Yeni Kayıt
Konudaki Resimler
önceki
|
Hızlı 
Bildirim
Şiir meraklıları... (2. sayfa)
Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
KOBB KB100 12Volt 100 PSI Analog Göstergeli Hava Pompası, Kırmızı/Siyah : Amazon.com.tr: Spor ve Outdoor
https://www.amazon.com.tr/KOBB-KB100-G%C3%B6stergeli-Pompas%C4%B1-K%C4%B1rm%C4%B1z%C4%B1/dp/B08BGGM48F
3 yıl önce paylaşıldı
Daha Fazla 
Bu Konudaki Kullanıcılar:
Daha Az 
2 Misafir - 2 Masaüstü
Giriş
Mesaj
-
-
I-
Taş taş değil bağrındır taş senin
Nereni nasıl yaksın söyle bu ateş senin
Bir katılıktır dinamit söker mi yürekleri
Başın bir kez bu kalbe çarpmasın ey taş senin
Kazmayı kayalara değil kalplere vur ey
Ferhat niçindir kırdığın bunca taş senin
Anne seninle bağrın döğer gider mi acı
Hanidir ferhaddan aldığın ders taş senin
Sende mi taşla bir oldun ey sevgili
İşitmez oldun beni kalbin taştan taş senin
Ölüm sendendir bana nedir taşlamak beni
Bana güldür çiçektir attığın her taş senin
Gözünü dikme taşa işte parça parçadır
Şimşektir bir bakışın dayanır mı taş senin
Deprem değildir dağı ve beni sarsan
Bir bakışındır komaz taş üstünde taş senin
Niçin çıktın dağlara evren çöl oldu leyla
Topuğun öpmek için toz oldu dağ taş senin
-II-
Taş taş değildir bağrındır taş senin
Nereni nasıl yaksın söyle bu ateş senin
Ülkendir taş ve beton bu yanlış kent
Her gün bir yanın biraz daha taş senin
Taş alanlarıdır taş insanları taşır bir
Nereye gelsen ey aşk karşında bu taş senin
Uygarlığı taşla taşımak çağlar üzre
Kolların bu denli güçlü müdür taş senin
Bir taş devridir ama bağışla beni
Niçin bunca geldim üstüne ey taş senin
Bir İbrahim bıçağı ikiye biçer taşı
Sevgili nasıl kırdı kutlu dişin taş senin
Ölüm bir kasırgadır çevirir seni beni
Nedir kucağında kocaman bu taş senin
-III-
Bir bir yürürlükten kaldırıp çürümüş devrimleri
En gürbüz bir devrimi dikmek yerine taş senin
Nereye koysam seni söyle ey yüreğim
Bir gün beni ele verir bu güçlü atış senin
-
ÇİLE
Gaiblerden bir ses geldi: Bu adam
Gezdirsin boşluğu ense kökünde!
Ve uçtu tepemden birden bire dam.
Gök devrildi, künde üstüne künde...
Pencereye koştum: Kızıl kıyamet!
Dediklerin cıktı ihtiyar bacı!
Sonsuzluk elinde bir mavi tülbent,
Ok çekti yukardan, üstüme avcı.
Ateşten zehrini tattım bu okun.
Bir anda kül etti can elmasımı.
Sanki burnum değdi burnuma(yok)un.
Kustum, öz ağzımdan kafatasımı.
Bir bardak su gibi çalkalandı dünya;
Söndü istikamet, yıkıldı bosluk,
Al sana hakikat , al sana rüya!
İşte akıllılık , işte sarhoşluk!
Ensemin örsünde bir demir balyoz
Kapandım yatağa son çare diye.
Bir kanlı şafakta , bana çil horoz
Yepyeni bir dünya etti hediye.
Bu nasıl bir dünya hikayesi zor;
Mekânı bir satıh, zamanı vehim.
Bütün bir kainat muşamba dekor,
Bütün bir insanlık yalana teslim.
Nesin sen , hakikat olsan da çekil!
Yetiş körlük , yetiş takma gözde cam!
Otursun yerine , bende her şekil;
Vatanım sevgilim , dostum ve hocam!
*
*
*
Evet her şey ben de bir gizli düğüm
Ne ölüm terleri döktüm , nelerden!
Dibi yok göklerden yeter ürktüğüm,
Yetişir Çektiğim mesafelerden!
