__Unutkanlık__ (3. sayfa)

quote:

Orjinalden alıntı: muuzoo
Hafızam iyidir ama sadece bir noktada problemim var. Tanıştığım insanların adlarını unutuyorum.Yıllardır o kadar alıştım ki artık isim kullanmadan nasıl muhabbet edilir gibi teknikler geliştirdim . Bir gün pot kıracağım diye endişeleniyorum. Üniversitenin 1. sınıfında 30 kişilik sınıfın adını öğrenmem bile 1 yılımı aldı. Hala bazen takılırım adlarını hatırlarken.

quote:

Orjinalden alıntı: RackleSS

Arkadaşlar daha yeni ve değişik sebeplerde buldum.....
Daha çok psikolojik nedenler üzeinde duruyorum..

-Aşık olmak,terkedilmek yada platonik sevgi....
-Hayatı fazlaca hafife almak "Aman bee" çok demek....
-Önemsiz görünene fazlaca takılıp,asıl meselelere vakit ayırmamak...
-Özellikle okuyanların derslerine olan fazlaca olan ilgilerinden dolayı devamlı sınav,yazılı stersi içinde olmaları....


Arkadaşlar ders ve sınav stresi hakkında birkaç açıklama yapmak istiyorum....
Arkadaşlar sınavları bu kadar ddert etmeyin kendinize önemli olan mutlaka boğaziçi,odtü,itü,ankara gibi üni. leri kazanmak değil,meslek sahibi olmaktır...Açıkta kalacam korkusu yaşamayın öyle veya böyle bir iş bulacaksınız....Türkiyede kaç kişi gördünüz pek adı duyulmamış bir üni.den mezun olup açlıktan öldüğünü çünkü yok öyle birisi....
Birçok kişiyi gördüm odtü mezunu veya ankarada okuyan ama mutlulukaları elinde değil,şükredecek çok şeyleri var ama mutlu olacakları hiçbirşeyleri yok....
Aynı şey benim başımada geldi oks de çok uğraştım okuduğum liseyi kazanmak için ama şimdi nasıl mutsuzum bir bilseniz...Türkiyede birçok sene derece yapan ve mutlaka her sene ilk 10 a öğrenci sokan bir lise ama eğitimi o kadar katı ki,mezun olupta bir yeri kazanamamak elde değil....Şu anda bir çok konuyu görmememe rağmen sınavda ~260,~270 puan yapabiliyorum,okuldanda 70 puan gelse çokta iyi olmasada bir bölümü kazanacağım inş...Sayısal gerçekten zor bölüm ama çalışalım hiç olmazsa aldığımız yerin kıymetini bilelim,biliyorum hayatım boyunca pek mutlu olamayacağım ama yeni Türkiyenin kobaylarıyız ne yapalım....Çoocukluk denen şeyi servis arabalarında ve yakasının düğmesi devamlı kopan ilkokul önlüğümde kaldı...

quote:

Orjinalden alıntı: lara_croft

@RackleSS yine herzamanki gibi olayı süper ifade etmişsin

Özellikle okuyanların derslerine olan fazlaca olan ilgilerinden dolayı devamlı sınav,yazılı stresi içinde olmaları (bu kısım kesinlikle bende var ve malesef elimde olan bişey değil..çok çalıştığım ama stres nedeniyle kötü geçen birçok sınavımı bilirim..çok kötü bir duygu..)

quote:

Orjinalden alıntı: RackleSS

Şehir konusunda sizden daha şanslıyım zonguldakta oturuyorum hemen deiz ayağımın dibinde oldukça sakin bir yer birkaç yüz meter sonra orman başlıyor her taraf bahçlerele dolu çok güel bir yer,sakin bir kasaba gibi...
Ayrıca istediğiniz zaman hayattan zevk almak o olmuyor o daha çok eğlence oluyor.Hayattan gerçekten zevk almak en kötü anda bile içten gülümseyebilmektir onuda başarırsınız,şu benim söylediğim kitapalrı bir okuyunda önce bakın nasıl olacak hayat...

Şimdi balık sevmemek çok kötü gerçekten bayılırım balığa,o yüzden 3 yaşından beri yaptığım neredeyse herşeyi hatırlarım....

stresin en büyük çarelerinden biride boşvermektir,istediğiniz şey olmadı diye ölmediniz ya boşverin diğer kapılara bakın mutlaka birinin anahtarı sizde saklıdı bulun onu,bulamazsanız çilingir çağırın,gülün biraz hayat güzel ve yaşamaya değer...