benim çocukluğum çok güzeldi herhalde hayatımın hiçbir döneminde o kadar mutlu olamam.eve girdiğimi hatırlamam sokakta mahalle maçları yapardık,mahallenin delilerini kızdırırdık,diğer mahallenin çocuklarıyla kavga ederdik.kısacası çok güzel ve mutlu bir çocukluk geçirdim.sizin çocukluğunuz nasıldı?
Yani diyorsun ki benim çocukluğum hep kavga-dövüş ile geçti.Bu nedenle çok mutluydum ..
quote:
Orijinalden alıntı: OnrbK
Yani diyorsun ki benim çocukluğum hep kavga-dövüş ile geçti.Bu nedenle çok mutluydum ..
kavgadan nefret ederim.bence çocukluğunda mahalle kavgası etmemiş insan çocukluğunu eksik yaşamıştır.
Sefillikleri anlatmak ile bitiremem. Boşver hiç inme ..
Orası öyle tabi.Ama sadece şiddet üzerinde durmuşsun,onu belirtmek istedim..
hatırlamıyorum sadece 4 yaşındayken karşı kaldırıma geçişimi hatırlıorum bütün çocukluğum bundan ibaret
Valla her seyi gectim, cocuklugum ile buyudugum dusuncesi arasinda gecis donemi olmadi. Yani bicak kesigi gibi bir gecis var. 14 yasimda ailemden ayrildigim gun artik cocuk gibi davranma hakkimin olmadigini anladim ya da anlamak zorunda birakildim. Iste bu yuzden hic cocukluk yasamamisim kadar imreniyor ve ozluyorum.
Çocukluğumda, tüm çocukların yaşaması gereken herşeyi yaşadım acısıyla, tatlısıyla,
Bugünlere geldik işte, düşe kalka,
fena değildi
Çoğu yönüyle güzeldi ama asosyal olmamın nedeni ailem oldu diyebilirim. Hiç bir etkinlik, oyun, aktiviteye katılamıyordum.
8 yaşıma kadar çok eğlenceli geçti,sabahtan akşama kadar dışardaydım hep...1.sınıfta bile derslerim rezaletti okumayı sınıfta en son ben öğrenmiştim.. sonra o evden taşındık eski oturduğumuz yerden daha gelir düzeyi düşük daha varoş bi yere taşındık..orada kendime göre dost diyebileceğim arkadaşım hiç olmadı..vakit geçsin diye ders çalışmaya,ödev yapmaya başladım sınıf 1.si 2.si falan oluyordum hep..sonra 5.sınıfa başlarken yine taşındık(ilk oturduğumuz evin olduğu semte) Bu sefer dengeyi tutturmuştum hem iyi dostlarım,arkadaşlarım vardı hem de derslerim orta-iyi arasında gidip geliyordu..
Hala öyle devam ediyoruz hayata..
geçmedi geçirdi
10 yasına kadar falan o kadar mutluydum ki hayatttan zevk alıyodum. evimizin önünde bi park vardı gündüzleri orda her türlü oyunu oynar eglendirdik. bide evimizin arkasında park vardı etrafı apartmanlarla kaplı buyuk bı alan geceleri orda her istedigimizi yapardik. ceşitli tehlikeli macelarımızda olmustur ama bugune kadar saglam geldik.
yeni mesaja git
Yeni mesajları sizin için sürekli kontrol ediyoruz, bir mesaj yazılırsa otomatik yükleyeceğiz.Bir Daha Gösterme