Ufuk bir tilkidir , kaçak ve kurnaz.
Yollar bir yumaktır, uzun dolaşık
Her gece rüyamı yazan sihirbaz,
Tütüyor önümde mavi bir ışık.
Büyücü büyücü ne bana hıncın?
Bu kükürtlü duman nedir inimde ?
Camdan keskin , kıldan ince kılıcın,
Bir zehirli kıymık gibi beynimde.
Lügat , bir isim ver bana halimden ;
Herkesin bildiği dilden bir isim!
Eski esvaplarım tutun elimden
Aynalar söyleyin bana ben kimim?
Söyleyin söyleyin ben miyim yoksa,
Arzı boynunuzda taşıyan öküz?
Bela mimarının seçtiği arsa ;
Hayattan muhacir , eşyadan öksüz?
Ben ki toz kanatlı bir kelebeğim,
Minicik gövdeme yüklü Kafdağı,
Bir zerreciğim ki , Arş ' a gebeyim,
Dev sancılarımın budur kaynağı!
Ne yalanlarda var , ne hakikatte .
Gözümü yumdukça gördüğüm nakış
Boşuna gezmişim yok tabiatta.
İçimdeki kadar iniş ve çıkış.
*
*
*
Aylarca gezindim , yıkık ve şaşkın .
Benliğim bir kazan ve aklım kepçe,
Deliler köyünden bir menzil aşkın
Her fikir içimde bir çifte kelepçe.
Niçin küçülüyor eşya uzakta ?
Gözsüz görüyorum rüyada, nasıl ?
Zamanın raksı ne , bir yuvarlakta?
Sonum varmış , onu öğrensem asıl ?
Bir fikir ki, sıcak yarada kezzap,
Bir fikir ki, beyin zarında sülük.
Selâm , selam sana haşmetli azap;
Yandıkça gelişen tılsımlı kütük.
Yalvardım : Gösterin bilmeceme yol!
Ey yedinci kat gök, esrarını aç!
Annemin duası, düşte perde ol!
Bir asâ kes bana , ihtiyar ağaç.
Uyku katillerin bile çeşmesi;
Yorgan , Allahsıza kadar sığınak
Teselli pınarı , sabır memesi;
Size şerbet , bana kum dolu çanak.
Bu mu rüyalar da içtiğim cinnet,
Sırrını ararken patlayan gülle?
Yeşil asmalarda depreniş , şehvet;
Karınca sarayı , kupkuru kelle....
Akrep , nokta nokta ruhumu sokmuş.
Mevsimden mevsime girdim böylece
Gördüm ki , ateşte cımbızda yokmuş.
Fikir çilesinden büyük işkence.
Gece bir hendeğe düşercesine,
Birden kucağına düştüm gerçeğin.
Sanki erdim çetin bilmecesine,
Hem geçmiş zamanın , hem geleceğin.
Açıl susam açıl! Açıldı kapı;
Atlas sedirinde mavera dede.
Yandı sırça saray, ilahi yapı
Bin bir avizeyle uçsuz maddede.
Atomlarda cümbüş, donanma şenlik
Ve çevre çevre nur , çevre çevre nur.
İçiçe mimari , içiçe benlik
Bildim seni ey Rab , bilinmez meşhur!
Nizam köpürüyor, med vakti deniz
Nizam köpürüyor çenemde su.
Suda bir gizli yol pırıltılı iz
Suda ezel fikri ebed duygusu.
Kaçır beni ahenk , al beni birlik
Artık barınamam gölge varlıkta
Ver cüceye , onun olsun şairlik
Şimdi gözüm büyük sanatkarlıkta
Öteler öteler , gayemin malı
Mesafe ekinim , zaman madenim
Gökte samanyolu benim olmalı ;
Dipsizlik gölünde , inciler benim.
Diz çök ey zorlu nefis , önümde diz çök
Heybem hayat dolu , deste ve yumak
Sen bütün dalların birleştiği kök
Biricik meselem , Sonsuza varmak...
-
Mona Rosa II-Ölüm ve Çerçeveler
Bir lamba yanıyor hafif ve sarı
Garip bir yolculuk, tren ve geyve
Bir hançer bölüyor, ah... rüyaları:
Bir rüya, bir hançer, bir el: ve, ve, ve...
