda okuyordum. Sonunda üye oldum ve size danışmam anlatmam gereken şeyler var.

Öncelikle bundan 7-8 ay önce yanlış muayene yüzünden doktorumun (devlet) verdiği 3 adet ilaç 1. ay dolmadan bende çok ağır yan etkiler yaptı ve bu ilaçlar(zedprex,rileptid,pinral) yüzünden 5-6 gün gözüme hiç uyku girmedigide oldu intihar eyilimim de oldu. Sonrasında paraya kıyıp özel bi hastanede bölgenin en iyi psikiyatrına gittik ve beni bir üst kademeye yani yeşil receteli ilaçlarla tanıştırdı.Bu doktor iyiydi çünkü hem anlattı neden böyle oldugumu hemde verdiği ilaçlar bir süre iyi geldi. Her neyse uyku problemim bi nebze olsun çözülsede çok zor zamanlardı adeta kendimi simülasyonda hissediyordum ve hiç bir şey gerçek gibi gelmiyordu. Arada 2 ay geçti ve tekrar doktoruma gittim. Gayet iyiydim ve doktorum beni böyle görünce çok sevindigini söyledi. Daha sonrasında bana verdigi ilaçlardan (citoles 20, ativan 2.5, trankobuskas) trankoyu ve ativanı bırakmamı söyledi ki ben çoktan bırakmıştım onları.(ativan cidden çok agır bi ilaç yarım kullanıyordum uyumak için ve ertesi gün dün ne yaşadıysam hatırlamıyordum) (trankoyu hiç kullanmadım desem yeridir)

Bu seansta bi şey dikkatimi çekti hoca bana citoles yerine citol reçete etti. Ben de bildigi vardır diye yaklaşık 2.5-3 aydır kullanıyordum. Her neyse arkadaşlar ben hayattaki amacımı bulmaya geçmişteki sorunlarımı, kendimi yaptıgım hatalarla kabul etmeye başladım. Hayatımda düzene girdi istedigim şeylere ulaştım ve çok güzel bir yaşantım var şu an. İlaç tedavimin bitmesine 1 kutu ve 1 ay kalmıştı bende karar aldım elimdeki Citol 20mg ı kendim azaltarak bırakacaktım. Çünkü gerçekten yan etki olarak yaptıgı şey canımı sıkıyordu (cinsel iktidarsızlık ve mal gibi hissediyodu gün içerisinde)

2-3 Haftaya yayarak bazı günler yardım doz sonrasında 2 günde bir yardım doz alarak 4 gün önce bıraktım ilacı. Fakat bıraktıgımın 3.gününün gecesinde sabaha kadar uyuyamadım uyudum sandım uyuyamadım arada sırada titremeler geldi. Tabi bu bende eskisi gibi olucam anksiyetesi yarattı ve içimi bi korku aldı. Şimdi size bunları anlatırken bile çok rahatladım ama ben artık ilaç kullanmak istemiyorum. Kendimi oldugum gibi kabullendim kendimi affettim. Bu acılardan ıstıraplardan kurtulmak istiyorum. Belki bu ilacın yoksunluk sendromudur bilemem ama bundan olabildigince hızlı kurtulmak istiyorum. Bu tarz şeyleri yaşamış ve yoksunluk sendromundan kurtulmuş birileri yazarsa sevinirim. Asla bir daha o kapıyı çalmam. Karşı değilim psikiyatrik tedavi işlerine ama inanın sorunlu ve anksiyeteden habersiz panik içinde yaşayan ilaç kullanmayan beni çok özledim. Hissizleştim, eskisi gibi sevinemiyorum. Ailemden birini görünce içimde kelebekler uçuşmuyor artık. Belki sizde bu durum iyi bi şeydir ama ben eski beni çok özledim eskisi gibi olmasamda duygularımın tekrar gelmesini istedigim için kademeli olarak bıraktım.

Sorunlarımı ve kendimi anlattıgım için çok mutlu oldum bana verebileceginiz tavsiyeler olursa dinlemek isterim.