Yapay zekaların yarıştığı yarışmayı gerçek bir fotoğraf kazandı

İnsanoğlu, sanatı düşünce yapısına ve toplumun kendisine entegre etmesine göre tanımlar. 150-200 yıl önce İki üç fırça darbesi atan birisi, öldüğü için eserleri ve fikir yapısı önem kazaniyor. Değer üstüne değer, anlam üstüne anlam katılıyor. Çünkü gerçek anlamsızlığını ya da basit anlamını açıklamıyor. Çünkü ölmüş durumda.

Yapay zekaya Picasso tonlarında resim yaptırsam ve bunu eskiterek hükümetlere ve topluma bunun gerçekten Picasso nun bulunamamış resmi olduğunu inandırırsam, hiç kimse o resme yapay, insanı irrite eden, endüstri kokan demez ve öyle düşünmezler. Farklı anlamlar, çok yüksek değerler yüklemeye başlarlar.

İnsandaki sanat dediğimiz olguya yapay zeka çoktan ulaşmış durumda ve yakın bir gelecekte insanı geçecekte. Çünkü bir insandaki sanat olgusu, yapay zekadaki öğrenme algoritması ile neredeyse aynıdır. Sadece biz insan olduğumuz için kendimizi çok üstün niteliklerde tanımlıyoruz. Yoksa biz insanoğlu bir sanat eserini oluştururken, mevcut yapay zekadan farklı bir algoritma kullanmıyoruz. Aynı matematik üzerinden gidiyoruz. Kaldı ki ileri de yapay zeka bu sınırı aşacakta.

Adam biraz boş yapmış, kimse yapay zekanın gerçek fotoğraftan iyi olduğunu söylemedi. Ancak şu an günümüzün bir gerçeği ve kendi kategorisinde karşılaştırılmış zaten.

Belirli temalarda - mesela normal artist çiziminden ayırt etmek o kadar kolay olmadığı için çizgi roman tarzında - daha iyi sonuçlar veriyor. Bazen çok iyi işler de çıkarıyor. Bunları inkar etmiyorum. Ancak, yapay zeka imalatı imajların ekseriyeti benim damak zevkim açısından çirkin. Yapmacık. İnsanın içini nahoş eden bir acayiplik ya da gayri doğallık mevcut.

Dediğini belki denerim. İyi bir sonuç üretmede prompt da önemli. Tema da. O kesin. Ama bir noktadan sonra bıraktım. Doğal bir iş yapıyormuşum gibi gelmedi. İşin içinde emek de yoktu. Bir makineye bozuk para atıp rastgele bir ürün elde etmende olduğu gibi belirli bir şablon kapsamında rastgele bir kombinasyon elde ediyorsun. Tek farkı çıkacak ürünleri sınırlandırmak veya belirlemek maksadıyla farklı içerik barındıran bir makine seçip ona para atmak yerine yalnızca farklı bir komut veriyorsun ve yapay zeka farklı içerikte bir piyango makinesiymiş gibi davranıyor. Çıkarttığı ürünün rastgele ve emeksiz olduğu gerçeğini değiştirmiyor.

Tabii belki yapay zeka destekli bir dijital çizim aşama aşama müdahalelerle yapılıyor ve içerisinde belirli bir emek barındırıyor olabilir. Ama benim deneyimlediğim basit prompt girme formatıyla, denk geldiğim yapay zeka imajlarla beraber kanım ağırlıklı şekilde olumsuz yönde.

Paylaştığın prompt ile yapay zeka bunları üretti:

Benlik bir tarz değil ama sanıyorum ki sergilenebilecek kıvamdalar. :D

Esasında bu biraz kötü haber çünkü yapay zeka ile yapay zekanın altından kalkabildiği bunun gibi bir tarzda emek ve zaman harcayarak bunu yapacak sanatçının bir anlamı kalmıyor. Yarım saat içerisinde yapay zekayla devasa bir kübik sergi materyali üretilebilir. Üreten de yapay zekaya atıfta bulunmaksızın tamamen kendi başıma kendi yeteneğimle yaptım diyebilir. Yakın gelecekte ortalık böyle yapay zeka intihalleriyle (AI plagiarism) dolabilir. Zaten yapay zeka ile insan emeğinin alanının giderek daraldığı ve daralmaya devam edeceği de kesin.

