Şimdi Ara

Sony WM-1Z Walkman İncelemesi

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar

Editörün Seçtiği Fırsatlar

SanDisk Ultra Luxe USB Tip C Sürücü 64 GB (USB Tip C Flash Sürücü, USB-3.2 Gen-1, Metal Tasarım, 300 MB/s Okuma, Anahtarlık Halkası) Gümüş : Amazon.com.tr: Bilgisayar https://www.amazon.com.tr/dp/B0CP41RYX7 3 hafta önce paylaşıldı

Amazon.com.tr: 750?’ye Sepette %15 promosyon https://www.amazon.com.tr/promotion/psp/A1N5D3RKV5PRCQ 3 sa. önce paylaşıldı

SONGMICS GDC22M hamak, dış mekan çok kişilik, çubuk hamak, 200 x 150 cm, TÜV Rheinland, 300 kg, bej : Amazon.com.tr: Bahçe https://www.amazon.com.tr/dp/B01BY1HKYM 2 yıl önce paylaşıldı

Daha Fazla

Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az

2 Misafir - 2 Masaüstü

5 sn

3
Cevap

0
Favori

1.188
Tıklama

Daha Fazla
İstatistik

Konu İstatistikleri Yükleniyor

Konuya Özel

1 oy

Öne Çıkar

Cevapla

Sayfa: 1

Giriş

Mesaj

Tüm DonanımHaber okuyucularına merhabalar.

Sony’nin gelmiş geçmiş en iddialı Walkman’i WM1Z için kaleme aldığım incelememi yayınlamak üzere buradayım.

Ses performansına odaklanmak kaydıyla, bu sıradışı müzikçalara dair genel izlenimlerimi aktarmaya çalışacağım.

Öncelikle bu Walkman’in geliştirilme sürecinden biraz bahsedeyim.

Giriş

Bildiğiniz üzere Sony, 2016’nın sonunda yeni premium Walkman serisi “WM Signature Series” müzikçalarlarını piyasaya sürdü. Bu aletler müzik ve teknoloji severlerin oldukça ilgisini topladı. Henüz piyasaya sürülmeden, WM serisi hakkında Head-Fi’da 250 sayfaya yakın paylaşım yapıldı.

Kuşkusuz bunda Sony’nin iddialı açıklamaları da önemli rol oynadı.

“Peki bu yeni Walkman’lerin iddiaları neler ve bu iddianın sebebi nedir?” sorusuna yanıt vermeye çalışayım öncelikle.

Önceki amiral gemisi ZX2’nin piyasaya sürülmesinin iki yıl ardından biz kullanıcılar ZX serisinin devamını (örneğin bir ZX3 veya ZX200) beklerken Sony daha radikal bir kararla en yüksek ses kalitesinin nasıl elde edebilirim sorusuyla, daha önceki modellere göre köklü değişikliklere gidiyor.

Sony mühendislik ekibiyle yapılan söyleşide söylendiği ifade edilen şey şu :

WM serisini geliştiren tasarımcılara göre Sony onları maliyet konusunda serbest bırakıyor ve karşılığında portatif bir müzikçalarda ulaşabilecekleri en yüksek ses kalitesine ulaşmayı amaçlamalarını söyleyerek onları bir anlamda kışkırtıyor.

Bununla alakalı olarak Sony tasarım ekibi, WM serisinde bazı radikal değişikliklere gidiyor.

· Öncelikle, sistem karmaşıklığını arttıran ve pil ömrünü olumsuz yönde etkileyen Android’in yerine Sony’nin basit, Linux tabanlı, aşina olduğumuz klasik işletim sistemi tercih ediliyor.

· Bluetooth ve NFC haricinde sinyal karışma ihtimaline yol açabilecek tüm parçalar çıkarılıyor. (Örneğin Wi-Fi, dolayısıyla streaming – Tidal / Spotify bulunmuyor)

· Hatta WM serisi Walkman’ler, eski serilerde bulunan ve amfi bağlamayı sağlayan analog çıkışa dahi sahip değiller. Dolayısıyla bir DAC / amfi bağlayarak sadece ses dosyalarını taşıyan bir transport olarak kullanılabiliyorlar. (3000 dolar ve 455 gramlık bir Walkman’i transport olarak kullanmak pratikte ne kadar makuldür tartışılır.)

