Şimdi Ara

YANLIŞ NEREDE....?

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
19
Cevap
0
Favori
466
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • eaq



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi HAYAT_BU -- 2 Temmuz 2018; 23:7:20 >



  • Yaşadıklarınıza üzüldüm. Anlaşmazlıkla her ailede olur, çok fazla üzerinde durmayın. Babanızı olduğu gibi kabul edin. Olanlar bir şekilde psikolojinizi etkilemiş olabilir tabi.

    Etrafımızdaki herşeyi kontrol edemiyoruz malesef... Ses tonu yüksek insanlar beni de rahatsız eder. Eğer ileri seviyede bir rahatsızlık hissediyorsanız ve de en önemlisi bu durum iş hayatınızı kötü etkiliyorsa bir psikologtan yardım almanızı öneririm.
  • BetterBosh B kullanıcısına yanıt
    Doğru söylüyorsunuz...Şuan öyle pisikolojideyim ki sorumluluk almaktan kaçıyorum iş hayatımda çünkü yanlış birşey yapmaktan korkuyorum kötü söz duymaktan..Bu yaşımda bile halen babamdan hiçbir konuda destek gormemek veya sen başarırsın deyip bana birazcık güven vermemesi halen beni etkılıyor.Buna birde 2 yıldır yasadıgım maddi sıkıntılarda eklenince hiç kalıbımın adamı gibi olamıyorum :( zekiyimdir ama kendimi boş kafalı gibi hissediyorum güçlüyümdür yakışıklıyımdır ama korkuyorum geri çekiliyorum ezik gibi hissediyorum kendimi :( zamanında psikologa çok gittim hep ilaç verdiler kullandım şuan sigortam bişeyim olmadıgı için gidemiyorum ama açıkcası gitmekte istemiyorum kendimi yenmeliyim kendimdeki sorunları biliyorum sebepleride belli ama kendime yol gösteremiyorum. haftaya salı gunu iyi bir firmada müdür pozisyonunda işe başlıcam. Tecrübelerim ve geçmiş iş referanslarım sayesinde mülakatta sıkıntı çekmedim. ama öyle bir his tasıyorumki maddiyata çok ihtiyacım olduğu halde yapamıcakmısım kendimi rezil edicekmisim 3 . gün işe gitmeyecekmişim gibi bir his var. Neden böyleyim bilmiyorum arkadaşım :(




  • Aynı benim babam,Bence Aile en etkili teknik direktördür iyi yetiştirilmezse iyi oynayamaz,seninde Aileden kaynaklanan bir durum olarak psikolojine yansımış artık yetişkin bir insansın bu sorunların üzerinden gelmek zorundasın.

    < Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
  • Dediginiz gibi bilinc altiniza islemis. Bir psikologa gitmenizde fayda var. Ayrica onceden gittim ilac yazdi demissiniz ama psikolog ilac yazmaz psikiyatra gitmissiniz sanirim.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • WushuMaster W kullanıcısına yanıt
    evet yanlış yazmışım psikiyatri ye gittim. benim kısa zamanda psikologa gitmek için durumum yok ... acaba kendi yapabileceğim şeyler var mı ? kendimi nasıl bu durumdan bu dışarıya belli etmediğim kişilikten kurtarabilirim ?
  • quote:

    Orijinalden alıntı: HAYAT_BU

    evet yanlış yazmışım psikiyatri ye gittim. benim kısa zamanda psikologa gitmek için durumum yok ... acaba kendi yapabileceğim şeyler var mı ? kendimi nasıl bu durumdan bu dışarıya belli etmediğim kişilikten kurtarabilirim ?

