SOSYAL FOBİ : Müsait bir yerde kurtulabilir miyim ?(Burada ses çatallaşıyor) (2. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Çilekli Limonata

Öncelikle selam hocam ,
bende bu hastalıktan bir nevi müzdaribim fakat benımkı bunun fazla ileri boyutunda değil . Şöyleki , bu hastalıgımın bendekı etkısı fızıksel özelliklerımden değil tamamen kompleks , zihinsel , bir nevi kaygı . Allahıma bin defa şükürler olsunkı tipimde boyumda posumda sıkıntı yok , giyimime kuşamıma özen gösteririm ve olabildigince bakımımı yaparım. Sorunum şu ki ben evde bambaşka , okulda bambaşka birisiyim . Okulda evdekı oldugum gıbı olmak ıstıyorum . Okulda sınıfta takıldıgım 3-4 kişi var onun dısında diğer kişilerle takılmıyorum , konuşmamaya calısıyorum ( nedendir bende tam çözemedım ). Dediğim gibi tipimde vs kesinlikle sorun yok hatta yakışıklıyımdırda fakat insanların hakkımda ne dusunduklerını çok kafama takıyorum , sınıfta o takıldıgım kişiler gelmeyınce bi kösede oturuyorum kımsyele konusmuyorum. Hocam size yemin ediyorum bendekı tip boy pos olsa başka birinde tavlayamayacagı kız kalmaz okulda. ciddiyim hocam bunu bir ego olarak algılama lutfen . Hatta karşı sınıftan 1-2 kız geliyor ara sıra sen yenıı geldın ben senı hiç görmedım vs diyorlar tanışmak isterim vs diyorlar ama ben pek sıcakkanlı görunmuyorum onlara heralde , ama içimde enerjı patlaması var buu dışa vuramuyorum. Derslerde söz alıp dusuncelerımnı ıfade edemıyorum , sözlulerden olabildigince kaçya calısıyorum , mesela hoca sözlu yapıyordu derste rastgele kaldırıyor listeden numara soyluyor. Şansıma benı kaldırdı hocam ben kendımı acaip kasmaya başladım , nası altacam vs derken bir şekilde çıoktım tahtaya . Hocam anlatmaya baslayınca sıze yemın edıyorum konuyu öğretmenden daha ıyı anlattım denebilir ki buunu sınıftakı arkadaslarda soyluyorlardı ama sonuç ne olursa olsun büyük bir kaygı yasıyorum kendımı kasmaktan bktım artık hocam bu konu hakkında ne tavsıye verebilirsin ? Şimdiden tesekkurler

quote:

Orijinalden alıntı: VeniVidiVecihi

Böyle konuları gördükçe tuhaf hissediyorum.Bakın arkadaşlar damdan düşenin halinden damdan düşen anlar diye bir söz vardır.Şu tek konu başlığında bile 3 kişi çıktı bunu yenebilen.Bunu söylüyorum çünkü ben adamakıllı denk gelmemiştim.Ya da denk geldiğimde üzerinde durmamıştım.Sosyal fobi+Majör depresyon geçirmiş ve büyük oranda atlatmış birisiyim.Şimdiye kadar ilaç kullanmadım ve 2,3 sene boyunca çok iyi bir gelişme oldu.Hiçbir şeyin tamamen bittiğini söyleyemem.Şu sıralar ani duygu düşüşleri yaşamaya başladım ve psikoloğa gittim.Ben kendi irademle buraya kadar gelebildim ve bu benim açımdan çok büyük bir yoldu.Burada anlatılan sıkıntıları hepimiz eninde sonunda yaşamışızdır.Kızlarla konuşmama sıkıntısından bahsetmiyorum üstelik.Dolmuş örneği,arkadaş edinememe,insanlarla konuşamama-ki buna ailem de dahil-her türlü şey vardı.Yukarıda arkadaş en dibi görmekten bahsetmiş.Çok haklı.Ben kendi açımdan en dibi gördüm.Arkamdan deli bile dendi benim.Biraz arkadaş yardımı ve benim çabamla çok büyük yol katettim. Söylediğim gibi tamamen bitmiş değil bizim de hayatımız böyle daimi bir direnç içindeyiz.O karamsar günler sona erdiyse elbet tamamen geçmesi de yakındır.
Demem o ki eğer gerçekten istiyorsanız savaşın.Buradaki konular sizi gaza getirebilir ve ardından gerçek hayatta başarısız olabilirsiniz.Sürekli geri çekileceksiniz.Kiminiz benim gibi kendini trafiğin ortasına atıp araba çarpmasını bekleyecek.Ama sonunda direnin çünkü umut var.