· Bunun yanı sıra, (özellikle WM1A her ne kadar ZX2 ile daha fazla ortak parça taşısa da) bu iki yeni Walkman’in tüm parçaları elden geçiyor ve güç kaynağı katından, rezistörüne, osilatöründen kapasitörlerine kadar devre tasarımına ilişkin bir düzine kadar parça değiştirilerek donanımsal bazda pek çok iyileştirme yapılıyor.

· Pil ömrüne katkı sağlayan düşük çözünürlüklü (854 x 480) ekran kullanma tercihi ZX serisindeki gibi devam ediyor.

· Sony mühendislik ekibine göre WM serisinin ZX serisine kıyasla en belirgin üstünlüğü ise yeni S-Master HX dijital amfisi.

Daha önceki S-Master versiyonlarına yönelen çıkış gücü düşüklüğü ve teknik ölçümlerin çok parlak olmaması gibi eleştiriler Sony’nin WM serisinde yeni bir dijital amfi tasarımına karar vermesine neden oluyor.

ZX serisindeki eski seri S-Master HX, en baştan tasarlanarak transistör düzeyinde değişikliklere uğruyor ve karşımıza teknik değerleri daha yüksek ve çıkış gücü olarak belirgin ölçüde daha kuvvetli olan yeni S-Master HX amfisi çıkıyor.

CXD3778GF kodlu yeni S-Master’ın internete düşen ölçümlerinde gördüğüm üzere bu amfi, ZX serisindeki selefine göre özellikle sinyal / gürültü oranı (SNR) ve kanallar arası ses sızması (crosstalk) konularında daha başarılı.

· Öte yandan, S-Master’ın çıkış gücü de başarılı bir şekilde arttırılmış görünüyor. Eski S-Master’ın 15mW x 2 (@16 ohm) çıkış gücü WM serisinde 60mW x 2 (@16 ohm)’a yükseltilmiş.

· Bunun yanında, sürülmesi zor kulaklıklar için eklenmiş bir 4.4 mm’lik dengeli (balanced) kulaklık çıkışı bulunuyor. Dengeli bağlantı tercih edildiğinde yeni S-Master’ın üretebileceği güç 60 mW’tan, kanal başına oldukça iyi bir değer olan 250 mW’a çıkıyor.

Bu sayıların pratik kullanıma ne ölçüde yansıdığına yazının ilerleyen bölümlerinde daha geniş biçimde değineceğim.

· Bunun yanında, WM serisi içerisinde ses karakterleri bazı farkılılıklar taşıyan WM1A ve WM1Z’nin varlığı, Sony’nin farklı müzik zevklerine hitap edecek ürünler sunma tercihinden kaynaklanıyor.

WM serisinin ilk (ve daha maliyet odaklı) ürünü WM1A, Sony’den Urushihara Teruhiko’nun ifadesiyle daha “hızlı ve keskin” bir ses karakterine sahipken, özellikleri açısından Sony’nin amiral gemisi Walkman’i olan WM1Z daha “zengin ve nazik” bir sunuma sahip.

Bu ses karakteri farklılığını yaratmak içinse WM1A’da alüminyum, WM1Z’de ise Sony mühendislerinin pek sevdiği yüksek saflıkta bakır kullanılıyor. Ayrıca WM1Z’nin gövdesi, hem sese etkisi, hem de darbelere karşı çok dayanıklı olmayan bir metal olan bakırdan yapılma şasiyi koruması amacıyla altın kaplanıyor. Dolayısıyla WM1Z’ye pahalı bir mücevher görünümü katan bu altın kaplamanın birden fazla fonksiyonu var.

Bu işlemlerin ses üzerinde gözlemlediğim etkilerinden ilerki başlıklarda bahsedeceğim.

Bu uzun giriş bölümü sonrasında incelemeye başlayayım.

TEKNİK ÖZELLİKLER

Hafıza : 256 GB (+ Micro SD ile genişleme)

Dijital Amfi : S-Master HX (Yeni Nesil)

Ses Çıkışı : 4.4 mm dengeli ve 3.5 mm standart çıkış

Gövde : % 99.96 saflıkta oksijensiz bakır şasi üzerine altın kaplama

İç Kablolama : Kimber Kable imzalı 4 iletkenli örgü kablo.

