Yayınlanmamış düello yayınlandı! DIAMOND TEMA, islamcı Fikret Çetin ile tartışıyor. (33. sayfa)

Sen birak şimdi çoluk çocuk diye duygusal sömürü yapmayı da neden bu kadar inançlı ve emin olduğun halde Filistin e gidip şehit olmuyorsun?Gaza ya katılıp Cennete VIP bilet almış olacaksın üstelik

her insanın canı tatlı yaratılış fırtratı olarak ne alaka, demek isedğimde o zaten canınıza kanınıza dokancak,ülkem gönderirse giderim meraketme sizde gideceksiniz yok oyle ateistim davam değil gitmem filan,israil kutu gibi yerle doyacakmı sanıyorsunuz siz ?

ateistin bir canı var kaybedecek,kazanacak hiçbir şeyi yok ama sen gidersen sınırsız sonsuz bir cennete kavuşacaksın.Kesin inançlısın ve eminsin üstelik?Bence devleti beklemene hiç gerek yok,İslam yolunda gaza etmek gibi bir şerefi ve sonsuz bir cenneti dövlötüm gönderirse bakarız gibi basitliğe indirgeyemezsin

Evet Allah inancı o kadar gerçek olsa direk gidip İsrail'e saldırması lazım :) Demek ki onun için bu Dünya Allah'dan daha önemli... Bırak İsraili ayetlere göre fetihler düzenlemesi dininden olmayanlara kendi dinini egemen kılması lazım... Demek ki öylesine yazan birisi bu arkadaş.

Konudaki son mesajlara bakıyorum da halen düşen uçakta ateist olmaz imaları devam ediyor. 1999 yılındaki 17 ağustos depreminde benim fikrim hiç değişmedi   Din dünyanın en büyük ticaret alanı, peygamberlik ise orta doğu da bir meslek başka bir şey değil. Halen ölümden sonra cennet ve cehenneme gitmekten bahsedenler var, öldükten sonra değil de hayattayken görme imkanınız var.

Cennet denilen yer Aden bahçesi; Mezopotamya da Fırat ve Dicle nehri arasıdır. Cehennem ise Kudüs'ün güneyindeki Hinnom Vadisi'dir. Yaşıyorken gezip görmeye gidebilirsiniz. Öldükten sonra ikisine de gitme şansınız olmayacak.

uzaktan davulun sesi hoş gelir ailenden canından birileri birinci derecen ölücek evladın annen baban eşin gibi 1. derece yakının,yada kanser olucan her gün kendini dahada 2m lik çukura yakın hissedicen o çileyi acıyı damarlarında hissedicen ha o zamanda değişmezse fikirlerin sağlam ateistsin demek.

açıkçası türkiyede ben değişmeyene rast gelmedim .

Yaşım 42 oldu zamanında kutsal kitapların alayını okuyup araştırmıştım. Bende kıvılcımı yakan Sivas katliamı olmuştu. Tabi ki bilgilerim eskisi kadar güncel değil ama dinlere inanmam için kafayı yemem lazım.

Düşen uçakta ateist olmaz sözünde bahsi geçen ateistte ne hikmetse coğrafyaya göre tanrıya inanmaya başlar.Mesela hrıstiyan dininin egemen olduğu bir coğrafyada ateist olan bir kişi herhalde düşen uçakta 'islam'a değil 'hrıstiyanlığa' döner.Ya da budist bir coğrafyada olan birisi 'budist' olur vs..Yani bu sözde bile aslında tanrı ve din inanışının sadece coğrafyalara göre değiştiğini gösteriyor ve yine insanın 'ölüm' karşısında kaldığı çaresizlik durumunda sığınacak psikolojik bir yer olduğunu ifade ediyor.

Zaten dinlerin ve tanrıların ortaya çıkmasında neden olan asıl etken 'ölüm' karşısında insanların çaresiz kalması...Sanırım Dünya üzerinde 'öleceğini' bilerek yaşayan tek canlı türü de insandır.Diğer hiçbir canlı bir gün öleceğinin idrakinde değildir.Bu da insanın aklını oynatmaması için hayali varlıklar yaratmasına neden olmuştur.'Ölüm' öyle bir gerçekliktir ki bundan kaçınabilmek için insan kendisine 'ölüm' sonrasında 'hayat' vaat eden her şeye inanmaya kendisini mecbur hisseder.Bu da insan psikolojisinin kendi kendisini savunma mekanizmalarından biridir.

Açıkçası ben tanrılara ve dinlere karşı değilim...Zira insanların geneli 'ölüm' gerçeği ile dürüstçe yüzleşmek yerine tüm ömrünü bunlara inanarak geçirmeyi tercih edebilir çünkü bu en kolay yoldur.Burada sorun olan nokta bir zaman sonra bunlara inananların aykırı bir sese tahammül edememeleri..Yani birilerinin kendilerini uykudan uyandırmasından ya da uykularını kaçıracak şekilde bu konulardan bahsetmesine tahammül edemiyorlar ve hemen susturmaya hatta yapabilirse öldürmeye bile çalışıyorlar...Sıkıntıda buradan çıkıyor..Yoksa isteyen istediği şeye inansın kime ne?Ama işte bir inanca inananlar bunu kabul etmiyor...Bu Dünya'nın her yerinde aynı..

Son olarak 'ölüm' hakkında benim düşüncem 'doğmadan önce ne isek o olacağız' şeklinde ve muhtemelen tek gerçekte bu...İnsanlar o kadar kibirli canlılar ki tüm her şeyin kendileri etrafında döndüğünü düşünürler.Bu gündelik hayatta hepimizin başına gelen bir durumdur.Doğal olarak insan psikolojisi 'var' iken 'yok' olacağı gerçeğini kavrayamıyor ve çıkış yolu olarakta dinleri ve tanrıları yaratıyor...Halbuki şöyle bir başlarını kaldırıp etraflarına baksalar ne doğanın ne zamanın ne Dünya'nın ne de evrenin umurunda bile olmadıklarını görecekler...Şuan Dünya'da tüm insanlar ölse (dinazorların başına geldiği gibi) yine Dünya'da yaşam devam edecek ve hatta tüm Dünya yok olsa bile evren var olmaya devam edecek.Kim bilir belki şuan uzayda bir yerlerde binlerce yıllık bir medeniyete sahip bir gezegen yok oluyordur ama bizim bu yok oluştan haberimiz bile yok ve muhtemelen evren tarihinde böyle yok oluşlar defalarca yaşandı.Bu gerçeğin çölüdür ve bu çölle yüzleşebilmek kolay değildir.

Yani insan kibrinden ayrılıp şöyle bir etrafına baktığında o kadar da önemli ve mühim bir varlık olmadığını idrak edebilir ama söylediğim gibi insan psikolojisi buna izin vermiyor.Bunu kavrayabilmek için insanın sorgulamacı bir tutuma ve objektif bir bakışa sahip olması gerekiyor...Tüm her şeye üçüncü bir şahıs bakışıyla bakıldığında (sanırım buna kuş bakışı deniyor) birçok şey sadeleşiyor ve netleşiyor...

Eline sağlık.

Durumu çok güzel özetlemişsin.