Önemli bir farkla, sanayi devrimin makinelerinin kendilerine bakma veya kendi kendine çalışma durumu bulunmuyordu. Yapay zeka ama teoride insana hiç ihtiyaç duymayabilir fakat bunun için fiziksel dünya ile daha fazla etkileşim kurması gerekebilir. Bu da yapay zekanın fiziksel uzantılara veya aracılara ihtiyaç duyacağı anlamına gelir. Bu da aslında yapay zekadan çok önce de varolup zaten çoktandır çok önemli olan robotik ve drone teknolojilerini çok kritik bir konuma getiriyor. Hani entelektüel sohbette daha aşina dursun diye Marksist jargonla konuşursak yapay zeka açısından üretimden ve üretim araçlarına sahiplikten, hatta üretim araçlarının artık kendisi olmaktan gelen sosyopolitik ve iktisadi güç/ağırlık bir tarafa, bir de üstüne stratejiler geliştirme potansiyelinde otonom bir varlığa evrilmek işin başka bir boyutu. Yapay zekada bence iktisadi yaşamın dominasyonu kapasitesi kadar bahsettiğim potansiyel de var. Daha ütopik bir kavram olarak teknolojik tekilliğe kadar yolu var. Hatta bakış açısına göre teknolojik tekilliği, yapay zekadan geri dönülmezlik hududunu yani "teknolojik bir olay ufkunu" çoktan aşmış olabiliriz.

Gene de bu süreç yapay zeka üretiminin ciddi bir kısmının - en azından subjektif bakış ve yorum zemininde - sanat kalitesi veya doğallık yoksunu olmayacağı anlamına gelmiyor hani az çok Marksist literatürde geçen sanayi üretiminin ve mallarının insan ruhuna ters düştüğü, insanı "yabancılaştırdığı" iddiasındaki gibi. Yapay zekaya prompt girdiğinde özellikle seçilen sanat tarzı da yapay zekanın etkin üretim şablonuna fazla uymuyorsa genelde acayip, en azından kendi ruhuma hitap etmeyen, yer yer de yapısal olarak defektli bir sonuç çıkıyor.  

bildigimiz anlamda yani insan gibi bilincli ve gercekten bizim gibi dusunen bir zeka olusturulmasi uzun bir sure daha imkansiz bu sure muhtemelen 3000 ya da 5000 yil olabilir.. hatta o kadar sure sonra bile garanti degil.. sen ve benim o zamana kemiklerimiz bile kalmayacak zaten.. yani bu tarz sacmaliklari ciddiye alma bence makine ogrenmesinden ileri gidemezler

kedilere bittim

Yanlış yapamak, yoldan çıkmak, convergent ve divergent olmak, yaratıcılık lazım. Bunlar şimdilik organik zekanın yetenekleri. Dall-e kübizm gibi kendi zamanındaki paradigmayı geçen bir akım çıkarabilirse o zaman tartışmaya değer. Sanatı sadece insan zekasına atfediyor değilim, tabiat da büyük bir sanatçıdır, hava atmak için zıplayan pumalar, oyun geliştiren hayvanlar, oyun için pike yapan kırlangıçlar... hayvan veya canlı kültürü denilen, incelenebilir tanımlanabilir bir alanı oluşturan her özne sanatçıdır.

Fakat "yapay zeka"... zaten yapılmışları tekrar biraraya getiren hamurlaştırıcı bir mikserden başka bir şey değil. Yaratıcılığı çok kısıtlı. Bulut datayı işleme olanağının kamulaştırılması, 'machine learning'e verilmiş yakışıklı bir isimden başka şey değil. ML ile kalite kontrol sistemleri geliştirdik, beta versiyonları bile en bilindik üretciler tarafından talep gördü. Orada çok iyi ama sanat... sanmıyorum, analog zekanın yoldan sapma yeteğinin yakınında bile değil.

Böyle cüretkar isimler teknolojiye ilgiyi arttırıyor ama sonrasında kitlesel hayal kırıklıklarını da getiriyor, zamanla toplumun bilime olan güveni sarsılıyor. İsimleri harcarken bence daha az ticari, daha çok sorumlu olmak gerekir.

ilk zamanlar yapay zeka görselleri bana da çok sevimsiz ve suni geliyordu ama giderek çıtayı yükseltiyorlar.