Çıkış Gücü (@16 ohm) : Stereo 3.5 mm çıkış : 2 x 60mW

Dengeli 4.4 mm çıkış : 2 x 250mW

Ekran : 4 inç, FWVGA(854 x 480 Pixels)

Ses Geliştirmeleri : DSEE HX, Dinamik Normalleştirici, DC Faz Doğrusallaştırıcı, 10 Band ekolayzır / Ton kontrolü, Direkt Kaynak

Kablosuz Bağlantı : Bluetooth v4.2 (SBC, LDAC) ve NFC

Pil Ömrü : 33 saat (MP3 128kbps); 26 saat (FLAC 192kHz/24 bit);
15 saat (DSD 2.8MHz/1bit); 11 saat (DSD 11.2MHz/1bit)

Desteklediği Formatlar : MP3, WMA, FLAC, Doğrusal PCM, AAC, HE-AAC, Apple Lossless, AIFF, Dönüşümsüz DSD (11.2MHz’e kadar)

Ağırlık : 455 gram

a) Tasarım, Ergonomi, Malzeme Kalitesi, Kullanıcı Arayüzü

Sony WM1Z, oldukça fonksiyonel ve yalın denebilecek bir tasarıma sahip. Video dosyalarını desteklemeyen ve sadece müzik çalan bir alet için bu yaklaşım oldukça ideal. Pek çok fonksiyonuna kısmen hızlı bir şekilde erişilebiliyor.

Walkman’in alt tarafında sağ ve solda bulunan iki boşluk, aletin yanında gelen deri kılıfı takmaya yaramakta.

WM1Z ergonomi açısından başarılı sayılabilecek bir cihaz – tek istisnayla :

Ağırlık.

Bakır gövde ve kalın altın kaplamasıyla birlikte 455 gram olan WM1Z sadece cüzdan için değil, aynı zamanda el için de oldukça ağır.

Elime ilk aldığımda bu ağırlığı fena halde garipsediğim hatırlıyorum, fakat kısa sürede buna alışılıyor. Yine de hafifçe bol pantolon / eşofmanları her hareketinizde birer santim aşağı kaydırarak sizi istemsizce düşük bel modasına dahil edebilecek bir kütleye sahip diyebilirim WM1Z için.

Walkman’in malzeme kalitesi tahmin edileceği üzere birinci sınıf.

Felaket filmlerinin sonunda hayatta kalmayı başarabilen karakterler gibi, WM1Z’in de (camı iyi korunduğu takdirde) sahibini dayanıklılık konusunda uzun yıllar mutlu edeceği düşüncesindeyim.

Tuş tepki süresi iyi bir akıllı telefon ayarında olmasa da yavaş sayılmaz. Arayüzün tepki vermesinde hafif bir gecikme var ve işin ilginci bu hafif gecikme yan paneldeki tuşlarda da mevcut. Yalnız en son yazılım güncellemesiyle tepki süresinin biraz daha kısaltıldığı ifade ediliyor.

Geçmişte kullanılabilirlik olarak çok sorunlu müzikçalarlar kullanmış biri olarak (örneğin Trekstor Vibez), Sony’nin kullanıcı arayüzünü başarılı ve fonksiyonel buldum.

Daha önceden elinden bir Walkman geçmiş herhangi bir kullanıcının WM1Z’yi yarım dakika içerisinde sezgisel olarak kolaylıkla çözebileceği kanısındayım.

Kutu içeriği 3000 dolarlık bir müzikçalar için zayıf. WM1Z’nin kutusu içerisinden USB kablo, kılavuzlar, belgeler ve çok da pratik bir tasarıma sahip olmayan deri kılıfı çıkıyor.

b) Ses

b.1) Ses Karakteri

WM1Z’nin ses karakterine ilişkin tutarlı bir kanıya varabilmek için onu (kulak içi ve kafa üstü olmak üzere) pek çok kulaklıkla denedim. (Bunların arasında Hifiman HE-560, Edition S, RE600, Sennheiser HD6XX serisi ve HD700, HD800, IE800, Sony Z1R, 1000X gibi aletler var.)

Öte yandan, kulaklıkların olası “yanıltma” durumuna karşı oldukça güvendiğim, kısmen renksiz bir ses üreten Yamaha HS7 referans monitörümü kullandım. HS7’nin, bağlandığı kaynağın ses karakterini deşifre etmek açısından şu ana kadar kullandığım ekipmanlar arasında en dürüst sesi üreten cihaz olduğunu söyleyebilirim.

