Burada ne denmek istemiş?

quote:

Orijinalden alıntı: vamparf

Yani mutluluğa düşman dediğinde artık çok geç olmuştur, kaybetmekten korktuğun o mutluluğu zaten kaybetmişsindir.

Niki görmüş ki, sevince kaybetmek çok büyük bir dert. Şimdi, Niki neden böyle bir cümle kuruyor? Çünkü o, kaybetme derdinin olmadığı bir hayatı, daha güzel bir hayat olarak görmüş. Daha güzel bir hayat, bir bakıma daha mutlu bir hayattır da. (Daha az mutsuz bir hayat, görece olarak, daha mutlu bir hayattır.) Yani Niki'nin ulaşmak istediği nokta da aslında daha güzel, mutlu bir hayat.

Niki'nin diğer bir çelişkisi daha var. Normalde bir insan, bir şeyle mutlu olduğunda, kaybedecek bir şeyi olur; değil mi? Niki de zayıflığı kötü bularak, aslında güçle mutlu oluyor. Kendisi de kaybedilecek bir şeye sahip oluyor artık bir bakıma. Kendi mantığına göre de Niki, gücü kaybettiği, şüphesizliğini kaybettiği, bağımsızlığını kaybettiği her an kahrolacak.

quote:

Orijinalden alıntı: vamparf

Hoşbulduk



Bence hepimizin yaptığı şey açıklama bestelemek. Bestelenen, boyanmış açıklamalara bakıyoruz, bir de gerçekliğimize, yaşadıklarımıza bakıyoruz. Anlatılanla yaşanılan arasındaki uyum her ne kadar bir yapboz parçası gibi birbirine oturmuş gözüküyorsa, bizlere de o kadar gerçek hissettiriyor.



Bir şeyi açıklarken hepimizin yaptığı tek şey aslında kuram yaratmak. Örneğin sen ilk önce bir insan olarak bir şeyler yaşarsın. Daha sonra bu yazdıklarımı okursun. Hem kendi hislerine hem de burada yazılanlara bakınca, mevcut durumu açıklamak için bir kuram, bir açıklama üretirsin. Mesela benim "olguları formal düalitenin nesneleri yaparak so called kuramcıların yolundan gitmem" de bir kuramdır, bende var olan bir gerçekliği açıklama girişimidir. Hatta şu an benim, senden için kuram üretmişsin demem de bir kuramdır. Önce kuram denen şeyin nasıl olduğunu öğrenirim, daha sonra bu yazanları okurum, "biz insanlar mevcut durumu açıklamak için kuram yapıyoruz" kuramını böylece üretirim.



Yani aslında mesele kimin yolundan gittiğimizden öte, neyden bahsediyor olduğumuz. Bahsettiğimiz bu şeyi açıklama şeklimiz, bir başkasının açıklama şekliyle uyumsuzsa, olayı daha bir 'var olana uygun şekilde' anlamanın yegane yolu, bu spesifik açıklamamızdaki hangi kısmın, nasıl yanlış olduğunu göstermek, ifade etmektir. Analitikten tut, romantiklere kadar bütün düşüncelerde bu böyle. Mesela romantik insan nasıl oluyor da başkalarının gerçek dışı bulduğu o açıklamaya tabi oluyor? Duyduğu o açıklamanın, halihazırda hissettiği bir duyguyu (olguyu) karşıladığını düşünerek.