Bana ilgi göstermedikleri için kadınlardan nefret etmem normal mi?

Açıkçası bu fikrimi birçok kez değiştirdiğim bir durum.Bazen bunun kadınların biyolojilerinde olduğunu düşünüyorum: Eğer bir kız olsaydım belki ben de çirkin adamlardan kaçınırdım, ben de yalan söylerdim ve ben de fırsatçı olurdum. Kadın olmamın verdiği ayrıcalıkla erkeklere eziyet çektirirdim, kocamı boşayıp nafakasından faydalanırdım. Feminizm adı altında türlü türlü erkek düşmanlığı yapardım işte erkekleri negatif olarak etkileyecek her türlü eylem.

Ama bir yandan da kadınlara olan nefretim hiç dinmiyor. İçinde kadın olan her şeyden nefret etmeye başladım: müzik, video, film... Güzel bir kadın görünce dayanamıyorum, seslerine, davranışlarına dayanamıyorum. Bence eğer yakışıklı bir erkek değilseniz kadınlardan nefret etmemeniz imkansızdır. Siz ne düşünüyorsunuz, sizce bu normal mi?

Var.

Sebebi ona duyduğun gizli kıskançlık olabilir. Bana pek normal gelmedi çünkü anlattıkların.

Ailevi bir mesele değil hocam. Kadınlardan bir bütün olarak nefret ediyorum. Dişiliklerini kullanarak benden daha iyi hayat yaşamaları, melek muamelesi görmeleri, erkeği çıkarları için kullanıp, ikiyüzlülük yapıp kadın-erkek eşitsizliğinden yakınmaları gibi durumlar beni rahatsız ediyor. En basitinden askerlik ve sünnet örneği var karşımızda. Ben erkek doğdum diye devlet tarafından askerlik yapmaya zorlanıyorum. Sünnet edilerek tacize uğruyorum ve cinsel hayatım sonsuza kadar inanmayı kendim seçmediğim bir din yüzünden mahvoluyor. Ama kadınlar bunlardan hiçbirini yaşamadan gayet huzurlu bir şekilde hayatlarına devam edebiliyor. Ve bu benim kanıma dokunuyor.

Zaten öyle çok yüzeysel bir şekilde ailevi denmez. Anlattıkların biraz histeriklik barındırıyor gibi ama gündelik yaşamını etkilemiyorsa sıkıntı olmaz. Vücudunun herhangi bir yerinde gündelik yaşamını etkileyen bir sıkıntı var mı mesela?