(Sony tarafından tavsiye edilen yaklaşık 200 saatlik burn-in süreçlerini tamamladım. Hem dengeli hem de 3.5 mm’lik standart çıkışla 250’şer saatin üzerinde dinleme yaptım. Dolayısıyla incelemeyi kaleme aldığım sırada WM1Z’nin ideal ses performansına erişmiş olduğunu varsayıyorum.

Diğer yandan, incelemede kullandığım WM1Z’nin Avrupa Birliği ses regülasyonu tarafımdan devre dışı bırakılmıştır. Bununla ilgili inceleme sonundaki “Ses Limiti” konusuna bakmanızı öneririm.)

Kullandığım kulaklıklar ve Yamaha HS7 ile WM1Z, diğer Walkman’ler gibi oldukça sıcak, teknik tabiriyle “kolore” (coloured)- renkli diye tabir edilen bir ses üretmekte.

Bu durum Sony’nin bilinçli bir seçimi gördüğüm kadarıyla. Hifiman veya Ibasso gibi markaların bazı ürünlerinde rastlayabileceğimiz kısmen daha nötr, analitik vurgulu, hatta steril diye tabir edilebilecek bir sesten ziyade, dinleyicinin keyfine odaklanan, zengin müzik detayına sahip olmasına rağmen sizi her yönden “müzikal data”ya boğmayan kendine has bir sunum karakteri Sony Walkman’lerin.

WM1Z de bu açıdan diğer Walkman’lere biraz benzemekte. Ayrıldığı nokta ise kendine has bir renge, hatta kısmen analog-vari denebilecek bir ses karakterine sahip olması. Dijital bir kaynağın bir plağın sesini sunması ne kadar mümkündür tartışılır ; fakat şu ana kadar kullanmış olduğum 20’nin üzerinde müzikçalar arasında plağın ses rengine en yakın tuning’e sahip müzikçaların WM1Z olduğunu söyleyebilirim.

WM1Z’nin küçük kardeşi WM1A’dan aynı zamanda en belirgin farkını oluşturan bu ses karakteri farklılığını altın kaplamalı bakır gövdeye yormak çok hatalı olmayacaktır.

Bunun dışında WM1Z, frekans başarımı açısından dengeli bir ses karakterine sahip diyebilirim. Bas / mid / tiz frekanslar arasında herhangi bir şekilde öne çıkan bulunmamakta. Özellikle midlerin, aletin sunduğu oldukça heybetli basların ve belirgin tizlerin arasında herhangi bir ezilme durumu bulunmamakta.

b.2) Bas

Sony’den ve Sony’nin amiral gemisi müzikçalarından bekleneceği üzere 1Z’nin güçlü ve derin basları var. ZX serisi Walkman’ler de (özellikle ZX100) bu konuda oldukça iyilerdi ; fakat WM1Z’nin basları, tahminen yeni S-Master amfinin de sağladığı ekstra güç sayesinde, neredeyse elektriğini şebekeden alan bir masa üstü sistemin gövdeliliğine ulaşıyor.

Son derece özgüvenli.

Kullandığım farklı kulaklıklarda, seste en ufak bir cılızlaşma (thinness) duymadım. Öte yandan, Sony’nin yeni amiral gemisi kapalı kulaklığı Z1R ile dengeli bağlantıyla elektronik müzik dinlerken, hiçbir bas arttırma / ekolayzır ayarı olmadan denge duyunuzu sarsabilecek bir kros davul / kick vurgusu alabiliyorsunuz.

Bu setup üzerinden elektronik müzik dinlettiğim insanların yüzlerindeki şaşkınlık ve gülümseme görülmeye değerdi.

Dolayısıyla karakter açısından, WM1Z’nin renkli basları tam manasıyla “fun bass” diye tabir edilebilecek cinsten.

Lakin bu durum belirgin herhangi bir dezavantajla gelmiyor. Baslar kontrollü, çözünürlüğü yüksek ve herhangi bir frekansta yoğunlaşma / taşma yok. Sadece, belki de sesin bu belirgin gövdeliliğinin bedeli olarak “hızlı” diye tabir edilen baslara sahip değil WM1Z.

