bence son 1 senede hayatım artık geri dönülemez bir çıkmaza girdi, tutunacak bir şeyim kalmadı.

25 yaşımda mezun oldum tr’nin en büyük şirketlerinden birinde işe girdim daha sonra geçen sene nisanda kovuldum

7 ay sonra daha küçük ama yine de kurumsal sayılabilecek bi yere girdim 3 senelik sözleşme vardı çalışmak istemedim 3 sene o yüzden işi savsakladım kovuldum bu sene ocak ortasında, kovulunca rahatladım ing çalıştım daha sonra pilotaj için sağlık raporu aldım bir umudum vardı hayata karşı, evde tüm gün klasik müzik dinleyip klasik romanlar okuyordum ama bi umudum vardı.

daha sonra pilotluk için uğraştım sunexpress’in sınavlarını geçip video mülakatında elenecek kadar aşağılık bi canlıyım, 2 hafta önce pgs ise saçma salak mülakat yapıp eledi, thy ise antidepresan geçmişim yüzünden almaz diye başvurmadım hiç

haziranda girdiğim işten de geçen hafta mutsuzluk saçan aklı başka yerde biri olduğum için kovuldum, 40k maaşlı bi startup’dı çok da iplemedim alıştım kovulmaya, zaten amele gibi sözleşme ve pos sayımı yaptım 2 hafta, bomboş iş

amacım kurumsalda çalışmak ama beni almazlar artık bence, tüpraş mülakata çağırmıştı kötü geçmedi ama almadılar 6 ay önce. Olsa hayatım kurtulurdu.

romantik anlamda ise biliyorsunuz hep reddedildim, 5 yıldır sevgilim yoktu, ama şubat sonunda hem güzel hem zengin hem kafamın uyuştuğu bi kızla şans eseri tanıştım beni sevdi 3 ay sürdü daha sonra işsizken beni kovan şirkete sövüp durduğum için takıntılı biriyle olmak istemiyorum deyip ayrıldı, beni reddeden kendini bilmezlerden her anlamda daha üst seviye bir kızdı, bir daha onun gibisi bakmaz artık, tipten biraz kurtarıyordum ama saçım hızla beyazlıyor. kira derdim bile olmayacaktı. geçen ay bi hemşireyle date'e çıktım öpüştük ama bi daha buluşmak istemedim, lüzumsuz adam yarı ciddi şekilde gülerek "o kızı da kaybettin artık 1 2 seneye yaşım geldi diye varoş bi hemşireyle evlenirsin, kazandığını da kiraya verirsin" dedi. evet haklı benim sonum o. ben buyum.

27 yaşımdaydım kovulduğumda, 1 senede her şeyi tersine çevirebilirdim ama her şeyi daha beter ettim. yaşamak için bir umut göremiyorum tutunacak bir şeyim kalmadı.

Apple ya da Microsoft ta baş vurdun mu,

up

Yarın gel temizlikçi olarak başla.

yalvarırım bana yardım edin

Havayolu şirketlerinin iş görüşmesine PPL ile gitseydin kesin işi alırdın. Yemeyip içmeyip PPL alman lazımdı. Simülasyonda da airliner tip eğitimi koyabilirdin üstüne.

ahahaha hayır hocam başvuru şartı daha önce pilotluk eğitimi almamış olmak

Saçmalığa bak. Ticari pilot lisansı 100 bin dolar olmuş paran varsa bas parayı al 3-4 yılda çıkar onun parası

100 bin dolarım olsa bu kadar yıkık olmazdım.

" Sizler için görücü usulünde hayat vardır"

toparlayacak bi şansım kalmadı ki her şeyi batırdım

Bir yakınım da benzer süreçlerden geçmişti ama toparladı. Ben de her şeyi batırdım ama toparladım gibi. 22 yaşındayım ve maalesef unide 2.sinifim bir şekilde ilerlemek zorundayız. Düşünce çemberinden kendimizi çıkarmak zorundayız. Bir yerde zincirleri kırmak.

yurt dışında ucuza pilotaj eğitimi sertifikası falan veren yerler var onları araştırdın mı hocam? ben de bi ara bulgaristanda 3 senelik gemi kaptanlığı bölümüne gitmeyi düşünüyordum ama cesaret edemediğim ve sağlıklı olmadığım için gitmeyi doğru bulmadım.