Lambalar yanıyor hafif ve sarı
Gece kar yağacak sabaha kadar
Toprakta et, kemik çatırtıları...
Yarı ölüleri bir korku tutar,
Değince bir taşa kafa tasları,
- Ölüler ki yalnız tırnakları var,
Ve yalnız burkulmuş diz kapakları...
Bir lamba yanıyor hafif ve sarı,
Esmer delikanlı, hatıra ve kan.
Yeşil gözlü kızın hıçkırıkları,
Sızıyor bir kapı aralığından,
Lambalar yanıyor hafif ve sarı
Bir lamba yanıyor hafif ve sarı
Açıyor elini göğe bir kadın
Uzuyor, uzuyor altın saçları
Uğrunda ölünen güzel kızların
Lambalar yanıyor hafif ve sarı
Çocuklara açar mağaraları
Güngörmemiş kuşlar ve örümcekler
İlân-ı aşktan dil balıkları
Aşina suları çabuk terkeder.
Lambalar yanıyor hafif ve sarı
Bakıyor ateşe, küle böcekler.
Köpekler parçalar kanaryaları
Mektupları bir boz ağaç kurdu yer
Baykuşlar ötüyor harabelerde
Yanıyor lambalar hafif ve sarı.
Bir kaza kurşunudur her yerde
Süvarisiz şaha kalkan atları
Bir ruhun ışığı vardır göklerde
Lambalar yanıyor hafif ve sarı
Ötüyor baykuşlar harabelerde.
Bir lamba yanıyor hafif ve sarı
Titriyor yıldırım düşmüş gibi yer
Bekledi arzuyla karanlıkları
Anneler, babalar, erkek kardeşler:
Tâ içinden duyar ani bir ağrı
Bir hüzün şarkısı tutturur gider
Anneler, babalar, erkek kardeşler...
Lambalar yanıyor hafif ve sarı
Her yatak dopdolu, bir yatak bomboş
Bir neşe şarkısı tutturur gider
Birinci, ikinci, üçüncü sarhoş
Kurşunlar sıkılır göklere doğru
Serçe yavruları havada titrer
Lambalar yanıyor hafif ve sarı...
Bir lamba yanıyor hafif ve sarı
İnce yelkenleri alıyor yeller
Titretir kalpleri ve bayrakları
Gemiden toprağa uzanan eller...
Lambalar yanıyor hafif ve sarı
Bir yosun köküne hasret kalacak
Gizli hazineler, su yılanları...
İnce yelkenleri alıyor yeller
Bir lamba yanıyor hafif ve sarı
Bir lamba yanıyor hafif ve sarı
Beyaz pelerinli hür tayfaları
Kendine bağlar siyah kediler
Titriyor gönüller ve kara bayrak
Bir yosun köküne hasret kalacak
Gemiden toprağa uzanan eller
Bir lamba yanıyor hafif ve sarı
Bir lamba yanıyor hafif ve sarı
Garip bir yolculuk, tren ve geyve
Bir hançer bölüyor, ah... rüyaları:
Bir rüya, bir hançer, bir el: ve, ve, ve...
-
MONA ROSA III - PISMANLIK VE ÇILELER
Rüzgar eser, yagmur yagar, tilkiler üsür
Bir odun parcasi aydinlatir ocagi
Annesi atesin önünde perisan
Annesi atesin içinde hür
Rüzgar eser, yagmur yagar, tilkiler üsür
Yagmurlar sirtiyla sirtim arasindadir
Sarkilar dudaklariyla dudaklarimin
Kalbimi bin parçaya böldü divane sir
Sesi geliyor sesi, günahkar çocuklarim
Sarkilar dudaklariyla dudaklarimin arasindadir
Benim boyum ufak onun da ufakti
Kivircik saçlarindan öpmedigim için onu
Onun bu ocakta yanan topragi
Her gece rüyamda avuçlarimi yakti
Benim boyum ufak onun da ufakti
Benim gözlerim yesildir onun kara
Ben günah kadar beyazim, o tevbe kadar kara
Annesinin basi elleri arasinda
Parmaginda aydinlik günlerden kalma yüzük
Bir fotograf asilidir duvarda
Aynaya, geceye, maziye dönük
Annesinin basi elleri arasinda
Bir tüfegin burnu havadadir
Ates almak üzeredir mermisiz
Ben bir küçük kizim, ben bir deli kizim
Siz beni ne anlarsiniz... siz...