    Abi aslinda hastanelerdede psikolog oluyor. Klinik psikologlari. Cevrendeki hastanelerde var mi internet siteleri falan varsa hastenelerin bakabilirsin.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Kendini maddi açıdan toparla evlen manevi açıdan eşin sana ihtayacın olanı verir kafa yaslayacak bi omuz bile iyi gelir sana.!
  • bende öyle düşünüyorum bazen sanki evlendikten sonra düzelirim gibi geliyor. Ama bir risk çunku ozaman gelince ALLAH biliyor babam gibi bir baba , eş olmak istemiyorum . bu yüzden kendimi şimdiden duzeltmek istiyorum. şuan 2 bin tl borcum var ve acil olan bir borcum. ama çalışamıyorum iş yapamıyorum son 1 ayda 2 iş yeri değiştirdim ikiside yönetici konumunda ve iyi ücretti. ama işe başladıgım yerde hiçbir çalışanla konuşmuyorum konuşasım gelmiyor iş haricinde ve 3-4 . gün işe gitmiyorum bıraktıgımı soyluyorum. butun sorunlarımın harıcınde beni mutlu eden tek insan sevdıgım kız o sadece maddı sıkıntımı bılıyor geri sorunları hiç anlatmadım... Bilmiyorum arkadaşlar bendeki sorun psikolojik ama 2 yıl öncesi gibi hırslı becerikli akıllı azimli yeri geldimi çatışan biri olamıyorum.söylemek istemiyorum ama sanki ezik birisi olmuşum gibi hıssedıyorum.Eskisi gibi arkadaş cevremlede gorusmuyorum cunku nereye gitsek para ve ınsanlar artık karşısındakine cebındeki parası kadar saygı gösterir olmuşlar bu yuzden arkadaşım dediklerimlede sık gorusmuyorum...Psikolog haricinde önerebilecegınız bır davranıs veya dusunce var mı ? yanlışta anlaşılmasın sigortam yok ve paramda olmadıgından gidemiyorum psikologa bu yüzden kendim çözmek istiyorum kendimdeki bu sorunu




  • quote:

    Orijinalden alıntı: HAYAT_BU

    bende öyle düşünüyorum bazen sanki evlendikten sonra düzelirim gibi geliyor. Ama bir risk çunku ozaman gelince ALLAH biliyor babam gibi bir baba , eş olmak istemiyorum . bu yüzden kendimi şimdiden duzeltmek istiyorum. şuan 2 bin tl borcum var ve acil olan bir borcum. ama çalışamıyorum iş yapamıyorum son 1 ayda 2 iş yeri değiştirdim ikiside yönetici konumunda ve iyi ücretti. ama işe başladıgım yerde hiçbir çalışanla konuşmuyorum konuşasım gelmiyor iş haricinde ve 3-4 . gün işe gitmiyorum bıraktıgımı soyluyorum. butun sorunlarımın harıcınde beni mutlu eden tek insan sevdıgım kız o sadece maddı sıkıntımı bılıyor geri sorunları hiç anlatmadım... Bilmiyorum arkadaşlar bendeki sorun psikolojik ama 2 yıl öncesi gibi hırslı becerikli akıllı azimli yeri geldimi çatışan biri olamıyorum.söylemek istemiyorum ama sanki ezik birisi olmuşum gibi hıssedıyorum.Eskisi gibi arkadaş cevremlede gorusmuyorum cunku nereye gitsek para ve ınsanlar artık karşısındakine cebındeki parası kadar saygı gösterir olmuşlar bu yuzden arkadaşım dediklerimlede sık gorusmuyorum...Psikolog haricinde önerebilecegınız bır davranıs veya dusunce var mı ? yanlışta anlaşılmasın sigortam yok ve paramda olmadıgından gidemiyorum psikologa bu yüzden kendim çözmek istiyorum kendimdeki bu sorunu

