Şimdi Ara

Depresyondan çıkamıyorum

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
54
Cevap
0
Favori
3.194
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Arkadaşlar sürekli sıkıntı içindeyim. doktora da gittim bir fayda göremedim. alkol kısa süreliğine iyi hissettiriyor ama arkadaşlarım sarhoşken çok ağladığımı söylüyor. kötü bir şey gördüğüm de ya da yaşadığımda. geçmişte yaşadığım tüm kötü şeyleri hatırlıyorum. bazen hiç olmamış şeyleri aklımda kurgulayıp sinirleniyorum, üzülüyorum. 21 yaşındayım ve hayattan hiç bir beklentim kalmadı. bir kaç kez intihar girişiminde bulundum. kimseyle konuşmak tanışmak istemiyorum. beni mutlu eden bir kaç insan oldu onlarda çıktı hayatımdan. bazılarını da kırk yılda bir görüyorum. her gün en az 1 kere ağlıyorum. huzurlu uyuduğum gece neredeyse yok. evimde sıcak yemeğim ailem var. elim ayağım tutuyor. eli ayağı tutmayan insanlar ne yapsın diyecek arkadaşlar için söylüyorum. benim ki tamamen psikolojik bir acı. fiziksel değil. ne yapacağım bilmiyorum.







  • Depresyon senden çıksın o zaman

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • İş, okul durumu ?
  • Kardesim bende 21 yasindayim 22 olcam yilbasinda askerden geleli 5 ay oluyor suan 4 aydir evden cikmiom napcam para lazim

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • SuKurgusu kullanıcısına yanıt
    Hem çalışıp hemde uzaktan eğitim programıyla okuyorum.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: suphanakca

    Hem çalışıp hemde uzaktan eğitim programıyla okuyorum.

    Ne güzel kardeşim kendi ayaklarının üzerinde duruyorsun işte .Bu her yiğidin harcı değildir .Kendinle gurur duy .

    Geçmişte sana acı veren insanlar varsa ve sen onları cezalandırmak istiyorsan .Bişeyleri başarmalısın .Bu başarı

    onları yıkacaktır .
  • psikiyatrist+psikolog yapman lazım ve tam sonuç almadan bırakmamalısın. Muhtemelen 1 yıl falan sürer. Bende şubattan sonra başlıcam galiba.
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Yalnızlıktan geberiyorum
    3 ay önce açıldı
    Yalnızlıktan ölmek üzereyim
    5 yıl önce açıldı
    Daha Fazla Göster
  • SuKurgusu kullanıcısına yanıt
    Kendi kararlarımı alamıyorum. istediğim okul geldiği halde bile karşıda diye yazdırmadılar. evdekiler yüzünden 2 sene ara vermek zorunda kaldım. arkadaşlarım bitirdi. ben daha 1.sınıfa yeni başladım. o geçirdiğim 2 sene de tamamen boş geçti. ne bir birikimim oldu ne bir öğrenimim. kendimde ettim elbet ama isteksiz bıraktılar. kiminle tanışsam yüzüme 2 gülsün çok iyi biri diyorum. sonra onlarda yerle bir edip gidiyorlar beni. tam toparlandım derken bir başkası aynısını yapıyor. bu kadar düzensiz bir hayat olamaz. ne yaptığım neyle uğraştığım belli değil. düzene sokmaya çalışıyorum olmuyor. 2 ay önce işe başladım işe başlamadan önce 4 ay evden çıkmadım doğru dürüst. çıktığımda da iş aramak için çıktım geri geldim. evdekilerle sürekli tartıştım. hala o zamanın psikolojisindeyim galiba. evden çıkmadığımda evdekiler baskı yapıyor sürekli dışarda olduğumda onun için baskı yapıyorlar. dışarı da olmak için paraya ihtiyacım oluyor. bu sürede borçta yaptım kendime. böyle sadece uyuyana kadar içmek istiyorum. o bile elden gelmiyor.