Bir tüfek ates almak üzeredir mermisiz
Bir saman çöpüne tutunmus kizlarin
Etegini ben çektim
Neyleyim gögsümü Karacadag'in sert rüzgari doldurmus
Annemden ben ilk sütü Geyve'de içtim
Ankara'ya Çataldag'a bir zindandan gül vurmus
Az kalsin ben ölecektim
Bir saman çöpüne tutunmus kizlarin
Kediler halilari parçaliyor
Kirmizi bir isik düsüyor yere
Annemin dizinde derman yok
Hükmedemiyor insan ruhuna ates
Rüzgar hükmedemiyor incecik perdelere
Kediler halilari parçaliyor
Ateste sari gül açan saksilar
Kizarmis bir ekmek gibi duruyor
Kulagima garip sesler geliyor
Kus yumurtasindan çikan insanlar
Ahirda bir ata eyer oluyor
Kulagima garip sesler geliyor
Ben bir sarki bir türküyüm
Ben Meryem'in yanagindaki tüyüm
Beni bir azizin nefesi uçurur
Kalbimde Allah'in elleri durur
Cici ayaklarim ilikli bagli
Ben onun silasi kendimin gurbetindeyim
Ben azizin hasreti
Ben Meryem'in yanagindaki tüyüm
Benim gözlerim yesildir, onun gözleri kara
Ben günah kadar beyazim, o tevbe kadar kara
Ocak sönüyor ates kül oluyor
Annesinin saçlari beyaz
Annesi saçlarini yoluyor
Atesin içinde gül açilmis
Servi büyür, ardiç büyür, çocuk büyür
Annesi ruhunda ruhuma egilir
Sineklerin kanadini isitan
Bir günes topragi yarip çikacak
Kadinlar sansa da yasadigini
Sarkisiz kaldikça yasayamayacak
Kadinlari sarkilir, akrepler aydinlatir
Kadinlari sarkilir, zahirlar aydinlatir
Artik ben gidecegim ata eyer vuruyorlar
Hatiralarimi birer birer yakacagim
Entarimi parça parça edip
Zehirli kirpilere birakacagim
Beyaz bir kayanin üstüne çikip
Gögsüme siyah bir gül takacagim
Batan günese dogru kursunlar sikip
Kendimi bosluga birakacagim
Ayaklarimin altindan geçiyor bir deniz
Ben bir küçük kizim, ben bir deli kizim
Siz beni ne anlarsiniz... siz...
Artik ben gidecegim atim kisniyor
Bir bebek mum istiyor, bir ölü sarki istiyor
Ayaklarimin altindan geçiyor bir deniz bir deniz
Beni onun gözleri çagiriyor duramam, duramam
Benim gözlerim yesildir ah... onun gözleri kara
Ben günah kadar beyazim, o tevbe kadar kara
-
MONA ROSA IV - VE MONA ROSA
Peygamber çiçeğinin aydınlığında ara
Sana doğru uzanan çaresiz ellerimi
Sırrımı söylüyorum vefakar balıklara
Yalnız onlar tutacak bu dünyada yerimi
Koyverip telli pullu saçlarını rüzgara
Bir çocuğun ardına düşen heykellerimi
Peygamber çiçeğinin aydınlığında ara
Bir çevre sağ elimden bulanık suya düştü
Ve boğazımı sıktı parmaklar ince uzun
Günahkar toprağımın saçından bir tel düştü
Sana ne olmuş Roza, bir derde tutulmuşsun
Bir ekmek kadar aziz fikirler böyle pişti
Noel ağaçları ve manolyalar kahrolsun
Bir çevre sağ elimden bulanık suya düştü
Şu şapkayı çıkarıp atıyorum ırmağa
Her şeyim sizin olsun,hep sizin, kesik başlar
Rüyasında örümcek başlarsa ağlamaya
İçine gül koyduğum tüfek ölmeye başlar
Günahını sırtına yüklenen kaplumbağa
Gibi ölüm önünde özbenliğim yavaşlar
Öyleyse bu şapkayı atıyorum ırmağa
Bu erkekler kokuyu kediler gibi alır