Akustik kayıtlarda ise enstrüman gerçekçiliği harikulade. Dinlediğim kayıtlardaki kontrbas ve Chapman Stick seslerini gerçeğe oldukça yakın bir biçimde tasvir edebiliyor WM1Z.

b.3) Mid

WM1Z’de mid sesler belirgin, temiz, oldukça sıcak ve iddialı bir çözünürlüğe sahip. Bunun yanında başarılı crosstalk performansı sayesinde, yüksek seste enstrüman seslerinin birbirine karışması (congestion) durumu başarılı bir şekilde kontrol altına alınmış (özellikle A15 / 25 bu konuda biraz sıkıntılıydı).

WM1Z bu ayrım konusunda ZX2’den de daha başarılı, belirteyim. Hatta ZX serisinden en belirgin yükselmenin orta frekanslarda olduğu kanısındayım. Zira ZX2, her ne kadar oldukça başarılı bir müzikçalar olsa da hafifçe geriye yaslanmış / çekinik (recessed) ve kendini fazla belli etmeyen bir mid sunumuna sahipti.

WM1Z, orta frekanslarda “maharetini” ZX2’ye göre daha özgüvenli bir biçimde ifade ediyor, mid sesler sahnede daha öne konumlandırılmış durumda. Ses berraklığı belirgin, herhangi bir perdeleme hissetmiyorsunuz. Fakat belki de oldukça sıcak ses karakteriyle alakalı olarak sanki seste çok hafif de olsa bir miktar gren / kumlanma varmış gibi bir hissiyata kapıldım.

Bunun haricinde WM1Z’nin midlerini çok başarılı bulduğumu söyleyebilirim. Enstrüman gerçekçiliği etkileyici. Sesteki genel gövdelilik, midlerde de kendini belli ediyor. Özellikle piyano seslerinin ağırlığı ve notaların yavaşça sönümlenmesini (decay) dinlemek son derece keyif verici.

b.3) Tiz

Çözünürlüğü ve dinamizmi yüksek, zengin, gerçekçi ve kontrollü. Tiz uzanımı oldukça iyi. (Zaten bu sınıfta bir müzikçaların bir bir bas veya tiz yuvarlaması olmaması gerektiği düşüncesindeyim.)

Sunum olarak fazla pürüzsüz (Fiio X3 1. Nesil) veya fazla keskin (Ibasso DX90) değil, bu ikisinin ortasında gibi. Tahmin edeceğiniz üzere son derece rafine tizlere sahip. Herhangi bir sertlik (harshness) veya “s”lerde herhangi bir parlamaya rastlamadım.

Havadarlık ve kanallar arasındaki boşluk olarak iyi seviyede, fakat örneğin Astell & Kern AK380 ile Ibasso DX200 bu konuda WM1Z’den hafifçe daha havadar sunuma sahipler.

WM1Z tizleri belirgin bir müzikçalar. Tiz-sever bir dinleyici olarak en ufak bir ekolayzır ayarına ihtiyaç duymadım.

Yalnız detay seviyesinin yüksekliği ve kaydı daha başarılı çözmesi ile de alakalı olarak kötü kayıtları yüzünüze ZX serisine göre daha dürüst ve acımasız bir biçimde vuruyor, belirteyim.

Kullandığım üç ZX serisi Walkman’de de kısmen kaliteli plak kayıtlarından (vinyl-rip) iyi sonuçlar alabiliyorken, WM1Z’de bu durum oldukça seyrek bir hal aldı diyebilirim.

Zira WM1Z, plaktan kırpma kayıtlarda az ya da çok oranda rastlanan bozulma (distortion), cızırdama ve dip gürültüsünü doğrudan yüzünüze vuruyor.

Dolayısıyla WM1Z ile mastering’i kusurlu olan kayıtları veya özellikle mp3 gibi vasat algoritmalı formatlarda kırpılmış kayıtları dinlerken yüzünüz ekşiyebilir : )

b.4) Ses Detayı

WM1Z bu konuda çok başarılı. Analitik diyemeyeceğimiz sıcak ve oldukça renkli bir ses sunumuna sahip olmasına rağmen daha önce de ifade ettiğim üzere kaydı oldukça iyi –hatta bazen acımasızca- çözebiliyor. Fakat bazen ses karakteri ile de alakalı olarak bazı detayları dinlemek için biraz yoğunlaşmanız gerekebiliyor ; zira bu detayları Hifiman veya Questyle’ın üst seviye müzikçalarları gibi yüzünüze vurmamakta.

b.5) Sahne & Enstrüman Konumlandırması / Ayrımı

Sahne, özellikle son birkaç yıldır piyasaya sürülen Sony Walkman’lerin en güçlü oldukları alanlardan birisi ve bu durum WM1Z için de geçerli.