    Abi devlet hastanesinde klinik psikologları ücretsiz




  • WushuMaster W kullanıcısına yanıt
    hadi ya ... onu bilmiyordum teşekkür ederim onu araştırayım en yakın zamanda imkan bulursam gideceğim.
  • Samimi duygularla yazmışsın.Bir insanla anlaşamıyorsanız en doğru olan o insandan mümkün olduğunca uzak durmaktır.Gerekiyorsa baban bile olsa ayda yılda bir kere sadece merhaba merhabalaşırsın.Her gün kavga etmektense böylesi daha iyidir.Hayatında baba unsurunu çok fazla kafaya takıyorsun , unutmıyorsan başka eve çık , tek olur , arkadaş olur akraba olur , pansiyon olur farketmez.27 yaşına gelmişsin olan olmuş bu saatten sonra ileriye bakıcaksın , zaten belli yaştan sonra babanı değiştiremezsin.Ne güzel yeni de bir işe başlıyorsun paranı alır yoluna bakarsın.
  • Tek Kural Ahmet Kural kullanıcısına yanıt
    Çok teşekkür ederim hepinize vakit ayırıp bana cevap verdiğiniz için. Yeni uyeyım açıkcası bukadar kısa zamanda duyarlı insanların yazacagını dusunmemiştim. İnş işe başlayınca herşey düzelir çok başarılıyken şimdi yeni başlayacagım işe dahi gidesim gelmiyor içimden okadarda ödemelerim varken.yıpranmalar ,psikolojik çöküntü ve parasız dönemimdeki borç sıkıntım iyice karamsar ve tembel yaptı beni sanırım. Nasıl çıkabilirim bu durumdan bilmiyorum ama inş daha fazla kayıp yaşamadan atlarım bir an önce...
  • sanki benim şuan yaşadıklarımı anlatmışsın arkadaş. Evde konuşulmayan ters düşülmüş baba ve anne, İşte adaptasyon sorunu.
    Çıkıp gitme de karasızlık , sürünceme de bi hayat. Allah hakkımız da hayr etsin...
  • insan evinde bu sorunu yaşarken iş yerinde de verimli olamıyor.eskiden bir nebze iyiydim iş yerinde fakat şuanda işyerinde bile yapamıyorum sabah kalkıpta işe gitmek gelmiyor içimden ve benden herkes memnunken ben bır sabah arayıp işi bıraktıgımı soyluyorum :s kızıyorum aslında kendime sorumsuzluktur bu bıyerde de hak yemektir ama yapamıyorum sanki yolda ağlayacak hale geliyorum işe giderken evde okadar bunalmışımki ortamdan kapalı bir ortamda durmak istemiyorum artık
  • 19 yaşındayım size akıl verecek yaşta değilim belki ama yinede yazmak istedim (: daha gençsiniz çok iyi bir konumda işler yapabiliyorsunuz size destek olacak kız arkadaşınız var aileniz hala hayatta bunları düşünüp rahatlayabilirsiniz ve 27 yaşında işinizde varken halen aile yanında yaşadığınızı duyunca şaşırdım(maddi manevi sıkıntılar yüzündense bilemem tabi ama) iyi bir işiniz varken neden ayrı eve çıkmayı düşünmüyorsunuz diyelim ki çıkma durumunuz yok pek fazla babanızla konuşmayın olsun bitsin yada bir kez olsun içinizdekileri kusun ve rahatlayın ondan sonra düzelmiyorsa aynen devam edin.anneler babalar bazen düşünemiyorlar bizi anlayamıyorlar kendi zamanları ile kıyaslama yapıyorlar ve biz evlat olarak gerçekte haklı bile olsak onlara göre daima kendileri haklı ve gerçekten güzel ve etkili konuşma ile hatalı olduklarını yada babanızın hatalı olduğunu anlatırsanız düzelir belki aileden tamamen kopmak çok doğru değil bana göre insanların çoğu sevgilisini yada eşlerini aileden üstte tutuyor yanlış bence başınıza birşey gelse en çok üzülen yine anneniz babanız oluyor bir yerde (her ne kadar sevgilerini gösteremeselerde )




  • quote:

    Orijinalden alıntı: HAYAT_BU

    hadi ya ... onu bilmiyordum teşekkür ederim onu araştırayım en yakın zamanda imkan bulursam gideceğim.

    Rica ederim. Sana ozguven gerekiyor abi biraz ozguven oldu mu her sey tamam.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • kardeşim öncelikle bu yaşta bunları yazmanı geçtim böyle düşünmen bile beni mutlu etti. Her zamanda her konuda bu şekilde olgun düşün ve öyle davran... Söylediklerinde haklısın dusuncelerıne cvp olması amacıyla bazı üstü kapalı şeyleri anlatayım..
    Babam esnaftı ve iflas ettik 6 sene önce yaklaşık 4 milyon civarı borca gırdık.Babamın tek iyiligi dersane paramı ödemekti ama bende işimizi daha cok benımsemıştım.Öss ye calışmazdım bu yuzden. İflas ettik ve ben puanımın yettıgı bır unv ye gıttım. gittiğim yerde hafta sonları pazarda hamallık hafta ıcıde pastanede kasiyerlik yaparak kalmadan okulu bıtırdım.sonra muhasebe sorumlusu sonra mudur olarak calıştım. Bu gecen sure yaklaşık 5 yıl ve babam 5 yıl boyunca sadece emeklı maaşıyla durdu daha kardeşimde okudugu halde...Unv den izine geldiğimde bu yuzden babama el kaldırmıştım paramız gitmiş olabilirdi ama ben it gibi çalışırken başka memlekette o kardeşimi okutmak için başkalarından yardım alıyordu ve çalışmıyordu emeklisi var diye...müdürlüğü bıraktım ticaret yapalım dedim hep beni başarısızlıkla suçladı hiç arkamda durmadı hep hevesimi kırdı ve yapamadım..sonra askere gittim geldim kardeşim unv kazandı masraflarını borçlandım kendi üzerime gıyecegım yoktu borçlandım ve babam hala çalışmıyor emeklim yetmiyor diyor ve hala çalışmıyor...Benım yaş durumundan dolayı bu sene kpss yede hazırlanmam lazım ama kardeşimin masrafları benım durumlarımdan dolayı çalışmamda lazım...ama öyle yorulmuşumki artık bütün bu olanların altında sanki artık küçülmeye başlıyorum. Konuştum kendisiyle 1 yıl bu sene sadece bıyerde calışta bari ben kpss ye hazırlanim dedim ama yok... Evden çıkamıyorum maddiyattan ötürü ve tahammülüm kalmadı birçok şeye...