Ve kediler de her gece sürünür yastıklara
Denizleri bahtiyar eden günler kısalır
Satılmayan çiçekler zehirli ve kapkara
Unutulmuş erkekler ve kadınlara kalır
Bir geyiğin eriyen gözleri düşer kara
Ve erkekler kokuyu kediler gibi alır
Ve yalnızlık, sigara külü kadar yalnızlık
Ve toprağın rüyaya yılan gibi girişi
Sana da Mona Roza, taşbebeği bıraktık
Ellerinde kılıçlı balıkların bir dişi
Senin hatıran kadar büyük, yeni, karanlık
Senin hatıran kadar Allah ve şeytan işi
Ve yalnızlık, sigara külü kadar yalnızlık
Bugün yalnız yağmura tahammül edeceğim
Ta boğazıma kadar çıkan deli yağmura
Tüyüme horozdan çok itimat edeceğim
İtimat edeceğim şu belalı yağmura
Ruhumu bayrak yapıp ben teslim edeceğim
Asılmış bir adamın iki eli yağmura
Bugün yalnız yağmura tahammül edeceğim
Bir tren ışığına, güneşe çekmek seni
Ve bir şehir yaratmak ruhundan Geyve diye
Parçalanan gemiyi ve yırtılan yelkeni
Katıvermek sessizce söylenen bir türküye
Ve sonra bir köşede öldürmek ölmeyeni
Ve son vermek bu bitmeyen şarkıya
Bir tren ışığına, güneşe çekmek seni
Sana tavus kuşunun içine girdiğini
En son söz olarak söylemek istiyorum
İçimde tavusların kaybolduğunu
Bana da bir çift ak kanat kaldığını
Son, en son söz olarak söylemek istiyorum
İçime girdiğini, tüyünü yolduğumu
Son, en son söz olarak söylemek istiyorum
Peygamber çiçeğinin aydınlığında ara
Sana doğru uzanan çaresiz ellerimi
Sırrımı söylüyorum vefakar balıklara
Yalnız onlar tutacak bu dünyada yerimi
Koyverip telli pullu saçlarını rüzgara
Bir çocuğun ardına düşen heykellerimi
Peygamber çiçeğinin aydınlığında ara…
-
BÜLBÜL
-Basri Bey oğlumuza-
Bütün dünyâya küskündüm, dün akşam pek bunalmıştım;
Nihâyet, bir zaman kırlarda gezmiş, köyde kalmıştım.
Şehirden kaçmak isterken sular zâten kararmıştı
Pek ıssız bir karanlık sonradan vâdîyi sarmıştı.
Işık yok, yolcu yok, ses yok, bütün hilkat kesilmiş lâl...
Bu istiğrâkı tek bir nefha olsun etmiyor ihlâl.
Muhîtin hâli "insâniyyet"in timsâlidir, sandım;
Dönüp mâzîye tırmandım, ne hicranlar, neden andım!
Taşarken haşrolup beynimden artık bin müselsel yâd,
Zalâmın sînesinden fışkıran memdûd bir feryâd,
0 müstağrak, o durgun vecdi nâgâh öyle coşturdu:
Ki vâdîden bütün, yer yer, eninler çağlayıp durdu.
Ne muhrik nağmeler, yâ Rab, ne mevcâmevc demlerdi:
Ağaçlar, taşlar ürpermişti, gûyâ Sûr-i Mahşerdi!
-Eşin var, âşiyânın var, bahârın var, ki beklerdin;
Kıyâmetler koparmak neydi, ey bülbül, nedir derdin ?
0 zümrüd tahta kondun, bir semâvî saltanat kurdun;
Cihânın yurdu hep çiğnense, çiğnenmez senin yurdun.
Bugün bir yemyeşil vâdî, yarın bir kıpkızıl gülşen,
Gezersin, hânümânın şen, için şen, kâinâtın şen.
Hazansız bir zemîn isterse, şâyed rûh-i ser-bâzın,
Ufuklar, bu'd-i mutlaklar bütün mahkûm-i pervâzın.
Değil bir kayda, sığmazsın - kanatlandım mı - eb'âda;
Hayâtın en muhayyel gâyedir ahrâra dünyâda.
Neden öyleyse mâtemlerle eyyâmın perîşandır?
Niçin bir damlacık göğsünde bir umman hurûşandır?
