Şimdi Ara

Yeni bir hikaye. Dünyanın Sonu..(2)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
8
Cevap
0
Favori
320
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • PART 1

    Sene 2024. Klasik bi kış sabahına uyanmıştı Eren. Yatağından çıktığında hafif bi titreme hissetti. Dışarısı yatağı gibi sıcak olmadığını hatırlattı ona. Terliklerini giyip elini yüzünü yıkamaya gitti. Aynanın karşısına geçtiğinde bi kıpırdanma hissetti yüreğinin derinliklerinde.Aynada gördüğü kendisinden başkası değildi elbette ama o gözlerinin derinliklerinde fırtınalar kopuyordu.Elini yüzünü yıkadıktan sonra mutfağa atıştıracak birşeyler bakmaya gitti. Dolabı açtığında gördüklerine küfretti. Dolabın içinde küflenmiş beyaz peynir çürümüş bi kaç sebze ve bi kaç içecek birşeyler vardı. Küfrede küfrede üstüne birşeyler geçirdi. Dışarısının soğuk olacağını biliyordu ama çok sıkı giyinmemişti. Kırmızı bi kazak ve gri pijamalarıyla çıkmayı planladı ama aynada gülünç halini görünce yeni aldığı kotu giymeyi düşündü.Apartmanın 5. katında oturuyordu ve asansörleri bozulmuştu. Kıvrımlı merdivenlerden aşağı inmeye başladı. 3. katta iş arkadaşı Leyla'nın heyacanlı bi şekilde kapıyı kapatıp dışarıya çıkışını seyretti kendisini farketmemişti bile Leyla.Merdivenleri birer birer indikçe herkesin benzer şekillerde akın akın dışarıya cıktığını farketti. Sokağa çıktıgında o terkedilmiş duygusunu andıran havasının olmadığını aksine bugün tıklım tıklım olduğunu her yerde arabalar onların korna sesleri duyuyordu. Ama garip birşeyler vardı kimse konuşmuyordu. Seri adımlarla biryerlere gidiyorlardı ve gittikleri yön hepsinin aynıydı.Köşede ki A2300 seri kodlu markete girdi. Eskisi gibi değildi artık. Robotlaşma yaygınlaşmıştı. Marketler robotlar vardı sadece. Ve her reyonda sorulan basit sorulara cevap verebiliyorlardı girişte hoşgeldiniz efendim diyip çıkışta da iyi günler dileyen robotlardı bunlar. Markette günlük ihtiyacını giderecek bazı şeyler aldıktan sonra kasiyer robotun oraya gitti. İlgisini çeken başka birşeyse market çok sakindi.Herneyse diyip aldıklarının parasını ödeyip eve doğru yürümeye başladı tekrardan. Yolda alt komşusu Selim'i gördü. Selam verdi ama Selim sanki onu duymamıştı ve işine devam etmişti. Artık cidden kuşkulanmaya başlamıştı.

    PART 2

    Eve çıktı hızlı adımlarla. Olabilecek şeyleri düşünüyordu ama mantıklı bi açıklama getiremiyordu bu olanlara.İlk aklına gelen şey televizyonu açmak oldu. Televizyonu açtığında tüm kanallarda aynı şey vardı. Mavi bi arkaplanın içinde siyahlar içinde bi robot vardı. Ve sürekli aynı anlam veremediği o şeyleri söylüyordu. Dünya kelimesinden başka bişey anlayamadı dediklerinden. Cep telefonunu çıkardı komut verdi Kenan'ı ara diye.Kenan çocukluk arkadaşıydı. Bu arkadaşlıkları hala eski samimiyetinde devam ediyordu. Tek sıkıntıları Eren İstanbul'a taşınmış Kenan Adana'da kalmıştı. Kenan açmamıştı telefonunu halbuki böyle birşeyi bu zamana kadar acil durumlar dışında yapmamıştı. Annesini ve babasını kaybeden Eren İstanbula taşınmasıyla da akrabalarıyla da arasını koparmıştı ve bu yüzden arayabileceği bi numara da yoktu elinde. En son dışarı çıkıp bu insanların nereye gittiğini bulmak geldi aklına. Kendisi bu akımdan etkilenmediyse illa ki başka birileri de olmalıydı.Dışarı çıktı herkesin bakışları yürüyüş tarzları aynıydı. Evinden bi yaklaşık 300 metre ötede ışıkların yanında etrafa garip garip bakan bi çifti gördü. Bian da gözleri ışıldadı yanlarına doğru koşmaya başladı. Yanlarına vardığında onlar da kendileri gibi birini bulmanın verdiği heyacanla yabancılığın verdiği karışık bi duyguyla karşıladılar onu. İsimleri Melda ve Sinandı. İstanbula gezmeye gelen klasik bi çiftlerdi ilk izlenimlerine göre ama kafasını karıştıran bi uyumsuzlukları vardı. Kendisi gibi birini bulmanın sevinci bu kafa karışıklığını gölgeledi o an. Napabileceklerini düşündüler ve Erenin yaptığını yapmaya karar verdiler. Amaçları onlar gibi düşünüp akıma kapılanların yanında gelen normal insanlarla tanışmaktı.Anlam veremedikleri başka birşey ise aradan 3 saat geçmesine rağmen güneş hala tam aydınlatmamıştı ortalığı. Göremiyorlardı bi türlü güneşi..



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Fearleess -- 26 Eylül 2015; 16:30:56 >







  • Birşeyler yazmaya çalıştım ilgilenen olursa devam edeceğim. Eleştirilere açığım 2. defa deniyorum böyle birşeyi :)
  • Rez okuyalım bakalım

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • yazdığından anladıklarım;
    Yazan kişinin adı eren ve kıvrımlı merdiveni olan, asansörü bozuk bir binada oturuyor.Yakın zamanda yeni kot pantolon almış.3. katta oturan leyla diye bir kıza aşık kendisi ve A2300 dediği yer aslında A101.Yani evinin yanında A101 var.
  • KutsalBakire kullanıcısına yanıt
    Adım dışında karakterlerin benle alakası yok müstakil evde şehrin dışında oturan biriyim :D
  • Fearleess kullanıcısına yanıt
    yalnız çok olağan ve günlük yaşantı anlatır gibi olmuş biraz enteresanlık gizem filan kat yazdıklarına attığın adıma kadar yazcan neredeyse kimse okumaz böyle yazıyı
  • KutsalBakire kullanıcısına yanıt
    Eyvallah hocam yorumun için dikkat etmeye çalışacağım yeni partlarda :)
  • .
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.