Tip Fakultesi hakkinda sorulariniz (18. sayfa)

Konu hortlamışsa yazmaya değer bir şeyler illaki vardır... 

Ben de Marmara Tıp mezunuyum, mezuniyet sonrası acil tıp uzmanlığı yaptım ve şimdilerde de mecburi hizmeti bitirdim.

Konunun kısa özeti: Kişi neyse odur. Yani sen meraklı azimli çalışkan biri değilsen, kendinden bir şeyler verip uğraşmıyorsan istediğin mesleği seç hayatın değişmez. Ortalama bir doktor ortalama bir mühendis olursun.

Ben tıp okuduğuma hem memnunum hem değilim,

Memnunum çünkü iş bulma derdim hiç olmadı, ortalama veya biraz üstünde bir maaşım her zaman vardı. Ama bunun hakkını hep verdim.

Uzmanlaştığım branş gereği ben her zaman işe yarar biriyim. Birine dağda bayırda veya hastanede şehirde ne yapılacağını iyi bilirim ve uygularım. Ön cephede ben varım, en dikkatli olması gereken hep benim.

Memnun değilim çünkü,

Sağlık politikalarını, halkın tutumunu ve maaşları zaten geçiyorum!

Benden lisede daha geride veya eşit olan arkadaşlarıma bakıyorum, biri çok iyi bir gemi inşaat mühendisi ve savunma sanayisinde çalışıyor(Maaşı ve çalışma şartları hep benden çok iyi oldu hakkıdır evet bu arada inanılmaz bir emek verdi.)biri Almanya Airbus defencede çalışıyor, bir kaç diğer arkadaşım kurumsal firmalarda işe girdi sonra yurtdışı firmalara geçti, bir kaçı sonradan freelance yazılımcı oyun geliştiricisi oldu vs. hepsinin şartları benden iyi sonuç olarak.

Hekimlik olarak devam edersek, Acil Tıp Uzmanlığı Amerika'da oldukça saygı duyulan ve epey de kazancı olan bir bölüm iken Türkiye'de durum bunun tam tersi. Maalesef ki bizler görünmeyen şovmenleriz.  The Pitt dizisini izlerseniz ne dediğimi anlarsınız. (Tabi bunu izleyip doktor olacağım acil uzmanı veya cerrah olacağım diye de karar vermeyin)

Tıp dünyası büyük bir sirk gibidir her ne olursa olsun şov devam etmelidir, ailenizden biri hastadır ama siz izin alamazsınız vs vs...

Hele cerrahi branşlar hem hocaları zorlar hem çalışma şartları.

Günün sonunda kişi yine kendi emeği ile bir yerlere gelir.

Ben dersin şu şu olacağım her türlü olanağı kovalarsın o zaman kendi adını yaratırsın.

İyi bir cerrah olup kanserli hastaları opere edersin üniversitede hoca olursun, veya plastik cerrah olup estetik operasyonlar yaparsın (benim asla hoşlanmadığım tip hastalarla canımlı cicimli fotoğraflar çeker instagrama koyup yoluna ve parana bakarsın) ya da yurtdışına gidip işimi daha iyi şartlarda yapacağım dersin. Aksi halde Türkiye'de yıpranırsın, adamı kefenden yırtıp alırsın sonra yakınları vay efendim bu niye böyle oldu der...

2 arkadaşım Amerika'da dahiliye uzmanı oldu, 1 arkadaşım Amerika'da kadınların çok zor girdiği cerrahi branşa girdi.

Yine pek çok arkadaşım Almanya'da İngiltere'de hekimlik yapıyor. Hepsi kendi emekleri ile. 

(Onların çalışma şartları elbette bize göre daha iyi ama sonuçta yine tıp dünyası benzerdir bir mühendislik gibi değil çalışma şekli bu da bir gerçek.)

Kendi özeleştirime gelecek olursam, zamanında parasal imkanlarımı zorlayıp da keşke Amerika'ya gitseydim dediğim de oluyor, acaba yeniden oturup tusa çalışıp cerrahi branş mı yazsam dediğim de. (Acili kazandığımda aynı puanla ortopedi, genel cerrahi, kadın doğum KVC, NRŞ ve göğüs cerrahisine çok rahat yerleşebilirdim.)