Her ne kadar sahne genişliği açısından sınıfının lideri olmasa da (Astell & Kern AK380 sağdan sola biraz daha fazla uzayan bir sahneye sahip), WM1Z hem oldukça geniş hem de derin (ve kısmen oval şekilli) sahnesiyle dinleyende 3 boyutluluk hissiyatı uyandırıyor.

Bu 3 boyutluluk hissiyatı veren sahne, WM1Z’nin organik ses rengi ve yüksek enstrüman detayı çözme becerisiyle birleşince özellikle konser kayıtlarında çok gerçekçi bir ses sunumu alıyorsunuz.

Şunu belirteyim, teknik özellikler (özellikle Sinyal / Gürültü oranı ve kanallar arası ses sızması - crosstalk) olarak WM1Z’nin, A sınıfı amfi kullanan rakipleri hala daha yüksek ölçümsel değerlere ulaşabiliyor olmalarına rağmen şu ana kadar kullanma fırsatı bulduğum müzikçalarlar arasında konser atmosferini WM1Z kadar iyi canlandıran başka bir alete denk gelmeğimi gönül rahatlığıyla söyleyebilirim.

Konser kayıtları, WM1Z’nin belki de en iddialı olduğu kulvar olabilir diye düşünmekteyim.

Enstrüman konumlandırması ise yine başarılı. Enstrümanların sahnede yerleri oldukça belirgin ve başarılı enstrüman ayrımı sayesinde diğerleriyle içi içe geçme durumunu gözlemlemedim. Özellikle derin sahnesinde enstrümanların, birbirinin alanına fazla girmeden arka arkaya dizilişini izlemek keyif verici.

WM1Z enstrüman ayrımı konusun ZX serisi Walkman’lerden başarılı, fakat daha önce de ifade ettiğim üzere sınıfının lideri değil. Yine de belirteyim, Astell & Kern AK380 veya Ibasso DX200 gibi bu konuda dudak uçuklatıcı ölçüde başarılı müzikçalarlarla aradaki crosstalk farkını anlamak için çok hassas kulaklıklara ve bunu gösterebilecek parçalara ihtiyacınız var.

Kanallar arası ses sızması hem 3.5 mm tek-taraflı bağlantıda hem de dengeli bağlantıda ihmal edilebilecek ölçüde az.

Dengeli bağlantıda bu performans artısı hafifçe daha belirgin. Bunun da etkisiyle, dengeli bağlantıda sahne hacmi ve ferahlığı biraz daha artmış hissiyatına kapılıyorsunuz.

b.6) Gürültü Performansı

WM1Z kullandığım kulaklıklarda oldukça koyu bir arkaplana sahipmiş izlenimi verdi. Walkman’in, kayıtlardakinin üzerine herhangi ekstradan bir dip gürültüsü eklediğini hissetmedim. Öte yandan, Head-Fi’da okuduğum birkaç yoruma göre WM1Z oldukça hassas ve kayıtta ne varsa belli eden IEM’lerle de (örneğin Empire Ears – Zeus R) bir “hissing” problemi yaratmadığı ifade ediliyor.

WM1Z, bu anlamda 4 – 5 sene öncesinde hem dip gürültüsü hem de çıkış empedansı olarak kötü şöhrete sahip Walkman’ler üreten firmanın, işi ciddiye aldığı zaman ne kadar ilerleyebileceğinin göstergesi gibi.

c) Ses Geliştirmeleri & Efektler

· Sony WM serisi Walkman’in ses geliştirme özelliklerine ZX serisinden farklı bazı eklemeler yapılmış. Örneğin Sony yazılım takımı tarafından yeniden kodlanan DSEE HX’e farklı frekansları ön plana çıkaran modlar eklenmiş. Bunlar standart, kadın vokal, erkek vokal, perküsyon ve telli çalgılar olmak üzere 5 adet.

· ZX serisindeki “Hi-Res” ekolayzır da makyajdan geçen geliştirmeler arasında. ZX serisindeki 5 bantlı olanın yerine, WM serisindeki ekolayzır 31 Hz ile 16.000 Hz arasında toplam 10 banda sahip. Bu 10 bant üzerinden farklı frekanslardaki ses seviyesi, her biri ses şiddetinde 0.5 desibellik etki yaratan 20 basamakla +10 -10 arasında ayarlanabiliyor.

