2012'den Sonra Sanki Bambaşka Bir Boyuta Girdik. (2. sayfa)

2010'a kadar farklı bir kulvarda giden bir iktidar vardı, şimdi farklı kulvarda giden bir iktidar var.

Ben 14tüm o zaman.

Hocam mahsuru yoksa yaşınız kaçtı? Özelden de yazabilirsiniz.

Sen şimdi meseleyi "çocukluk çağları herkese güzel gelir" mantığına bağlayacaksın, ama ben 2012'de 33 yaşındaydım.

Meselenin yaşla zerre alakası yok.

Ülke bataklığın dibine battı, bunu göremeyip yaşa bağlamak nedir ya?

Edit:

Ha bu arada 2010 yıında babam vefat etti, 2013'te zor bir boşanma süreci geçirdim. Buna rağmen o yıllar güzeldi. Daha mutluyduk.

2015-16 sonrası her geçen gün daha berbatlaşan bir ortam oluştu.

Herkes bunun farkında, sen hariç.

bana göre güzel ama ingilicçe

2012'de kıyamet koptu, Maya takvimi sona erdi. Ondan sonra ise bir nevi Limbo boyutunda mahsur kaldık. Alternatif bir evrene geçtik.

Ben böyle düşünmüyorum. O zamanlar hayat daha yavaş akıyordu bence. Kimsenin bir acelesi yoktu, olağan bir akış vardı herkes uyuyordu. Şimdi her şeyi çok çabuk tükettiğimiz gibi zamanı da cabuk tüketiyoruz bu da hicbir şeyden zevk alamamamıza neden oluyor. Sürekli bir şeye yetişmeye çalışıyoruz, her şey değersizleşti. İnsanlar nefret dolu, heryerden bir pislik fışkırıyor.

Zamanın hızlı akması bilincin yükselmesi ile alakalı. Deniyor ki 2012 'den sonra 4. boyuta zaten geçmişiz. Şimdi bu geçiş döneminde hala 3. boyut varlıkları da aramızda. zamanla eksilecekler ve dünya yepyeni bir düzene girecek. Buna 5. yoyuta geçiş diyenler de var. her şey fiziki bedenlerimizin ve ruhlarımızın titreşiminin yükselmesiyle alakalı. İndigo çocuklar ve kristal çocuklar hep bu değişim dönemine gelen gelişkin ruhlar. İndigolar daha asiydi ve kristaller uyumlu karaktere sahipler.

Sırada dünya nüfusunun azalması var ama onyıllara yayılabilir. Bir geçiş döneminin kaosunu yaşıyoruz şu an.

2015 kadar iyiydik ondan sonra Moka sardı

Özellikle benim için lise sondaydım 2015 Aralık babam beyin kanaması geçirip felç oldu

Yıl 2021 22 Ağustos babam vefat etti.

Türkiye'deki kötüye gitme durumu diğer yerlerden daha fazla olabilir ona sözüm yok ancak bu durum dünya genelinde böyle.

Yapılan anketlere, araştırmalara vs. bakarsanız genç nesil, önceki genç nesile göre daha kaygılı, daha umutsuz vs. vs. Yani batı dünyasında'da böyle, bizdeki belki onun 2 katıdır ona bir şey demiyorum. Zaten dünya'da ne olursa bizde onun 2 katı oluyor enteresan bir şekilde.  

Hatta 10 yıl'dan biraz daha öncesine kadar pekte ilgi görmeyen yayınlar ve yapımlar, son 10 yıllık süreçte ilgi görmeye başladı içeriği boş bile olsa. Yani örneğin Walking Dead gibi, veya daha yakına gelelim Squid Game gibi alsında saçma sapan içeriğe sahip olan "şunu öldür hayatta kal, bunu doğra hayatta kal" mantığındaki şeyler son yıllarda ilgi görmeye. Squid Game mesela 10 yıl önce sunulmuş bir proje, ama ilgi azlığı nedeniyle kabul edilmemiş. Şimdi ise kabul edilebilen bir yapım haline geldi.

Yani sistem fiziksel olarak değilse bile psikolojik ve maddiyat bakımından "öldür ve hayatta kal" sistemine döndü iyice. İnsanlar da bu tip şeylerden zevk alır hale geldi artık. Bu söylediklerimi bir programda birkaç psikolog tartışıyordu tam olarak benim fikirlerim sayılmasa da katılmadığım bir fikir değil esasen.

Biz bazen Türkiye harici her yeri suç oranı bakımından refah dolu sansak bile, 3-5 kuruş için işlenen cinayetler dünyanın her tarafında gırla gider hale gelmiş durumda. Fakir ve zengin arasındaki fark her yerde uçurum haline geldi, yapılan alış veriş kampanyalar bile 50 liralık alış veriş yap 5 lira indirim kazan gibi dilencilik mantığına döndü. Güney Kore gibi refah dolu para havuzunda yüzen bir ülke bile intihar oranı açısından listelerin başlarında yer alıyor artık.

Mantıken intihar oranı bakımından en alt sırada olması gereken yerler üst sıralara doğru çıkmış durumda. Dünya bitiyor, doğal felaketlerin sıklığı ve sertliği de yine aynı oranda artmış durumda. İnsanlar boka sardıkça doğal felaketler de eşit ortanda artıyor desek yeri.