beceriksiz ve aptal biriyim

Küçükken annem bana bir görev verdiği zaman genelde elime yüzüme bulaştırırdım, annemde bana hep ne kadar becerkisizsin bi bokuda becer diye kızardı.

Basit şeyleri bile kendi kafamda karmaşıklaştırıp yapamazdım. Mesela bir problem var diyelim problemin çözüm yolu a dan b ye uğramadan direk c ye gitmek, ben bu problemi çözmeye çalışırken a dan d ye d den b ye b den c ye diye karma karışık şekilde düşünüp öyle çözmeye çalışırdım. Sonuç çözülecek şeyi ya olması gerektiğinden çok çok daha uzun sürede çözerdim yada çözemezdim. İlk okul 1. sınıfa geçer geçmez matematikte inanılmaz zorlanmaya başladım. İnsanların 1 derste dinleyip öğrendiği basit işlemler bana çince gibi geliyordu, hiç bir şey anlamıyordum. Bütün sınıf matematiği normal şekilde yaparken ben asla ama asla yapamıyordum. Annem ve babam evde bana saatlerce matematik çalıştırırdı. Hiç bi şey anlamazdım hatta sıkıntıdan uyuya kalırdım. 1. 2. 3. sınıfta matematiğim hep 3 gelmiş karnemde. 4. sınıfa geçtiğimizde ilk defa sınav diye bir kavramla tanışmıştık ve sınavlar karne notumuza etki edecekti. Bu benim için matematikte bir çöküş noktası oldu. Matematik sınavından 4. sınıfta boş kağıt vererek sınıfın en düşük notunu almıştım ve bu olaydan sonra matematiği tamamen salmıştım. Üniversiteden mezun olacağım ve hala 4 işlem yaparken inanılmaz zorlanıyorum. Ezberim berbat. Çok çabuk unutuyorum ve yavaş öğreniyorum. Sırf matematiği değil, herhangibi bir şeyide yavaş öğreniyorum. Şuna yeteneğim var, şunda iyiyim diyebileceğim hiç bir şey yok. Yaptığım her şeyi ya gerçekten kötü yapıyorum yada vasata yakın seviyede yapıyorum. Mesela senelerce bir oyun oynayayım, yatkınlığı olan biri sadece bir kaç ayda benden çok daha iyi oynamaya başlıyor o oyunu. Arkadaşlarla oyun gireriz mesela, hep en kötü ben oynarım, sürekli saçma sapan hatalar yaparım, hep geride kalırım. Strateji oyunlarını çok çok kötü oynuyorum. Satrançta hamleleri asla göremiyorum, sadece tek bir şeye odaklanabiliyorum. Mesela konuşurken asla konsantre olmam gereken bir şeyi yapamıyorum. Mesela bir metin okuyorum fakat anlam bütünlüğünü sürdüremiyorum baştan başlamak zorunda kalıyorum, ortasına geliyorum başını unutuyorum başına geliyorum ortasını unutuyorum sonuna geliyorum başını unutuyorum hep böyle oluyor. Hiç bir spor dalında iyi değilim. Küçüklüğümden beri berbat futbol, basketbol oynardım, hiç bir takıma alınmazdım. İnsan ilişkilerini sürdürmektede çok zorlanıyorum. Nerdeyse hiç arkadaşım yok. Sosyal hayatım yok hep evdeyim. Sosyal fobi, kaygı bozukluğu hayatımın içine etti. Her yaz dayımın restoranında calısmamla sosyal fobimi azcık kırdım fakat kaygı bozukluğum hala devam ediyor. Kızlarla konusurken cok sıkıntı yasıyorum. Resim yeteneğimde yok. Hiç bi şeye yeteneğim yok bune abi niye yasıyorum lan ben

yaş kaç hocam? biraz klasik olacak ama özgüven ve kaygı bozukluğu için spor yapmanızı tavsiye ederim. kaşlarınız kötüyse abartmadan düzeltin, farklı saç stilleri deneyin, giyim tarzınızı değiştirin. aynaya baktığında kendini güzel bulan insanın insan ilişkileri de istemsiz iyileşiyor gerçekten. matematik ve unutkanlık konusunda benzer sıkıntılar yaşayan biri olarak mal olduğumuz yönünde tespitim mevcut. ona çözümüm yok maalesef.

Yetenekli olduğun şeyi bulman lazım. Boş beyin gibi birşey yok.

kötüyüm çizimim iyi değil, müzik kulağımda pek yok

yaşım 23 hocam. Bende şeyde var, mesela bişey öğreniyorum, o şeyi öğrendikten hemen sonra başka bir şey öğrenmeye çalışırsam ilk öğrendiğim şeyi hemen unutmaya başlıyorum :DDD

bomboş bi bölümde okudum hocam. Evet eminim, hiç bir avantajı yok. Hiç bir şeye potansiyelim olmadığını görmek, yeni şeyler yapmaya başlamak için olan hevesimide söküp atıyor

Hocam kardeşimde dikkat eksikliği ve disleksi tanısı var. Disleksi büyük oranla genetik bir şeymiş, okumakta falan zorluk çekiyordu baya. Mesela s-e harflerini e-s diye okuyordu. Sonra özel bir eğitimle toparladı biraz. Bende disleksi belirtileri yok fakat bilemiyorum, dikkat eksikliğide genetikmiş sanırım. O olabilir bende. Genetik çöplüğüm anasını satıyım tipimde iyi değil offff