Hayır, mâtem senin hakkın değil... Mâtem benim hakkım:
Asırlar var ki, aydınlık nedir, hiç bilmez âfâkım!
Tesellîden nasîbim yok, hazân ağlar bahârımda;
Bugün bir hânümansız serserîyim öz diyârımda!
Ne hüsrandır ki: Şark'ın ben vefâsız, kansız evlâdı,
Serâpâ Garb'a çiğnettim de çıktım hâk-i ecdâdı!
Hayâlimden geçerken şimdi; fikrim hercümerc oldu,
Salâhaddîn-i Eyyûbî'lerin, Fâtih'lerin yurdu.
Ne zillettir ki: Nâkûs inlesin beyninde Osmân'ın;
Ezan sussun, fezâlardan silinsin yâdı Mevlâ'nın!
Ne hicrandır ki: En şevketli bir mâzî serâb olsun;
O kudretler, o satvetler harâb olsun, türâb olsun!
Çökük bir kubbe kalsın ma'bedinden Yıldırım Hân'ın;
Şenâ'atlerle çiğnensin muazzam Kabri Orhan'ın!
Ne haybettir ki: Vahdet-gâhı dînin devrilip, taş taş,
Sürünsün şimdi milyonlarca me'vâsız kalan dindaş!
Yıkılmış hânümalar yerde işkenceyle kıvransın;
Serilmiş gövdeler, binlerce, yüzbinlerce doğransın!
Dolaşsın, sonra, İslâm'ın harem-gâhında nâ-mahrem...
Benim hakkım, sus ey bülbül, senin hakkın değil mâtem! (*)
(7 Mayıs 1337 - Ankara-Tâceddin Dergâhı)
(*) Bu şiir yazılırken Yunan istilâsı altındaki topraklarımıza,
özellikle Bursa'ya dair acı haberler geliyordu; bunların
doğruluğunu veya yanlışlığını araştırmanın da imkânı yoktu.
Mehmet Akif Ersoy
-
Bu günlük bu kadar yeter sanırım, devamı gelecek... -
hiç bir şeyi efendim almayın yanınıza
yarinizin tülbenti, kırbalar veya katır,
çünkü benzer her şehir kana girmiş bir kıza
her nesne o afetten bir cilve hatırlatır... -
Cirriculum Vitae
Kötürüm bir oğlağa varis kılınan bana,
Büyük şiir kuranlar bir ayna bıraktılar
O zamanlar haminnem zümrüt gözlü bir suna
Dedemse tersanede taze bir çıraktılar... -
Ömrün bütün eyyamı biten ecre kadarmış,
Ovalar kadar hayat, baktım hücre kadarmış.
Gecenin ilk mısraı hâlâ pürüzlü mîr-im,
Şi'rin pertev bakışı meğer fecre kadarmış... -
Şuuru çifteleyen bir azgın tay çıkıyor,
Zihnin pür siyahından beyaz bir ay çıkıyor.
Birörnek tuğlaları diziyorum, ortaya
Hem serin hem aydınlık yedi saray çıkıyor... -
ee arkadaşlar... sadece okumakla mı yetineceksiniz...?
şiirle ilgilenenler nerededesiniz...? -
Çıkar ölgün balıklar cansız pulları donuk
En acılı damardan çektiğin çürük ağla
Deyişler hasatında sözlerin gülü koruk,
Şiirler çağla...
Bir sırçadır her şiir ağır gülleler taşır,
Kalın kesikler bağlar ince ibrişim bağla
Çünkü yürek yangını kirli buzla dalaşır
Şiirler Çağ'la...
