1 Yıl Arayla İnanılmaz Bir Bozgun ve İnanılmaz Bir Zafer Geldi

Geçen yıl bütün muhalefet kazanmayı bekliyordu ancak muhalefet TBMM seçiminde adeta yokoldu, Cumhurbaşkanlığını ise neredeyse ilk tur kaybediyordu. Eğer linç kültürü İnce'den basarılı olduğu gibi Oğan'a da basarılı olsaydı.

Bu yıl ise muhalefet parçalanmış gibi görünüyordu, kimsede bir umut yoktu ancak tam tersi müthiş bir Zafer geldi. AKP adeta yokoldu.

1 yıl içerisinde ne değişti sizce, ne farklı yapıldı ?

8 senedir ekonominin içinden geçip 4 senede çözmelerini beklemek için ancak ah parti seçmeni gibi düşünmek ve yaşamak lazım.KK'nın aday olmaması gerekiyordu kesinlikle ama yine ah partinin bu denli yıkılmasını açıklamıyor tek başına.Bana kalırsa %90 ekonomi %10 kk.Genel seçimden sonra ekonomiyi toplamak için tüm ekonomiyi kilitlediler.Enflasyonu düşürmek içinde enflasyon altı zam verme yönteminin hepten bokunu çıkardılar sonuç olarak da yüz şeklinden bile yaşadığı sıkıntı anlaşılacak bir halk kitlesi çıktı ortaya.

Bu sıkı para politikaları devam ederse ki ben devam edeceğini hiç sanmıyorum, 3-4 aya meclis önünde kendini yakan mı ak parti avına çıkan iç anadolu şehirleri mi ne ararsanız görürsünüz.

- KK gitti (bunun bu kadar etkili olacağını tahmin etmemiştim).

- Kısmi acı reçete uygulamaları başladı, emekliler kaderine terk edildi.

- YRP gibi AKP seçmeninin oy verebileceği alternatif bir parti ortaya çıktı.

Sosyal bilimlerde genelde bir olay tek bir değişken veya nedenle açıklanamaz. Tek bir sebep söylemek bilimsel bir tutum teşkil etmeyecektir. Ancak pek çok kişinin cebini ilgilendirmesinden dolayı şunu söyleyebiliriz: Yaklaşık bir sene önce seçim ekonomisi denilen bir muslukları açma yöntemiyle düşük tutulan faizi ve yüksek enflasyonu kucaklamış devamlı ücret zamlarının yaşandığı enflasyon sarmalı bir ortamda insanlarda iktisadi sorunların aynı iktidar odağı tarafından düzeltilebileceğine dair kısmi bir inanç teşvik edildi ve bu muhalif rakibin kendi faaliyetleri de uyarınca muhalif adayın dekredibil algılanmasıyla veya lanse edilmesiyle pekiştirildi - hani kısaca çözüm de aslında bende mesajı verildi. Muhalefette yapılan stratejik hatalarla iktidar tarafından milliyetçi hislere ve korkulara hamle yapıldı. Haliyle genel seçimlerden bildiğimiz o tablo çıktı.

Bir sene ardından ama sorunlar neredeyse değişmediği gibi faizlerin yükseltilmesi gibi yeni sorunlarla beraber katlanarak çoğaldı, kemikleşmiş hale gelen enflasyon zaten - bu kadar kısa sürede ve başka zorluklar altında - kayda değer bir biçimde düşmedi ve sermaye destekli Mehmet Şimşek gözetimindeki ortodoks çizgide modele dönüş aynı seçim ekonomisinin uygulanmasına mani oldu - aksi şekilde o model terk edilmeliydi ama bu sefer Türkiye tamamen Arjantin'e döner ve iktisadi açıdan çökerdi. Bir yandan insanlar aynı muslukları açma yöntemine kanmayacak bir ruh haline evrildiler çünkü o zaman seçimler sırasında ceplerine para konması fazla işe yaramadığı gibi sonrasında hayat onlar için daha da zor oldu. Dahası hükümet önceki seçim ekonomisi uygulamasının altından da zar zor kalktı ve kaynakları kurumanın eşiğine geldi. Bu sefer ama artık bir süredir bonkör bir seçim ekonomisini kaldıramayacak durumdaydı. Tüm bunlara mukabil muhalefet başarısız olan liderliğini yenileyip küskün - ama iktidara her şeyden daha fazla kızgın - seçmenini tekrar konsolide etmeyi ve sandığa çekmeyi başardı. Yenilenme becerisini ve uluslararası gözlemcilerin de onayladığı bir takım iyi performanslı belediyelerini de göstererek memnun olmayanları da alternatif opsiyon olarak kendisine çekti. Ortaya genel anlamda böyle - büyük şehirler konusunda tahmin ettiğim ve yerelde tahminlerimin de ötesine geçen - bir tablo çıktı.

