Şimdi Ara

Antidepresan başladım ve kötüleşiyorum (3. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
48
Cevap
0
Favori
4.750
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
Giriş
Mesaj
  • quote:

    Orijinalden alıntı: lifeless1236

    Kardeşim zaten en çok annem babam için üzülüyorum ovkadar emek ver besle büyüt, sonra delirsin. Yazık bu insanlara. Vicdan azabı duyuyorum. Evet, o öznefret olayında haklısınız, kendime hiç saygım yok kendimden de epey nefret ediyorum. Yanında sürekli nefret ettiğin bir insanla yaşamak gibi. İlaç semptomları azaltıyor dostum biraz, ama bunlar kronik hiçbir zaman tam geçmiyor. İlacım kralı gelse geçmiyor, sıkıntılı hastalıklar. Ama bastırıyor, o yüzden iyi. O düşünceler kemiriyor valla, sürekli. Sonra da faça attırıyor. Kolum delik deşik bakınca korkmaya başladım,bir deöınları aileden saklamaya çalışıyorum. O ppislik düşünceleri atmaya çalışıyorum. Ya ne gibi, kendine hakaret edem işte zarar vermeni söyleyen düşünceler kemiriyor. Ne yapacağız bilmiyorum böyle
    Kardesim olmaz böyle napiyorsun ya

    Oz nefret ne demek en buyuk sorun demek seni senden kimse koruyamaz

    Bu dışardaki hic kimse sana senin kadar muhtac degil

    Sen kendine muhtacsin kendini sevmek ZORUNDASİN

    O sevdigin ilgi bekledigin insanlar var ya

    Gebersen umurlarında olmaz bilhassa kizlar

    Sacmalama kendini sev

    İnsanlardan bekledigin sey kendine vermedigin seydir

    Hastalik dedigin yanlis dusunme kaliplari zihin ayni cember gibidir sen cemberin ortasinda oturup bir noktaya bakansin

    Cemberin surekli olumsuz dusuncelerle doluysa dondukce kapkara olur

    Mumkun olduğunca cemberi beyazlat olumlu düşün calis cabala emek ver spor yap kitap oku

    Aslinda her sey 2 kelime

    Kendini sev

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >




  • Celonfix kullanıcısına yanıt
    Iyi değilim hocam, kullanmaktan başka çarem yok. İki kere intihar girişiminde bulundum. Mecbur kullanıyorum. Bipolar gibi belirtileri var ama bipolar değilim. Manik kaymalar oluyor. O yüzden, mecbur. Bir haftadır depresif dönemdeyim zaten, düzeltmeyi bekliyorum umutla

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bülent Sevinçyoutube
    iyileşen bir Bipoların İtirafları
    https://www.youtube.com/watch?v=0ZNOOCJHuZQ



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi 9600_G_T -- 29 Aralık 2019; 17:18:43 >
  • Kral önünde uzun şekillendirilmeyi bekleyen bir hayat var.
  • I don't care demeyi öğren bu hayatta
  • Senin kadar ağır sıkıntılar geçirmedim ancak benim de sıkıntılarım oldu. Öncelikle şunu kafana sokman lazım bu problemleri hiçbir ilaç veya kişi senin için çözemeyecek. Beyninin sana oynadığı oyunu algılaman ve sürekli kendini aksi yönde telkin etmen iyi bir başlangıç olur. Yaşadığın hissiyatların hepsinin sahte olduğunu anlamaya çalış ve kendini dışardan sanki bir kukla yönetiyormuşsun gibi yönetmeye çalış. Zamanla tecrübe ettikçe azaldığını görmen lazım. İlaçlar bu konuda sana yardımcı olabilir kısmen uyuşturarak. Konuşabileceğin birini bulmaya çalış senin dertlerini dinleyebilecek sana manevi destek olabilecek. İntiharın çözüm olduğunu sanmaktan vazgeç ve daha kötü bir yere gidebileceğini düşün.

    Bende OKB, ağır depresyon ve sosyal fobi vardı. Şimdi hepsini azalttım. Eskiden televizyonlarda veya bilgisayarda sesi açarken bile özel bir sayılarda açabiliyordum mesela 5-10-15-20-25 gibi (aslında kendi sayılarım vardı; 1-5-7-11-15-20-22-30-40-55-60-70-72-75-80-88-90-92-95-100) zamanla inat ederek diğer sayılarda tutmaya başladım ve zamanla takmamaya başladım hatta ses açarken sese bakmamaya kulakla sesin yeterliliğine bakmaya başladım tıpkı diğer normal insanlar gibi. Bende mükemmelliyetçilik vardı. Oyun oynarken 20 çiçek varsa ya hepsini toplardım ya hiçbirini arada olmazdı ve bu hayatta bana çok sıkıntı yaşatırdı mesela tüm derslerim AA bir tanesi AB ise kafayı yerdim gibi. Ya hepsi AB olacak ya hepsi AA gibi. Simetri hastalığı vb bunları hep zamanla kendimi anlayarak ve telkin ederek çözdüm şimdi çoğu şeyi takmıyorum. İlaç tedavisi gördüm ancak şu anda bıraktım.

    Uzun lafın kısası her şeyin ilacı zaman ve tecrübe. Takmamayı, korkmamayı öğrenmen gerekiyor.




  • 
Sayfa: önceki 123
Sayfaya Git
Git
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.