· Bunun dışında aynı zamanda “Ton Kontrolü” sekmesinden sadece bas-mid-tiz ayarı içeren daha basit, ikincil bir ekolayzır da eklenmiş durumda.

· Daha önceden Sony’nin üst düzey amfi / deck sistemlerinde kullandığı “DC Faz Doğrultucu” özelliği de WM serisine eklenmiş. Bunun 6 farklı seçeneği bulunmakta.

Bu özellik pratikte, göreceli olarak biraz daha kuvvetli bas tepkimesi getirmekte.

· WM serisinin ilginç yönlerinden biri Clear Audio+ ve Clear Stereo gibi özellikleri barındırmaması.

ZX2’de de bulunmayan Clear Stereo rafa kaldırılmış gibi.

Fakat bazı kullanıcılar tarafından oldukça beğenilen, bazılarınca ise hiç hazzedilmeyen Clear Audio+’nın yeni A35’e konulup da WM serisinde bulunmaması dikkat çekici bir ayrıntı.

Sony mühendisleri, ses sinyalini belirgin biçimde farklılaştıran bu özelliği, WM serisi gibi “butik” Walkman’lerine uygun görmemiş olsalar gerek.

· Yeni modların arasında bir de oldukça işlevsel “Direkt Kaynak” modu bulunuyor. Bu mod, tüm ses geliştirmelerini kapatarak size cihazın donanımsal olarak ürettiği sesi en işlenmemiş haliyle sunuyor.

Ben dinlemelerimi tahmin edeceğiniz üzere çoğunlukla bu modda yaptım.

d) Çıkış Gücü

Yeni nesil S-Master HX’in getirdiği yenilikler arasında belirgin bir çıkış gücü artışı olduğunu ifade etmiştim. Sayısal veriler üzerinden gidersek WM1Z (ve WM1A), öncülleri olan ZX2’den 3.5 mm’lik standart bağlantıda 4 kat ; 4.4 mm’lik dengeli bağlantıda ise yaklaşık 15 kat (!!) yüksek bir çıkış gücü sunuyor.

Pratikte ise bu fark belirgin ölçüde daha az. Yani WM1Z, tek-taraflı (single-ended) bağlantıda her ne kadar ZX2’den fark edilir ölçüde kuvvetli olsa da yine de denemelerimde örneğin bu konuda iyi bir turnusol olan Sennheiser HD600 kulaklığı (300 ohm) belirli bir ses yüksekliğinin üzerine çıkaramadığını gördüm.

Fakat hem tek-taraflı hem dengeli bağlantıyla kullandığım Z1R’de gözlemlediğim değişim doğrultusunda, WM1Z’nin dengeli bağlantıyla, HD600’ü ve hatta ondan biraz daha fazla akıma ihtiyaç duyan kulaklıkları dahi belirli bir otoriteyle sürebileceğini düşünüyorum.

(Not : WM serisi Walkman’lerin 3.5 mm’lik jakında tıpkı ZX2’de olduğu gibi sağ ve sol çıkış için ayrı ground’lar kullanılmakta. “Sahte-dengeli” (Pseudo-balanced) da denen bu yöntem stereo ayrımını arttırarak sahneyi genişletmek ve ses temizliğini arttırmak gibi nacizane artılar sunuyor. Dolayısıyla 3.5 mm’lik dengeli çıkışa sahip kulaklığınız varsa, bunu WM1Z ve 1A’nın standart kulaklık çıkışına takıp ekstradan ses performansı elde etmeniz mümkün.)

e) Pil Ömrü

Sony’nin sektörel anlamda diğer markalar arasında en şahsına münhasır olduğu nokta kullandığı amfi teknolojisi – ve bununla alakalı olarak pil ömrü olsa gerek. PWM (Pulse-Width Modulation) üzerine kurulu enerji verimliliği son derece yüksek D sınıfı bir amfi teknolojisi olan S-Master sayesinde düşük pil kapasitesiyle uzun saatler müzik çalınabiliyor. Bunu verilerle anlatayım :

Sony’nin iddiasına göre, WM1Z ile tek şarjla yaklaşık 30 saat boyunca 24 bit’lik Hi-Res müzik dinlemek mümkün (ben Direkt Kaynak modunda ortalama 25 saat gibi bir değere ulaştım). Ses yüksekliği A sınıfı amfilerin tersine pil ömrünü –fazla- etkilememekte.

