Demin askerlikle ilgili bir konu gördüm bende yazıyım dedim.Sevgili arkadaşlar 2 gün önce bir rüya gördüm. Askerde özel bir ekipteyyim ve terörist kovalıyoruz.Şehirdeki evlerden birinin bodrumuna kaçıyor ve bende peşinden koşuyorum.Onu orda kıstırıyorum ve tam karşısına çıkıyorum silahını bana doğrultuyor ateş ediyor ama mermisi bitmiş aynı şekilde bendede mermi yok.Silahın ucundaki bıçakla bana saldırıyor bende aynı şekilde buna saldırıyorum ve silahımın ucundaki bıçakla bunu öldürüyorum. Sonra tam bodrumun kapısından çıkıcakken o teröristin 9-10 yaşlarında kız kardeşi geliyor ve ona sarılıyor.Sonra bana bakıyor ve yüzündeki ifadeden o anda kafamda bana düşman olucağı,onun da terörist olucağı ve benim peşimi bırakmıyacağı geliyor gözümün önüne.Sonra abimi öldürdün! diyor. Bende o anda onunda kafasını kesiyorum ve sonra uyanıyorum.2 gündür etkisindeyim ufacık çocuğa neden öyle yaptım diye içim içimi yiyor.Ciddi bir durum lütfen dalga geçmeyin. Not: Bu arada askerliğimi yapmadım üniversiteden sonra inşallah.
Adi ustunde ruya senin kontrolunde olan bisey degil.
inşallah senin askere gitmene gerek kalmadan hepsini imha ederiz en kısa sürede kardeşim.Hayırdır inşAllah.
quote:
Orijinalden alıntı: MİY1988
inşallah senin askere gitmene gerek kalmadan hepsini imha ederiz en kısa sürede kardeşim.Hayırdır inşAllah.
İnşallah kardeşim hayırdır diyorum ama kafamı kurcalıyor o an gözümün önüne geldikçe.Ufacık kız geliyor gözümün önüne ya
Ben rüyamda hep fetoşu öldürüyorum
Bu askerlik rüyaları ne oldu bu aralar ya, herkes görüyor.
Ben de dün, askerlikle ilgili bir konuda da anlatmıştım. Geçen hafta gördüğüm bir rüyadan ötürü birkaç gün kendimde değildim, dershane arkadaşlarım sayesinde kafamı dağıttım biraz.
Şemdinli'nin meşhur Dağlıca köyünde komandoyum. Komutan geliyor ve haber geliyor. Cudi Dağı'na teröristler sızmış, operasyona gidiyoruz. Bir kış gecesi, felaket bir kar yağışı var, hava aşırı soğuk, göz gözü zor görüyor. Ben bir süre sonra yolumu kaybediyorum, ekip etrafımda yok. Etrafım zifiri karanlık. Kayaların arasında bir oraya bir buraya dolanıyorum. Teröristin teki geliyor ve arkamdan vuruyor, şehit düşüyorum. Daha sonra bu olayın aynısı Gabar Dağı'nda oluyor.
Şehit olarak ölmek güzel bir şey tabii; ama o anki atmosfer kimsenin ama kimsenin yaşamak istemeyeceği bir şey. Ertesi gün kendimi yiyorum. "Ulan beni de zorla komando yaparlarsa, dağa operasyona gönderirlerse? Arama sırasında mayın patlarsa?" diye. Bir yandan da diyorum, şehit olarak gitmek güzel bir şey ama. Bir de ek$i sözlük'ten Nadire Merter'in Mehmedin Kitabı diye bir kitabını buldum. Üşenmeyip baştan sona okudum. Buz gibi bir etki yarattı. Askere gideceklerin bu kitabı okumasını kesinlikle önermiyorum.
Yaşım 18 bu arada. Daha askerliğime var, üniversiteden sonra. Bakalım, o zamana kadar neler olacak.