  • dryenes58 D kullanıcısına yanıt
    Hocam pek dinle aram yok açıkçası. inançlıyım tabi ama imanlı olduğum pek söylenemez. genel olarak korkak bir insanım insan hariç herşeyden korkarım. kuştan bile. özellikle dini şeylerden.örneğin cin kelimesi aklıma gelsin gece sabaha kadar zor uyurum. o yüzden dini öğrendikçe daha çok korku içinde dolduğum için uzak duruyorum.
  • ben de çıkamıyorum

    geçmişe takıldım kaldım

    ve geçmişimdeki insanların aklına bile gelmiyorum

    yeni insan da sokamıyorum hayatıma,hayatımdaki insanlarla da anlaşamıyorum

    kaldım ortada
  • dryenes58 D kullanıcısına yanıt
    durumun inanç meselesi olduğunu düşünmüyorum hocam.
  • benim yasta 21 bende gecmisi kafamdan atamiyorum.cok fazla takintiliyim.1 senedir depresyonda oldugumu dusunuyorum.oysaki hayatimin en rahat donemi olmasina ragmen.gecmisi cocuklugumu falan ozluyorum.heleki bu seneki ilkbahar doneminde falan cok daha kotuydum.buraya konular falan aciyodum.
  • Bende durumlar böyle ağır olmasa da,her şeyi fazla takanlar, kurtuluşumuzu erken ölüm olarak görüyorum. Hayat boyu ruhsal eziyetle yaşayacağız yoksa.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • HarveyBullock kullanıcısına yanıt
    bende hiç öyle yaşlanacağımı düşünmüyorum. yıllardır içimde hastalıktan erkenden öleceğim hissi var.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: suphanakca

    bende hiç öyle yaşlanacağımı düşünmüyorum. yıllardır içimde hastalıktan erkenden öleceğim hissi var.

    Bana yönlendir,erkenden ölmek istiyorum.İşkencem uzamasın.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Konuyu ben mi açtım diye baktım resmen kendimi gördüm intihar etmeye teşebbüs etmedim tabi ben Çözümü zaman sanırım sevdiğin bir işe vermek kendini işe yarıyor ama benim de kafamı çok sıkıyor şu üniversite hele sınav zamanı bunalıma sokuyor iyice hayatım da pek yolunda değil ama yuvarlanıp gidiyorum okul bitene kadar idare edeceğim artık sonrasında bilmiyorum ne yapacağımı en ufak planım bile yok. Dertleşmek isteyen varsa whatsapp atsın özelden sıkıldım dertlendim bak yine
  • Motivasyon bul kendine. Mutlulugu da arama. Aramayinca yokluk hissetmiyorsun.
  • Meshhead kullanıcısına yanıt
    rc hobisine başladım 2 ay önce . arabayı kullanırken ağzım kulaklarıma geliyordu. çok iyi motive ediyordu açıkçası. artık onunda bir tadı kalmadı. geldi geçti. mutluluğu aramıyorum ama mutsuzluktan kurtulmak istiyorum.
  • Neden boyle oldu
  • Psikiyatra git. Psikoterapiye git. Ben nerelerden geldim buralara biliyor musun? 20 yasinda ne gelecekten bir beklentim ne gecmisten bir memnuniyetim vardi. Sevgilim hep vardi ama mutlu edemiyordum kimseyi. Varolussal buyuk bir depresyon yasadim. Sonucunca 2 senelik bir uyusturucu, hem de en kotulerinden biri olan eroin seruvenim oldu. Neredeyse dibe vurdum, mide kanamalari gecirdim apandisit ameliyati oldum. Cigerim cikiyormus gibi oksuruyordum. Cevremde kimse kalmadi. Bugun 45. Temiz gunum. Hicbir madde kullanmiyorum. Alkol bile.


    Yavas yavas ilaclarla da kendi cabamla da ugrasiyorum. Eski arkadaslarima ulastim hep onlarlayim. Bu surecte 4 senelik sevgilim beni olume terkedip ayrildi. O kadar karaktersizmis ki anneme bile soyleyemedi. En sonunda delikanli olup ben soyledim. Kurtarin beni diye. Iyiyim simdi. Bol bol kitap okuyorum, davul caliyorum bir de. Eskiden calardim babam sag olsun saglam bir davul aldi. O kkadar destek oldular ki annem ananem babam ailemin kiymetini anladim bir kere daha. Su an 23 yasindayim. Okula geri donuyorum. Metadon nalorex seroquel ve efexor kullaniyorum. Hayal dunyasinda degilim en azindan artik.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Meshhead -- 30 Aralık 2016; 20:34:45 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • 
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.