Başka daha birçok sebep sayılabilir. İlgili partilerdeki zihin yapıları veya uygulamalarla ya da dinamiklerle ilgili sebepler, partilerin veya belediyelerin problem çözme vasıflarını sergilemiş - veya yitirmiş - olmaları, bunların seçmen tarafından fark edilmesi, ideolojik kaymalar, yozlaşma, rant, bencil konformist umursamaz insan doğası, vaatler, vaatlerin tutmaması hatta Türk spor aleminde yaşanan skandallar ve Türk futbolunun rayından çıkması vs vs vs.

Kısaca seçmen bu kadar çoğalan negativite altında birinci sorumlu olarak algılamaya en müsait odaktan - iktidar partisinden - fatura kesmeye hazır ve nazır hale geldi. Özellikle büyük şehirlerde oldukça büyük ve modern bir tüketim toplumu yaşıyor. Bu toplumun bireylerinin çağdaş iktisadi beklentileri, çağdaş ihtiyaçları ve nispeten modern bir dünya görüşleri var. Kompleks sorunlar karşısında yoğun bir problem çözme kabiliyeti talep ediyorlar. Bunlarla ters düşüldüğü takdirde, hakiki problem çözüme ciddi bir ağırlık verilmediği zaman bunun sandıkta bir faturası olacaktır. Şu an gördüğümüz kaba hatlarıyla bence budur.

Geçen seçim muhalefet kazanıyordu zaten. Taa ki KK çıkıp ben adayım diyene kadar. Buda seçmeni böldü. ( Özellikle milliyetçi muhafazakar seçmen KK varsa ve HDP varsa biz yokuz havasına girdi. )

Bizzat kendimdem veya yakın çevremdem biliyorum yılbaşından önce bir umutsuzluk bir yılgınlık vardı tanıdığım bir çok kişide artık AKP'ye oy vermeyecem derken KK aday çıkınca üstüne bir HDP güzellemesi yok bir selam gönderme sevdası Selahattin Demirtaş Osman Kavala sevgisi başlayınca söve söve gitti gene ne yapalım deyip AKP'ye oy verdi insanlar. ( Yaa deprem bile döndüremedi o insanları o dönemde gerisini siz hesap edin. KK nefreti depremin önüne geçti 13 yılda 12 seçim kaybetmek ve söylemleri o kadar kötüydü ki siyaseten halkta karşılığı yoktu.)

Bugün içinde AKP gene aşağı yukarı alacağı oyu aldı. ( YRP böldüryse yüzde 2-3 bölmüştür AKP'den. ) Asıl muhalefete seçimi kazandıran birleşebilmeleri oldu. Birleştilkleri illerde de YRP'nin aldığı yüzde 3-5 bile kaderini değiştirdi seçimin.

AKP çoğu ilde zaten bu ekonomide bu şartlarla ve 22 yıllık yorgunluk ile alabileceği maksimum oyu aldı. YRP her ilde oyları 3-5 bölmesi üstüne TİP HDP ve özellike İYİ parti ve Zafer partisi seçmeninin kendi adaylarına değilde CHP adayları etrafında kenetlenmesi ilçeleri illeri CHP'ye kazandırdı bu bir gerçek.

2028’de senaryonun değişmeyeceğini düşünmek (ki 2028’de Erdoğan dahi aday olamayacak) fazla iyimser bir beklenti akape seçmeni olarak.

Ankara ve İstanbul'un kaybı zaten çok fenaydı iktidar için çünkü rant - iş - ihale dağıtma imkanlarını kısıtlamıştı, şimdi bu sonuçlarla adeta Akp'nin halkla olan doğrudan bağı kesilip atılmış gibi.

Dediğiniz gibi sadece Kılıçdaroğlu faktörüne bu kadar büyük bir değişimi bağlamak fazla uçarı bir yorum olur , o seçim ile bu seçim arasında neredeyse bir yıldır oldukça yüksek faiz döneminde yaşıyoruz ve bu faizin etkisi gerçekten yıkıcı olmuş gibi börünüyor.

Önümüzdeki süreçte anayasa konusu tamamen rafa kalktı, Ekrem İmamoğlu ise artık doğal Cumhurbaşkanı adayı ve hatta favori haline geldi diyebiliriz nitekim Kurum çok düşük profilli bir aday olduğu için Erdoğan'a karşı kazandı gibi bir hava oluşmasına neden oldu bu sonuçlar.

CHP'ye kimse gel ülke yönet demez 100 yıldır dememiş bundan sonra da demez.

Valla Keçiören'i Chp almış ben ömrü hayatımda böyle birşey olacağına olasılık dahi vermezdim. Keçiören Akp'nin kalesidir bu saniyeden sonra hiçbirşeye olmaz demem artık.

Yerel seçimde alır geçmişte çok örnek var. CHP sadece ana muhalefet olma özelliği ile kazanmış gibi görünüyor ana muhalefet meşe odunu olsa bugün meşe odununu konuşuyorduk

Mansur Ankara'da hiçbir şey yapmadığı halde %60'a yakın oy aldı bunun açıklaması CHP'nin sadece ana muhalefet olması yoksa Mansur %10 luk icraatı yok Ankara'da.

Evet hiçbir icraatı olmayınca Gökçek'i kötülemeye sarılmaca.