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi sahmeran -- 24 Kasım 2004, 19:12:44 > -
Nan Gibi
Ve gözlerin gelir geçer içimden
Su içerken sen sokulurken akşam kızıllığına
Ekmeği bölerken
Yalnızsam yıllar nasıl geçmişse aradan
Unutmak kolay sanmışsa şarkılar
Şiirler yalan yazmışsa ayrılığı
Kör olsun sözlerim, unuttuysam adını
An gibi aklımdasın
Gelir geçer gemiler
Belki sende geçersin diye
Bir kumru konar her sabah pencereye
Bir miladı taşır gece bir yıldız
Soğuk olur, üşürsün ya adamakıllı
Hani sarılırsın kendine
Hani aklın karışır
Bu bir divaneliktir gönül aha alışır
Ömrüm bitse ne çıkar
Can gibi aklımdasın
Gündür bu geçer gider
Belki bir şey kalmaz sanırsın
Yani bir sabah uyandığında
Ne hayatın tortusu ne kokusu alışmışlığın
Her şey başka olacaktır
Başka bir otobüs başka bir gazete
Resimlerden silinecek yüzün belki de ne adın ne sanın
Bir şafak vakti açınca gözlerini
Bir merhabayla
Yeniden kurulacak dünya
Ve sen her şafak
Nan gibi aklımdasın
Bazen bir şey geçer içinden insanın
En ücra yerlerinden cesaret gibi bir şey
Ne olacak işte kömür yanmıyorsa eskisi kadar güzel
Fasulyenin tadı yoksa
Şarkılar yakmıyorsa içini
Sadri Alışık öyle güzel ağlamıyorsa
Aşık olmayı beceremiyorsa İzzet Günay
Mahallenin en güzel kızına
Denizin tuzu
Yalnızlığın bahanesi yoksa
Bir bıçak saplanınca yüreğinin tam ortasına
Zannetmeki ölmek zor
Ölmek kolay kolay da
Kan gibi aklımdasın
Bu da geçer
Her sabah kanayacak değil ya
Bakarsın taze ekmek çıkarır köşedeki fırın
Biraz da helvası bizim bakkalın
Senden ayırdığım üç beş zeytin
Otururum sofraya
Her lokmada geçer acısı belki bırakılmışlığın
Bende unuturum nasıl unutulursa sana susuzluğum
Ve nasıl becerdiysem kahrolmayı
Öyle unuturum
Ekmek gibi nan gibi aklımdasın
Ve gözlerin gelir geçer içimden
Su içerken sen sokulurken akşam kızıllığına
Ekmeği bölerken
Yalnızsam yıllar nasıl geçmişse aradan
Unutmak kolay sanmışsa şarkılar
Şiirler yalan yazmışsa ayrılığı
Kör olsun sözlerim, unuttuysam adını
An gibi aklımdasın
An gibi aklımdasın
Aklımdasın...
-
SABAHA EREN
Üç oğlumdan birini ben atladım çıkardım
Etli zengin öcüsü, yedi vakit, üç öğün
Ben ark açık taşraya, ben ırmakta ağardım
Bendim kanlı beylere çadır açıp toy düğün
Benim kavmim içinde güzel vardı yedi bin
Ay suya çarpar gibi derin derin bakardım
Derdim, kız çiçekleri tutuşmuş entarinin
Ben o yangın yerine ne yağardım, yağardım
Ekmek dahi yığardım akıbet ki kartallar
Seçti bizden kimini, yağlı, zaif ya semiz
Seni de dedim dünya kuyulara atalar
Saçılsın ağuşundan hem Kenan hem El-Aziz
Böyle dürüp kendimi dedim ki adam adam
Bildiğin şeyi ısır, bilmediğin şeyi öp
İhtiyarın bağlayıp uzatırlar elif lâm
Bunun köşkü virandır, müderrisleri çerçöp
İmdi beni kınayıp iki dal şimşeğ ile
N’ola saklı tuttuğun ışığı göstermesen
Ben şu erte geceye varmamayı yeğ ile
Erdim başka sabaha, sağ esen, sağlar esen
-
ger derse fuzuli ki güzellerde vefa var,
aldanma ki şair sözü elbette yalandır... -
çıktım erik dalına
anda yedim üzümü,
bostan issi kakıdı
der 'ne yersin kozumu'
bostan issi=bostan sahibi
koz=ceviz -
alçakça vermutları maşrapayı kirleten,
çok kötüydü kadınlar, türküler söylediler,
masanın etrafıçin biz kahve ısmarladık,
onlar biraz müşteri ve tiner söylediler,
en telve günahlara sarınıp ta ölmüşken,
kalanımız saf tutup mevlütler söylediler,
antuvan'dan şişli'ye mendil düşürdü matild,
bayatlamış et kokan sergiler söylediler... -
sahmeran... Mona Rozanın birde efsunlu olduğu anlatılan bir hikayesi var onu biliyormusun... Şiirin kötü yazgısı onaylanmıştır üstelik... 
Ip işlemleri
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X