quote:

Orijinalden alıntı: VeniVidiVecihi

@Mr.Prestige Bu durum herkeste farklılık gösterebilir.Farklı şekillerde de ortaya çıkabilir.Bahsettiğin şey bende de vardı.Muhtemelen içeride harika birinin yattığını düşünüyorsun ama dışarıdakini beğenmiyorsun.Bak yanlış anlama dediğim gibi bende de vardı bu his.Zihnin çok fazla olmak istediğini düşündüğün için bir aslan yattığını düşünüyorsun.Evet bir aslan yatıyor ama bunu açığa çıkarmanın yolu önemli.Aynı hisi bir çok sflinin de yaşadığını tahmin ediyorum çünkü hepimiz kafamızda kurduğumuz şeyleri dışarıda yapamadığımız için zaten sıkıntı duyuyoruz.Önce eksiklerini kabul etmesi lazım insanın.Bu aslanı açığa çıkarmanın kaçınılmaz koşulu budur.Eğer kolun kırılmışsa önce onun çaresine bakıp sonra devam etmeli.Yani şunu diyorum.Tamam sfli olduğunu kabul etmişsin ama çok ince bir çizgi var.Şu anda o aslan olmadığını gerçekten kabul etmen lazım.İçeride muhakkak bir potansiyel var ve bunu ortaya çıkarman için yaralarını farkedip sarman lazım.İlaca ben de karşıydım.Ama şu anda ilaç kullanmaya başlamayı düşünüyorum.Tamamen geçmedi henüz.En sonuna ulaştım dedikçe yeni bir yara keşfediyorsun.O yüzden şunu çok ciddiyetle söylüyorum eğer yenmek istiyosan çok kuvvetli direnmen lazım.Ben ilaç kullanmamıştım.Yukarıda bahsettiğim gibi en dibi görmüş ve sıfırdan inşa etmeye başladım kendimi.Sadece şunu söyleyebilirim çok zorlayıcı bir süreç.Maddi durumunu bilmiyorum ama bireysel ciddi manada ilgi gösterebilecek bir doktora başvurmak daha kolaylaştıracaktır.Ben bozuk yolu seçtim sana kestirmeyi öneriyorum.Yine de sen bilirsin klişedir ama en nihayetinde senin azmine bakıyor.
@Çilekli Limonata Dostum bunun elle tutulur bir reçetesi yok.Reçeteyi senin yazman gerekicek.En çaresiz duruma düşmenin avantajı kendine çıkar yol aramanı sağlıyor.Ve aniden geçmeyeceğini de belirteyim.Uzun süre,hatta seneler boyunca savaşıcaksın.Kendini inandırman lazım.Kendinle inatlaşman lazım.Doktora gitmediysen sana da öneririm.Kolay yol varken zorla uğraşmayın ama gerçekten sizi dinleyen bir doktor bulun kesinlikle.O sana somut yollar gösterecektir.Kendini itebilecek kuvveti bulman lazım.Birden gidip kızlarla partilere koşmayacaksın zaten.Ama dolmuşta seslenmeye çekiniyorsan kendinle inatlaşacaksın.Her şeyden önce durumunu cidden kabul edip ters düşmeyi bırakman gerekecek.Ben bu eylemi yapmakta zorlanıyorum ama zamanla başarabilirim diyeceksin.Sesin çatallaya çatallaya o sesi vereceksin.Zihin her şeyi alışkanlık edinebilir.Kendini iterek en basit şeylerden alıştırmaya başlaman lazım.