Akademik kariyer düşünmüyor musun derseniz de, maalesef Türkiye'de akademik camia da süper temiz değil herkes bir köşeyi tutmanın derdinde.

Tek pişmanlığım benim zamanımda pilotluk için yeterli eğitim kurumu yoktu(Askeri lise sınavında iyi bir puanla Hava Kuvvetlerini kazanmış, gözüm bozuk olduğu ileri sürülerek elenmiştim. ki gözüm bozuk değildi, tıp biterken bile sağlamdı. Sonradan öğrendik ki adamlar fetöcüleri alıp bizleri elemişler o yıllarda ) veya paralıydı bu sebeple puanım da yüksek gelince yıllardır herkesin sen doktor olacak adamsın lafına da inanıp tıp yazmaktı. Hazırlıkta bir arkadaşım tıbbı bırakıp parasıyla pilotluğa yerleşmişti. Şimdi kaptan pilot, tabi memnun olmadığı şeyler vardır illaki ama bizimkinin yanında devede kulak kalır. (bu konuda daha sonra şansımı denemiş öce mezun olur olmaz mecburiye gidip parasını biriktirip pilotaj kursuna yazılacaktım lakin mezun olduğum yıl olan döviz fırtınası sonucu bu yol imkansız hale geldi. Akabinde THY kadet programına girdim tüm sınavları geçtim, mülakatta doktor olduğum için elendim. Çevremde pek çok pilot abim de vardır hepsi geçtiğime kesin gözüyle bakıyorlardı ama işte mülakatlarda iki kişinin dudağına bakıyorsunuz, sonradan duyduk ki orada da torpil gerekiyormuş. Şu an yaptığım iş zaten kaosu yönetmek her an kritik kararlar alıp vermek ki benim bu tür süreçleri oldukça iyi yönettiğim de yaşanmış deneyimlerle hocalarımın görüşleriyle de sabittir.

Neyse zaten artık geçirilmiş ortopedik sakatlıklar nedeniyle o yol daimi olarak kapalı artık evde sadece simülasyonda uçabiliyorum 

Bir de hukuk ve tıp diğer ülkelerde de ruhsata bağlı iş olduğu için mühendis gibi yabancı bir ülkeye aaa ben geldim çalışacağım diyemiyorsun. Adam önce gel bakalım size orada ne öğretmişler diyor, sonra gel bakalım pratikte nasılsın, gel bizim ülkemizin yasalarını öğren vs diyerek seni epey bir sürece tabi tutuyor.

Ama lütfen tıp konusunda gerekli vicdani sorumluluğa sahip değilseniz ortalama bir hekim olarak mezun olup bilmediğiniz için hastalara uygun olmayan tedaviler uygulayacaksanız veya nasılsa kadro garanti iyi kötü bir maaşı var diye düşünüyorsanız hekim olmayın.

Gerçekten yeni mezun olan meslektaşlarımın bilgilerindeki sıkıntıları gördükçe endişe ediyorum ben kendimi onlara nasıl emanet edeceğim diye. 

Bu arada gerçekten tıp ingilizce okunur, mutlaka iyi ingilizce bilin. Türkçe çeviri kitaplar hem geç çıkıyor hem de çevirileri çok kötü arada bakıyorum da hemen kapatıp orijinal kitaba koşuyorum. Güncel makale ve yayınlar zaten ingilizce, uluslararası kongreye gittiğiniz zaman konuşacağınız adam yabancı vs örnekler çoğaltılabilir.

Gerçi yapay zeka böyle giderse dilin pek bir önemi kalmayacaktır.

Öncelikle bu kadar hızlı cevap vermenize mi yoksa bu kadar güzel bilgiler vermenize mi teşekkür ediyim bilemedim. Yani burada da kalsam geçsem de bir karar verdikten sonra azim ve çalışkanlık göstereceğimi biliyorum ama bir türlü karar veremedim gitti.