babasının arabasıyla anıları olanlar....

quote:

Orjinalden alıntı: Sportivo

İlkini Orta2'deyken yaşadım. Hazirandı ve okul bitmişti. Fakat karneler okul bittikten 4 gün sonra okulda törenle verilecekti. Ben de okul birincisiydim. Minibüse binmek için yola çıktım ama o gün şehir pazarı vardı, gelen her minibüs full geliyordu ve beni almadan geçiyordu. Dellendim,mutlaka törene gitmem lazımdı, sonuçta birinciydim yılın bütün emeğinin karşılığını okulun önünde alacaktım. O an şeytan dürttü. Babam şehir dışındaydı,arabayı bırakmıştı ve annemde pazara gitmişti. Minibüs de gelmiyordu. Eve döndüm,kapıdan girdim,fortmentoda anahtar asılıydı. Aldığım gibi atladım arabaya. 10-15 dakika sonra okuldaydım. Arabayla geldiğimi birkaç arkadaşa söyledim. Önce inanmadılar.(ne de olsa yaş 13). Sonra anahtarı ve arabanın durduğu yeri gösterdim. Haber bir anda tüm okulda yayıldı. Etrafım kalabalıklaşmaya başladı. İmdadıma okul müdürü yetişti.Töreni başlattı, ben karnemi aldım, birincilik alkışımı aldım,araba maraba derken karizma tavan yaptı tabii. Neyse tören bitti,arkamdan ordu kovalıyo, arabaya beni de al diye. Zor bela 5 arkadaşı attım arabaya. Biraz dolaştık şehirde, sonra onları bıraktım ve eve döndüm. Fakat eve yaklaşırken bir kalabalık vardı. Eyvah dedim. Ortalık ayağa kalkmış. O ana kadar hiç korkmamıştım. Kalabalığı görünce yusufladım. Annem pazardan erken dönmüş,arabanın olmadığını görünce ne kadar akraba,komşu varsa ayaklanmış.O zamanlar cep telefonu yok. Annem polisi arayacakmış ama dayım akıllılık etmiş, polise haber vermeden bulalım demiş. Dayı oğulları tam gaz beni aramaya çıkmışlar. Ama onlar beni bulmadan ben eve döndüm. Arabayı çektim evin önüne. Herkez şaşkın. Bacak kadar velet arabanın içinden çıktı. Tabii annem feryat figan bana "Çabuk içeri" diye köpürüyor. Ben artık dayağın kaçınılmaz olduğunu anlamıştım. İçeri girdim, bu arada herkez annemi sakinleştirmeye çalışıyor ama ben başıma gelecekleri biliyorum. Hiç değilse tüm mahallenin önünde meydan dayağı yemeden içeride dayak yiyeyim de tavan yaptığımız karizmayı çizdirmeyelim diye uğraşıyorum. Doğru evin içine kaçtım. Sonra annem oklavayla banyoda kıstırdı. Bi kaç patlattı. Ben "İntihar etcem" diye yalancıktan bağırma numarası yaptım. Bu hamlem etkisini gösterdi. Annem sortilerden vazgeçti. Neyse olay ucuz atlatıldı denilerekten sakinleşildi. Müthiş bir gün olmuştu.Bu olayla okulda karizma resmen patlama yaptı, oklavaya değmişti. Peder olayı yıllar sonra öğrendi.

İkinci bir olay bundan bir yıl sonra Orta3 'de oldu. Ben Fen lisesi sınavlarına hazırlanıyordum. Ders çalışmak için okula gitmediğim bir gündü. Evde yalnızdım,bizimkiler işe gitmişti,araba+anahtar evdeydi. Şeytan bi kez daha dürttü. Aldığım gibi cozuttum.Yine okula gittim.Tenefüste arkadaşlara korna bastım.Ama müdüre yakalanmamam lazımdı. Direk kaçak muamelesinden disiplini yerdim. Okulda olup arabayı gören bi arkadaş okuldan kaçmak istedi benle.Ama alamam diye zor bela ikna ettim.Sonra epey bir turladım. Dönüşte benzin de aldım ki peder uyanmasın diye. Kimsecikler bişey çakmadı. Ama bu olay bi kaç hafta sonra patlak verdi. Benim pederin arkadaşlarından birine sol çekmişim yolda. Adamın gücüne gitmiş, arabaya bakmış,peder yok velet iş başında :) Sonra pedere anlatmış. Ama Fen Liseleri sınavı bahanesine üzerime gelmediler. Yırttım yani yine.

Ondan sonra akıllandık,kemale erdim, hiç kaçırmadım.