  • quote:

    Orijinalden alıntı: HAYAT_BU

    Arkadaşlar ben 27 yaşında ünv işletme mezunu biriyim... Babam küçüklüğümden beri hep agresif annemde tam tersi bir insandır. Nerden başlayacagımı bilemiyorum kusuruma bakmayın..
    Babamdan te öğrendiğim şey ' hayır ve yok ' kelimesidir. Maddi durumumuz çok iyiykende böyleydi kötüykende... 6 yıl futbol oynadım ve bana futbolu küçük yaşta sevdıren benimle halısahada karşılıklı futbol oynayan ilk kramponumu alan külübe yazdırıp futbolumu izleyen Annemdir...
    Babam hayatım boyunca hiçbir işimde destekcim olmadı hiçbir dogrumu ödüllendirmedi aferin demedi hayatımda 1 kez babam bana sarıldı oda askerde yemin törenimde...ilk okuldayken hep döverdi evde ,apartmanda dedemlerde o yaşlarda yolda bile yürürken dövecek gibiydi hep.. daha 6. sınıfta kalem almaya gıttıgımde kırtasıye kapanmış olduğu için apartmanda komsumuzun kapısının önünde yumruk atarak dövmüştü.ağlardım ama hiç belli etmezdim sesim çıkmazdı.Lise 1 de ateri salonuna gittim diye okuldan dönduğum akşam ilk dayak attı sonrada boğdu :)Bunlar sadece bir kaçı çocukluğum babamla hiç konuşmadan hep onu birgün döveceğim diyerek kin besleyerek geçti... yıllar geçti ünv 1. sınıftan geldiğimde ilk kez babama el kaldırdım ozamandan sonra sesim cıkmaya başladı...

    Şimdi 27 yaşındayım ama bazı duygularım okadar bastırılmışki kendimi anlayamıyorum...Babam hep bağırarak konuşurdu hala daha öyledir. VE biz hala aynı odada uzunca süre oturmayız konuşmayız bile sadece yemek masasında birlikte oluruz. Zeki birisiyimdir duygusalımdır etrafımdaki kız erkek herkes çok babayiğit biri olduğu söyler Çokşükür dürüstlüğüme adamlığıma çok güvenirim... Yıllarca çeşitli işlerce çalıştım özel sektörde hep başarılı oldum ama hep ben işi bıraktım ve şuan öyle duruma geldimki hiçbir iş yerinde çalışamıyorum ses tonu yüksek ve höt zöt konuşan biri varsa iş yerimde yapamıyorum duramıyorum strest yapıyorum belli etmiyorum ama korkuyorum galiba babam ve onun gibi olan insanlara tahammül edemiyorum . Ben bu durumumdan çok rahatsızım...Hala ailemle yaşıyorum Yanlış olan nedir ben ne yapmalıyım bana yardımcı olursanız çok sevınırım. Not: yeni üyeyim konuyu yanlış açtıysam kusuruma bakmayın

    Bize sormak yerine psikoloğa gitsen daha iyi olur.Psikolog işin uzmanı forumdakilerse sıradan vatandaş.Psikoloğa gidemem diyosan bence bo dövüs sporuna başla stres falan hiçbişi kalmaz.Karsıdakine neler yapabileceğini bilirsin.Tavsiyem boks.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi boğucu -- 14 Şubat 2014; 3:00:40 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.