Yani 4.4 mm’lik dengeli çıkıştan, örneğin zor sürülen bir kulaklık olan Beyerdynamic T1’i (600 ohm) -gerekli kabloları temin etmek şartıyla- WM1Z ile tek şarjla 20 saatten fazla süreyle tatminkar bir ses çıkışıyla dinlemeniz mümkün olacaktır (Ve bu akımı 1820 mAh kapasiteli ufacık bir pil sağlıyor).

S-Master amfisinin enerji verimliliğini kıyaslama açısından, Sony WM1Z’nin rakipleri Astell & Kern AK380’in 3400 mAh ve Lotoo Paw Gold’un 6000 mAh’lik pilleriyle 10 saatlik çalma süresinin üzerine çıkamadıklarını belirteyim.

Aletin bu yüksek enerji verimliliği sayesinde WM1Z’de (dengeli bağlantı ve son seste birkaç saat çalmama rağmen) herhangi bir ısınmaya rastlamadım.

f) Ses Limiti Konusu

Yakın zamanda Avrupa Birliği ve Türkiye’deki Walkman-severleri oldukça sevindiren bir gelişme oldu. Fransız müzik forumlarından birkaç kullanıcı, basit bir kodla Sony Walkman’lerin servis menüsüne girerek bölge değişikliği vasıtasıyla Avrupa Birliği ses regülasyonunu devre dışı bırakmanın yolunu bularak bunu rockbox.org’da paylaştı.

Bu sayede Walkman’lerin pek sevilmeyen ses limitinin kaldırılma yolu bulunmuş ve WM serisi Walkman’lere “Yüksek / Düşük Kazanç” ayarı gelmiş oldu.

Ben ifade ettiğim üzere dinlemelerimi ses limitini devre dışı bıraktığım bir WM1Z’de gerçekleştirdim.

Ses limitini kaldırmayı düşünüyorsanız, bunu daha önceden uygulamış birine danışmadan yapmamanızı tavsiye ediyorum. Basit, risksiz ve geri dönüşü olan bir prosedür (kabaca bölge değişikliği yapıyorsunuz), fakat yine de herhangi bir terslik durumunda cihazınız garanti dışı kalabilir.

Bu işlemin sadece Sony’nin kendi işletim sistemine sahip Walkman’lerde uygulanabileceğini, Android kullanan ZX1 ve ZX2 gibi cihazlarda ise (henüz) mümkün olmadığını belirteyim.

Sonuç / WM1Z Kimler İçin?

Öncelikle en küçük, en hafif müzikçaları arayanlar için değil. Gövde olarak fazla iri olmasa da ağırlığı belirgin ve bu ağırlığa alıştıktan sonra dahi dışarda taşınmasının kolay olduğunu söyleyemem.

Gerçi müzikçalara DAC / Amfi bağlayanlar için WM1Z tek parça, daha basit ve kullanışlı bir çözüm olacaktır ; fakat WM1Z’yi almayı düşünenler bu durumu yine de tartmalı diye düşünmekteyim.

Bunun dışında ses kalitesi, kullanılabilirlik, tasarım, çıkış gücü ve pil ömrü açısından neredeyse eksiksiz bir içerik sunuyor WM1Z.

Özellikle pil ömrü, piyasadaki amiral gemisi müzikçalarlar arasında açık ara önde. WM1Z’nin rakibi olan aletler tek şarjla 25 saat değil, 10 saati dahi görmekte zorlanmaktalar (Sony de bu sayede S-Master’a yaptığı yatırımın karşılığını almakta).

WM1Z’yi bir diğer tercih sebebi kendine has, organik enstrüman tasviri ve analog-vari ses karakteri olabilir. Zira bu Walkman’i kendisinden oldukça düşük fiyat etiketli WM1A’dan ayıran temel özellik bu.

Plak sesini seven ve müzikçalarında buna olabildiğince yakın ses isteyenler için WM1Z iyi bir tercih olacaktır diye düşünüyorum.

Buradan bu özel müzikçaları (ve en özel Walkman’i), denemem için bana temin eden Sony Eurasia’dan Sayın Şükrü Çetinkaya’ya teşekkürlerimi ileterek bu uzun incelememi bitireyim.

Herkese sevgiler.

< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi tenedosian -- 6 Mayıs 2017; 3:58:15 >